Þjóðviljinn - 14.07.1962, Blaðsíða 11

ERICH KASTNER
ÆVINTYRI SLÁTRARANS
„Þegar allt kemur ti.1 alls
verða al'ir að búa einhvers stað-
ar,“ sagði Struve. „Og hví skyldi
hann ekki hafa átt heima á
sama stað og þér?“
„Eg bjó ekki á gistiheimilinu
Curtius. Eg fór þangað aðeins
til að skila herra Storm af mér.“
„Hver er herra Storm?“ spurði
ungi maðurinn.
„Kunningi minn. Dæmalaust
alúðlegur maður. Eg kynntist
honum i gær í Veitingahúsinu,
þar sem ég ■ hitti ungfrú Trúbn-
er. Hann'hjálpaði mér við.sölu-
borðið, þégár és var að feáupa
frímerki. En gleymdi að
póst.leggja kortið.“
„Æ æ,“ stundi ungfrú Trúbn-
er. Vesalings konan yðar.“
Rudi Struve reis upp í stól
sínum. „Hittuð þér þennan herra
Storm aftur, kæri herra Kúlz?“
„Já. Undir kvöld. Af tilviljun.
Hann stóð fyrir framan list-
munaverzlun. Og ég ávarpaði
hann. Hann hélt þvií fram að
ákavítið í Kaupmannahöfn væri
betra en alls staðar annars stað-
ar. Og svo bauð hann mér að
prófa það.“
„Og svo drakk hann yður und-
ir borðið?“
„Ef ég á að vera alveg hrein-
skilinn, þá var það herra Storm
sem lá undir borðinu í lokin.
Þegar ég ætiaði að skála við
hann, þá var hann hórfinn. Hann
sat við hliðina á stólnum og var
ekki lengur með sjálfum sér.,
Það var ekki fyrr en þjónninn
hellti yfir hann köldu vatni, að
hann gat sagt hvar hann byggi.“
„Og það var á gistiheimilinu
Curtius?"
„Já, einmitt," sagði Kúlz. „Þar
skilaði ég honum af mér. Hús-
móðirin var fjarverandi. Það var
enginn við nema einn maður.
Gestkomandi. Með hvítt skegg
og dökk gleraugu. Hann hafði
ekki átt þar heima nema einn
dag og vissi þVí ekki, hvort,
Storm væri raunverulega gestur
þarna. Eg lagði Storm á sófann
í borðstofunni og ólt heim á
gistihúsið mitt.“
hann að heimsækja konuna sína
og börnin tvö“.
„Veslings angarnir litlu“. Rúdi
Struve hló dátt.
„Þetta er svei mér kyndugt“,
sagði Kúlz. „Nákvæmlega þetta
sama sagði náunginn, sem taldi
okkur trú um þetta með tollskoð-
unina“.
„Föðurást rauðnefjaðra manna
virði:t ckiki tekin mjög hátíðlega
i þe§su ferðalagi'. Qg svo, er .það
ein spúrning ennþá,: kæi;i Kölz-1!
„Ger ð þcr svo i ei".
„Ferðafélagarnir í kleferaum
; yðar þekkjast sjálfsagt 'ekki inn-
byrðis?“
„Nei, nei, þeir eru sinn úr
hverri áttinni. En eins og ég
sagði, þá eru þeir einstaklega
alúðlegir. Alveg dæmalaus ljúf-
menni. Rétt áðan ætlaði ég að
ná í vindlingahylkið mitt niður
í tösku hjá mér. En haldið þér
að þeir hafi tekið það í mál?
Nei, nei. Allir buðu þeir mér
„Hvað er það eiginíega sem eins rg eítir skipun bæði vindla
fer í taugarnar á yður?“ spurði: og sigarettur. Mér hlýnaði bók-
Struve. „Af hverju skyldi gamli staflega um hjartaræturnar“.
maðurinn með skeggið og gier-1 ru(jí struve megnaði ekki
augun ekki fara til Berlínar ef tengur að halda alvörusvipnum.
hann hefur gaman af þVÍ?“ ' Hann skellihló sínum bjarta og
„Þér eruð allt í einu orö'nn smitandi unglingahlátri.
svo auðtráa,“ sagði ungfrú
Trúbner gröm.
