Þjóðviljinn - 04.02.1962, Blaðsíða 11

Frqnfis Clifford :
38. dagur
Djöfullinn sjálfur! Gaman væri
að sjá framan í lögguna í Los
Angeles.“
Kveikjari Franklinns féll á
jörðina rétt hiá ho.num. Hann
hristi bogna sígarettu ur pakk-
anum, kveikti í henni og reykur-
inn leið letilega upp í kyrrt
loftið. Svo renndi hann særða
handleggnum inn í jakkaopið og
horfði á þá alla þrjá á víxl.
Þeir voru tæpast sömu mennirnir
og setið höfðu með honum í vél-
inni og hann gladdist yfir ræfils-
legu útliti þeirra. Þrátt fyrir
kvalirnar í handleggnum glotti
hann fyrirlifléga 'þegar hann
horfði á þá.
Franklinn var verst á sig
kominn. Hann lá á hliðinni,
hvíldi höfuðið á kryppluðum
leifum hattsins. Jafnvel núna,
klukkustu'ndu eitlr áð þelr höfðu
lagzt útaf, var andardráttur hans
másandi og urgandi. Stórgert
andlit hans var gráhvítt eins og
blautt kítti, og augun virtust
hafa sokkið inn í tóftirnar.
Regnið hafði límt niður hárið á
honum i ótótlegar flyksur sem
flettu frá skallabletti í hvirflin-
um. Hann sýndist gamall og
hrumur. Alltaf öðru hverju upp-
hóf tungan ferð síraa um efri
hluta munnsins og sljór svipur
hans varð enn ruglaðri.
Hayden sá ekki andlitið á hon-
um, aðeins krypplað. svert bak-
ið sem minnti á poka. Það var
erfitt að finna til, samúðar, en
þó vorkenndi hann honum. Hann
velti sér á bakið og starði upp
í lof'tið og hann verkiaði í hvert
bein. Mistrið var að dreifast,
leið y.fir auðan himininn eins og
slæður frá reykelsi. Hann hugs-
aði sem snöggvast um skólakirkj- ^
una og velti fyrir sér hver syngi
fyrstu messuna. Sennilega fað-
ir Harivel — sá með mölétna
nefið og barkakýlið skagandi út
í loftið. En gáfaður var hann,
já, svo. sannarlegia — og svo ör-
uggur og viss. Hann hafði öf-
undað hann þessar vikur á und-
an . ..
Hugur hans reikaði lengra.
Vandamál gærdagsins virtust
eins fjarlæg og skólinn sjálfur.
Gult fiðrildi flögraði fyrir ofan
hann og hann fylgdist með því,
settist upp til að horfa á það
eins og það skipti hann miklu
máli að vifa hvert það færi.
Drengurinn sat líka uppi og
var að eiga við umbúðirnar um
fótinn. Þótt fótabúnaðurinn
gerði hann býsna flækingslegan,
var hann ekki mjög illa a sig
kominn. Hayden sneri til höfð-
inu og leit í aðra átt, en dreng-
urinn hélt áfram að horfa á
hann. Með annan handlegginn
ermarlausan og krímótt andlit-
ið, hefði hann næstum getað
verið fuglahræða sem stormurinn
hafði velt um koll. Drengurinn
hafði ekki veitt honum mikla
athygli í flugvélinni og eftir það,
áður en myrkrið skall á, hafði
hann verið of hræddur til að
itaka eftir útliti eins eða neins.
Hann var búinn að gleyma stríðu,
dökku hárinu, þunnum vörun-
um o.g hvössu, stuttu nefinu;
hann hefði aldrei trúað því að
eitt tillit gæti vakið svo mikið
traust.
Það birti meira og meira. Hæð-
irnar liðu út úr skuggunum og
inn í langa, skáhalla sólargeisl-
ana. Loftið var svalt og regnið
hafði hresst upp á föla liti stein.
anna og gróðursins. Á alla vegu
voru rauðbrúnir litir og mörg
litbrigði af gulleitu og grá-
grænu —- og dauðakyrrð. Eina
hreyfingin var á himninum, þar
sem mistrið var að leysast upp
í þunnar tætlur, en umhverfis
heyrðist fjörlegt kvak í ósýni-
legum fuglum.
