Þjóðviljinn - 04.02.1962, Blaðsíða 9

Þjóðviljinn - 04.02.1962, Blaðsíða 9
Sl. þriðjudag birtum við kafla úr íþróttablaðinu ,,Þrótti“ þar sem sagði frá hinu sögu- lega atviki er Olympíuflokkur- inn ætlaði að ganga inn á leik- vanginn í Stokkhólmi 1912. Það kemur víða fram í frásögninni, að þessir ungu menn vilja koma fram sem íslendingar, og forð- ast allt það, sem gæti kallazt samkrull við Dani. Fer vel á því að rifja bað svolítið upp, einmitt við það tækifæri er íþróttasambandið er 50 ára. Þessi för rekur á eftir því að sambandið er stofnað. Þá er ekki síður ástæða til að rifja upp frammistöðu Sigurjóns Pét- urssonar í grísk-rómversku glímunni á leikjunum. Ætluðu að tala á ensku „Þróttur" segir m.a.: Nú voru allir komnir til K- hafnar og höfðum við fest okk- ur þar bústað í Bredgade 63 unz við færum til Svíþjóðar, en þangað ákváðum við að fara sem fyrst. — Héldum við þang- að þ. 24. til þess að lenda eigi í hóp danskra íþróttamanna, er við heyrðum að ákveðið hefðu þ. 25. til fararinnar, og forðast þannig öll yfirráð af þeirra hendi. Til Stokkhólms komum við þ, 25. júní. — Leið nú eigi á löngu unz við hlttum ýmsa ritstjóra að málum, sem virtust ákafir að geta flutt af okkur fyrstu tíðindi. Við voru.m því gripnir gtóðvolgir og spurðir á víð og dreif, en þó við hefð- um innbyrðis ákveðið að tala mest ensku unz við gætupi bjargað okkur vel á sænsku, þá neyddu kringumstæðurnar okkur til þess að freista að mæia á henni, fyrr en við vor- um menn ti.l, það vildi sem sé verða dönsku.skotnara fyrst í stað. en okkur geðjaðist að. (Glímumennirnir sýndu ísl. glímu á leikjunum og tókst hún vel og þótti áhorfendum mikið til um hana og svo heldur frá- sögnin áfram orðrétt): — En það sem hinsvegar dró úr gleð- inni var bað, að í sýningar- skránni stóð daginn sem Jón hljóp „Jón Halldórsson Dan- mark (Istand)“ þvert lofan í strörig loforð um að þar stæði aðeins nafnið „Island“ enda hlióp Jón með fálkamerkið eitt á brjóstinu. en eigi með ,Danne- brog' og -fálkann, en þó ofbauð okkur, er Sigurjón var talinn fyrsti maður frá Danmörku og Islands hvergi getið, er hann glímdi í fyrsta sinn, þó bar hann fálkamerkið á brjóstinu en eigi „Dannebrog". Þjóðerni breytt • Við brugðumst reiðir við og fórum þegar til Olympíunefnd- arinnar og ávíttúrri hana fyrir ósæmindi og ókurteisi að leyfa 6ér að breyta um þjóðemi á [ nokkrum manni, en þeir afsök- uðu sig á alla lund og töldu það hreinustu vangá og beiddu okkur fyrirgefningar, því þeir sáu hve móðgandi þetta var, en samt sem áður var því ekki breytt næsta dag, hvort sem það hefur enn legið í gleymsku eða vangá. Við ítrekuðum því enn kröfur okkar um að þessu yrði kippt í lag, en það var ekki öðru en hreinustu af- sökunum að mæta og fullviss- ingu um að því yrði breytt — enda varð nú ,af því. Héðan af stóð aðeins „Island“ við nöfn Jóns iog Sigurjóns. — Okkur datt í hug að Danir eða Fritz Hansen hafi róið eitthvað und- ir, en það látum við ódæmt, en arinars var þeirra ávallt minnzt sem íslendinga í blöðunum . .. I lok frásagnarinnar