Þjóðviljinn - 21.10.1962, Blaðsíða 5
StisHsudagar 21. oktöber 1962
ÞJÓÐVILJINN
SfcÐA 5
Þrenn verðlaun 250
krónur, 150 krónur
og 100 krónur, verða
veitt fyrir réttar lausnir, sem þurfa að vera komnar blaðinu í hendur fyrir 16. nóvember. Skrifið
ráðningu undir myndirnar, klippið gátuna úr blaðinu og sendið hana.
Myndagáta Þjóðviljans
r-------W\
/A
%
(%
II M
W
Skrifstofuhúsnæði til leigu
Til leigu er 100 íerm. bæð við miðbæinn.
Haeðin er hentug sem skriistofuhúsnæði og er laus til
afnota nú þegar.
gomja ber við Ama Gudjónsson hrl. Garðarstræti 17-
4200 girðingar-
staurar að gjöf
UNGLINGA
vantar iil blaðburðar í eftirtalin hverfi:
Grímsstaðaholf Laugarás
Framnesveg Kársnes I.
Langholt • Hríngbraut
T&Hð strax viö afgreiðsluna — simi 1750®.
Með Arnaríellinu kom nýlega
hingað til lands stór sending
girðingarstaura frá Sogni í Nor-
egi Eru það 4200 staurar, sem
fáeinir Norðmenn hafa safnað
saman til þess að létta skóg-
ræktarfélög-um hcr á landi
störfin.
Þetta er ekki í íyrsta sinn,
sem ýmsir einstaklingar í Nor-
egi senda skógræktarfélögunum
staura. Séra Harald Hope í
Ytre Ama við Bergen kom
hingað með skógræktarfólki ár-
ið 1952 í fyrsta shini. Síðan
hefur hann fvívegis komíð hing-
að í sömu erindum. Fyrir at-
beina hans bafa skógræktarfé-
lögin þegið rösklega 18.000 girð-
ingarstaura að gjöf á 10 árum.
Að gjöfum þessum hafa margir
staðið, þar á meðal ýmsir, sem
tekið hafa þátt í skógræktar-
'ferðum hingað til lands.^En að
auki koma þar margir íslands-
vinir við sögu, sem aldrei hafa
haft tækifiCvi til að kynnast ís-
landi eða ísltf>öingum.
í. þetta skipti Sefa tveir skóg-
ræktarfarar verið eðalhvata-
menn að staurasendingunni, þeir
Olav Mjölsvik í Innstevik í
Sogni og Ola Rád, kennari í
Nordfjord. En Ola Rád lézt nú
fyrir mánuði.
Auk þessara tveggja hafa eft-
irtaldir .aðilar tekið þátt í gjöf-
inni: Erik Hagen í Sunnfjord,
Kr. Ramstad á Fjöllum, J. L.
Andreassen Skják Almenning,
búnaðarmálastjóri Lien á Ajut-
landi, Kristoffer Hovland í
Dale, 03a Hovland í Eikefjord
ásamt verkamönnum við tunnu-
verksmiðju Ola Hovlands og
verkamönnum við tunnuverk-
smiðju Kristoffers Hovlands í
Dale.
SJÓNVARPSTÆKI HINNA VANDLÁTU
iljf.lrJJiiiyjl.Jl
biís'in Hverfísgötu - Klapparstíg
Gígefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokk-
urinn. —
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Magnús Torö Olafsson,
Sigurður Guðmundsson (áb.)
Fréttaritstjórar: Ivar H. Jónsson, Jón Bjamason.
Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19.
Rfmi 17-500 (5 Ifnur). Askriftarverð kr. 65.00 á mánuði.
Merkjasala
-tr í dag er merkjasöludagur
Blindravinafélags Islands.
Allur ágóði af merkjasölunni
renBur til styrktar blindu fólki,
fyrst og fremst til að kenna
blindum bömum og hjálpa
þeim til þess að verða að
nýtum þjóðfélagsþegnum og
ennfremur til þess að kenna
fulltíða blindu fólki einhverja
iðn svo sem bursta- og körfu-
gerð o.fl.
Blindravinafélagið starfræk-
ir vinnustofu fyrir þá sem
unnið geta sjálfstætt og í
sambandi við vinnustofuna
er rekin sala á framleiðsl-
unni. Einnig hjálpar félagið
blixidu fólki á ýmsan annan
hátt svo sem með því að lána
því viðtæki, starfrækja heim-
ili fyrir það o.fl.
