Þjóðviljinn - 05.07.1962, Blaðsíða 11
ERICHKÁSTNER
ÆVINTÝR! SLÁTRARANS
niður íáejn, sUtin,,þrep. Og sxð-
an upp. sömu þrepin aftur. Það
er erfiðasti hlutí leiðarinnar.
En svo langt var þetta ekki
komið ennþá.
Óskar Kiilz breiddi úr sér í
einu skotinu. Storm, maðurinn
með uppleitand; eyrun, Sat við
hliðina á honum. Þeir voru
glaðir í sínu hjarta og skáluðu.
Ýmist í Tuborgöli eða Ákavíti.
Við hin bo.rðin sátu menn í blá-
um vinnujökkum og drukku
sömuleiðis.
„Dásamleg borg,“ sagði Kuiz.
Storm lyfti snapsglasi sínu.
Kulz gerði slíkt hið sama.
„Skál!“ hrópuðu þeir báðir og
tæmdu glös sín.
, „Skqllan.s ár.i skémmtiLeTg.
borgi“yítrekaði Kúlz.
„Stórkostleg borg,“ staðhæfM
Storm.
„Einhver frábærasta borg í
heimi,“ hélt Kúlz. áfram.
Þetta voru eins og sagnir í
bridge.
Svo drukku þeir aftur. Ö1 í
þetta skipti. Þjónninn færði
þeim tvö glös af ákavíti, án þess
að hann hefði í rauninni verið
beðinn um það.
„Himnesk borg,“ tautaði Kúlz.
Storm kinkaði kolli sno.rtinn.
„Og á morgun verðum við að
yfirgefa hana.“
Slátrarameistarinn frá BerKn
hristi hærukollinn hryggur í
bragði. ,.Það er mlkið lán að
þér skuluð ætla að koma líka.
Fyrir mig einan væri þetta of
mikið hættuspil. Skál, Storm!“
„Skál, Kúlz!“
„Þetta getur orðið hættulegt,
Storm. Þetta aetur orðið geysi-
hættulegt! Er einhver mergur í
yður?“
„Það er nú líkast til, gamli
13,00 Á frívaktinni.
15.00 Síðdegisútvarp.
18.30 Óperulög.
20.00 Meistarasöngvararnir. for-
leikur eftir Richard Wagn-
er (Konunglega fííhiarmon-
íusveitin í Dondon leikur;
Sir Malc' lm Sargent stj.).
20.10 Akureyrarpisti.il; II. (Helgi
Sæmundsson ritstjóri).
20.30 Óperumúsik: Nílar-atriðið
úr Aidu eíti.r Verdi (Jussi
Björling, Zinka Milanova
og Leonard Warren syngja
með kór og hljómsvelt
Rómaróperunnar; Jonel
Perlea stjórnar).
21.00 Bæjartóftir Ingólfs; síðara
erindi, áður útvarpað 16.
ágúst 1946 (Helgi Hjörvar
rithöfundur).
21.25 Tónleikar: Nathan Milstein
leikur vinsæl fiðlulög.
21.40 Úr ýmsum áttum (Ævar R.
Kvaran leikari).
22.10 Kvöldsagan: Bjartur Dags-
son e. Þorst. Þ. Þorsteins-
son; II. (Séra Sveinn Vík-
ingur).
22.30 Harmonikuþáttur: Karl
Jónatansson og nemendur
hans leika (Högni Jónsson
og Henry J. Eyland).
týrólarl! Og af hverju er það:
hættulegt?"
,,Má ekki segja! Lifi listin!“
„Hátt, hærra, hæst!“ Storm
tók al!t í einu eftir því að
hann var farinn að syngja. Og
hann fann sér til skeifingar. að
hann þurfti ekki gð drekka
nema eitt ölglas og tvo snapsa
í viðbót, til þess að verða svo
moldfullur að ekkert lið væri í
honum, jafnvel þótt hinn væri
enn fyllri.
„Skál!“ hrópaði Kúlz oá drakk
í botn.
„Skái?“ Storm hitti ekki á
glasið.
Félagi hans rétti honum glas-
ið föðurlegur í bragði. „Þjónn,
.1vo snafisa í viðbót! Ög tvo
pi’snera!" ;
Þjónninn færði þeim það sem
um var beðið.
„Hvað maður getur. orðið
þyrstur af að, drekka, gamli vin-
ur“, sagði Kúlz. „Eg var svei
mér heppinn að vera nýbúinn að
sporðrenna smurðu brauðj handa
tólf manns.“ Hann hló við til-
hugsunina um allar pylsurnar.
Sv0 hélt hann áfram; „Þegar
ég hef fengið sæmilega undir-
stöðu, þá get ég drukkið lát-
laust í 24 tíma. Skál, Storm
litli!“ , ,
Kaldur svi,ti. spratt fram á
enni Storms. Svartar agnir iðuðu
fyrir augunum á honum eins og
dansandi mýflugur. „Nú kem
ég,“., hvíslaði hann hásum rómi
og keyrði ölið i sig.