„Mig lángar til að yður lítist
vel á mig,“ svaraði Rudi Struve.
„Eg veit að yður líkar vel við
þess konap fólk.“.
„Hættið þessum þvættingi,"
Ságði hún biðjandi.
„Gott og vel“. Struve sneri sér
12.55 Óskalög sjúklinga.
14.30 1 umferðinni (Gestur Þor-
grímsson).
14.40 Laugardagslögin.
10.30 Vfr. — Fjör í kringum fón-
inn: Úlfar Sveinbjörnsson
kynnir nýjustu dans- og
dægurlögin.
17.00 Fréttir. — Þetta vil ég
heyra: Magnús Jósefsson
velur, sér h’ljómplötur,
1H.00 Söngvar í létlum tpn.
20.00 Upplestur: Bá'kteríuþjófur-
aftur að Kúlz. „Og svo hafið
þér trúlega hitt herra Storm aft-
ur á brautarstöðinni í dag?“
„Það vorum við búnir að koma
okkur saman um“, sagði Kúlz.
,.Ég var því feginn að fá sam-
fylgd. Einkum vegna míníatúr-
unnar“.
„Voruð þér búnir að segja
honum frá henni“?
„Nei, heyrið mig nú! Ef þessi
náungi við gluggann hefði ekki
farið að þvæla um þessa seinni
tollskoðun, hefði allt gengið vel.
En auðvitað bitu allir í klefan-
um á þetta líka!“
„Eintóm ljúfmenni, eða hvað?“
spurði. Struve.
„Alveg einstaklega alúðlegir
menn upp til hópa“, sagði Kúlz.
„Auðvitað'V sagöi Struve. „En
mig langar til að spyrja yður
eins, kæri herra Kúlz. Hvernig
lentuð þér eiginlega í þessum
indæla klefa? Vilduð þér fara
þangað inn? Eða hann vinur yð-
ar?“
,,Ég vildi nú eiginl. fyrst fart
inn í annan klefa. En þar sat
gömul kona. Og herra Storm er
hjátrúarfullur. Hann hefur ótrú
á gömlum konum. Og auðvitað
var sjálfsagt að taka tiilit til
þess“.
„Þó það nú væri“, sagði
Struve.
„Herra Storm fann því næst
klefa handa okkur, Hann spurði
mann sem var að horfa út um
gluggann, hvort þar væru laus
sæti“.
„Og þar bcjfa. „auðvitað verið
typ, sæti lau??’“'. •
„Stendur heima“.i
,,Og: háunginn, sem vaf að
horfa út um glúggann var með
koþárrautt nef“, saáði Struv'e,
„Stendur það lika heima?“
Ungfrú Trúbner var dolfallin.
„Já, sem ég er lifandi“, sagði
Kúlz. „Harðsvíraður náungi. En
allra bezti maður. Hann er á
inn, smásaga, eftir H. G.
Wells, í þýðingu Óskars
Ingimafssonar (Herdís Þor-
valdsdóttir leikkcna). .
20.25 Hljómplöturabb (Þorsteinn jleið W Wamemúnde. Þar ætiar
Hannesson).
21.15 Leikrit: Þrjár feitar konur
frá Antibes: Howard Agg
samdi upp úr sögu eftir W.
S. Maugham. Þýðandi Ingi-
björg Stephensen. — Leik- j
stjóri: Baldvin Halldórsson.
, Leikendur: Helga Valtýs-
dóttir, Guðbjörg Þorbjarn-
ardóttir, Inga Þórðardóttir,
Guðrún Stephensen, Valur
Gíslason og Flosi Ólafsson.
22.10 Danslög. t ,
24.00 Dagskrárlok. t- - ■
Kúlz gamli varð gramur.
„Hvað er svona hlægilegt?
Kannski það að bláókunnugir
menn eru kurteisir og alúðlegir?
Þetta er ekki beinlínis virðulegt,
ungi maður“.
