Þjóðviljinn - 24.03.1963, Qupperneq 8

8
StÐA
r\va
HfiÐVHIlNN
SanngÖaj>’Tr 24. ittarz »CS
Kristín Guðmundsdóttir híbýlafræðingLQ':
Hér birtist síðari hluti útvarpserindis'írú Krist-
inar Guðmundsdóttur híbýlafræðings um svefn-
herbergi og barnaherbergi. í fyrri hlutanum, sem
birtist á heimilissíðu blaðsins sl. föstudag, var
fjallað um svefnherbergi og svefnhesrbergishús-
gögn, en í dag eru það einkum barnaherbergin
sem eru á dagskrá, svo og.sitthvað um lýsingu,
liti, rúmfatnað og fleira.
LÝSING
I svefnherberginu þarf að
vera góð héildarlýsing, ásamt
lömpum við snyrtiborðið og les-
lömpum á náttborði eða fyrir
ofan rúmið. Sé leslampi á nátt-
borðinu, skal gæta þess, að
hann sé nógu hár til þess að
hægt sé að lesa við hann, án
þess að halla skerminum á
ýmsa vegu.
Einfalt loftljós dugar í flest-
um tilfellum, því að það er
venjulega aðeins notað. er sjá
þarf inn í skápana, eða í sam-
bandi við ræstingu í skamm-
deginu.
Fyrir augað og sjónina varð-
ar miklu, að hirtan sé hæfi-
leg og komi helzt úr einni
átt, og lesljósið við rúmið á að
koma frá hlið. Ef hjónarúm
standa saman, og eigi ijósið eð
vera þægilegt fyrir báða að-
ila, á að staðsetja það yfir
miðju rúminu og hafa lamp-
ann tvískiptan með færanleg-
um örmum, til þess að annar
aðilinn geti lesið í rúminu, án
þess að ljós falli á hinn.
Spegilljósið við snyrtiborðið,
verður að lýsa vel upp andlit-
ið, án þess að þó að skera
í augun. Mjög þægilegt er að
hafa smátýru við bamarúm,
sem hægt er að láta loga alla
nóttina, ef bam veikist, eða
móðir þarf að sinna vöggu-
barni. Einnig er hagkvæmt að
setja ljósaperur í innbyggða
skápa og hirzlur á sama hátt
og gert er í ísskápum.
LITIR
Um litaval í svefnherbergi er
engin algild regla önnur en sú,
að iitirnir séu rólegir, mildir
og hvílandi fyrir augað. Hins
vegar mega litir í bamaher-
bergjum vera hlýir og fjörlegir.
Einföld litasamsetning, þar sem
aðeins fáir litir em notaðir, er
oft áhrifameiri en margbrotin
litasamsetning. Jafnvægi verð-
ur og að ríkja milli allra lita
henbergis, því að það þarf ekki
nema einn vanhugsaðan li.t til
þess að eyðjleggja Það, sem
annars hefði verið vistlegt og
fallegt herbergi.
Kojur í bamahcrbergi, raðað þannig að sá sem Hggur í neðri
kojunni kemst hjá að hafa rúm yfir höfðalaginu. Neðri kojan
er höfð heldur mjórri svo að hægt er hvort sem vill, að
láta hana ganga bcint undir þá efri eins og á efri myndinni
og þá hægt að ýta henni aiveg undir á daginn eða eins og á
neðri myndinni að láta þœr standa í horn saman. I>á er einn-
ig hægt að nýta rúmið með að smíða hirzlu undir efri koj-
nna eins og sést á teikningunni. Takið eftir stólnum sem get-
ur líka verið borð og ieikfangakössunum með hjólum undir.
GLUGGÍ4TJÖLD
GluggatjBldin hafa mikla
þýðingu, hivað hlýju og birtu
svefnherbeggisins snertir. Aðal-
atriðið er, að litur þeirra og
gerð sé í samræmi við aðra
húsmuni herbergisins, og að
þau séu úr efni, sem auðvelt
er að þvo. Að öðrum kosti
kunna menn að freistast til að
láta þau haoga of lengi og
safna ryki. Gdð bómullarefni,
ásamt ýmsum nýjum gerviefn-
um, sem ekki þarf að strauja,
eru einkar heretug í svefnher-
bergi. Erlendis eru nýkomin á
markaðinn gluggatjaldaefni úr
frotté, sem hljóta að vera til-
valin í svefn- og bamaherbergi.