Kúlz bætti á glösin. „Það var
vilji örlaganna að við skyldum
hittast. Nú mega þeir svei mér
koma.“
„Hverjir mega koma?“
„Það eru svo margir slærnir
menn í heiminum!“ Kúlz, sló
á öxlina á Storm iitla, svo að
hann var næstum dottinn úr
stólnum. „Og enginn veit með
vissu af hverju beir eru slæmir.
Gætu þeír ekki reynt að snúa
við blaðinu? Ha? Af hverju eru
þeir slæmir? Ekki einu sinn:
presturinn getur gefið skýringu
á því.“’
,,Ég er líka slæmur,“ stamaði
Storm. „Nei. mér líður ;lla!“ Það
var allt í þoku fvrir honum.
„tlér gaafiar ekkert nem'a
snaps!“ staðhæfði Kúlz. „Þjónn,
tvo Snapsa.“
Þjónninn kom stikandi með
hið umbeðna.
Storm fann hvernig ájsavítin'u
var hellt ofaní hann. Hann
megnaði ekki lengur sð veita
mótspyrnu. „Hqúfij „ þfigs£ði sepi
snöggvast: ,.Ef þessi náungj hef-
ur spúið á mig. .Svo seig
hann niður úr stólnum.
„Skal gaml; vinur,“ sagði
Kúlz. „Fjandinn hirðj illmenn-
, fótum að útidyrunum og las á
skiltið sem þar var.
,,Húrra,“ hrópaði hann.
„Gistiheimilið Curtius! En sú
heppni að karlinn skyldi ekki
vera búinn að gleyma hvar hann
á heima.“ Hann gekk a.ftur að
bílnum, tosaðj máttvana líkama
niður úr sætinu og lyfti honum
upp á öxi sér.
BÍIstjórinn vildi hjálpa til.
..Hreinn óþarfi,“ sagði ferða-
maðurinn. „Ég hef fvrr lyff
þýngri nautum. Þetta kemst upp
i vana.“ Við dyrnar sneri hanni
ser- v.'ð og hrópaði: „Bíðið- eft-
ir mér, herra forstjóri!“ ' Svo
fór hann inn í húsið og, stikaði'
stynjandi ■ upp stigann".
Gistlheimilið Curtius var á;
anriarri hæð. Ferðamaðurinnj
hringdi bjöllunni. ctii: ,j
Allt var hljótt.
Hánn studdi íengi á bjölluna.
Loksins heyrðust hlkandi'
skref innanúr ganginum. Ein-i
hver starði lengj gegnum gægju-
gatið.
„Svona, opnið bið nú!“ urraðí
Kúlz.
Það heyrðist hringla í lyklum.
Dyrnar opnuðust. Virðulegur
gamall maður með hvitt alskegg
og dökk gleraugu, kom i ljós
og spurði: „Hvers óskið þér?“
„Mig langar til að skila af
mér manni að nafni Storm.“
„Því miður hef ég ekki átt
hér heima nema síðan í gær,“
sagði gamli maðurinn mildumi
rómi. „Og ég er aleinn á hæð-j
inni. Hvað gengur að mannin-I
um sem þér hafið á öxlinni? Er
hann dauður?‘‘
„Nei, fullur.“
„Sei, sei.“
„Á ég að stinga herra Storm
í póstkassa,nn,“ spurði ferðamað-
urinn. „Eða hafið þér fiðra ,til-í
lögu?“
Gamli maðurinn hörfaði innar
í ganginn. „Kannski gætuð þér:
lagt hann til á sófanum í borð-
stofunní." Hann gekk á undan.
Innst í ganginum skelltist-
hurð.
„f>að er dragsúgur,“' útskýrði
gamli maðufinn. „Ég gkildi víst
eftir op:ð inn til mín.“ Hanri'
opnaði dyr og kveikti ljós. Þeir
ypru . staddir í borðstofunni.
S.tóri ma.ðurinn i grænu vað-
málsfötunum iagði byrði sína
varlega í sófann og breiddi teppi
yfir. Svo lagfærði hann jakk-
ann sinn, horfði með áhyggju-
svip á náfölan Storm og sagði:
„Vonandj kemur hann stundvís-
lega á brautarstöðina á morg-
un“.
„Ætlar hann að fara eitt-
hvað?“
„Já. Við verðum samferða til
Berl:ínar.“
,.Ég skal koma boðum til for-
stöðukonunnar.“ Fíni, gamii
maðurinn brosti ögn við. „Hún
vekur herra Storm áreiðanlega
í tæka tíð.“
„Þá gerið þér mér mikinn
greiða,“ svaraði ferðamaðurinn.
„Það er nefnilega mjög mikil-
vægt“.
„Leyfist mér að spyria . . . “
„Ne:,“ svaraði maðurinn.
„Herra Storm veit það ekki held.
ur.“ Hann slagaði dáiitið þegar
hann gekk fram stofuna og svo
sneH hánn •gér við. „Ég veit það
ýarla nákvæmlega sjálfur.“
Hann hló' .sVéii-laði, numf sín-
um og hropaði kumpaníega:
„Lifi listin!“
Frammi í ganginum rakst
hann á fatahengið. Svo lokuðust
dyrnar á eftir honum.
