Þjóðviljinn - 07.04.1963, Blaðsíða 8

g SIÐA
HðÐVILHNN
Sunnudagur 7. apríl 1963
9
illli

Áhrif frá Austurlöndum. —
Heimaklæðnaöur úr japönsku
silki.
Hér sést Slava við vinnu ásamt sýningar- og samstarfsstúlkum sínum. Hann lætur aldrei neitt
frá sér fyrr en hann hefur rætt það við sýningarstúlkurnar Tönju, önnu, Nelli og Nödju.
un sína í Ivanovo, aðalmiðstöð
silki- og baðmullarvefnaðarins
í Sovétríkjunum. Hann byrjaði
á mynzturgerð og fór baðan í
tízkuteikninguna.
En Ivanovo er bó aðeins
smáborg, 250 km frá Moskvu
og aðalmiðstöð tízkunnar er í
Sovétbi'kjunum — eins og í
öðrum löndum — höfuðborgin.
Slava hélt af stað með hundr-
að tizkuteikningar í möppunni
sinni til að sigra Moskvu.
Hann var heppinn. Honum
tókst strax að fá stöðu í að-
altízkuhúsi ríkisins.
Þá byrjaði baráttan. Marg-
ir voi’u á móti honum og bað
var ekki auðvelt að stríða við
bá sem einir höfðu ráðið sov-
ézku tízkunni í mörg ár og
vildu halda fast við bað gamla.
En bar sem konurnar í
Moskvu eru ekkert frábrugðn-
ar konum annarsstaðar í heim-
inum og eru hrifnar af falleg-
um fötum, sló Siava fljótt í
gegn, eins og sagt er.
Nú er litla biggja herbergja
ibúðin hans í Moskvu aðalmið-
stöð sovézkrar glæsimennsku.
Hann er óþreytandi við að
vinna að þróun sovézku tízk-
unnar og nýtur þar aðstoðar
f.jögurra sýningarstúlkna sinna,
Tönju, Önnu, Nelli og Nödju.
Af tízkufrömuðum annarsstað-
ar í heiminum heldur hann
mest upp á Cardin og St. Laur-
ent í París.
Á ..Slava“ fötunum eru eng-
ar tizkuöfgar. Á síðustu tízku-
sýningu hans voru sýndir um
100 fatnaðir, allt frá sam-
kvæmiskjólum til hentugra
vinnuflíka fyrir konurnar á
samyrkjubúunum. ,.Eg vil ekki
gera peinar túzkubrúður úr kon-
unum okkar. Þær eiga að vera
fallegar. en bær eiga aldrei
að gleyma að þær séu sovézk-
ar,“ segir Slava.
Það eru ekki bara konurnar
sem kunna að meta Slava.
Hann hefur líka hlotið viður-
.kenningu,.. stjórnarinnar í
Kreml. bví að með hverri flílk
sem hann lætur frá sér fara
vinnur hann á. &inn hátt að því
að uppfylla heitstrengingarnar
um betra mannlíf undir merki
sovézks sósíaiisma.
Loðskinn cru ódýr í Sovétríkj-
unum og þessvegna gretur
Slava leyft cér að skreyta
kápuna þá arna í ríkum mæli
með þeim. Hún cr líka fóðruð
innan með skinni — regluleg
vetrarflík í Moskvu. Við káp-
una er loðhattur og há stígvél
með gömlu þjóölegu mynstri.
Hann er augasteinn kvenfólksins í Moskvu. Þó situr
hann ekki í Kreml, heldur í lítilli einkaíbúð. Hann
skiptir sér ekki beinlínis af stjórnmálum, en rekur þó
á sinn hátt áróður fyrir sósíalismanum. Hinn 24 ára
gamli Vladislav Mikailovitsj Zaitsev eða Slava eins og
hann er almennt kallaður segir: „Sovézka konan á
líka rétt á að vera vel klædd og glæsieg.“
Slava Zaitsev er tízkuteikn-
ari i Moskvu og hann skapar
sovézka tíiku — glæsilega og
þó þannig að hún hæfir flest-
um. Márgir skriffinnar og
tizkustarfsmenn voru á móti
Slava í byrjun, en honum
tókst þó að sigra í baráttunni
með nál og skærum. Það er
óhætt að segja að ekki var
Andrés önd |
!
Halló krakkar! - o<-
Eg tala við ykkur í sírna
í dag, því ég er nefnilega uppi
