Þjóðviljinn - 20.05.1961, Blaðsíða 3

Laugardagur 20. ma'i 1961 — ÞJÓÐVILJINN — (3
ERKIBÓFINN BER NAFN KUNNS ÍSLENDINGS
OgeSslegur bandariskur glœpareyfari láfinn gerasf á Islandi
Fyrir nokkru kom út í Bandaríkjunum pólitískur
glæpareyfari sem gerist aö verulegu leyti á íslandi og
er atburðarásin tengd fiskveiðideilunni viö Breta og
liernámsmálunum. AÖalbófanum- í bókinni er lýst sem
atvinnumorðingja, er starfi í þágu Sovétríkjanna, cg
Tiann er látinn vera íslendingur og bera nafniö Einar
Laxness; oftast er hann þó aðeins kallaöur Laxness.
Eins cg kunnugt er fyrirfinnst aöeins einn maöur á
íslandi (og trúlega í heiminum) sem ber nafnið Einar
Laxness, sagnfræðingurinn sonur Halldórs Kiljans.
Glæpareyfari þessi nefnist
.„Danger is my line“, og á
saurblaði er skýrt frá því að
höfundurinn, Stephen Mar-
lowe, hafi margar hliðstæðar
bækur á samvizkunni og f jalli
’þær al’ar um morð og of-
beidi. Þessi bók k m út 1960,
gefin úl af Fawcett Publicat-
ions í bókaflokknum „Goid
Medal Books“ — gullverð-
launárit! Þetta er ein af þeim
hókum sem Bandaríkin gefa
in í stóriðju og er efnið sam-
bland af morðum, misþyrm-
ingum (einkanlega á kven-
fólki), kynórum og stjórn-
málum — en slík blanda er
. talin mjög vel til þess faúin
að auka vitsmuni, þekkingu
og heilbrigt hugarfar banda-
rísku þjóðarinnar.
„Lykillinn að heims-
yfirráðum"
I þessari bók spretta átökin
af viðskiptum Islendinga við
Sovétríkin, herstöðvum Banda-
ríkjanna og fiskveiðideilunni
við Bre!a. Því sr lýst á álak-
anlegan hátt (og svipað því
sem stundum hefur sézt í
Morgunblaðinu) hvernig einn
þriðji af viðskiptum ís’.end-
ingá sé við Sovétríkin og einn
kommúnisti sé í rikisstjórn
ísland.s og hvertðg herstöðv-
ar Bandaríkjanna cg Atlanz-
hafsbandalagsins séu í hættu
vegna fiskveiðideihmnar. „>Ef
Norður-íshafið er lykillinn að
lieimsyfirráðum, vegna þess
að skemmsta braut e’dflauga,
sem draga heimsálfa á milli,
er yfir norðurskautið, þá er
Tsland lykillinn að Norður-
Ishafinu. Nú sérðu livernig
málin standa", segir einn af
sl jórnmá'.aspekingum bókar-
innar.
Morðingi af hug-
sjónaásfæðum
Sagan hefst á því að sænsk-
ur siarfsmaður hjá Samein-
uðu þjcðunum er myrtur að
und'rlagi Rússa vegna þsss
að hann er eini maðurinn sem
hafði tök á að miðla málum
miili Breta og íslendinga.
Síðan eru ýmsir aðrir menn
mvrtir í Bandaríkjunum og
sögulietjan, bandarískur leyni-
lögregtumaður, f’ækist í mál-
ið. Hann er þvi næst sendur
til Islands á vegum banda-
rsku leyniþjcnustunnar, með
flugvéiinni Eddu frá Loítleið-
um, og með honum í- vélinni
er hinn skuggalegi maður
„E'nar I.?xness“. Því næst
hefst e’tinga’eikur þe'rra á
mi’.li alla leið norður til Ak-
ureyrar cg upp á Sú’ur ásamt
viðeigandi barsmíð, misþyrm-
ingum, skothríð og morðum.
Sá bandaríski lendir á sjúkra-
húsi við Akureyri, og þar
gcrir annar sjúkrahússtækn-
irinn ,,dr. Kvaran“ tilraun til
þess að myrða hann með mor-
fínsprautu. Er tekið fram í
bókinni að dr. Kvaran sé
kommúnisti og hafi æt’að að
myrða Bandaríkjamanninn af
huesjónaós'æðum vegna land-
helgiemál.sins, en hann sé
ekki launaður atvinnum'rð-
ingi. Rússa eins og Einar Lax-
ness.