„Komdu nú með músikina,
stubbur.“
Drengurinn lét ekki segja sér
það tvisvar. Þrjózka kom iað
engu haldi; svo mikið hafði hann
lært. Hann dró munnhörpuna
uppúr vasanum á köflóttu skyrt-
unni og lék sama þunglyndis-
lega smálagið. Nú mundi hann
hvað það hét: það var úr næst-
síðustu kvikmyndinni, sem móðir
hans ha.fði leikið í. Hann skotr-
aði augunum til Boogs meðan
hann lék og hann var dálitið
ánægður yfir því að vita nafnið
á laginu án þess að Boog hefði
pínt hann fil að láta það uppi.
Um nóttina hefði hann sagt hon-
um það, ef hann hefði getað
munað það. En ekki núna. Hann
hataði Boog. Hann hafði aldrei
fyrr kynnzt ruddaskap eða. of-
1 beldi og viðbrögð hans höfðu
orðið þau að stappa í hann
stálinu. Lagið var kallað „Eld-
ur“. Hann vissi ekki hvort til
var texti við það, en móðir hans
hafði raulað lagið heima meðan
hún var að leika í kvikmynd-
inni og það hafði festst í hon-
um. Hún var í huga hans meðan
hann var að leika, faðir hans
líka og sársaukinn náði aftur
tökum á honum, langt niðri. En
í þetta skipti komu engin tár.
Hann var staðráðinn í því að
hann ætlaði ekki að láta Hayd-
en sjá sig gráta framar.
Veikir ómar munnhörpunar
runnu út í þögnina. Franklinn
lá á hliðinni með lokuð augu og
féll í þreytumók. Boog blés
reykskýi útúr sér og drap í
stubbnum á steini. Og Hayden
sat með handleggina um hnén og
fylgdist með vaxandi birtunni,
horfði á himininn verða fölblá-
an.
Þeir hlutu nú að vera búnir
að koraa auga á flakið. Þeir
höfðu haft nægan tíma ... Um
nóttina hafði hann gert sér í
hugarlund, að í dögun myndi
himinninn mora af flugvélum.
Boog var búinn að koma þeim
í felur, en ef þeir heyrðu eitt-
hvað — jafnvel i órafjarlægð —
þá hyrfi þeim vonleysískenndin
sem farin var að gera vart við
sig: , . . . .■
Hann hugsaði um Lauru
Chandler, um ofsahitánn og
reykmökkinn frá brennandi
flakinu þegar hann hljóp þang-
að; frussið í logandi kaktusunum.
Og enn sóttu að honum spurn-
ingarnar. Hvers vegna hrapaði
flugvélin? Hvað orsakaði þessa
skelfilegu martröð . . .?
Áður en klukkustund var lið-
in var Boog búinn að koma
þeim af stað á ný. Hann hafði
næstum verið að niðurlotum
kominn, þegar hann lét þá
stanza, en hvíldin hafði endur-
nært hann, rekið burt nætur-
kvíðann fyrir dagsbirtunni. Hann
þóttisit öruggur í bili og hann
skipaði þeim niður að brún
sléttunnar, þar sem aúðveldára
var að ganga.
Franklinn virtist engu hress-
ari þrátt fyrir hvíldina. Göngu-
lag hans var óstyrkt eins -og
hjá sjómanni í landlegu. Hann
gekk ekki nógu rösklega til að
þóknast Boog og hann hrópaði
til hans hvað eftir annað að
ganga hraðar. En hann sinnti því
engu og eftir nokkra stund skip-
aði Boog Hayden að taka for-
ustuna.
