Þjóðviljinn - 31.08.1962, Side 11

Skáldsaga RICARD CONDQN:
(Fyrsía bók
i LEVANTADO
Nautið er státið og býður
öllu byrginn. Það finnur
mátt siim og er sannfært
um að það geti sigrað
livern sem er á leikvang-
inum. Með ofsaliraða kast-
ar það sér á rauðu duluna.
LITLA HÓTELIÐ í Calle de
Marengo var áfast þýzku veit-
ingahúsi, sem hafði fengið mat-
sveina og eldhúsáhöld loftleiðis
frá Berlín til Mad.rid jneð Luft-
waffe sálugu. Fyrir þann. tíma
hafði gistihúsið verið aðaimið-
stöð sovéthershÖfðingja í borg-
arastyrjöidinríi fýrir tuttugu ár-
um. Þetta hefði áttof'>Ú'ð hM&fa
gistihúsinu hæfilega skuggaleg-
an blæ fyrir rómantískar sálir
— eins :og James Bourne. En
vorið og .þjakandi hitinn flæmdu
burt ' hugsanir um dauða og
éymd. Sarnt sem áður biðu þær
álengdar — eins o.g leynd geð-
þilun hjá. göfugri. ætt sem ekþi
er talað um.. v ...
í ameríska barnum við hlið-
ina á anddyrinu sat hópur
gesta. Dr. Victoriano Munoz,
markgreifi af Villalba. Þingmað-
urinn Homer Quarles Pickett og
kona hans. Nautaban.inn Caye-
tano Jiminez. James Bourne,
Bandaríkjamaðurinn ' sem rak
gistihúsið,- og Doná' Blanca; Con-
chita Hombria y Arias de Ochoa
y Acebal, markgreifafrú de Vid-
ál, Condesa de Ocho. Pinas, Viz-
condesa Ferri, hertogafrú de Dos
Cortes.
Dr. Munoz hafði 'köttinn. Iviont-
es með sér eins og venjuléga.
Munoz var kettinum eins konar
tré. Hann klifraði upp um
hann — hvar sem var — þegar
hann var í skapi til að klifra.
Fastir liðir ei.ns og venjulega.
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.25 Við vinnuna: — Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp.
18.00 Ýmis þjóðlög.
20.00 Efst á baugi.
20.30 Frægir hljóðfæraleikarar;
XII: Artur Rubinstein
píanóleikari.
21.00 Upplestur: Andrés Björns-
son les ljóð eftir Matthías
Jochumsson.
21.10 Fílharmoníusveitin í Vínar-
borg leikur tvo forleiki
undir stjórn R. Kempe: a)
■ Rðmártbkör karnival op. 9,
,í ' "Bftir-Serriioz. b) Kátu kon-
urnar í Windsor e. Nícolai.
31.30 Útvarpssagan: Frá vöggu
til grafar.
22.10 Kvöldsagan: Jaecbowskí' og
< ofurstinn.
22.30 Á síðkvöldi: Létt klassísk
tónlist: a) Ludwig Hoff-
mann leikur á pía'nó tvp
verk eftir Liszt: Ástardraúm
nr. 3 í As-dúr og fantasíu
um Rigoletto eftir Verdi. b)
Sinfóníuhljómsveit útvarps-
ins í Leipzig leikur forleiki
að óperum eftir Weber,
Lortzing og Mozart, og Joa
chim Gábler syngur aríu
Leporellos úr óperunni Don
Giovanni eftir Mozart. —
Heinz Rögner o.fl. stjórna)
23.05 Dagskrárlok.
Markgreifinn hafði kaliað kött-
inn þessu nafni — E1 Gato Mont-
es. Bröndótta rándj'rið var eini
trúnaðarmaður læknisins.
Hertogafrúin var .örgeðja og
fordómafúll kona, gædd serstakri
fegurð. Ljósa hárið var dökkt í
rótina.
Síðustu sjö árin hafði hún
verið tvö ár í fangelsi sem
djarfasti talsmaður rikisarfans.
í nafni hans hafði hún valdið ó-
spektum, veitt lögreg’unni mót-
spýrnu, ‘helít* sér yíi;- Erar.co.
falangistáná;' ■ ■ kommúrtismann.
S.agt er »ð Ríki^arfinn hafi:
skrifað frá Portúgal og beðið'
hana að hætta þessum árásum
á E1 Caudillo, og hún hafði átt
að svara, að þegar hann gæfi
hen.ni fyrirmæli af spænskri
grund myndi h.ún hlýða, f.yrr
ekki. Eigimp^ðurinn heifði ekk-
ert viljað með'hana hafa síðustu
þrjú iárin. fíún var’tuttugu og
níu ára. 1
Cayetano Jiminez var kominn'
af brezkum skotliða sem barizt
hafði undir stjóm Wellingtons
við Badajoz. Faðirinn. afinn og
langafinn höfðu verið nauta-
banar. Hann var með rauðgult'
hár og mjólkurhörund. Hánn var
hávaxinn — ef til vill ekki við
hliðina á James Bourne -— en í
samanburði við dr. Munoz var
hann allhávaxinn. Það var einn-
ig vegna þess hve grannur hann
var ;— sem kom sér vél þegar
hann fékkst við andstæðinga
áína ■ á leikvellinum. Nautaat
henta.ði ekki fituklumpum.
Út’.endingar hefðu ef til vill
orðið ruglaðir í ríminu yfir ljós-
hærðu hertogafrúnni og gullhár-
inu á Cayetano. En Pickett og
frú voru að minnsta kosti mjög
spænsk ásýndum. Hún var mög-
ur og dökk yfirlitum með olífu-
hörund og svört, ástríðufull aug-
un, sem þessa stundina voru
sviplaus vegna ræðuihalda eigin-
mannsins o.g fjögurra absintha.
