Þjóðviljinn - 18.07.1961, Qupperneq 4

Þjóðviljinn - 18.07.1961, Qupperneq 4
4) ÞJÓÐVILJINN Þiiðjudagur 18. júlí 1961 * «í|||| v Síld landað á Siglufirði úr Stapáfellinu frá Ólafsvik drekkhlöðnu, — Annar síldarbátur með fullferini er í baksýn. Jóhann J. E. Kú (Ljósmynd: Hannss Baldvinsson). FISKIMÁL Af innlendum vettvangi Það er grundvöllur íyrir hærra bræðslusíldarverð Bræðslusíldarverð á Norð- urlandssíld í sumar hefur ver- ið ákveðið 126 kr. fyrir málið, sem er 150 lltrar. Þar sem ég hef enga athugasemd séð gerða við þessa mjög svo vafasömu verðlagningu. vil ég leyfa mér -að varpa örlitlu ljósi á þetta mál. í maímánuði s.l. ákváðu Norðmenn hvað hægt væri að greiða íyrir bræðslusíld veidda á íslandsmiðum í sumar, og voru það 24 kr. norskar fram að -1. júli, en eftir það 26 kr. norskar fyrir hektolítrann þ.e. hverja 100 lítra. Þetta verð var ákveðið samkvæmt heim- - ild í ferskfisklögunum eftir að‘ slitnað hafði upp úr samning- um á milli síldveiðimanna og vérksmiðjueigenda um verðið. Það var skýrt fram tekið, að verðið væri ákveðið útfrá verði á síldarlýsi og mjöli, án allra uppbóta. Síðan þetta gerðist hefur orðið hækkun á síldarmjöli, sem Norðmenn reikna að nemi tveim krónum norskum á bverja 100 lítra af síld. Á þetta vildu ekki a!!ir verksmiðjueig- -endur fallast, en nú hafa end- anlega tekizt við þá samningar um verðið, og eru þeir þann- ig: Útreiknaða verðið frá því í maí til síldveiðimanna, 24 kr. -norskar og 26 kr. norskar fyr- ir hektólitrann, skal standa ó- þreytt, en til viðbótar þvi skulu verksmiðjurnar greiða •eina krónu norska já hektólítra í verðjöfnunarsjóð til jöfnun- ar á milli bræðslusildar og saltsíldar. Hinsvegar samdist um, að verksmiðjurnar héldu hinni krónunni og nýorðinni verðhækkun sildarmjölsins. Þó hafa tvær síldarverksmiðjur meitað þessum samningum á þeim grundvelli að þær bjóð- ast til að greiða alla tveggja krónu hækkunina til síldveiði- í'i' litur no.rska bræðslusíld- arverðið þannig út án uppbóta, í íslenzkum krónum samkvæmt skráðu gengi: Verðið fram að 1. júli kr. 127,92 + 5,33, sem verksmiðjurnar greiða í verð- jöfnunarsjóð, sem verður þá kr. 133,25 fyrir hvern hektó- lítra. Og eftir 1. júlí kr. 138,58 + kr. 5,33 i verðjöfnunarsjóð, sem gerir samanlagt kr. 143,91 fyrir hvern hektóktra þ.e. hverja 100 mælda lítra af bræðslusíld. Þetta er hið raun- verulega bræðslusildarverð án uppbóta, sem norsku síldar- verksmiðjurnar hafa fallizt á að greiða, og segjast nú geta greitt samkvæmt gildandi verði á lýsi og mjöli. Þegar þetta verð er borið saman við íslenzka verðið kr. 126 fyrir málið þá er rétt að spyrja: Geta íslenzkir síld- veiðimenn látið féfletta sig svona miskunnarlaust án þess að mögla? Hinsvegar get ég nú upplýst, að norskir s'ldveiði- menn fá greitt hærra verð en skráð er hér að framan, að upp- bótum meðreiknuðum, eða kr. 31 norskar sem verða 165,23 ís- lenzkar krónur fyrir hvern hektólítra, og kr. 33 norskar, þ.e. kr. 175,89 íslenzkar fyrir hektólítra, þ.e. hverja 100 lítra, eftir 1. júli. No.rska ríkið greið- ir sem uppbætur til síldveiði- manna kr. 7,75 (norskar) á hvérn hektóiitra" af bræðslu- síld, og gangá'^‘7 'króriúrnar beinf t‘íl~feíld'veiðimáhna1,' eri 75 j aurarnir ieggjast í áðurnefnd- an verðjöfnunarsjóð. Það er náttúrlega rétt,. að íslenzkir síldveiðimenn hafa betri skil- yrði til veiða hér heldur en norskir, en bræðslusíldarverðið án uppbóta á ekki að miðast við það, heldur verð á afurð- unum, síldarlýsi og mjöli. Maðkar í mysunni Ég hitti greindan og dugleg- an útgerðarmann niðri við höfn um daginn, og við fórum að ræða útgerðar- og verðlags- máj. Honum þótti alveg ó- skiljanlegur munur á íslerizku og norsku fiskhráefnisvérði og var mér sammála um að á því sviði þyrfti að fara fram ítar- leg rannsókn. Þegar við höfð- um rætt þetta fram og aftur nokkra stund, varð útgerðar- manninum þetta að órði: ,,Já, það eru áreiðanlega' maðkar í mysunni h',á okkur í fisksölumálunum, aðra skýr- , ingu get ég ekki fundið á þessu". Þegar þessi ummæli voru sögð. var ekki búið að ákveða fcræðslusíldarverðið á Norður- landssíldinni kr. 126 fyrir mál- ið. En Norðmenn höfðu þá reiknað út að hægt væri að greiða sem grunnverð fyrir hverja ,,s:ldartunnu“ í bræðslu eftir 1. júlí kr. 26. norskar þ.e. kr. 138,58 í íslenzkum pening- um fyrir hverja tunnu af síld í bræðslu. Ætli útgerðarmann- inum þyki ekki maðkarnir auk- ast í mysunni við samanburð- inn á bræðslusíldarverðinu? Viðundrið í eyjunni Margir útlendingar sem koma til Reykjavíkur spyrja hverskonar stórbygging það sé sem blasir við í Örfirsey þeg- ar siglt er inn höfnina; ’ Að svara þessari spurningu er hálfgert feimnismál sem sp|||4 eru, •‘jþví segja vita víst fáir um hlut- verk þessarar byggingar í ís- lenzku atvinnulífi. En þeir sem fróðastir eru um atvinnusögu Reykjavíkur frá síðari árum, þeir vita þó að þessi bygging var í upphafi sinna vega hugs- uð sem slldarverksmiðja. Þetta er eitt af ævintýrum eftirstriðrþranna, heyrði ég velmetinn borgara segja við danskan ferðamann, þeir voru á skemmtigöngu meðfram höfninní t verkfallinu. Þeir sem fróðastir þykjast vera um ágæti þessarar síldarverk- smiðju. fþllyrðaað yélár verk- smiðjunnar séu ekki nothæfar til þeirrar vinnslu sem hún var upphaflega . hugsuð fyxir-. :að framleiðg mjöL-.og lýgi. Þeir segia að úr því hiáefni sem unnið væri með þessum vé’.um, muni koma þriðja flokks vara. - Mistök geía a’.Itaf átt str stað þegar mikið á áð gera, við því er ekkert að segja. an.nað en að siáifsegt vifðist að b'arga þeim verðmæ'um sem bjargað verður. Reykjavíkur- ’bær mun eiga nokkurn hluta af verksmiðjufyrirtækinu í Örfirisey. Er ekki kominn tími, að gera ráðstafanir til að nýta hina miklu verk- smiðjubyggingu? Ef ekki þykir gerlegt að nota vélar verksmiðjunnar, þá . er þó alltaf hægt að r;fa vél- arnar i burtu, en breyta hús- unum síðan fyrir aðra fram- leiðslu. t.d. til vinnslu á faxa- síld til manneldis. Þannig get- ur máski draumurinn um síld- arverksmiðju í Öríirsey orðið að veruleika á ennjyí hagnýt- ari hátt en upphaflega var hugsað. Draumurinn um síldina í gegnum hin mörgu síldar- leysisár fyrir Nqrðurlandi. hefur þó alltaf draumurinn um síldina lifað. Á Siglufirði. bæn- um sem í upphafi vega var grundvallaður af Norðmönnum sem hófu hér s.ldarvinnslu og síldarútgerð, en svo síðar var yfirtekinn af lahdsmönnum sjálfum. þar hefur draumurinn um síldina verið dreymdur hvert vor. Á þessum stað hef- ur íólk' í áratugi elskað meira og heitar hinn silfurglitrandi fisk heldur en allstaðar ann- arsstaðar. Og þrátt' fyrir af!a- léysi margra ára ÍifiV' trúin á bihn máttuga fisk, síTdina.' ■ Já, sildin kemur aftur fég- urri en nokkru sinni fyrr, og Norskar fréttir: Gréði á frysti A nýafstöðnum aðal- fundi hjá „Skude Erys- eri" sýndu reikningarnir að rekstur frystihússins hafði orðið hagstæður á sl. ári. þar sem hreinn gróði var kr. 236.000 norskar. sem verður í ís- lenzkum kr. 1.157,880.0.. (Heimild Fiskaren). Hliitur togara- hásets 133.669 Samkvæmt frásögn í Finnmark Dagblad, j ,ú er reiknað með að há- setahlutur á togurunum hjá Findus í Hammerfest í Norður-Noregi verði í ár ekki undir kr. 25.000 norskar. Þetta verða 133.250.00 íslenzkar krón- ur samkvæmt skráðu gengi. þá verður gaman að lifa, fyrir þá sem eru ungir, segja gaml- ar konur og gamlir menn, en endurskin minninganna spegl- ast í mildu brosi. Á dimmum vetrarkvöldum segir þetta fólk barnabörnum sínum frá hin- um gömlu góðu dögum, þegar slld var söltuð á öllum plönum bæjarins, nótt sem dag, allt sumarið fram á haust. Þá var gaman að lifa. Það var þessi dulmagnaði fiskur, sem lét fólkið ganga glatt til starfa þrátt fyrir þreytu og vökur. Á s’íkum sumrum þagnaði hljómkviða vinnunnar aldrei. Kliður frá starfandi fólki, Fr'amhald á 2. síðu. Valdimar Björnsson, fjármálaráðherra Minnesotafylkis í Bandaríkjunum, lcom liingað til lands í gærkvöld ásamt fjöl- skyldu sinni til hálfsmánaðar dva,lar. Fóru þau vestur á Isa- fjörð í gær, en þa,ðan er Guðrún Jónsdóttir kona hans ættuð. Miðviltudaginn í næstu viku, 26. júlí, flytur Valdimar svo er- indi á fundi íslenzk-ameríska félagsins í Þjóðleikhúskjallaran- um. Myndin var tekin af fjölskyldunni á flugvellimun í Arg- entia á Nýfundnalandi. Valdlmar og frú Guðrún eru til hægri en börnin heita Maja sex ára, Valdimar átta ára, Jón 12 ára, Kristín 13 ára og Helga 15 ára. manna.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.