Sólin var nú risin upp fyrir
sjóndeildarhringinn, nokkur
hænufet upp fyrir hæðirnar í
austri. Svali sólaruppkomunnar
var þegar horfinn. Svitinn fór að
streyma niður skeggjaða kjálk-
ana: : 'síðasti rakinn gufaði upp
úr föturn þeirra. Til hægri risu
hæðirnar ósléttar og skörðóttar
og alls staðar voru hinir regn-
fersku litir að dofna. Flatneskj-
an teygðist í norður mynztruð
sandgróðri unz hún rann saman
við óljósan, daufbleikan sjón-
hringinn. Stöku fugl lyfti sér
upp fyrir hamrana, sveif hátt
yfir auðnina. Annars var him_
inninn auður og ekkert hljóð
heyrðist nema marrandi, skóhljóð
þeirra.
Þeir héldu áfram og eirðarleysi
Haydens fór váxandi. Hvað e.ftir
annað sneri hann sér við, leit
upp í loftið. Hvað eftir annað
lagði hann við hlustirnar, taldi
sjálfum ,sér trú um að hann
heyrði eitthvað. En það var ekki
neitt, . aldrei neitt. Einu sinni
þegar hann hor.fði aftur fyrir
t í \ f A \y' '
Fenner Brockway, brezkur
þingmaður úr Verkamanna-
flokknum, skýrir frá því, að
stjórn Suður-Afríku sé að stór-
auka herafla sinn í þvi skyni
að berja niður með valdi all-
ar kröfur þeldökkra manna
um aukin mannréttindi. Hafi
í þessu skyni verið fjölgað í
hernum um 10.000 manns.
★
★ ★
Salvador Dali, heimsfrægur
málari og furðufugl, vinnur
nú að því
að mála
mynd af
stórorustu.
Sagt er að
þetta verði
eitthvert
margbrotn-
asta mál-
verk allra
tíma. Á mál-
verkinu eiga
að sjást 500
menn.
Salvador Dali
Frol Kozlov, miðstjórnarritari
í Kommúnistaflokki Sovét-
rikjanna, opnaði s.l. miðviku-
dag ráðstefnu í Moskvu, sem
fjallar um kennslu í þjóðfé-
lagsfræðum í Sovétríkjunum.
Dalai Lama, andlegur höfð-
ingi frá Tíbet, hefur selt
bandarísku fyrirtæki útgáfu-
réttinn á endurminningum sín.
um fyrir 175.000 dollara.
★
★ ★
Nicolas Diederichs, efnahags-1
málaráðherra Suður-Afríku,'
skýrði frá því í þinginu í|
Höfðaborg fyrir skömmu, að,
15 ríki hefðu algjörlega hætt;
að kaupa vörur frá Suður-
Afríku til þess að mótmæla'
þannig kynþáttakúgun stjórn-l
arvalda í landinu. Þau lönd,
sem beita slíkum efnahagsleg-|
um refsiaðgerðum gegn Suð-
ur-Afríku eru: Líbería, Níger-
ía, Sierra Leone, Súdan, Sov-
étríkin, Indland, Kína, Anti-1
gua, Barbados, Jamaica. Suri-I
nam, Malaya. Brezka Guyana,
Etíópía og Ghana.
T'
ínni;
.0 6;
Hjartanlcgustu þakkir vottum við öllum þeim mörgu
sveitungum okkar og öðrum, sem styrkt hafa okkur mcð
fata- og peningagjöfum og sýnt liafa okkur óeigingjarna
hjálpsemi og góðvild.
Guð blessi ykkur öll í nálægð og fjarlægð.
HALLDÖRA og MAGNÚS H. MAGNÚSSON,
Sveinsstöðum, Mosfcllssveit.
>
.1 ov
■- ‘3C(
U
Konan mín og mcöir
ASTRÍÐUR RUNÓLFSDÓTTIR,
Urðarstíg 12
andaðist 28. jan. Balför hefur farið fram.
Bóas Pálsson,
Jón Bóasson.
1
s
Dagskráin £ dag
8.30 Létt morgunlög.
9.20 Morgunhug’eiðing um mús-
ik: Da.nska tónskáldið Carl
Niolsen.
9.35 Morgumtónieikar: a)
St.rengjakvartett nr. 4 í F-
dúr op. 44 eftir Carl Nielisen.
b) A. S;c.hiöt.z syngur löe
eftir Carl Nie'ken. c) Sinfón-
ia. nr. § ,í» D-dúr op. 29
(Pó’iska hljómkviðan) eftir
Tia.ikovskv.