Ef húsmæður eru í vafa um,
hvernig gluggatjöldin ættu að
vera á litinn, er ofur hand-
hægt að velja hvítt efni. Birt-
an skín failega í gegnum það
og gefur herberginu bjartan og
hreinlegan svip. Og sólgul
gluggatjold geta gert sitt til að
bæta mocgunskapið, sé grátt og
drungalegt úti íyrir.
Um uppsetninguna er það að
segja, að hún ætti að vera eins
látlaus og mögulegt er. Því fá-
brotnari sem gluggatjöldin eru,
þeim mun fallegri er heildar-
svipurinn.
GÓLFABREIÐUR
Sveíniherbergisgólf er sjálf-
sagt að- hafa úr efni, sem auð-
velt er að ræsta. En það getur
verið mjög notalegt að hafa
smágólfábreiður við rúm, eða
milli rúsma. En það ætti að
liggja í augum uppi, að gólf-
ábreiður homa á milii eiga
lítið erindi inn í svefnherberg-
ið.
RÚMFATNAÐUR
Rúmábreiðan getur verið tals-
verður liður í litasamsetningu
herbergis. En þó skiptir mestu
máli, að hún sé úr efni, sem
er auðvelt í notkun, litekta,
krumpist ekki né hlaupi við
þvott. ð?egar mirmzt er á rúm-
ábreiður, verður manni ósjálf-
rátt hugsað til formæðra okk-
ar, sem sköpuðu hina dásam-
legu muni, sem geymdir eru í
Þjóðminjasafninu. Eru rúmá-
breiður þær margar hverjar
hreinustu dýrgrjpir, sem
margt má af iæra, auk
þess sem þær bera þess ljóst
vitni, að íslenzkar konur hafa
á öllum tímum haft yndi og
ánægju af að prýða heimili sín.
Þótt við verðum að vera op-
in fyrir hvers konar nýjungum,
verðum við jafnan að hafa það
hugfast, að við eigum aðeins
að vinza úr hið bezta og velja
eingöngu það, sem samræmist
íslenzkum staðháttum. Við ætt-
um að leitast við að skapa hí-
býiamenningu, sem byggð er á
íslenzkri hefð.
RÚMFÖT
Hér áður fyrr eyddu ungar
stúlkur oft miklum tíma og
mikilli vinnu í heimafylgjuna,
og eftir giftinguna var vel sort-
eraður línskápur eitt mesta
stolt hinnar ungu húsmóður.
Þeir tímar eru nú löngu liðn-
ir, og munu fáar ungar stúlk-
ur eyða tímanum áður en þær
giftast, í að sitja heima hjá
foreldrunum og sauma „udstyr"
og safna í bunka. Nú láta flest-
ar sér nægja að byrja hjóna-
bandið með einföldum hófleg-
um línbúnaði. Þar sem áður
var talið í tylftum, reiknast
nú í stykkjatali. Og í staðinn
v 'V’lt K
Hentugt barnarúm. Rimlagrindin er laus við rúmið og hægt að taka hana af og nota sean
leikgrind á daginn. I>á má setja hliðiua niður eins og sést á Iitlu myndinni og er það mjTrin
léttir þegar hugað er að barninu og búið um. En auk alls þessa er rúmið smíðað
að þegar grindin er tekin af er hægt að draga rúmið út og getur barnið því notað rúmið
alit að 16 ára aldrj. *
fyrir pífur, dúllur, blúndur og
milliverk, sem á engan hátt
samræmast skynsamlegum ný-
tízku þvottaðferðum, hafa rúm-
fötin fengið lit. Útflúr á rúm-
fatnaði hefur enga þýðingu. Á
daginn þekur rúmteppið dýrð-
ina, og á kvöldin verður að
snúa koddanum við, til þess
að eiga ekki á hættu að vakna
„tattoveraður" að morgni. Þó
virðist mér í einu tilfelli milii-
verk eiga rétt á sér, og það
þó eitt atriði í sambandi við
híbýlaskipan okkar, sem aldrei
hefur verið sá gaumur gefinn
sem skyldi, en það er þáttur
bamsins á heimilinu. Má segja,
að barnaherbergi hafi verið
hálígerð oinbogabörn íbúðar-
innar. Á sumum heimilum
virðast bömin eingöngu eiga
sitt rúm og sinn stað við mat-
borðið og þar með búið. Börn-
um þarf sérstaklega að ætla
stað innan heimilisins, og þá
annaðhvort sér-herbergi eða, ef
þess er ekki kostur, þá a.m.k.
