Þjóðviljinn - 28.11.1961, Síða 11

L.
Budd Schulberg:
rui
o o
m
(The harder they fall)
var dyggileg eftirlíking af svip
Nicks, en varla eins sannfærandi.
Nick gekk að glugganum, þar
sem ég stóð og horfði yfir óend-
anlega mergð' húsþaka.
„Gerðu allt sem þú getur til
að koma þessu í morgunþlöðin“,
sagði hann.
,,Guð hjálpi mér“, sag'ði é,
„Hvernig geturðu verið að hugsa
Um það. meðan Gus liggur þarna
inni með kera í höfðinu?"
„Mér finnst það svo sem ekk-
ert skemmtilegt heldur“, sagði
Nick. ,.En einhver okkar verður
að halda stillingu sinni, og þetta
mál getur hæglega skaðað okk-
ur. Ef blöðin fara að dylgja um
það, að Gus hafi verið búinn að
vera eftir, keppnina við Stein. . .
Þú skilur hvað ég á við“.
„Jú, þakka þér fyrir, ég vpit
íullvel hvað þú átt við. Þú vilt
að fólk haldi, að ekkert hafi am-
að að Gus, að hann hafi ekki
verið limlestur, gamall maður
með heilann fullaij af blóði“.
„Taktu þetta bara rólega“,
sagði Nick.
Það var eins og það væri
hrjáðum huga mínum dálítill
léttir að leysa frá skjóðunni
við Nick. Ef eitthvað kæmi fyr-
ir, þá var það hann sem átti
sökina þrátt fyrir allt. Hann bar
ábyrgðina. Ég hafði ekki haft
önnur afskipti af málinu en
ve'kja á því athygli. Hefði Eddie
Lewis ekki verið til, þá hefði
Nick getað fengið tiu aðra.
Stundirnar siluðust áfram.
Nick gekk eirðarlaus fram og
aftur. Slátrarinn fyrir aftan hann
eins og vel vaninn hundur. Það
þom blaðamaður frá News sem
gaf honum tækifærið sem hann
óskaði eftir. „Gus hefur fyrr
fallið í gólfið“, heyrði ég hann
segja. ,,En ég stend í horninu
hjá honum þar til yfir'lýkur“.
ú t v a r p i 3
Hastir liðir eins og venjulega.
13.00 „Við vinnuna": Tónleikar.
18.00 Tónlistartími barnanna
(Sigurður Markússon).
20.00 Kórsöngur: Frægir barna-
kórar syngja.
20.15 Framhaldsleikritið ..Hulin
augu" eftir Philip Levene;
í þýðingu Þórðar Harðar-
sonar; 6. þáttur: Minnis-
leysi.
20.50 Frá tónlistarhátiðinni í
Salzbþrg í júlí' s.l. (Hátið-
lanhljómsveitin í Luzern
og Heinz Holliger óbóleikari
flytja. Stjórnandi: Rudolf
Biaumgar,tner). a) Concerto
grosso op. 3 nr. 10 í h-moll
efitir Vivaldi. b) Konsert í
C-dúr nr. 3 fyrir óbó og
strengjasveit eftir Jean
Marie Leclair.
21.15 Erindi: Eining kirkjunnar
og alkirkjuráðið (Séra Ósk-
ar J. Þorláksson).
21.40 Píanótónverk eftir Chopin:
Ventsisilav Yankoff leikur
Impromptu í Ges-dúr og
Fantaisie-Impromptu í cís-
moll.
21.50 Söngmáiaiþáttur þjóðkirkj-
unnar (Dr Róbert A. Ott-
ósson söngmálastjóri).
22.10 T,ög unsrn fólksins (Guðrún
Á smund '•dót.tir).
23.00 Dagskrárlok.
Hahn minjitist ekkert á það,
að hann stæði lika í horninu
hjá Toro. Það vissi almenningur
ekkert um ennþá. Mig langaði
mest til að ljósta upp fréttinni
um það, að Nick hefði keypt
samning Toros eftir að Gus hefði
tilkynnt að hann ætlaði að draga
sig í hlé. Ef Gus hrykki uppaf
— þetta uppgötvaði ég allt í
einu að ég var að hugsa — þá
yrðum við að biða ögn með
fréttina af samningnum, þar til
farið væri að fyrnast yfir þessa
atburði.
Og nú lá Gus á skurðarborð-
inu, meðan læknarnir reyndu
að fá heila hans til að starfa
aftur, og þarna stóð ég og jarð-
aði hann. Já, ekki nóg með það,
ég var strax farinn að hugsa
um hvernig ég gæti bezt snúið
málunum Nick hág. Hvað á að
kalla slíkt? Ósjálfráð viðbrögð?
Andlega aðlögunarhæfileika?