sveit. Eg mæli með sömu
bíómyndum í dag og seinast.
Mjallhvít og dvergarnir sjö í
Kópavogsbíó og Ævintýrið
um Snædrottninguna (kl. 2)
í Laugarásbíó eru að mínum
dómi beztu myndirnar sem
nú eru sýndar og frá þeim
sagði ég ykkur ýtarlega á
sunnudaginn var. Töfrasverð-
ið, ævintýri úr Þúsund og
einni nótt. í Bæjarbíó er líka
nokkuð skemmtileg, en hefur
oft verið sýnd áður. Kl. 5 í
Bæjarbíó er ágæt mynd fyrir
bæði krakka og fullorðna,
ekki sízt fyrir þá sem hafa
gaman að náttúru- og dýra-
fræði. Hún heitir Hvita fjalls-
brúnin og er japönsk
í hinum bíóunum eru
myndir sem hafa verið sýnd-
ar oft og ég hef sagt frá áður
En mig langar að segja
ykkur frá skemmtilegri mynd
sem félagið TÍM (Tékknesk-
íslenzka menningarfélagið)
ætlar að sýna kl. 3 i dag í
MlR-salnum í Þingholtsstr. 27
Myndin heitir Ævintýrið
um Bajaja og segir frá strák
sem var búinn að missa móð-
ur sína og situr heima í kot-
inu hjá karli föður sínum.
Allt í einu kemur hvitur
hestur sem getur talað, býð-
ur stráki á bak og beir halda
í áttina til konungshallarinn-
ar. Á leiðinni koma beir að
helli þar sem hesturinn á
heima og verður hann þar
eftir en strákurinn fer til
hallarinnar og segir hestur-
inn honum að hann skuli
þykjast vera mállaus. Hann
ræður sig hjá kóngi og er oft
að leika sér við dætur hans
þrjár. og þar sem hann segir
aldrei annað en ba ja ja kalla
þær hann Bajaja.
Dag einn kemur hann að
konunginum þar sem hann
situr og er mjög sorgbitinn.
Kemst þá Bajaja að því að
einu sinni fyrir löngu höfðu
komið þrír drekar í kóngs-
ríkið og lá þá við að landið
eyddist. Til að afstýra því
hafði kóngurinn lofað að gefa
hverjum dreka eina dótur
sína og voru þeir nú komnir
aftur til að krefjast dætr-
anna.
Er ekki að orðlengja það
að með hjálp hvíta hestsins
ræðst Bajaja gegn drekunum
þrem, en ég segi ykkur ekki
hvernig gengur né hvemig
myndin endar, þið getið sjálf
farið að sjá hana.
Bless. Andrés.
beinlínis dekrað við Moskvu-
kvenfólkið m:eð sovézku f jölda-
framleiðslunni. En Slava hefur
fengið þessu breytt, hann býð-
ur beim eigin stíl í tízkunni.
„Sovétríkin eiga gnægð þjóð-
búninga. .. Úr bessari óbrjót-
andi uppsprettu get ég eftir
aðallínum albjóðatízkunnar
Allir fá aðgang að tízkusýningunum í Moskvu og aðgangseyrir-
inn er lágur. Og það allra bezta: þessi föt hafa allir efni á að
kaupa — þau eru ekki bara sýningargripir.
þróað sérstæða sovézka tózku.
Sovézka konan á acJ vera
glæsileg án þess þó að tapa
sérstæðum þjóðlegum töfrum
sínum.“
Slava hefur lært starf sitt
frá grunni. Hann hlaut mennt-
Svuntur og klútar úr rauðu
baðmullarefni. Svona vill
Slava að kvenfólkið á sam-
yrkjubúunum sé klætt við
vinnu sína.
„Sá litli svarti“ er vmsæll hja
Slava ekki síður en öðrum
tízkufrömuðum. Kjölarnir á
myndinni eru með prinsessu-
sniði og flegnir í bakið. r.
CORYSE
SALOMÉ
- þjönusta -
Frönsk þjönusta
Viðsklptavlnunum er leiðbeint með val og notkun
ANDLITSBÖÐ
HANDSNYRTING
LAUST PÚÐUR
LITIR BLANDAÐIR
EFTIR HÚÐLIT YÐAR
HÁRGREIÐSLA
Ath.: Hárgreiðsla er
undir verðlags-
ákvæðum.
snyrtivöru án encLurgjalds.
LAUGAVEGI 25 II. h.
— Sími 22138.
m**' V

i
i
i
i
i