Þjóðviljinn - 21.04.1963, Blaðsíða 10

10 S<ÐA
ÞIÓDVILimN
Sunnudagur 21. apríl 1963
GWEN BRISTOW:
I
HAMINGJU
LEIT
— Og svo dó hann líka frá
þér og skildi þig hér aleinan
eftir, sagði Florinda með tilfinn-
ingu. — Varstu ekki ósköp ein-
mana?
— í fyrstu var ég það. Ég
var ekki annað en stráksnáði.
En veiðimennimir voru góðir
við mig. Ég kunni vel við mig
í Ross-virki. Ég kunni líka vel
við mig hér, en þó langar mig
til að fara til baka og sjá land-
ið. Það er svo margt sem mig
langar til að rifja upp.
Það varð þögn. Hann sagði:
— Langar þig til að sjá
nokkuð fallegt sem hún mamma
mín átti?
>— Já, vissulega. Hvað er það?
Hann hneppti frá sér flibb-
anum og dró fram langa gull-
keðju sem hann bar um háls-
inn. — S>að er íkon.
— Hvað þá? spurði Flqrinda.
— íkon. Helgimynd úr grísk-
kaþólsku kirkjunni.
— Er það kirkjan í Rúss-
landi?
— Já, sjáðu hérna, sagði
hann og tók af sér festina. í
bláu flaueli með gullspenslum.
Hann opnaði það og sýndi henni
mynd málaða á fílabein og
rammaða inn í perlur. Hún
Hárgreiðslan
P E R M A, Garðsenda 21,
sími 33968. Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfi.
TJARNARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Síml 14662.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU OG DÓDÓ,
Laugavegl 11. sími 24616.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsclóttir)
Laugavegi 13 sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
sýndi söguna úr biblíunni um
Abraham á tali við ókunnu
mennina þrjá. Florinda hafði
aldrei heyrt þá sögu og það
var í fyrsta skipti sem hún sá
svona stíliseraða list eins og
notuð er í grísk-kaþólsku kirkj-
unni. Henni fannst sem hægt
hefði verið að fá betri málara
til að gera myndina, en hún
kunni fyllilega að meta gullið
og perlumar. Þegar hún sá
það, hrópaði hún: — Nei, nei,
þetta hlýtur að vera verðmætt.
— Það er það sjálfsagt. sagði
Risinn. — Og mér er þetta mik-
ils virði vegna þess að þetta
var í eigu móður minnar og
móður hennar þar á undan. Ég
á ekki mikið eftir foreldra
mina. Pabbi tók ekki nema það
nauðsynlegasta með sér til Am-
eríku. En þetta vildi hann ekki
skilj a eftir.
Florinda virti nistið vandlega
fyrir sér og hann bætti við:
— Segðu , engum að ég gangi
með íkoninn minn á mér'.
— Auðvitað ekki. Það gæti
einhver stolið honum.
— Það er ekki þess vegna.
En það yrðj bara uppistand ef
þeir í Kalifomíu vissu að ég
ætti hann. Ég varð að láta
skíra mig til þess að eignast
ranchó, skilurðu.
Florinda hrukkaði ennið.
— Nei, það skil ég ekkþ
. —, Það er ekki hægt að ,eiga
land í Kaliforníu nema maður
sé mexíkanskur borgari, og það
er ekki hægt að vera mexí-
kanskur borgari nema maður
láti skíra sig til rómversk-kaþ-
ólskrar trúar. Kalifomíubúar
neyða okkur ekki til að fara í
kirkju. en þeir verða að skíra
okkur áður. Þetta eru ein af
lögunum frá Mexíkó City og
mér 'finnst þau kjánaleg.
— Áttu við, að þeir myndu
taka þessa mynd frá þér ef
þeir vissu að þú ættir hana?
spurði hún undrandi.
— Já, sjálfsagt. Og þeir gætu
tekið ranchóið mitt líka.
— Ég kann ekki að gera
greinarmun á kirkjunum, sagði
Florinda, •— en það verð ég að
segja að ég hef aldrei heyrt
aðra eins vitleysu. Að gera
veður út af því þótt þú eigir
rússneska mynd! Hérna, taktu
hana og feldu hana.