íslenzkur umíeröa-
morðingi
I söguiok þeýsist Laxness
og aðrar söguhetjur til Stokk-
hólms, og þar tékst leynilög-
reglumanninum bandar.ska að
ráða niðurlögúni bófaflokks-
ins eftir miklar þrengingar,
margháttaðan el)ingaleik, bar-
smtð, eiturspragtur og ein-
hver ókjör af morðum. Er
Einar Laxness þá endanlega
afhjúpaður sem’. fjöldamorð-
ingi sem ferðazt hafi milli
ýmissa þjóðlanda til að myrða
menn í þágu Rússa áratugum
saman en haft aðalaðsetur á
íslandi. Er sérstaklega tekið
fram að hann hafi 1957 myrt
forsætisráðherra í Miðevrópu-
ríki, Novotny : að nafni, að
undirlagi Rússa. (Novotny er
sem kunnugt er nafnið á for-
set a Tékkóslóvak'u!).
Höfundurinn lýsir þó ekki
öllum fslendingtum sem komm
únistum og morðingjum, þótt
hann láti leypilögreg’umann
sinn fcvðast ?.!lit samneyti við
lögregluna því, ekki sé hægt
að treysta henni „þar sem
þriðjungur Islendinga kýs
rauðliða og hinir þriðjung-
arnir verzla við þá“ og þar
sem rússneskir bílar aki ttm
allar götur! Flugþernan
„Freyja Fridjonsson“ hjá
Loflleiðum verður samlierji
leynilögreglumannsins og veit-
ir honum að sjá'fsögðu alla
blíðu sína jafnt í gufubað-
stofum sem annarstaðar þeg-
ar tóm gefst á milli morða og
misþyrminga. Og faðir henn-
ar „Gunnar Fridjonsson“
reynist vera þingmaður á Ak-
ureyri og varaformaður utan-
rikismálanafndar Alþingis. —
(Menn muna að ['ngmaður
Alþýðuflokksins á Akureyri
heitir Frlðjón). Hann er mjög
andsnúinn Bretum í upphafi
bókarinnar, en þegar búið er
að fletta ofan af þeim vonda
skálki Einari Laxness kveðst
hann í bókarlok munu „troða
samningum við Breta niður um
barkann á Alþingi Islend-
inga“. Og þar með fellur allt
í ljúfa löð og Bandaríkin
halda herstöðvum sínum á
íslandi og þar með „lyklin-
um að heimsyfirráðum“.
Heíur komið til fslands
Augljcst er af bókinni að
höfundur reyfarans liefur
komið til Islands, hann lýsir
flugi með Loftleiðum, fer rétt
með íslenzk nöfn, birtir meira
að segja íslenzka setningu,
•hefur auðsjáanlega sjálfur
farið með bíl milli Reykja-
víkur og Akureyrar o.s.frv.
Það er auðvitað engin íil-
viljun að höfui durinn velur
nafnið Laxness á aðalbóf-
ann í sögu sinni. Laxness er
það nafn á Islendingi sem
kunnast er í hsiminum, þar á
meðal í Bandaríkjunum, og
veit höfundur það að sjálf-
sögðu fullvel. Hitt kann að
vera að hann hafi ekki gert
sér ljóst að Einar Laxness
er til á Islandi, en kannski
fær hann síðar að frétta af
því fyrir dómstólum.
Einar Laxness dvelst nú í
Kaupmannahöfn, þannig að
Þjóðviljinn hefur ekki getað
rætt við hann um þetta
furðulega mál.
immmtmimm
Forsíðan á NATO-reyfaranum sem fjallar m.a. um viðskiplf
íslendinga við Sovétiýkin, landlielgismálið og herstöðvamálið.
Aðeins stigsmunur
Um glæpareyfarann er ann-
ars það að segja að hann er
mjög lærdcmsríkur á margan
hátt. Það er ekki nema stigs-
rnunur á efni því sem hann
flytur og stjórnmálagreinum
þeim ssm daglega birlast í
Morgunblaðinu og Alþýðu-
b'aðinu. Flöfundurinn er al-
gerlega á sama máU cg
stjórnarblöðin hér um land-
helgismálið, herstöðvamar og
viðskiptin við Sovétrikin. Og
ósjalaan getur það að líta í
þessum blöðum að íslenzkir
scsíalistar séu ótíndir glæpa-
menn sem hlýðnist fyrirakip-
unum frá Rússum um eitt og
allt. Glæpareyfarinn banda-
r.’ski minnir td. býsna mikið
að efni og anda á lcákritið
alræmda eftir Kristján Al-
bertson sem Þjcðleikhúsið
sýndi fyrir skemmstu. Hin.