Eða spillingu af versta tagi? Sem
ég stóð þania og afskrifaði Gus
og gerði mér ljóst að ég var
strax farinn að úthugsa beztu
aðferðina til að tilkynna al-
menningi andlátið, kom Doxi og
tilkynnti okkur að hann væri
dáinn.
„Ég hef ekki aðeins misst einn
af beztu boxurum mínum, held-
ur einnig einn af mínurn beztu
vinum“, sagði Nick við fréttarit-
arana. ,,Sem framkvæmdaitjóri
Lennerts vil ég taka það fram,
að ég ásaka ekki Molina fyrir
neitt, hann barðist heiðarlega og
þessi sorglegi atburður verður að
kallast óhappatilviljun“.
Hann er ekki ,að syrgja, hugs-
aði ég. hann er að vinna. Hann
er ekki að kveðja Gus. Hann
er að koma sér undan, hann
er að finna sér útgönguleið. Það
sem hann segir er trúarjátning
fátækrahverfisins, weltansch.au-
ung götustráksins.
En af hverju sagði ég ekki
neitt? Af hverju sagði ég þeim
ekki, að þetta væri engin ó-
happatilviljun, það væri morð?
Gus Lennert hefði orðið fórnar-
lamb mannlegrar ágirndar, einn-
ig sinnar eigin? Nei, ég hélt
kjafti. Ég var lika að koma mér
undan. Ég var meðsekur. Þegar
þlaðamennirnir voru búnir að
tala við Nick, leit hann á mig
og það lá við að hann deplaði
augunum til mín, eins og við
værum samsærismenn. Já, það
var jafnt á komið með okkur.
Ljósmyndari frá Mirror not-
aði tækifærið til að taka mynd
af Toro. í glampanum sá ég að
sú mynd yrði ekki til að skaða
okkur. Hún var af Toro í mjög
áhrifamiklum stellingum: hinn
iðrandi syndari niðursokkinn í
bæn.
Ég varð að leiða Toro burt.
Hann gekk eins og í leiðslu.
Dauði Lennerts hafði ekki síazt
inn í sál hans eins og sálir okk-
ar, gegnum þykkt lag af skyn
samlegum úrræðum og orðaflúri.
Toro var hlífðarlaus. Hann
hafði drepið mann. Hann reikaði
ótta eins og maður sem lent hef-
ur í bilslysi og ráfar eins og
svefngengill frá slysstaðnum.
Þegar við stóðum niðri á gang-
stéttinni og biðum eftir leigubíl,
kom frú Lennert út. Nick hafði
boðizt til að aka henni í eigin
bíl. Toro gekk til hennar. „Mig
tekur þetta sárt.. Mig tekur þetta
sárt alla aevi qg alla; peningana
sem ég'fæ fyrir ^yöidið, þá.-gef
ég yður. Ég gef .yður hvern, ein-
asta eyri, ég vil ekki .þessa penT
inga“. • ...
„Burt með yður — morðingi",
sagði frú Lennert. Hún grét ekki.
„Keppnin var skipulögð fyrir-
fram, en samt þurftuð þér endi-
lega að drepa hann. Samt þurft-
uð þér endilega að sýna fólki
hvað þér eruð mikill boxari.
Keppnin var skipulögð fyrir-
fram og veslings Gus minn ætl-
aði að koma snemma heim,
vegna þess að hann var veikur.
En þér, þér gátuð ekki einu
sinni beðið, þér þurftuð endilega
að drepa hann. Viðbjóðslegi,
skítugi morðingi“.
Og svo fór hún _ að gráta.
Grátur hennar var ljótur og
hvað eftir annað varð henni á
að ropa, því að hún var mjög
reið ennþá. Synir hennar hjálp-
uðu henni upp í bíl Nicks og
það var ekið af stað. Toro stóð
kyrr og starði' á eftir 'henni opn-
um munni. Svo laut hann höfði
og fór að tauta: „Jesus Christo
. • . Jesus Christo . . . Jesus
Christo ...... « Við urðum að
ýta honum með valdi inn í leigu-
bíllinn.
Við ókum lengi án þess að
nokkur segði neitt, þangað til
Danni rauf loks þögnina með ó-
væntri athugasemd. „Ég veit
svei mér ekki, en þegar einhver
náungi hrekkur uppaf, þá finnst
manni að maður þurfi að segja
eitthvað fallegt um hann. En ég
var nú aldrei neitt hri.finn af
Gus. En ég vildi óska að ég hefði
verið það. Einhvern veginn þá
tekur það ekki eins á mann að
missa félaga og missa einhvern
sem maður hefur aldrei almenni-
lega getað þolað“.
„Mér líkað'i nú alltaf vel við
Gus, olav hasholem“, sagði Doxi.