segir: Þegar til Danmerkur kemur, ejáum vér að sum dönsku blöð- in höfðu dæmt okkur hart fyr- ir framkomu okkar gagnvart Dönum, en önnur ávítuðu mjög framkomu Fritz Hansens, og töldu hana sprottna af lúalegri þjóðardrambsemi, er meira að segja Rússar létu sér ekki sæma. Og víst er um það að Fritz Hansen fékk miklar ákúr- ur frá innanríkisráðherranum fyrir tiltækið. Glímt í 35 mínútur — Þann 7. júlí var éigi síður áríðandi fyrir orðstír okkar Is- lendinga, því nú átti Sigurjón að glíma í fyrsta sinn. Við vor- um bæði æstir og kvíðandi, ekki sízt vegna þess að hiti var afskaplegur og Sigurjón var kallaður fram eða merki hans „D. l.“ dregið upp er heitast var dagsins klukkan 3.40. Hjartað tók að berjast nokk- uð ótt í brjóstum okkar félaga hans, við kviðum því er Sigur- jón yrði nú óheppinn, því mest var undir því komið að kom- ast hjá þeim erfiðustu fyrst, því 50 menn voru í flokki hans iog sérhver úr sögunni er tvisvar beið ósigur. Hamingjan heilög! — Það var Finni að nafni Gust- af Lennart Lind, sem átti að mæta Sigurjóni. Okkur stóð stu.ggur af öllum Finnum, því að af þeim gengu mestar trölla- sögur. Háls Finnans var öllu gildari að sjá en höfuðið og allur var maðurinn mjög sterk- legur, en í fyrstu atrennunni náði Sigurjón á honum taki (höfuðtaki með mjaðmahnykk) og hafði hann þegar undir, en Finninn smaug úr því á síðasta augnabliki. Þeir glímdu síðan í hálfa klukkustund svo hvorug- u.r lá, en Sigurjóni veitti auð- sjáanlega betur. Áttu þeir þá að hvíla í eina mínútu, en í næstu atrennu lagði Sigurjón Finnann, eftir skamma viður- eign, (35 mín. í allt). Við hróp- u.ðum ísland og hlunum til sig- urvegarans næsta kátir . .. Sigrirjóni rann í skap Nú víkur sögunni aftur að viðureign Sigurjóns, hann átti sem sé að glíma undir eins þ. 8. aftur (daginn eftir); Við komum útá Stadion kl. 1.30 og þá urðum við eigi alllítið skelk- aðir, er við sáum að „D l.“ var þegar á stöng, en sá er eigi mætti í tíma, gat átt það á hættu að vera dæmdur ósigur- inn þegar í stað. Það var asi á Sigurjóni sem von var á — og að svipstundu liðinni stóð hann andspænis mótstöðumanni sínum. Við höfðum varla haft tíma til að kvíða hver mundi nú koma, — enda brá okkur eigi lítið í brún er við sáum að það var hvorki meira né minna en heirrismeistari þessa flokks, Finninn Johan Kustaa Saila, sá er fellt hafði S. M. Jensen í Kaúpmannahöfn um Vorið í þyngsta flokki. Við höfðum enga von um að Sigurjón myndi standast hon- um snúnirig, því maðurinn var óárennilegur í okkar augum. En ekki leið á Jöngu unz Saila neitaði að glíma við Sigurjón og bar því við að hann hefði smurt sig á hálsinum, en Sig- urjón kom beint frá nuddlækni og gat því verið eitthvað þval- ur, dómarinn sagði honum að þurrka sig en Sigurjón sagði sem var, hvernig á þessu stæði, en ekki tjáði að deila við dóm- arann. Ekki er ólíklegt að Sig- urjóni hafi runnið í skap við áburð þennan og gekk allhvat- lega á móti keppinaut sínum, er þessu var fullnægt. En varla höfðu þeir tekið tökum fyr en Sigurjón náði á honum háls- takinu