Þjóðviljinn - 14.07.1962, Qupperneq 10

2) — ÓSKASTUNÐIN
ÓSKASTUNDIN — < (3
FJÖLSKYLDUMYNDIN
Framhald af 1. síðu.
mátti ákveða það seinna.
Gamli myndasmiðurinn
varð syf.iaður eftir mat-
ínn, því það var heitf í
veðri og ha'nn var þreytt-
ur.
— Komið nú öll, við
skulum iáta taka mvnd
af okkur, sagði Jóna Svo
raðaðj myndasmiðurinn
<þeim upp, og hafði Snata
fremstan af <því að 'hann
var minnstur. Síðan
breiddi hann svartan
kiút yfir höfuðið og bjóst
til að taka myndina. Þá
sagði Jón:
— Nei. þetita er ekki
gott, Sigga þarf að
standa fremst svo, Dísa
frænka siá; hvað bún
hefur faliegt hrokkið hár.
Sigga færði sig fremst
og snati stóð við ihlið-
ina á henní. Aftur lét
myndasmiðurinn svarta
kiútinn yfir sig. En þá
sagði Jóná:
— Ó, nei. ekkí svona,
Siggi á að vera fremst-
ur. svo afi geti séð hvað
hann hefur faliegar tenn-
ur. Svo stóð Siggi fremst-
ur os Snati í miðiunni.
Gam’i maðurinn lét yfir
sig klútinn.
— Nei, sagði Sigga,
mamma á að vera
fremst, svo Þóra frænka
sjái fallega nýja kjó'.inn
hennar.
Nú var gamli mynda-
smiðurinn orðinn svo
syfjaður að hann gat
ekki haldið svo ' mikið
sem öðru auganu opnu.
— Ég ætia að blunda
andartak, meðan þið á-
kveðið hvernig þíð vi’.j-
ið vera, sagði hann. Svo
settist hann í bezta stól-
inn og byrjaði <undir eins
að hrjóta. Fjöiskyldan
ákvað hvernig ætti að
raða á myndina. Allir
vildu standa fremstir.
— Það væri synd að
vekja gam’.a manninn,
sagði Jóna, hann er svo
þreytfur.
— Það er óþarfi að
vekja hann. sagði Siggi.
Hann hafðj einu sinni
fundið bro.tna myndavél,
og þóttist þessvegna vita
al'lt sem vert væri að
vita um m.yndavé’ar.
— Við getum sjálf tek-
ið myndina, ég kippi
bara í þessa lit'u snúru
þarna, ég held að hún
sé a'lveg nógu löng.
— Nú ætla ég aðeins
bak við svarta tjaldið til
að líta í myndavélina áð-
ur en ég tek myndina.
— Hvað er uú þetta.
hrópaði hann upp, við
stöndum öll á höfði í
speglinum.
Jón fór sjáif ur og gætti
að. — Það er satt, við
stöndum á höfði, sagði
hann.
— Æ. það gerir ekkert
til, sagði Jóna. ég er nú
búin að lífa svo lengi-
án þess að láta taka
■•nd af mér, mig munar
ekkert um að bíða leng-
ur. En gamla marininn
langaði svo mikið til að
gleðja okkur, þetta er
leiðinlegt hans vegna.
Fjölskyldan reyndi að
finna einhveria lausn á
þesru má’i. o? komst að
þeirri niðurstöðu að það
skípti ekki svo miklu
máli þó myndin sneri öf-
ugt.
Þau röðuðu sér eins
upp og þau vildu vera
og Siggi kallaði: — Einn-
tveir þrír — og tók
myndina. Það var langt
liðið á daginn þegar
mvndasmiðurinn vakn-
aði.. — Æ. ég ætlaði að
taka af ykkur mynd,
<sagði hann.
Jón bað hann að hafa
engar áh.vgsiur, þau
væru sjálf búin að taka
myndina. Gamii maður-
inn flýtti sér þá að taka
myndina úr myndavél-
inni, en varð' rneira en
Framhald á 3. síðu.
STÍNA OG
KLOSSI
KUBBUR
• Eftir Roberta Leigh.
(Framhald)
— Klossa Kubb langar
að horfa á, sagði Stína
og tók Rlossa Kubb upp
úr svuntuvasanum og lét
■'hann standa á borðinu
'hjá mjólkurf'öskunni.