eitthvert athafnasvæði, þar sem
þau geta unað sér óáreitt
Viökvæm húsgögn og heil-
brigð, fjömg börn hæfa ekki
hvort öðru. Sé lítil nýtízku í-
búð troðfull af dýrindis hús-
gögnum, sem börnin mega ekki
koma nálægt, og prýdd alls
kyns brothættu glingri sem
freistar um of litlu bamsfingr-
anna, hlýtur það að hafa í för
með sér tíðar áminningar for-
eldranna, svo ekki sé nú talaö
um þau ósköp, ef bömin skyldu
skránra eða brjóta einhvem
hlutinn. Slíkir árekstrar gefca
__
Leikkrókur í stofunnj
er á smábamasængurveri. Þar
getur það haft ótrúlega ofan af
fyrir vöggubarni, sem byrjað er
að skynja hluti í kringum sig.
Ég hef heldur enga trú á, að
draumar fólks verði Ijúfari
þótt bróderað sé á koddaver-
ið „Góða nótt, og sofðu rótt“
Á hinn bóginn er það góð regla
að merkja sængurföt á látlaus-
an, smekklegan hátL Sama
gildir ekki síður um annan
fatnað heimilisfólksins, þurrkur
og handklæði.
Sængur og lök eiga að vera
vel stór, því að fátt er verr
til þess fallið að bæta morgun-
skapið en stuttar sængur og
lítil lök.
BARNAIIERBERGI
Þótt íslenzk húsagerð og hús-
búnaður hafi tekið miklum
framförum undaníarin ár, er
mmmmmmmrnsmi
Lejkkrókur í eldhúsi. Barniö
vill helzt vcra sem næst
Mömmu.
orsakað það, að heimilislífið,
sem ætti að vera samstillt,
verður raun fyrir bæði böm og
fullorðna. Böm eiga ekki að
vera smáhlutir á hejmili, sem
eingöngu er útbúið með tilliti
til fullorðna fólksins. Þau em
líka manneskjur, og eiga þesa-
vegna rétt á að geta fuRnægt
eðlilegri þörf sinni fyrir leik
og hreyEngu.
Að sjálfsögðu væri bezt að
láta bömunum eftir herbergi
til eigin umráða, búið hent-
ugum húsgögnum og leiktækj-
um. En því miður geta ekki
allar fjölskyldur séð af heilu
herbergi til þessara þarfa. Þó
má róða fram úr vandamáEna
með því að útbúa sérstakan
leikkrók á heniugum stað f
íbúðinni, td. sem næst athafrra-
svæði húsmóðurinnar. Ættu aJL
ir foreldrar að geta fundið stað
fyrir smáborð og stól handa
bömum sínum og emtrvers kon-
ar hentuga hirzlu fyrir lcik-
föng þeirra.
Þegar búið er finna stað fyr-
ir barnið á heimilinu, bvort
sem um sérherbergi eða leik-
krók er að ræöa, þarf aö vélja
í hann hentug húgögn fyrir
bamið. Ef viö viljum kenna
bömum okkar að taka skyn-
samlega afstöðu til híbýlanna,
megum við ekki slaka á kröf-
um í samibandi við útbúnað
herbergja þeirra og balda, að
það sé sama hvað imn tQ þeirra
sé látið — þar sem þau — edns
og sumir foreldrar segja —
eyðileggja hvort sem er alla
hluti. Þessd hugsunarháttur
ræður því, að oft hafna 511
aöóga húsgögn heimilisins í
herbergi bamsins og það er
illa farið. I fyrsta lagi eru
böm mannverur, sem hafa
ekki síður þroskandi tilfinn-
ingu fyrir fögru umhverfi en
fullorðnir. I öðru lagi hlýtur
það að vera uppeldislega rangt
að hafa eingöngu lélega hluti
í kringum þau, ef samtfmis d
að vera hægt að kenna þeim
hirðusemi og að bera virðingn
fyrir því sem gott er og fal-
legt. Þetta má ekíki „skilja svo,
að verið sé að bannfæra 5X1
gömul, notuð húsgögn í bama-
herbergi, því að oft getur gam-
all skápur eða kommóða kom-
ið að góðum notum. En þá
verður fyrst að gefa hlutnum
____0^.1. Framhald á 10 síðu;

i