„veslræna menning“ Atlanz-
hafsbandalagsins er að fá á
sig fast svipmót í öllum að-
ildarríkjunum.
noi a woman—was seen íeaving oranuvix s noor at tne
hotel. Laxness killed him, didn’t he? And you were there.
You drove him there in your car, didn’t yöu? And he
told you Maja was there. Isn’t that the way it: happened?”
I looked beyond her and up past the gravel at the
beach house. Its bare wood shingles were weathered a
silver-gray. I thought I saw someone move on the ver-
anda but a moriient later I couldn’t see anybody.
“You’re smart,” the Baroness said grudgingly. “That’s
the way it happened. Laxness killed Brandvík, and Lax-
ness killed Wally Baker. He’s used dynainite before.
He’s an expert.” t
“And Laxness killed Jorgen Kolding?” j
“Of course. Laxness killed all three of them.”
“Sure. That’s why you’re going to shoot me.”
*u„*________a é_______o>>
Hluti af eiivni síðu bókarinnar, þar sem gefið er yfirlit yfir
afrek „Einar.s Laxness".
Afkvæmi
Alþýðublaðsins
Tryllingur Alþýðublaðsins
fer vaxandi með degi hverj-
um, þannig að menn fara að
óttast alvarlega um sálarheill
Benedikts Gröndals og Vil-
hjálms S. Vilhjálmssonar
enda höfðu þeir ekki af miklu
að má. í gær er öll forsíða
blaðsins eitt samfellt óp
þriðja daginn í röð. þannig
aS lesendur hljóta að halda
að heimsbyltingin sé í nánd
eða að minnsta kosti bylting-
in á íslandi, enda segir blað-
ið að nú eigi „að le.ysa upp
hið „borgaralega“ þjóðfélag og'
undirbúa valdatöku kommún-
ismans“ og „heitir á alla
hugsandi, réttsýna menn að
láta til skarar skriða, hver
í sínu umhvei'fi, saman í hóp-
IIH|ltlM|||IIIIIII|lll|l|llll’"H|IIMII",l>UIIIMII",<’"ll
inn sótt sérstaklega í Alþýðu-
blaðið. Menningarstig þess
blaðs, lágkúran, heimskan,
siðleysið og ofsinn falla að
Heimdellingum eins og fiís
við rass. Það er ekki heldur
nein tilviljun að Alþýðublað-
ið hefur verið sérstakt mál-
pven nýnazista eftir að þeir
hófu tilburði sína hér á landi;
það hefur birt eina æsi-
.fregnina annarri stærri í
þeirra þágu, og ekkert hentar
þessum ungu fíflum þetur én
að .láta hampa sér á þennan
hátt. Trúlega væri sú heimsk-
ingjasamkunda þegar dauð íef
Alþýðublaðið hefði ekki hald-
ið lífi í henni með auglýsing-
um sínum. Ekki hefur heldur
staðið á Alþýðublaðinu að .
mæla rúðubrotum bót, og
fyrir nokkrum dögum taldi
blaðið það mjög lofsvert af-
rek að svívirða þjóðfána er-
lends rlkis.
Af ávöxtunum skuluð þið
þekkja þá, segja Silli :og
Valdi, svo að ekki sé vitnað
í heimildir sem eru utan við
menningarsvið Alþýðublaðs-
ins. — Austri.
um, þúsundir í nýrri vakn-
ingu“! Og öll stafar vanstill-
inein af mótmælunum víð
stjórnarráðið — „stærsta
vindhöggi kommúnista'M! Hafa
menn ekki dæmi þess fyrr
að vindhögg geti valdið heila-
hristingi.
En til bragðbæt.is' n<r til
þess að auglýsa heiðarleik-
ann ieggur Alþýðublaðið bar-
áttu hernámsandstæðinga og
skrílslæti Heimdellinga og nv-
nazist.a að jöfnu. Blaðið veit
þó eins vel og aðrir að öll
hefur barátta hernámsand-
stæðinga verið háð af mvnd-
arskap og með menningar-
brag og hefur aldrei verið
hægt að gagnrýna eitt ein-
asta atriði i fiöldaaðgerðum
hernámsandstæðinga. Það eru
hernámssinnar einir sem beitt
hafa ofbeldi og skrílslátum,
Og næringu sína hefur skríll-