11.00 Mesm, í F'iiheimiilinu Grund:
Séra. Sivurhiörn Á. Gisiason.
Einar Sturlueon osr félavar
hans svnr'ia. Orsra.nleikari:
Gúistaif Jóihainnss.on.
13.15 Erindi: Sir Thomas Moore
o v bióðfélaie’s’les'a.r draum-
siónir (iHannes Jónsson).
14.00 Miðdegistónleikar: Atriði úr
óperunni Manon eftir Mn,ss-
enet (Victoria de los Ange-
les, Henrv Tjega.v. Michae1
Dens, Jean Borthayre o. fl.
svntrja með kór oe hijóm-
sveit L’Opéra„Comioue í
ParjiS. Stjórnandi: Pierre
Monteux. (Þor.steinn Hannes-
son kvnnir).
15.30 Kaffitíminn: a) Óskar Cort-
es og fé’ajrar hans leika. b)
Ted Steel leikur á orgel.
16.20 Endurtekið efni: a) Láttu
a.’tdrei fánann fa.lia: Dagskrá
á 50 ára afmæli ÍSf e1.
sunnuda.sr, tekin saman af
Sio-urði Sigurðsisyni. b) J.
Viðar kvnnir ís'enzk visna-
löv með aðstoð Þuríðar Páls-
dóttur.
17.30 Bs'rna.t'mi (Helva osr Hu’ida
Valtýsdætur). a) Framhalds-
savan: TToktor Dýragoð: —
(F'nsi Ölafsson). b) Sk’ða-
eleðinn. sagr, eftir Bertii
Mafimiberg. c) Nokkrar unp-
iýsin'rar um himimhvnlfið
(St.eindór Hiörleife"nn).
18.30 Bí bí oít blakla,: Göm’u lög-
in sunvin og leik’n.
20.00 Igor fursti: FoHeikur og
mil’tiibáittale'kivr úr óneru
Borodins (H’iómsv. Phil-
hairmonia i Lundúnum leik-
ur- Lov.ro von Matacic sti.).
20.15 Fáðu bér skudda. ka.fli úr
endurminnineum Jéngeirs D.
Evrbekks (Jónas Árnason
rithöfundur).
20.35 Einveran, söngverk eft.ir
Schubert Diet.riah Fischer-
Dieskau svngur; Karl Engel
leikur undir)..
20,55 Spurt og s,nja.Uiað í útvarpsT
sa.l. — Þátttakendur: Btarni
Vii’jhjálmsison cand. mag.,
Einar Sveinsson. Jón Sig-
urðsson og Þráinn Bertelsi
son: Sigurður Ma.gnússon
stýi'ir umræðum.
22.05 DanS’ög. \
Dagskráin á morgun
13.15 Búnaðarþáttur: Á enskunt
búgarði (Matth'nq Eggerts-
son búfræðikandídat).
13 30 Við vinnuna: Tónleiikar.
17.05 Sturd fvrir 'stofutónúst.
Guðm. W. Vi’ihiáimsson).
18.00 I sróðu tómi: Erna Aradótti"
talar v.’ð unga. hlnetendur.
1880 Þingfréttir. — Tónleikar.
20.00 Daglegt mál (Bjarni EinarS
son cand. mag.).
20.05 TTm daginn ogveginn (Magnt
Guðmundsson harfr.).
20.25 Einsöngur: Sigurður BIörns«"
son svngur: Guðrún Krisfc
inisdóttir leikur undir.
20.50 Tfr heimi mynd’istaninn’air:
TTm efni-va.1 og aðferðir (Df
Selma. Jónsdéttir).
21.10 Tón’eikar: Gömul nm-sk
TÓmnnsa með tiibrigðum op.
51 eftir Grieg.
21.30 títvarpssaigan: Seiður Sat-
únnuaair eftir J. B. PriestleJ.
22.10 Hliómplötusafnið (Gunnar
Guðm u n d-sso n).
23.00 Dagskrárlok. ''l
Sunnudagur 4. febrúar 1962
ÞJÓÐVILJINN — ílll