„Hann var góður fjölskyldufað-
ir“.
„Þú með þitt gyðingshjarta11,
sagði Danni. „Þér líkar vel við
alla“.
Við námum staðar fyrir fram-
an Malkakiaskirkjuna, litlu
kirkjuna sem stendur í hnipri
milli vínkráa og lélegra hótela
á Fertugustu og níundu götu-
Öskukarlarnir voru að aka stóru
ruslatunnunum út á gangstétt-
ina að stóru flutningabílunum.
Drukkinn maður sem enn var að
lifa undangengna nótt, slangr-
aði framhjá, hamfngjan mátti
vita á hvaða íeið. Götudrós með
andlit sem, ílja. þoldi dagsbirtuna,
gekk hægt framhjá á íeið heim
til að fá sér blund á brá.
Ég hef aldrei verið sérlega
hrifinn af kirkjum, en þegar
kirkjuvörðurinn hleypti okkur
inn, var eins og mér yrði ögn
hughægra. Þögn og kartaljós
voi-u betri fyrir hugsanir um lát-
inn mann. Toro og Danni kveiktu
báðir á kertum fyrir júmfrú
Mariu. Svo fór Toro inn í skrúð-
húsið til að ná tali af presti.
Daufar umræður á þingi KSI
Framhald af 9. síðu.
ur milliríkjadómurum, þeim
Hauki Óskarssyni, en hann
hefur verið á skrá hiá FIFA
frá því árið áður, en nýir. komu
þeir Hannes Sigurðsson og
Guðþjörn Jónsson, og hefur
. stjórn ÍSÍ tilnefnt þá til FIFA.
Hefur dómaranefndin unnið að
þyí á árinu að skipuleggja.
dpmaramálin um land allt. For-
maður hennar er Einar Hjart-
arson.
stjórninni eru: Jón Magnússon,
Ingvar Pálsson. Guðmundur
Sveinbjörnsson. Sveinn Zöega, '
Axel Einarsson og Ragnar Lár-
usson. í varastjórn voru kjörn-
ir: Gunnar Vag'.nsson, Hai:á’idúr,4. •;?
Snorrason og Hafsteinn Guð-
m.pndsson. 1 . i f. t
Fá rnál og daufar
úmræður
Landsliðsnefnd
Þá fjdgdi löng skýrsla frá
landsliðsnefnd oe kemur hún
víða við. Aðaláhyggjur hennar
er félevsi, og segir um þetta
m.a.: „Nefndin vill undirstrika
það. að við þessar aðstæður
verður starfið allt erfiðara og
árangurinn af því allur lélegri,
en annars þyrfti að vera. Það
þarf meira fé til starfsins, ef
við eigum á annað borð að vera
að burðast með landslið“.
Formaður nefndarinnar var
Sæmundur Gíslason.
Unglinga- og
tækninefnd
Skýrsla er þar og frá Ung-
linganefnd KSÍ, en ekki virðist
hafa verið mikill árangur af
starfi hennar, enda gekk illa að
koma henni saman, og mun það
hafa tafið störf hennar.
Formaður var Grétar Norð-
fjörð.
Skýrsla tækninefndar KSÍ,
sem skipuð var á árinu, ber
með sér að þeir hafa fram-
kvæmt gott undirbúningsstarf,
en eins og fyrr segir reyndist
áhugi forustumanna knatt-
spyrnufélaganna lítill, eins og
getið hefur verið. Þetta hefur
þeim sem nefndina skipa, en
þeir eru Karl Guðmundsson,
Óli B. Jónsson og Reynir
Karlsson, orðið mikil vonbrigði,
því í lokaorðum segja þeir:
„Að loktun vill nefndin
lýsa yfir því, að hún harmar
mjög hinar dræmu undir-
tektir, og þá fádæma deyfð,
sem sambandsaðilar liafa
sýnt hinni framréttu hjálp-
arliendi íþróttakennaraskóla
íslands, sem af rausn og
skilningi á liinu alvarlega
þjálfaravandamáli innan
knattspyrnukreyfingarinnar,
hefur boðizt til að standa
straum af kostnaði við
framkvæmd knattspyrnu-
þjálfaranáinskeiða. Þetta
boð hefur staðið frá því í
júní og hefur aðeins einn
(1) aðili sent inn umsókn
um námskeiðið“.
Fá mál voru lögð fyrir þitig-
ið. Stjórnin lagði fram tillög-
ur um að fækka ársþingum,
þannig að þau verðí haldin
annað hvort ár, en stjórnar- og
formannafundur hitt árið.
Þetta virtist ekki falla í góð-
an jarðveg og dró stjórnin til-
löguna til baka.
Samþykkt var tillaga um
skiptingu á ágóða af bikar-
keppni og ennfremur tillaga
um kærufrest.
