Þjóðviljinn - 11.07.1962, Blaðsíða 11

„Reyndar hafið þér velgt mér
hraustlega. En að vera reiður,
nei, vera reiður yður, það er
ekki hægt. Og hvers vegna?“
spurði hann ungu stúlkuna.
,.Hvers vegna urðuð þér að telja
mér trú um að falska míníatúr-
an væri ósvikin?"
„Af þeirri eðlilegu ástæðu, að
tii eru tvær mínTatúrur. Ein
fölsk og önnur ósvikin."
Mennirnir tveir misstu næst-
uih jafnvægið'.
. ,,Einmitt,“ sagði írena Trúb-
ner. „Bandaríski safnarinn. sem
átti frutnmyndina lét útbúa éft-
irmynd fyrir mörgum áruín.
Bandarískur Holbein-stsélinga-
maður gerði það. Hún var höfð
á . syhin'gum f’ stáð ósviknu
myndarinnar. Aðeins sáfharinn
og; nánus'ííti sámstöttsménn háns
viisu úm^þetta.; 'OÍ'úpffóoðáfísftd-
arínn nú ' fyrih ' skemrHit'ú.
Kerra, Steihhövel fékk stæ'ling-
una um leið og frummyndina og
lét setja hvort tveggja í banka-
hólf í Kaupmannahöfn."
„Og mennimir sem fylgdu yð-
■ur á brautarstöðina?” spurði
Ivúlz.
,,Það voru leynilögreglumenn
bankans. Skiljið þér nú allt?“
,Nei,“ svaraði herra Stuve.
„Það kemur mér auðvitað ekk-
ert, við, en mér þætti gaman að
vita, hvers vegna þér létuð
herra Kúlz hafa stælinguna og
tölduð. þonum trú^ um gð það
væri írummyndin?”
!,.B4ér kemur " þajð' auðvítá'ð’
héi)mikið,yiðA;.í urrað.i Kúlz, „Og
svó þa^tti, mér líka gaman. að
vita ,það,“
óskast.
Umsóknir sendist fyrir 1. ágúst til
SKIPADEILDAR SIS
ÆVINTYRI SLATRARANS
Staðá ritara í ‘ lyflækningadeild Landsþítalans er laús
til umsóknar. Laun samkvæmt launalögum.
Umsækjendur þurfa að hafa góða kunpáttu í vélritun,
íslenzku, ensku og Norðurlandamáluim. Umsóknir með
upplýsingUm um aldur, námsferil og fyrri störf ósk-
ast sendar til Skrifstöfu ríkisspítalanna, Klapparstig 29,
fyrir 17. jú)í n.k.
Kúlz,
Ef þessimngi jmaátir H$if-
réttu , a$í. stand^frget ég
gengið út og hengt mig.“
„Missið nú ekki móðinn,“ sagði
ungfrú Trúbner og reis á fætur.
„Eg sezt í stól úti á þilfari. Þér,
kæri herra Kúlz, gangið úr
skugga um það þar sem enginn
sér .til yðar,. að seinna tolleftir-
litið hafi —, farið eðlilega fram.
Og -svo gerið ' þér svo vel að
kom'a .stiiax =upp á þilfar til
mín!“ - -
Kúlz slátrarameistari reis á
fætur, tók töskuna og gekk
þreytulega útúr glæsilegum
borðsalnum. Diskurinn hans, sem
var hlaðinn gómsætum réttum,
stóð þarna yfirgefinn eins (og
munaðarleysingi.
Ungfrú Trúbner gekk útym
hliðardyrnar sem lágu út að þil-
farinu. ,
Ungi maðurinn sem hét Rudi,
hélt sig í hæfilegri fjarlægð' á
eftir Kúlz, tók . sér .stöðu fyrir
utan snyrtiherbergi karla og
beið.
Kulz settist við hliðina á ungu
stúlkunni. „Horfin," sagði hann
bara. „Horfip.*1
„Við verðum strax að til-
kynna skipstjóranum það,“ sagði
Struve ákafur. ,Síðara tolleftir-
litið var skrlípaleikur. Herra
K.úlz hefur verið rændur. Eng-
inn'má yfirgefa skipið í Warne-
múnde, fyrr en lögreglan er bú-
in að leita á honum."
„Viljið þér gera svo vel að
skipta yður ekki af mínum mál-
um,“ sagði ungfrú Trúbner.
„Af hverju yðar málum?“
spurði hann. „Herra Kúlz hefur
'vferið rændur ekki þér.“
1 „Jú, hún! urnlaði slátrara-
meistarinn. „Jú, einmitt ungfrú-
in. Míníatúran er hennar eign.“
„Mlíbíatúran?“
„Sex hundruð þúsúnd króna
virði,“ stamaði gamli maðúrinn
í örvæntirigu. „Ég get aldrei bætt
yðyr þaðj tjón. Aldrei 'nokkurn
tima, ungfrú Trúbner.“
...IÞað'ltemur heldur alls ekki
ti.l rpála," sagði hún. „Eg ber ein
ábyrgðina.“
„Ágætt,“ sagði herra Struve.