Augun í honum urðu
■'■tór eins og undirská’.ar
þegar hann sá Stínu strá
kúrenum í kökuna, og
annar handleggurinn á
honum fór að hreyfast
eins o.g hann langaði líka
að hjálpa til. Alit í einu
hætti mamma að 'hræra.
— Hjálpi mér hamingian,
nú hef ég gleymt að hita
ofninn. Hún flýtti sér að
ofninum, — Hvar eru
eldspýturnar?
— Ég sá hann pabba
kveikja sér í sígarettu
með þeim áðan, sagði
Stína.
— Hann tekur þær
alltaf. sagði' mam.ma og
hló. — Ég verð að fara
og sækja þær. Hún flýtti
sér út úr eldhúsinu: Um
leið og hún lokaði á
eftir sér færði Klossi
Kubbur sig nser og gægð-
ist ofan í skálina.
— Abb-a -babb, sagði
hann og hristi höfuðið.
Stína tók dálítið deig
upp á sleifina og lét iþað
detta í skálina aftur.
— Þú hefur rétt fyrir
þér. þetta verður' ekki
falleg kaka, sagði ‘hún.
— Dúddelí-dú dúddelí-
dí, sagði Klossi Kubbur
og benti á eitthvað sem
stóð hjá vaskinum. Stína
gekk að vaskborðinu til
að sjá á hvað hann væri
að benda, og sá að það
var pappaaskja full af
bláu dufti.
Olfabróðir
Framhald af 4. síðu.
hans fara þverrandi, og
að því kemur fyrr eða
síðar, að hinir úlfarnir
drepa hann og nýr. höfð-
ingi tekur við. En einnig
hann mun sæta, sömu ör-
lögum, þegar hans tími
kemur.
— Farið þið með hann
héðan, sagði Akela við
úlfapabba, og alið hann
unp eins og frjálsum úlfi
sæmir.
Og þannig gerðist það,
að Mowgli var tekinn inn
í Seeone-úlfastóðið. Úlf-
arnir gerðu það fyrir
meðmæli Baloos og eitt
villinaut.
Endir.
FJÖLSKYLDUMYNDIN
Framhald af 2. síðu.
lítið hissa, þegar hann sá
að fólkið stóð allt á
höfði.
— Hvernig stendur á
þessu? spurðí hann. Þau
sögðu honum þá að þeg-
ar þau hefðu séð að allt
sneri öfugt í speglinum
á myndavélinni, hefðu
þau tekið það ráð að
standa sjálf á höfði. svo
myndin kæmi rétt út.
Myndasmiðurinn hló
svo tárin runnu niður
kinnarnar. en þegar hann
loksins hætti að 'hlægja,
hélt hann áfram að fram.
kalla, og hann gerði svo
margar myndir að hægt
var að senda öl’.um aett-
ingjunium. Jóna lét
myndina á fallegan
ramma og lét hana svo
standa á píanóinu.
Vinir fjölskyldunnar
höfðu mjög gaman af að
skoða hana, þeim fannst
hún víst talsvert óvenju-
leg því þegar henni var
haldið þannig að fólkið
stóð ekki á höfði, voru
öll húsgögnin yfir höfð-
um þess, eins o.g þau
héngju niður úr loftinu.
en væri henni snúið á
hinn veginn, vár það lík-
ast því að fótkið héngl
á blátánum við stofuloft-
ið.
Það var nú svona með
Jóns-fjölskylduna. Þau
vor-u öll afskaplega fljót-
fær. En aldreí segja þau
nokkrum manni frá því
að þau stóðu ö’l á höfði
meðan þau tóku sjá’.f
fjölskyldumynd.
Framhald af 7. síðu
tala sér til dómsáfellis, og væri
auk þess orðinn sigggróinn í
lófum af barnsskírnum.
Silki.pípuhattur og regnhlíf
eru attribút jafnfágæt á götum
Neskaupstaðar og þrýstilofts-
flugvélar voru sjaldséðar yfir^
Keflavík fyrir aldarfjórðungi. |
Af athugasemdu.m barnanna
eystra um regnhlífina og hatt-
inn henti eigandinn mikið gam-
an.