góða, og valt hann til jarðar. Við báðum til forsjón- arinnar að þetta mætti hrífa enda urðu úrslitin þau, að ís- lendingurinn var orðinn sigur- vegari eftir eina mínútu. Við vorum allir í sjöunda himni það sem eftir var dagsins, en daginn eftir var hlé hjá Sigur- jóni,. — Þótti okkur nú byrjun Sigurjóns glæsileg og sænsku blöðin töldu hann mundi verða skeinuhættan Anders O. Ahl- gren landa þeirra, er talin voru vís 1. verðlaun, en þó heyrðum um við að Saila mundi ekki vera skæðastur Finnanna; að enn væru þeir Oscar Wikluná og Ivar Teodor Böling verrf viðureignar. En okkur þótti nd ólíklegt að Sigurjón, þreytti vif fleiri Finna fyrst um sinn. y Þá mættust harður Finni og harður íslendingur — En klukkan 11 kom „D. !.«•' á stöng. Sigurjón var helduSi illa fyrirkállaður svo snemms dags. því vonuðum við að hanr; fengi nú einhvern biálan við að fást, en hvað varð? Mundi ekkJ skálma fram á móti honurr' Finninn Oscar O. Wiklund, ei' talinn var beztur Finnanna og talin vís verðlaun, enda va'. hann mikill maður vexti, á hæf’: við Sieurión. en öllu vöðva* meiri á handleggi, en r-ýrari ú fætur. Við voru.m sem stein? lostnir og vorum viðbúnir að taka forlösimnrri. hy°r sem barí k.ynnu að verða. Auðséð var þeg-' ar, að Wiklund ætlaði sér eigí að mæta sömu forlögum serr> hi.nir landar hanS tveir. os lf‘ því á því lúalaei að grípa hægri handlegg Sigurjóns hvað eftir annað og liggja á honurft af öllum kröftum, til bess aö Sieurjón gæti ei.gi náð höfuð- takinu góða. — sem skaut öll“ um glímumönnum skelk í bringu.., en beitti jafnframt svo óleyfi-' legum fantatökum að við siálft lá. að hann beinbrvti Sigurjóiv eða setti hann úr liði, svo dón> arinn varð t.vi.svar að skeras* í leikinn. Geneust heir síðan C allknálega, en auðséð var begar að hér mættust tveir seieir. Þ(» virtrst Sieurión meea sin betk ur standandi. en vantaði kunn' áttu oe lag á við hinn. er nið-r‘ u.r á dýnuna var kpmið. Wik* lund reyndi iafnan að haldð þeim við jörði.na, en Sieuriöl> stóð unn með hann hvað eftií anu.að og vakti bað mikla eftir* tekt. og aðdáun meðal áhorf' endanna. en þáð hefur óefní mætt. Sieuriön um of. Þanniíi leið 1. gh'muhílið (háif klukku stund), að ekki mátti á millí siá, en báðum h.afði aúðsiáan-’ leea runriið í skan. Éftir 1 mín- ú+n runnn. brir saman aftur otf átti mi að dæma heim sigur i.nn efti.r stieafiölda (noints^ s°m svo ér kallað. hað er: éffk því hvor srhieði hlnn í briigð- Framhald á 10. síð<ú Heimsmet í \ stangarstökki í NEW YORK 3/2^ Bandaríkj;.r maðurinn Kohn tlelses, setti gær nýtt heimsmet í stangaff.; stökki. Hann stökk 4,88 metr^ Hann setti metið á móti sea* haldið var í Madison Squar? Garden í New York. f fyrri viku setti sami maft ■, ur nýtt heimsmet í stangar- stökki innanhúss, stökk 4,8* metra. Heimsmet í í 800 m hlaupi ' CHRISTCHURCH 3/2 — £ frjálsíþróttamóti hér, setti Pet er Snell frá Nýja Sjálandi nýtf, lieimsmet í 800 metra hlaup^. hljóp á 1.44,3 mín. Sunnudagur 4. febrúar 1962 — ÞJCÐVILJINN —

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.