„Nei,“ svaraði Struve. „Virðu-
legt er það ékki, en skiljanlegt“.
Hann var orðinn alvarlegur aft-
ur. „Kæra ungfrú, ég álít það
þvingandi nauðsyn að gera herra
Kúlz allar aðstæður ljósar. Ham-
ingjan má vita hvað annars gæti
gerzt“.
írena Trúbner kinkaði kolli.
„Kæri herra Kúlz“, sagði
Strnve. „Ég verð að s‘sffía yður
sögu, sem þér haíiö ekki heyrt
fyrr“.
„Út með sprokið!"
„Sem sagt, — það var einu
sinni maður sem var strangheið-
arlegur og hélt þess vegna að
allir aðrir menn væru jafnheið-
arlegir“.
„Það var einu sinni?“ greip
Kúlz fram í. „Þetta byrjar eins
og ævintýri“.
„Það er það líka“, svaráði
ungi maðurinn vingjarnlega.
„Þessi góði maður sem sagan
fjallar um, kom eitt sinn í fram-
andi borg inn á framandi gisti-
hús og kynntist þar fallegri
prinsessu, sem bað hann hjálpar.
Þar sem hann var góður og hug-
hraustur maður, var hann að
sjálfsögðu strax reiðubúinn til
þess. Prinsessan fagra hafði á
hælum sér ræningjaflokk, sem
vildi ræna hana dýrmætum grip
sem hún hafði yfir að ráða.
Nckkrir ræningjar voru úr fjar-
lægð sjónarvottar að samtalinu
milli hennar og góða mannsins.
Þeir hugsuðu sitt og ákváðu að
vingast við hann. Þess vegna á-
varpaði einn ræninginn hann.
Það var maður sem einkenndist
af undarlega gegnsæjum eyrum
rem voru of.hátt á höfðinu. Góða
manninum fannst þetta líka yera
góður maður. En þegar hinn
raunverulega góði maður yfirgaf
hóteUö í fylgd með hundeltu
pri.nsessunni, gek'k , ræninginn á
efti.r þeim ásamt félögum. sínp.m
tveimur. Hafið þér'áhuga. á þess-
ari. sögu?“
„Jú. ég held nú það“, sagði
Kúlz. „Ég hef alltaf verið veikur
fyri.r fögrum prinsessum“.
Öllum þeim sevi umvöfðu okkur binu og yl á
gullbrúðkawpsdegi okkar, þökkum við hjartanlega.
Marta Valgerður Jónsdóttir,
Björn Þorgrimsson.

Jörðín brennur
Framhald af 7. síðu. .
Galvao höfðuðmánns, þess sem
tók skipið Santa Maria. Komm-
únistar harma þetta og gera
það sem unnt er til að sigr-
ast á þessum erfiðléikum. Sjálf-
ir eiga kommúnjstar við engin
slík vandamál að stríða. Engin
-metnaðai-mál vattía ágreiningi
-,af: þeirra1 hálfu.:
Ég held. að aíiir séu sam-
mála um það, live eining sé
mikilvæg, og einnig hitt, að
nauðsynlegt sé að tengja and-
spyrnuhreyfinguna folkinu enn
traustari böndum. Mótspyrnan
gæti verið ennþá fjölmennari
og öflugri, ef . allir andfasistar
fylgdu þeirri stefnu. .
— Hver er aðstaða komm-
únista?
