Þjóðviljinn - 11.03.1961, Page 10

2) — ÓSKASTUNDIN
ÓSKASTUNDIN — (3
og hvíslaði: .,Það er kom-! Ósköp varlega rétti
inn tími til að vakna, gamla konan íram hönd-
litla fræ."‘ Og litla fræ- ina og tók einn böggul-
ið sþrengdi skurnið og inn ai trénu. „Ég á
teygði tvo græna anga reyndar ekki aimæli í
upp í sóiina.
Gamla ^onan. J^lúð^ að
sprotunum, sém uxii á
hverjum degi. ..Þetta
verður fallegt tré,“ sagði
gamla konan. „en ég
þekki það ekki.“
Nágrannarnir komu til
þess að skoða þetta
furðutré.
„Þetta 'er töfratré,"
sagði einn þeirra.
„Þetta er illgresi,“
sagði annar.
„Þetta er afmæliss.iafa-
tré,“ sagði lítill drengur.
„Kannski,“ sagði gamla
konan. ..Við skulum bíða
og sjá tij.“
Allt liðlangt sumarið
hélt tréð áfram að vaxa.
Nágrannar gömlu kon-
pnnar komu til þess að
,vita um hvort knúpparn-
ir hefðu sprungið út. All-
ir voru forvitnir að sjá
hvernig blómin yrðu.
Það leið ekki á löngu,
áður en þeir komust að
raun um það. Eina nótt-
ina sprungu þeir órt og
sér til mikiljar furðú sá
gamla konan. að innan í
hverjum knúppi var
böggull.“
„Ja, nú er heima!“
sagði gamla konan.
,,Þetta er eins og dreng-
'urinn sagði afmælisgjafa-
tré. Ég sagði það lika. að rauður treíill. ..Þetta er
eitthvað hlyti að koma einmitt það, sem mig
upp.“ vantaði!-1 hrópaði gamla
dag.“ sagði hún. „En mig
langar svo til þess að fá
gjöf samt sem áður.“
í bögglinum var hlýr.
konan himinlifandi glöð.
,,Nú ætla ég að kalla á
alla og bjóða þeim að
taka sér böggul af trénu."
„Þetta er sannarlega á-
gætt tré.” sögðu allir og
;fengu>!.gjöí. af trcrití.
í hvert sinn og ’einhver
tók böggul af trénu
spratt fram nýr knúppur
og nýr böggull kom : stað
hins. Börnunum þótti
sérstaklega vænt um
tréð, en þau tóku aldrei
böggul aí því, nema á af-
mælisdaginn sinn.
Kóngsdótturinni barst
til eyrna sagan um af-
mælisgjafatréð, og hún
kom til þess að sjá það
með eigin augum.
Kóngsdóttirin tók al-
stærsta böggulinn af
trénu. Þegar hún opnaði
hann var i honum gullin-
hærð brúða í bleikum
blúndukjól og með hvíta
Skó á fótunum.
„Svei!“ sagði kóngs-
dóttirin. „Mér íinnst
hún ekki íalleg. Ég ætla
að taka annan böggul.“
„En yðar hátign,“
hvíslaði gamla konan,“
„enginn tekur nema einn
böggul.“
„Ég. er kóngsdóttir. og
ég tek eins marga og mér
sýnist. Má ég það ekki
pabbi?“ sagði hún.
Konungurinn kinkaði
kolli: „Auðvitað máttu
það, barnið mitt. Tíndu
þá bara af. Það er sagt
að alltaf vaxi nýir í stað-
jnn íyrir þá, sem eru
PÓSTIIÓLFIÐ
Okkur langar til að
komast í bréfasamband
við unglinga á aldrinum
14—17 ára.
Vilborg' , Haraldsdóttir,
Kristín Lárusdóttir
báðar á Hlíðardalsskóla
Ölfusi, Árnessýslu.
SEGLSKIP
teikning eftir Ingvar Vig'-
fússon, 10 ára, Sólbakka.
Fossvogi.
Skrítið en satt ..........
■ Ár!ega: fejla ílestir
fuglar íjárðirnar og nýj-
ar koma í staðihn, þann-
,ig. endurnýjast fiðrið á
þeim. í Kaliforníu er til
á, sem nefnd er Fjaðra-
íljót, vegna þess að millj.
fugla. sem fljúga yfir
ánni. íella fjaðrirnar á
sama tíma. Þá lítur áin
þannig út, að það virð-
ast fjaðrir, en ekki
vatn sem bylgjast áfram.
teknir, svo ekki ætti að
saka.“
Og kóngsdóttirin tíndi
bögglana af tré gömlu
gömlu konunnar.
Framhald í næsta blaði
Hver vill skrifa
bréf?
Ég óska að komast i
bréfasamband við stúiku
á aldrihtnn 12—13 ára,
og bróðir minn líka. Við
óskum að niynd íylgi.
Július og Sigurður
Baldurssynir, Hvann-
eyrarbraut 68, Siglu-
íirði.
M A R Z B Ú I
Við lifum á geimöldinni.