„Og samt sem áður leggist þér
■gegn þviíi að ég tilkynni skip-
stjóranum þetta?“
„Eg leggst eindregið gegn
því.“
Kúlz gamli hélt báð.um þönd-
•um fyrir andlitið og hristi höf-
uðið.
„Æ, skelfing geta m.ennirnir
verið vondir,“ stundi hann. „Að
blekkja mig svona. Tollvörður-
inn var falskur. Og farþeginn
sem fór að tala um seinna toll-
eftirlitið var falskur líka!“
„Takið þessu með stillingu,
kæri herra Kúlz,“ sagði ungfrú
írena Trúbner. „Míníatúran var
iíka fölsk!"
SKRIFSTÓFA RÍKISSPÍTALANNA.
LOKAD
rfai Írá-(ie’.1úlí fil 7. ágúsb
VARNARLIJÐSEIG^íAv-'1.'::
SOLUNEFND
Skáldskapur og veruleiki
f-^
UNGFRÚ Triibner hafði fengið
sér sæti á þilfarinu. Stólarnir
sitt hvoru megin við hana voru
auðir. Vindurinn ýlfraði og skýin
voru önnum kafin. Við sjón-
deildarhring veltist fiskibátur.
Plann hvarf öðru hverju bakvið
græna öldufaidana. Þess á miili
lvftist hann hátt ídoft upp. ;
Þungt fótátak' hál^aðist haha.
Hún sneri sér við.
Það úoru Kúlz og Struvéi
Ungi maðurinn hélt undir
handlegginri á gamla manninum,
það var eins og hann væri að
leiða sjúkan mann. Auk þess
hélt hann á ferðatöskunni.
SJÖUNDI KAFLI
ÞAU stóðu öll þrjú upp við
borðstokkinn. írena Trúbner
stóð á milli mannanna tveggja.
Kúlz gamli var búinn að taka
ofan brúna flókahattinn, lét
storminn ýfa hærurnar og
horfði með undrandi brosi niður
í öldurnar. Honum leið eins og
hann hefði verið veikur og
Jæknirinn hefði réft í þessu ver-
þö;að segjk; „Nú m’egið,;þéi| fára
'á fætur, meistari.“
Maðurinn sem hét Rudi virti
fyrir sér ungu stúlkuna við
hlið sér og vissi ekki hvaða aug-
uijnrrþann átti að líta á allt þetta
máb
„:Afsakið mig, kæra ungfrú,“
býrjáði herra Kúlz. „Eg er ennr
þá öldungis ringlaður. Fyrst
hræðslan og nú gleðin. En eitt
skil ég með engu móti. Fyrst'
miníatúran sem þessir apakettir
siálu frá mér, var fölsk, þá
hefðuð þér ekki þurft að telja
rnér trú um að hún væri ósvik-
13.00 Við vinnuna: — Tónleikar.
18.00 Óperettulög.
20.00 Harmonikumúsik.
20.20 Erindi: Flensborg í Hafn-
arfirði (Stefán Júlíusson
rilhöfundur).
20.45 Tónleikar: L’Arlesienne,
svíta nr. 1 eftir Bizet —
(Konunglega fílharmoníu- .
sveitin í London leikur; Sir
Thomas Beecham stj.).
21.05 Fjölskylda Orra, fimmtánda
mynd éftír. Jónas Jónasson.’
Höfundur stjórnar flutningi.
21.30 Létt þýzk lög: Karl Gol-
gowsky og karlakór syngja.
21.45 Ferðaþáttur frá Englandi:
Einar M. Jónsson skáld
■ segir f-rá . gömlu -konungs-;
höllinni.
22.10 Kvöídságán: — Bjartur
Dagssori.
22.30 Næturhljómleikar: Dr.
Hallgrímur Helgason kynn-
ir hollenzka nútímatónlisf;
1. kvöld: Tvö verk eftir
Willem Pijper, þ.e. Sinfón-
ískar stökur og Konsert
fyrir fiðlu og hljómsveit
(Concertgöbouw hljómsveit-
in í Amsterdam og holl-
enzka útvarpshljómsveitin
leika. Stjórnendur: Eduard
van Beinum og Bernard
Haitink. Einleikari á fiðlu:
Theo Olof).
23.10 Dagskrárlok.
\*VV\*,,\AV\*^v
„Jú, pabbi Kúlz! Það var ó-
hjákvæmilegt," svaraði hún.
, Eruð þér reiður mér vegna
þess?“
„Nei, hreint ekki,“ sagði.bann,
Miðvikudagur 11. júlí 1962 --ÞJÓÐVILJINN — ’QTJj ]
SðiH Uú{ .11 - •■••6.:.. •- wtmjivaöui ' r\\-