Urðu litlar umræður um
þessi mál, og á þinginu yfir-
leítt, og var það dauflegt, þrátt
fyrir það að mikil vandamál
hvíla á herðum stjórnar og
þings, eins og t.d. fjármálin,
þjálfaramálin, fyrirkomulag
' knattspyrnumótanna sem er í
mesta ófremdarástandi. eins og
hér hefur oft verið bent á. Sem
sagt þing, sem ekki markaði
djúp spor fyrir framtíðina.
Forseti þingsins var Her-
mann Guðmundssón og annar
þingforseti var Guðmundur
Sveinbjörnsson. Ritari þings-
ins var Eiriár BjÖrnsson.
Frímann.
fhsld Reykjsvíkur
SamúSarkort
Reksturshalli rúm
22 þúsund
I af stað, lamaður, gagntékinn
Slysavarnafélags íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa-
vamadeildum um land allt. I
Reykjavík í hannyrðaverzlun-
inni Bankastræti 6, Vorzlun
Gunnþórunnar Halldórsdóttur,
Bókaverzluninni Sögu, Lang-
holtsvegi og ( skrifstofu fé-
lagsins i Nausti á Granda-
garði. Afgreidd f síma 1-48-97.
Gjaldkeri sambandsins Ragn-
ar Lárusson las reikninga sam-
bandsins og báru þeir með sér
að sparnaðar hefur verið gætt,
miðað við undanfarin ár, og
allvel tekizt að höggva í skuld-
ir frá fyrra ári, og sýndu
reikningar 22 þús. kr. halla.
í umræðum um reikninga og
skýrslu, sem aldrei hafa verið
minni í 15 ára sögu sambands-
ins, kom þó fram að fjárhagur
þess væri svo slakur að vart
væri um að rseða eðlilega stdrf-
semi til útbreiðslu’ og annars
sem til þarf.
Stjórnin endurkjörin
Þing KSÍ hélt áfrnm á sunnu-
dag og fór stjómarkosning þá
fram. Var hún endurkjörin,
einróma. Formaðdr • Björgvin
Schram, og m«ð honum í
Framhald af 7. síðu.
foringjans (sem þó var aldrei
birt) um að allir borgarar væru
skyldaðir til þess að aðstoða
lögregluna. Ólafur nokkur
Thors, sem þá vár stólsetumað-
ur í hinu gjaldþrota fyrirtæki
Kveldúlfur h.f. og veitti verka-
mönnum þau gæði að útvega
þeim vinnu, ef þeir kusu íhald-
ið, tók virkan þátt í þessum
undlrbúningi.
Skyndilega var eins og Morg-
unblaðið vissi ekki neitt um
málið. Þann 22. nóvember stein-
þagði það um Ólaf Friðriksson,
rétt eins og það vissi ekkert
hvað gekk á — og brá eitthvað
nýrra við eftir allan fúk.vrða-
austurinn um „fólskuverk" Ól-
afs. En Morgunblaðið vissi vel,
hvað var í aðsigi. Hvítliðaupp-
þot íhaldsins á íslandi átti að
hefjast hvað úr hverju, og að
sjálfsögðu var Morgunblaðið
ekki svo skyni skroppið að
ljósta upp áætlunum herfor-
ingjaráðsins við óvininn.
Hið vopnaða bjórkiallaralið
var reiðubúið til hernaðarað-
gerða að morgni þess 23. nóv-
ember. Þegar um miðnætti dag-
inn áður — í sama mund og
sambandsstjórnarfundi Alþýðu-
flokksins lauk — höfðu vopnað-
ir verðir verið fluttir til mikil-
vægustu staða í bænum. Stóðu
þeir vörð um stjórnarráðið,
fangahúsið, íslandsbanka og
aðrar opinberar byggingar, við
hús forsætisráðherra og aðra
hernaðarlega mikilvæga staði. c
I G.i.'tcmplarahúsinu við Vonar-
r.lræti hafði verið komið upp
hermannaskála. hjúkrunar- og
líkskoðunarmiðstöð. Sjúkrabörur
vpru búnar út og þeim hlaðið á
vörubíla. sem leigðir voru hjá
Bifreiðastöð Reykjavvkur. Voþn
voru tilreidd og áhlaupasveit-
irnar sldpulagðar. Gekk svo alla
nóttina. og klukkan 11 að
morgni þess 23. kom skipun frá
herforingjaráðinu um að leggla
upp til orrtistu Aður cn Tiðið
-rauk af riað. var hvcrjum her-
manni úthlutað 200 gifimmum
af brennivfni. 'LH
-.tsox .m:
i lit 5::
>riðjudagur.28,.nóvemb«r 1991 — ÞJÓÐVILJIN' ~ nt

m