Máninn og Venus eru
skotmörk fyrir eldflaug-
ar. Hvað er þá eðlilegra,
en að strákarnir okkar
brjóti heilann um það
hvernig Marzbúar líti út?
Sigurður eða Júlíus
Baldvinsson, Hvanneyr-
arbraut 68 á Siglufirði
teiknaði myndina. Við
vitum ekki hvor bróðir-
V'i//
inn hefur gert það, því
báðir skrifa undir bréfið.
— Takist svo til í fram-
fíðinni, að þeir eigi
:ftir að sjá hvernig raun-
/erulegur Marzbúi lítur
ut, mælumst við til þess,
PRENTVILLUP ÚKINN
Hvernig lízt ýkkur á
hann? Auðvitað er hann
svartur pg hrekkjalegur
á svipinn. Það- ,.-r ekki
furða . þótt . blað.Li okkar
sé siuiídvmi.iikr.fift, ef
svona náungi leikur laus-
um hala í prentsmiðjuhni
— Inga Lára Bragadóttir,
10 ára, Skúlagötu 11,
Borgarnesi, teiknaði
, myndina.
G U L L K O R N
Ávita eigi spettarinn. svo
hann hati þig eigi;
ávíta hinn vi'.ra, og hann
mun elska þig.
Sértu vitur, þá ertu vit-
ur þér til góðs,
en sért þú spotlari. þá
mun það bitná á þér
einum.
Vitur sonur gleður i'óður
sinn,
en heimskur sonur er
móður sinni til mæðu.
OrðskvíÆirn'r.
að þeir skrii'i Óskastund-
inni og gefi á honum ná
kvæma lýsingu.
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 11. marz 1961

Gömul saga
j Framhald af 4. síðu.
þúsund leirtöflur sem Layard
og félagar hans grófu upp.
Ráðningu áletrananna hóf
Henry Rawlinson starfsmað-
. ur við brezka sendiráðið í
Bagdad, sem fundið hafði
lykilinn að fleygletrlnu í hinni
miklu áletrun, „Skýrslu Darí-
usará Behistun-klettinum í
grenr.d við Kermanshah á
Persíu, en áletran þessi er á
þrem tungumálum. Þegar
Rawlinson hvarf aftur til
Englands 1855, héll hánn á-
fram ráðningum sínum á
fieygletrinu. Árið 1868 réð
r hann til sín sem aðstoðarmann
George nokkurn Smith. — Ár-
.: ið 1872 lýsti George Smith
yfir: „Fyrir stuttu fann ég á
assýrskum töflum í Brilish
Museum frásögn' af synda-
. flóðinu." Yfirlýsing þessi
. vakti eins og að l’kum lætur
. mikla alhygli, en George
■ Smith fylgdi henni eftir með
ritgerð. Útdrátt Gilgamesh-
kviðu birti hann í ritgerðinni.
British Museum fól Smith
yfirumsjón með nýjum upp-
grefti við Ninevu, cg komu
þá margar töf'ur í leitirnar.
Bandarískur fornleifa’.eiðang-
■ur við Nippur grcf 1889-90
upp töflur með elztu gerð
kviðunnar, • sem enn hefur
fundizt. Þá kom í ljós, að
•sagan um syndaflcðið var
ekki hluti af Gilgamesh-kviðu
í e^ztu gerðum hennar. „Sú
skoðun, sem margir aðhylltust
áður fyrr, að frásögn sköp-
unarsögunnar af (syndaflóð-
inu) væri encursamning sögu,
sem almenn var í öllum borg-
um Babílóníurikis, á sér nú
ekki marga áhanger.ilur; en
það er skoðun margra, v.ð frá-
sögn hennar verði rakin bein-
linis. til mjög gamaliar og
einstæðrar sögu.“
Ifarlegaista gerð Gilgamesh-
kviðu, sem um er vitað, var
gerð á ríkisstjórnarárum
Á_s£urbanipal á sjöundu ö’.d
fyrir Kristburð. Allir helztu
þættir kviðunnar vii'ðast hafa
verið ortir á súmersku, meðan
súmerar réðu enn fyrir Mesó-
pólamíu. I kviðunni segir frá
atburðum, sem koma vel heim
við aðstæður í Mesópótamíu á
þriðja árþúsundi fyrir Kriist-
burð, en sumir eru jafnvel
enn eldri. En orsakir styrj-
alda í Mesópótamíu og grennd
eru ta’dar hafa verið efna-
hagslegar. Suðurhluti Mesó-
pótamíu er frjcsöm slétta án
timburs og málma. Þarfir
borgarma á s,'étturmi fyrir
þessar vörur voru meiri en
svo, að þeim yrði fullnægt
með vöruskiptum við há-
löndin skógivöxnu. Borgríkin
komu. sér þess vegna upp ný-
lendum í hálöndunum, en
stundum voru timbur og
málmar sottir með herferðum
i greipar þjóðflokka í Persíu
cg-Arabíu. Þannig stcð á ó-
friðnum milii sléttubúa cg há-
lendinganna. I Gilgamesh-
kviðu og fleiri súmerskum
ritzmíðum segir frá stríðum
milli sléttuborgarinnar Urok,
en Gi’gameah var konungur
hen.nar, og hálendisrikisins
Arrata. Það styður einnig
þessa aldursákvörðun kvið-
unnar, að einungis súmerskir
guðir koma við sögu.