• NÝTÍZKU
• HÚSGÖGN
HNOTAN
húsgagnaverzlun
Þórsgiitu 1.
HETJUSÖGUR
íslenzkt myndablað
fyrir börn 8-80 ára
HRÓIHÖTTUR Æk
og kappar hans
hefti komið
í blaðsölur
og kostar aðeins 10 krórtur. ^
Skömmu eftir að -sr. Ingi
hafði veri.ð kosinn prestur
þeirra Norðfirði.nga, skrifaði!
hann mér bréf, þar sem hann
sagði mér. að kirkjusókn hefði
verið ágæt fyrst í stað, en held-
ur væri nú far’ð að draga úr
henni, enda flestir búnir að
skoða nýja px-estinn. Menn
væru hér uppteknir af öðrum l
hlutum en guðrækniiðkunum,
og sæi. hann fram á það. að
hann myndi hvergi standast
þeim öflum snúning, sem berð-
ust um sál fólksins, ekki einu
sinni veðurstofu og barómetum,
sem þarna ættu hug manna
nær óskiptan. Þó veit ég nú,
að sú varð ekki raunin á. Sr.
Ingi eignaðist virðing og vin-
áttu Norðfirðinga heila og ó-
skipta og var metinn sálusorg-
ari og ræðumaður, en fyrst og
fremst sem hinn góði, trúi mað-
ur er hann var, vinur og bróðir
allra, sem til hans þurftu ‘að
leita. Og þótt honum sjálfum
þætti hann á stundum einangr-
aðu.r og fjarri þeim er honum
voru. kærastir, þá taldi hann
sig hafa auðgazt af kynnum
sínu.m við Austfirðinga og þeim
vináttuböndum, sem hann þar
batzt. Sr. Ingi var einlægur í
trú sinni sem í öllu lífi sínu o,g
væri þó sönnu nær að segja, að
trúin hafi verið honum lífið
allt. Kímnis var aðeins einn
þáttur skapgerðar hans, sá sem
hann gjarnan hafði til skemmt-
unar vinum sínum, en að baki
fojó djúp alvara, örugg vissa,
skapfesta og einurð, er mótuðu
alla lífsstefnu hans. Ef um
nokkurn mann, sem ég hef
kynnzt verða sögð þau orð, að
hann hafi verið góður maður
— hversu m.iög sem þau orð
virðast bera léttvægt gildi með
samtímanum — þá verða þau
um sr. Inga sögð í allri sinni
dýpstu og upprunalegustu merk-
ingu.
Líf okkar manna er ofið þátt-
um sorgar og gleði, þar sem
tvinnast söknuður og von. Okk-
ur finnst sem sorgin ein og
söknuðurinn standi eftir, öll
von og gleði sé úr lífsvefnum
horfin, þegar vinir hverfa uadir
moldu í blóma Ufsins, — það
er gömul saga. En sá sannleik-
ur stendur samt eftir, gamall
og þó allta-f nýr, að týni mað-
ufinn ekki von sinni, þá lifi.r
gleðin alla sorg. Sé von okkar
fest á þeim Guði, er leiðir fram
lífgrös undan vetrarsnjó —
jafnvel þeim, er fellur á miðju
su.mri — ,mun engin sorg fá
grandað þeirri gleði, sem minn-
ingin um göðan vin veitir þeim,
er honum kynntist.
f þeirri trú flyt ég móður sr.
Inga Jónssonar, föður hans og
ástvinum öllum mínar dýpstu
samúðarkveð j u r.
Rögnvaldur Finnbogason
JIIG-SOG
Óska að kaupa notaða eða nýja Jiig-sög, með eða án mótors.
Tilboð sendist ÞjófSviljanum fyrir 20. þ.m. merkt: „Jiig-sög“.
I dag,
Opnmn við nýja verzlun að Laugavegi 13.
Sportveiðitæki — íþróttavörur — Ferða- og viðiegu-
útbúnaður í miklu úrvali. — Nýjar vörur. —
Laugavegi 13 — Austurstræti 1 — Kjörgarði.
Lokað til 6. ágóst
vegna sumarieyfa.
ÞOUVALDUR ÞÖRARINSSON hrl.
XX X =
ANKIN M
j'f Q) — ÞJODVILJINN — Laugardagur 14. júlí 1962