— Kommúni-staflokkur Portú-
gals hefur stárfað ólöglega 36
af 40 baráttuárum sínum. Samt
sem áður hefur hann, tekið
virkan þátt í öilum meiri hátt-
ar aðgcfðum gegn einræðis-
stjórninni. Ég ætla, að segja
megi án þess að ofmeta' okkar
starf éðá: yapmeta annarra, að
flokkurinn sé öflugasti aðilinn
í hinni lýðræðislegu samfylk-
ingu. Þettá er hvort tveggja að
þakka fórnfúsu starfi einstakra
kommúnista og þess stuðnings
og samúðar, sem flokkurinn
nýtur. T.d. hefur aðalmálgagn
flokksins komið út í 30 ár og
síðustu 13 árin samfleytt, án
þéss að lögreglan hafi getað
hindrað útkomuna, enda þótt
vitað sé, að það er skrifað og
prentað í heimalandinu. Vitað
er nm alla forystumenn flokks-
ins, en samt scm áður eru til
merm meðal þeirra, sem unnið
hafa ólöglega í 20 ár án þess
að lögreglan hafi náð til þeirra.^
Oftlega hefur það heppnazt að
frelsa forystumenn kommúnista
úr fangelsi og þeir, sem ekki
hafa farið í útlegð samkvæmt
skipun miðstjórnarinnar, eru
um kyrrt í Portúgal.
En þráti fyrir. grimmilegar
ofsóknir notar flokkurinn . sér-
hverri möguleika til þess aé
staría löglega í leyfðum íélags-
samtökum, t.d. verkalýðsfélög-
unum, einnig þó að þessi fé-
lagssamtök séu stofnúð og þeitn
stjórnað af fasistum, en þannig
er einmitt ástatt um verkálýðs-
félögin. Þar sem fólkið er, þar
eru kommúnistarnir. Þetta veit
fólkið og skilur, og þessvegna
getur lögregla og fasistar ekki'
brotið. flokkinn á bak aftur, en
verður að horfast í augu við
styrk .hans og hæfileika til.að
eflavog stjórna víðtækri og öfl-
ugri fjöldahreyfingu.
Stuðningur við
portúgölsku þjóðina
— Samt vil ég lesgja áherzlu
á eitt, segir Cunhal. Þrátt fyrir
viðgang iýðræðissinna þurfum
við á hjálp og stuðningi að
halda frá lýðræðissinnum hvar
sem er í heiminum. Aukin saTn-
staða og hjálparaðgerðir eink-
um í ítalíu, Frakklandi, S’uður-
Ameríku og Englandi ásamt
vaxandi samúð á Norðurlönd-
um með frelsisbaráttu hinna
portúgölsku lýðræðissinná.' hef-
ur beina þýðingu fyrir ökkur,
Okkur hefur þegar tekizt að
frelsa marga lýðræðissinna frá
pyndingum eða ævilöngu 'fang-
elsi, þ.e. hinu sífellt framlengda
„verndarfangelsi” eftir að hegn-
ingartíminn er runriinn út. Nú
setja lýðræðissinnar Portúgals
sér það takmark, að tryggja
með víðtækri baráttu heima og
erlendis uppgjöf saka til
handa öllum pólitískum föng-
um og möguleika til þess, að
allar þær þúsundir manna, er
sitja í pólitískri útlegð, geti
snúið heim.
Kjeld Österling.
Gleymið ekki að
mynda barnið
Laugavegi 2
sími 1-19-80
Heimasími 34-890.
Vélbátur til sölu
Góður 25 tonna vélbátur óskast til kaups.
JÓN Ö. HJÖRLEIFSSON, viðskiptafræðingur.
Báta- og skipasala, — Tryggvagötu 8, III. hæð
viðtalstími kl. 11—12 f.h. og 5—7 e.h,
Sími 20610 — Heimasími 32869
SkrifstofnstóJka
Opinber skriístofa óska’r eftir vélritunarstúlk'u 1. ágúst
Ensxukunnátta nauðsyrlég svo og góð kunnátta í fslenzku.
Úmsöknir sendist afgr blaðsins fyrir 23. júlí merkt:
„Skrifstofustuiká —
SÍLDARSTÚLKUR
SHdarsöltun er þegar hafin hjá SUNNUVERI, Seyðisfirði.
— Getum enn ráð;ð nokkrar stúlkur. — Fyrsta flokks hús-
næði, fríar ferðir og kauptrygging. — Upplýsingar á skrif-
stofu ISBJARNARiNS, Hafnarhvoli Reykjavík. Sími 11574
og hjá Sunnuveri, Seyðisfirði.
. , Laugardagur 14. júlí 1962 — ÞJÖ.ÐVILJINN — (]'Jj