Gilgamesh er ungur maður,
þegar kviðan hefst, fullur
lífsþróttar og kapps og kann
sér ekki hóf. Guðirnir skapa
þá jafnoka hans að líkams-
burðum, Enkic'u, náttúru-
manninn, sem vex úpp meðal
villtra ilýra, en glatar sak-
leysi sínu, klæðist fötum,
leggur sér til munns tilreidda
fæðu og kemur loks til stór-
borgarinnar og verður eftir
keppni vildarvinur Gilgamesh.
f félagi leggja þeir út í ým-
is ævintýri í því skyni að yf-
irstíga mannlegan mátt og
mannleg örlög. Þegar Enkidu
deyr, leggur Gilgamesh upp
í leit að landi framliðinna og
að eilífu. lífi. Hver þáttur
kviðunnar eykur á áhrif
þess, sem á undan kom; til
einskis neitar Gilgame-sh að
hlita forlögum mennskra
manna. Þegar leil Gilgamesh
lýkur, er sem álög rofni, og
veruleikinn blasi hvarvetna
við. Allt, sem leitað var að,
— æskan, eilíft líf og dáinn
vinur, — er glatað. Kviðunni
lýkur á dauða Gilgamesh.
— aiter ego
Trúlofunarhringir, stein-
hringir, hálsmen, 14 og 18
kt. gull.
Fréttabréf frá I
Framh. af 7. síðu
í fiskrækt og fiskeldi. Á Is-
landi eru framfaramöguleikar
í þessum málum mjög tak-
markaðir á meðan ekki er
til tilraunaeldisstöð, þar sem
skilyrði væru fyrir hendi að
vinna á skipulagsbundinn hátt
að framförum í fiskrækt og
fiskeldi á svipaðan hátt og
gert er erlendis við slíkar
stöðvar. Alþingi og ríkisstjórn
hafa nú samþykkt að hefja
undirbúniag að byggingu til-
■ raunaeld’sstöðvar rikisins, og
verður varla langt að bíða,
að stöðin taki til starfa.
Áhugi á fiskeldi á íslandi
er töluverour, og er mikils-
vert, að vel takist til með
það þegar frá byrjun. Banda-
ríkjamenn ha.fa á löngum
starfsferli fengið þýðingar-
mikla revn,slu á klaki og fisk-
eldi. Telja beir nauðsynlegt að
vanda vel til undirbúúngs
undir byggingu eldisstöðva.
Væri okkur holt að fara að
dæmi þeirra í þessu efni.
Skulu hér talin helztu atriðin,
sem hafa þarf í huga í þessu
sambandi. Gera þarf ýtarleg-
ar áætlanir um fyrirkomulag
og rekstur eld'sstöðva, kynna
sér á ýmsum tímum ár3
vatnsmagnið. sem völ er á,
láta efnagreina vatnið, mæla
hitastig þess á öllum árstím-
um, fylgjast með ísmyndunum
í ánni eða læknum, sem ætl-
að er að nota vatn úr, svo
o°r sn.jéalöpr á fvrirhuguðn
eldissvæði. Ef ráðgert er að
byggja eldistjarnir í flæðar-
Jór Gnðjónssyni
rnálinu, er nauðsynlegt a'ð
kynna sér ísmyndanir og ís-
raiðninga á tjarnarstæðiru og
hvar mörk mestu flóða og
þeirra mhinstu eru. Þá verður
að tryggja eldisstöðvunum
nægja«rleg landséttindi svo
og vatns- og veiðiréttindi.
Þegar öllum undirbúingi ér
lokið, er tímabært að hefja
- byggingarframkvæmdir. Ef
undirbúningur er á h'nn bóg-
ira flansturslegur og rekstur
stöðvarinnar er í samræíni
við hann, þá er hætt við upp-
gjöf, áður en reynsla er feng-
in á, hvort fislceldi geti ver-
ið arðvænlegt. Myndi sl'ikt
verða mikið áfall fvrir f’sk-
cldi almennt, os: gæti það taf-
íð framgang þ'ess um ára-
bil, og væri þá illa farið. þar
sem fyllsta ástæða er t'l að
ætia, að a.iifiskur mimi verða
fastur liður í gjaldeyrisöfl-
un þióðar’nnar.
Seattle, Wasbi”:,Ttc)n>
28. febrúar 1961.
Þór Guðjónssoni,
Þessir litln liloiir
Framhald aí 6. síðuz
beri að efla og styrkja a.f op-
inberu fé. Við þurfum .að fá
safn svona mjmda og hús yfir
það. Við þurfum að geta farið
af og til og séð svona myndir
og sýnt gestum. Ríkið gæti
riðio á vaðið og keypt. 29—30
myndir á þessari sýningu.
Þær fengjust trúlega fyrir
verð eins málverks eftir góð-
an má'ara. Siðan má alltaf
bæta við á næstu sýningu.