Axlirnar og bakið virtust með
naumindum geta haldið uppi
hinum mikla barmi. Hún var
næstum tuttugu og fimm árum
yngri en eiginmaðurinn.
Homer Pickett var úttútnaður
náungi með heila röð af hök-
um, eldrauðar varir og skerandi
rödd. Hann var eins og sam-
blattd af þjófsnaut og líkfylgd-
armanni. I-Iendurnar voru á ei-
Iifu iði milli eyrna og íæra með-
an hann Jalaði. Og talað gat
hann. Hann talaði reiprennandi
spænsku. eins og konan hans. En
hann kunni lika gallisku og
totalóuAkii, jOg,. ej JuiJarðinn
maður hefði getað lært baska-
mál, hefði hann talað 'það líka.
Hártn var ‘únf þáð bi! 'híálfsex-
túgur. ’ ' ' ; '■
Dr. Munoz hafði Jésið í morg’-
únblaðinu„ að, hjónin
í i Madrid og hafði náð í þau.
Það voru nákvæmlega fimmtíu
og fimm minútur síðan þau höfðu
hitt þessa nýju vini síiisf. Dr.
Munoz var listelskandi, hertoga-
frúin listaverkasafnari og
Bourne hafði sinn sérstaka á-
huga á listum. Cayetano Jimin-
éz var þarna vegna þess að her-
tógafrúin var þar.G ; ■ í; • \ j
\ Ilerra Pickett var einn fræg-
a’sti sérfræðingur heimsins í
sþænskri málaralist. Þegar hann
talaði úm Moralés eða Murilío
eða Valdés Levai, varð dr. Mun-
os að kreista aftur augun til
að halda aftur af dögginni sem
fyllti iþau, og Cayetano Jimin-
ez, með síín skýrt afmörkuðu á-
þugamál, dró andanri dýprg^o.g
jáleypti hertogafrúín'á ^rb'eðf -'áu^-;
;i|num. Hertogafrúin sjálf starði
Piskett með augum sem voru
ágn útstæð og á meðan vætti
hún varirnar með Tauðum
tjmgubroddi.
En samræðumar
j.
voru ekki
éingöngu tilbeiðslukenndar. Þær
srife'rúst ' éimi'fg um spænska nú-
tímamála,ra. Mikið . pf Jþeim var
ósvikið slúður. Það var Pickett
sem réð ferðjinni. ,,
i Victorianil'ijMúniié miijnti, a
kennara íáf' Igamlía 'skóílanum.
Porfeður hans höfðu safnað
miklum auði' ’á 'gulli Pizarros
frá Peru, en höfðu ta.pað aleig-
unni eftir að tipþv.íst v'arð um
sámvinnu þeirra við Napóleon.
Að vísú .viðúrkenhdi. hertogafrú-
ip ekki titla frá jímum, Bona-
fjarte', en dr. Munoz hefði getað
kallað sig -de la Frontiére greifa
ef hann hefði viljað. En hann
vildi það ekki, því að hann
hafði aldrei getað fyrirgefið
fqrfeðrunum þessa misskildu
föðurlandsást. Spænsk íist var
honum eitt og allt og Pickett
var hans æðsta átrúnaðargoð.
James Bourne var næsta
í röðinni.
Vinátta hans .og gestgjafans
og útlendingsins Bourne var
yfirstéttinni í Madrid mikil'ráð-
gáta. Fyrir tilstilli dr. Munoz
fékk Bourne inngöngu í sali
tignarfó’.ksins. í staðinn ræddi
Bourne um spænsku meistarana
við markgreifann, honum til tár-
votrar .sælu.
Hann notaði oft kennaratón í
ræðu sinni. Annars ræddi hann
sjaldnast beint við markgreif-
ann. Hann átti ekki auðvelt
með að leyna andúð .sinni á
þessum rindli. En Bourne var
ekki stórbokki. þótt hann talaði
ekki mi'kið. Ha.-nn var þa
iNjsigráléíýibnaii ÝínettéijSéHghor lcikur eitt áðalhlutverkið í kvik-
myndinni „Friðuriiin”, sem vcrið er að gera í Ðakar í Vestur-Atríka
' *
" . " fjaliaf um ,stotf|m uýs»
s.iálfstæðs ríkis — „Senegal” — cg um baráttuna milli hins gamia
og þess nýja. Önnur höfuðhlutverk myndarinnar ieika Coletia
NIKÓLÍNA 1». JÓNSDÓTTIR
JjS hrtíJj Rj í 'J
, - •ifyjTum' ljósmóðir ú -Eskifiijði; andaðist 30. þ.m.
Jón R. Þórðarson og tjölskylda,
Arnfinnur Jónsson,
Helga Jónsdóttir.
, J. «r!i , rvIarcRaniLIsa GiieyCjC
•f ‘ :!í. ift 11 I II il ll'
j , W'rirti
fg MíHUÍCC Ilonet.;;;
I
lh !Í
Engum þjóðflokkum mun dansinn svo í blóð bcrinn og þeim sem
Afríkij þyggja. Það er þó ekki fyrr en á síðari árum að mönnuin
á norðlægari slóðum hefur: gefizt lcostur á að kynnast list þeirra,
en þá hafa hinir afrisku dansarar vakið hina mestu hrifningu,
nú síðast í Kaupmaunahöfn. Dansflokkurinn „Alrieans” trá Gineu
hefur sýnt list sína þar í Falkoner Centret og þar er myndia
tekin. ,
§
i
Föstudagur 31. ágúst 1962 — ÞJÓÐVILJINN —
sfifif Jaiaá jíugcEiú2o'í — fífílfiJIVHOi.'I