Þjóðviljinn - 07.11.1959, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 07.11.1959, Blaðsíða 6
€) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 7. nóvember 1959 |)IÓÐVI1IINN öameiuuiKarilofcKur alÞýOu aotiittnstttíloKkurinn. - Rnstjorar. M*Knú» KJartanfl«.or -ttb.). 8i«urður OuðmundssoD - Fréttarltfltjórl: Jón 8)arnason Biaðamenn: Ásmundur 8lKurjóni,son Eysteinn Þorvaldsson Öuðmundur VlKfUR«on. fvar H Jónsson. MaKnút Torfl Ólafsflon SlKurður T PrlðbJóf8son AuKlýsln«:astJóiT Ouðsrelr Ma^nú.sson - Rlr.fltjórn at* vralðsla. auKlýslngar. orentsmlðja: 8kólavftrðustÍR IW - 8iml 17-500 <• Mnur» Askrlftarverð kr 30 A mánuðl Lauflttsðluverð kr 9 PrentsmldJa ÞJÓðviljttUS Sovétríkin sanna heiminum yfirburði sósíalismans „ly.eir munu lýðir löndum “ráða, er útskaga áður of byggðu“, — mælir hið forn- kveðna. — Fyrir 50 árum var veidi Rússakeisara aftur úr í allri þjcðfélagslegri og tækni- legri þróun mannkynsins, skoðað sem hálfnýlenda franskra okrara og ensk- hollenzkra olíuhringa til að arðræna bláfátækar bænda- þjdðir, er vöfðu töturdruslum um fætur sér mann fram af míanni í stað skóa. T dag stendur á þessu sama ■*■ landsvæði veraldar þjóðfé- lag vérkamanna og bænda, er skarar í tækni og þjóðfélags- háttum fram úr öllum þjóð- um veraldar, hefur sannað voldugu auðvaldi Ameríku svo áþreifanlega yfirburði sína i stríðstækni að það auð- vald er nú að hugsa um að láta af draumum sínum um hernaðarárás. Meðan eld- flaugar Ameríkana, er for- ustu höfðu um tækniþróun heims í hálfa öld, hrapa nið- ur hver af annarri, skjóta sovétþjóðir gervihnöttum til tunglsins, ráðgera ferðalög mannanna til Marz og Venus- ar, hefja tímabil geimsigiinga mannanna eins og Leifur heppni og Kolumbus sigling- ar heimsálfa á milli fyrir nokkrum öldum. Meðan stál- bræðsluofnar Bandaríkjanna kólna fyrir einræði og þursa- þykkju auðhringa, tendrast hvert iðjuver af öðru á sós- íalistískum þriðjungi jarðar, er enga kreppu þekkir og að- eins síauknar framfarir á framleiðslusviði. Sovétríkin voru sem lönd Rússakeis- ara öftust allra, en hafa nú ótvíræða forustu heims í vís- indalegum efnum, leiða mann- kynið nú í nýja öld ótrúlegra tækniafreka, er opna mann- kyninu eigi aðe:ns þá gullöld allsnægta er framkvæmd hins fullkomna sameignarskipu- lags boðar, he’dur byrjar og það tíinabil sögunnar, er ger- ir sólkerfið mannkyninu und- irgefið á sama hátt og jörðin hefur orðið því undirgeíin á síðustu árþúsurdum. að er sósíalisminn, sem gefur Sovétþjóðunum þe">.nan mátt, opnar þeim ] ’nan draumsjónarheim sem venileika. Það er ekki ein- hvér sérstaicur máttur, sem Rússum, Kínverjum eða öðr- um siíkum ágætum þjóðum er gefinn, heldur máttur scs- íai'smans, — stórfenglegrar vísindakenningar, er hrifið hefnr hug a’þýðunnar, mátfkvað hana og stækkað, — sem Ameríkanar, Englend- inýfir, Þjóðverjar eða aðrar elíkar fornar öndvegisþjóðir, gæ-tu í jafn ríkum mæli hag- nýtt sér, ef aðeins alþýða þessara landa, — verkamenn, menntamenn og aðrir starfs- menn handa og heila, — megnuðu að brjóta á bak aftur steinrunnið auðvalds- kerfi þessara landa, er hindm ar nú þróun á sköpunarmætti þeirra. Sovétríkin eru nú loks, — eftir að hafa orðið að verja háifri ævi sinni í að verjast í innrásarstyrjöldum og byggja upp úr rústunum eftir þœr, — að byrja að sanna mánnkyninu svo á- þreifanlega að ekki verði um villzt yfirburði sósíalismans yfir auðvaldsskipulagið. Alda- gamall draumur mannkynsins um að losna úr þrældómi erf- iðisins, breyta vinnunni í í- þrótt og leik, er að byrja að rætast. Það er verið að stytta vinnutímann í Sovét- ríkjunum í 6 til 7 stundir á dag, jafnvel bara 5 daga vik- fjramundan sjáum við rísa upp sjálfvirkar verksmiðj- ur, þar sem maðurinn situr við mælaborð sem verðimir í Sogsvirkjuninni og láta hrá- efnið umbreytast i bíla eða aðrar afurðir, án þess manns- höndin komi nærri. Við sjá- um þegar þann tíma er sjálf- virkar verksmiðjur leysa mannshöndina þannig af hó'mi í mestölium iðnaði sós- íalistískra landa, — og skapa ástand, sem þeim útþrælkuðu konum og börnum, sem fyrir rúmri öld þrælkuðu fyrir sultarlaunum í 14—16 tíma í verksmiðjum Englands í „morgunroða“ h’ns „frjálsa" kapítaiisma, hefði þótt para- íiís. Við sjáum um leið hvern- ig auðvaldsskipulagið mun engjast sundur og saman undir áhrifum þessarar stór- felldu tækniþróunar, sjálf-1> virkninnar, sem það á svo erfitt að hagnýta sér, nema skapa ægilegt atvinnuleysi um ieið. Og v'ð sjáum fram á hina auknu erfiðleika kapítal- ismans, þegar sjálfvirk verk- smiðjubákn scsíalismans þeyta ótölulegum grúa afurða á þröngan markað auðvalds- ins, sem verður þá í álíka vandræðum og aðalssk'pulag- ið var, er „kínverskir múrar“ handverks hrundu fyrir hinni stórkostlegu vöruframleiðslu vélrekinna verksmiðja auð- valdsskipu'agsins. Tsland hefur orðið þeirrar gæfu aðnjótandi að undan- förnu fyrir áhrif íslenzks sósíalisma og alþýðuhreyfing- ar að komast í slík vaxandi efnahagssambönd við Sovét- ríkin og þjóðfélög sósíalism- ans yfirleitt, að útrýmt hef- LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR: Sex persónur leita höíundar eftir Luigi Pirandello. — Leikstjóri: Jón Sigurbjörnsson. Þegar stórskáldið ítals'ka Luigi Pirandello orti sjónleiki sína eftir heimsstríðið fyrra var hann af mörgum álitinn hættulegur niðurrifsmaður, sakaður um vísvitandi til- gerð og öfga, aðrir töldu verk hans heilabrot ein og heim- spekilegar vangaveltur sem engan þegnrétt ættu á leik- sviði, enda óskiljanleg venju- legum mönnum. Árin liðu, beztu verk Pirandéllo eru sí- gild orðin og það viðurkennt af öllum að hann sé í fremstu röð nútímaskálda, mikill ný- sköpuður er haf} fært leik- húsinu þau verðmæti sem mölur og ryð fá ekki grand- að. Pirandello var mi'kill hugs- uður, maður þrotlausrar efa- girni og bölsýni, kíminn og hæðinn og deildi ósleitilega á margt það sem heilagt var hinum betri borgurum. Hvað ur verið um hríð atvinnu- ieysinu í landinu og mögu- leikar opnaðir til óþrotlegra efnahagsframfara, hækkandi launa og batnandi lifsaf- komu, ef þess er gætt að við- halda þessum samböndum og efla þau og stefna í innan- iandsmálum áfram í átt til þjóðfrelsis og sósíalisma, en ekki aftur á bak til nýlendu- ástands og stjórnleysis auð- valdssk'pulagsins. Tslenzk alþýða hugsar í dag ■* með hljóðri þökk til þeirra brautryðjenda alþýðuveld:iS- ins, er lögðu lífið að veði til að gera fyrstu sigursælu byltingu sósíalismans á jörð- inni og byggja upp fyrsta varaniega þjóðfélág alþýð- unnar, samvinnu og eameign- ar mannanna. erum við menn?, spyr bann meðal annars í „Sex persón- um“, erum við til í raun og veru? Allt er áf stætt að dómi skáldsins og hvergi fast land undir fótum, maðurinn ekki sá sami í sjálfs sin augum og annarra, síbreytilegur frá degi til dags, allt og ekki neitt; lífið er blekking. Raunveru- leiki er aðeins til í listinni, verur þær sem skáldin skapa óumbreytanlegar og geta lif- að að eilífu „Sex persónur leita höf- undar“ er frægasta verk Pir- andelio, Bernard Shaw taldi það frumlegast allra leikrita. Við erum stödd í leikhúsi, þar er allt á rúi og stúi og leikstjóri að hefja æfingu með sínu fól'ki. Þegar minnst var- ir gengur sex manna fjöi- skylda inn í salinn, ldædd sorgarbúningum og sýnilega stödd í sárustu neyð. Það kemur brátt á daginn að fólk þetta eru persónur úr leik- riti sem aldrei var samið — skáldið skapaði þær í huga sér, sumar að visu aðeins til hálfs, en sveik þær síðan í tryggðum; nú krefjast þær þess að saga þeirra sé leikin svo þær megj hljóta varan- legt líf í heimi listanna. Leik- stjórinn hristi höfuðið í fyrstu, en hrífst brátt af sögunni og ákveður að reyna; og persónurnar ókunnu taka í óða önn að skýra frá lífi sínu, leika það, reyna að rétt- læta gerðir sínav það er levk- urinn innan leiksins. Ófull- gerðri sögu þeirra verða á- horfendur að kynnast af eig- iu raun, hún er æsileg og hryllileg um flest, saga um þjáningar, mannlega niður- lægingu og smán, um voveif- legan dauða, áhrifamikil og átakanleg. Leikararnir hiýða á í fyrstu en farc FÍðan sjálf- ir að leika -— og það kemur brátt í ijós að þeim er óger- legt að sýna veruleikann eins Framhald á 9. síðu- Þóra Friðriksdóttir, dóttirín og Ragnheiður Steindóredóttir* litla telpan. ,

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.