Þá fyrst varð hann þess var
að hann sat aleinn við borðið.
FYRIR framan hús við Austur-
brúgötu stanzaði leigubíll. Mað-
ur í vaðmálsfötum steig útúr
IíANN var ekki fyrr horfinn
sýnum en fjölgaði í borðstofunni
svo að um munaði. Að minnsta
kosti tíu manns stóðu umhverf-
is sófann, sem herra Storm
um aðstöðugjald í Reykjavík
Ákveðið er að innheimta í Reykjavík aðstöðugjald samkv. ]
IÍI. kafla laga nr. 69/1962 um tekjustofna sveitarfélaga
sbr. réglU'gértT'rir'. ■'8T/T962' iim aðfetöðugjald, sámkvæmt ,
eftirfarandi gjaldskrá:
|
0,5% Rekstur 4'É^i|kififi ,pg« ; fþlgvéT^, , nýlfindújyöru- !
verzlun, kjbí-it3.|,‘fisk!ðhaður, ÍijÖt- óg fisÍfvérzlun. |
0,7% Verzlun ótalin annarsstaðar.
0,8% Bóka- og ritfangavérzlun, útgáfustarfsemi.
0,9% Iðnaður ót. a., ritfangaverzlún, matsala, land- ,
búnaður.
1,0% Rekstur farþega- og farmskipa, sérleyfisbifreiðir, í
lyfja- og hreinlætisvöruverzlanir, smjörlíkis- ,
gerðir.
1,5% Verzlun með gleraugu, sportvörur, skartgripi,
hljóðfæri, tóbak og sælgæti, kvikmyndahús, sæl-
gætis- og efnagérðir, öl- o,g gosdrykkjagerðir, gull-
og silfursmíði, fjölritun, söluturnar og verzlanir
opnar til kl. 23.30, sem greiða gjald fyrir kvöld-
söluleyfi. j /'(iifi-
2,0% Hverskonar persónuleg þjónusta, myndskurður,
listmuriagerð, blómaverzluri, uriibóðsverzlun, 'forn- >
verzlun, ljósmyndun, hattasaumastofur, rakara- og
hárgreiðslustofur, barar, billjarðstofur, söluturnar
og verzlanir opnar til kl. 23.30, svo og hverskqnar
önnur gjaldskyld starfsemi ótalin áður.
Jafnframt því sem allir hlutaðeigendur eru hvattir til
að kynna sér rækilega ákvæði greindra laga og reglu-
gerðar um aðstöðugjald, er sérstaklega vakin athygli
á eftirgreindum atriðum:
1.
2.
Þeim, sem ekki eru framtalsskyldir til tekju- og
eignaskatts, en eru aðstöðugjaldsskyldir, ber að
senda skattstjóra sérstakt framtal til aðstöðugjalds,
sbr. 14. gr. reglugerðarinnar.
Atvlnnurekendum í RfiJ'kjavík, sem reka aðstöðu-
gjaldskylda starfsemi í öðrum sveitaxfélögum, ber
að senda skattstjóra sundurliðun, er sýni, hvaci -
af útgjöldum þeirra er bundið þeirri starfsemi,
sbr. ákvæðj 8. gr. reglugerðarinnar.
0
Þeim er framtalsskyldir eru utan Reykjavíkur, en
reka hér aðstöðugjaldsskylda starfsemi, ber að skila
til viðkomandi skattstjóra, eða skattanefndar, yf-
irliti um útgjöld sin vegna starfsemi sinnar á
Reykjavík.
Aðstöðugjald þeirra, er ekki hafa sent áðurgreind gögn
fyrir 20. júli næstk., verður áætlað, sbr. ákvæði 7. og
8. gr. nefndrar reglugerðar.
Loks er þeim, er margþætta atvinnu reka, þannig að
útgjöld þeirra teijist t:l fleiri en eins gjaldflokks skv.
ofangreindri gjaldskrá, bent á, að ef þeir senda ekki
skattstjóra sundurliðun þá er um ræðir í 7. gr. nefndrar
regiugerðar, fyrir 20. júlí næstk., verður skipting í gjald-
flokka áætluð, eða aðilum gert að greiða aðstöðugjald
af öllum útgjöldum sínum skv. þeim gjaidflokki sem
hæstur er.
Reykjavík, 5. júlí 1962.
SKATTSTJÖRINN í REYKJAVÍK.
Sendibíil 12».
StotianbH) 12»
FEJCIA Sportbill
OKTAVIA Fólksbal
shodh
TRAUST BODYSTAL - ORKUMIKIAR 06
VIÐURKENNDAR VÉIAR-HENTUGAR
ISLENZKUM AÐSTÆOUM - LAGT VB®
l>ÓSTSENDUM UPPLÝSINGAR
TÍKKNESKA BIFREIDAUMBOBIB
IAUGAVEG1 17« * SÍMI 57SSI
•0
>
I’
/: i'- *' • i íí / ;tV ' •J.V' •
'‘íwká. ■J. - .íUti--'/." ‘..."Ytí.Vr-
Fimmtudagur 5, júlt 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (jjl