Segjá má að .starfsemi
Blindravínafélagsins sé tví-
þætt: Annarsvegar að auka
lífshamingju blinda fólksins
sjálfs og hins vegar að nýta
sem bezt vinmikraft blinda
fólksins í þágu þjóðfélagsins.
Starf félagsins kostar mikið
fé og einu tekjur þess eru
áheit, gjafir og ágóði af
- merkjasölu. Heitir félagið á
Reykvíkinga að styðja starf-
semi þess með því að kaupa
merki félagsins í dag.
Velferb og
varasjóbir
JJndanfarna daga hefur það komið berlega 1
ljós á Alþingi, að núverandi stjórnarflokk-
ar hafa með öllu gefizt upp við að ræða á raun-
hæfan hátt um þau miklu vandamál, sem við
bla slenzku þjóðlífi. Og ástæðan er skilj-
anle^. -->að hefur tíðum verið þrautalending
„viðreisnarstjórnarinnar“ að kenna illu árferði
eða allt of háu kaupgjaldi verkalýðs um allt,
sem miður hefur farið. En að þessu sinni finnsi
stjóminni víst óvarlegt að kasta sökinni á ár-
ferðið. Og fyrir skömmu viðurkenndi Gylfi Þ.
Gíslason, að kaup verkamanna væri of lágt, og
missti þar með „glæpinn“ út úr höndunum á
sér, vegna kosningaskjálfta, sem nú er tekinn
að færast í stjórnarliðið. Sú staðreynd er því
öllum Ijós, að það er stjómarstefnan sjálf, sem
er kvilli þjóðfélagsins í dag. Og í Ijósi þess er;
skiljanlegt, að ráðherramir séu fremur óupp-
litsdjarfir.
J^n þrátt fyrir þetta virðast sfjórnarflokkamir;
ráðnir í að halda enn til streitu sömu stefn-
unni. Enn á að auka skaftpíningu almeníiings
um 350 milljónir á næsta ári, það á að viðhalda
lánsfj árkreppunni og vaxtaokrinu. Það er eins
og komið sé við kviku hjá ráðherrunum, ef
minnst er á að létta þessari plágu af þjóðinni.
Og einu rökin fyrir þessari ste’fnu, eru að ekkí
megi undir nokkrum kringumstæðum skerða
varasjóði ríkisstj ómarinnar, hvort sem þar en
nú um að ræða „gjaldeyrisvarasjóð“ eða nokk-
ur hundruð milljónir af ,,'frystu“ sparifé lands-
manna. Þannig er auðsöfnunin orðin lífakkeri
þeirrá, sem landinu stjórna í dag, og engin önn-i
ur sjónarmið mega komast að. Ráðherramir,
reyna ekki að verja neitt annað en þetta éina’
markmið stjórnarstfnunnar; þeir neita því ekki,
að hún hefur leitt yfir almenning ofsalegri
dýrtíð en nokkru sinni fyrr og alger't öngþveiti
ríkir í lánsfjármálum. En eitt er auðsynlegt
segir ríkisstjómin: Við verðum að eiga peninga
í sjóði, hvernig svo sem allt annað veltist.
J framsöguræðu sinni um húsnæðismál á Al-
þingi í fyrradag benti Einar Olgeirsson á það,
að með þessari stefnu sinni í efnahagsmálum,
væri ríkisstjórnin að reyna að beygja fólk und-
ir alræði pningavaldsins. Hagsmunum, heilsu
og velferð fjölda yinnandi fólks, væri stefnt í
beinan voða á þennan há'tt. Það er orðið algengt,
að menn vinna 10—12 stundir virka daga, og
verja öllum frístundum sínum að auki til þess
að reyna að kljúfa kostnað við að koma sér upp
eigin húsnæði. Á sama tíma liggur Seðlabank-
inn með hundruð milljóna af sparifé lands-
manna og neitar þessu sama fólki um lán. Þessa
öfugþróun verður að stöðva. Heilsa, hagur og
velferð fólks er vissulega margfalt dýrmætari
en allir; varasjóðir „viðreisnars'fjórnarinnar“.
— b.
i
4
k
4