Hún horfði á þegar hann
hengdi festina um hálsinn aft-
ur og stakk myndinni undir
skyrtuna. Ósjálfrátt tók hún um
hönd hans.
— Risi, sagði hún.
Hann brosti til hennar. — Já?
— Þú saklausi engill, á ég að
segja þér nokkuð.
— Já, hvað er það?
—• Sýndu þessa mynd ekki
hverjum sem er, sagði Florinda.
— Mér er alvara, þú mátt það
ekki. Það var heimskulegt af
þér að sýna mér hana.
— Jæja, hvers vegna?
— Blessað stóra bamið mitt,
sagði hún blíðlega. — Skilurðu
ekki að ég gæti ljóstrað upp um
þig?
— Ljóstrað upp, hvemig þá?
— Þú ert apaköttur. Jú, sjáðu
til. Segjum nú svo að þú vær-
ir búinn að flá nautgripina þína
í sláturtíðinni. Segjum svo að
ég kæmi ríðandi og segði:
— Það er kanaskip í höfn sem
hefur margt fallegt til sölu.
Gerðu svo vel að láta mig fá
þúsund húðir svo að ég geti
keypt það sem ég vil. Auðvitað
myndir þú segja mér að fara
fjandans til. En þá gæti ég
sagt: — Nú, jæja, ef þú vilt
ekki láta mig fá þúsund húðir,
þá fer ég iil Los Angeles og
segi þejm þar að þú gangir
með íkon frá vitlausri kirkju.
Þá myndirðu neyðast til að
láta mig hafa húðirnar til að
fá mig til að halda kjafti. Þetta
•gæti ég, er ekkf svo?
Risinn leit á hana glettnis-
lega. — Þú gætir það, já, en
þú gerir það ekki.
— En þú ættir ekki að treysta
mér svona í blindni, sagði
Florinda ákveðin. — Það er
ekki skynsamlegt að treysta
hverjum manni. A.f hverju ertu
að hlæja að mér?
— Af því að ég veit meira
um þetta en þú.
Hún leit hvasst á hann:
— Eins og til dæmis hvað?
— Ég veit hvaða fólki mér er
óhætt að treysta. svaraði hann
alvarlegur. — Það eru bara
tvær manneskjur i Kalifomíu
bem hafa eéð íkoninn minn.
John og þú.
— Já, en Risi þó! Hún starði
á hann agndofa.
— Hvorugt ykkar myndi koma
mér í vandræði, sagði hann.
— Bkki einu sinni þótt ég ætti
perlur á stærð við egg.
Florinda leit niður. — Þakka
þér fyrir, Risi, sagði hún mild-
um rómi.
— Þú ert svq lík honum
John, sagði hann. — Þið eigið
svo takmarkalausan góðlejk. en
þegar einhver segir það við
jKKL Þif5 STO hja Vkk,
ir að £>ið verðið næstum reið
— Svo takmarkalausan —
ieí heyrðu mig nú, Risi, þú
nátt ekki tala eins og hálf-
úti. Florinda reis á fætur
- Heyrðu annars, það er víst
:ominn tími til að þú farir.
:g verð að fá einhvem svefn.
— Af hverju segirðu mér allt
einu að fara? spurði Risinn.
í.'
— Vertu ekki að þessari vit-
leysu, sagði Florinda.
Það var að sjá sem honum
væri skemmt, en hann kom ekki
með fleiri mótbárur. Þau buðu
góða nótt. Hann gekk til dyra
og var á leiðinni til herbergis
síns þegar Florinda kallaði á
hann:
—• Æ, viltu vera svo vænn
að taka með sér þessi ílát. Ég
má ekki fara út úr herberginu.
Hann tók bollana. Þegar hann
tók um húninn sagði hún:
— Risi.
— Já.
— Þú ert indæll.
— Þökk fyrir, sagði hann
brosandi.
Hún sendi honum fingurkoss
um leið og hann lokaði dyrun-
um.
John kom aftur frá Los Ang-
eles barmafullur af fréttum.
Múldýralestin hafði lagt af stað I
til Santa Fe, en Texas haf ði!
ekki, getað farið með. Þegar
hann slagaði útúr veitingastofu
Silkys eitt kvöldið, datt hann
o.faní drullupoll og tognaði um
hnéð. Nú lá hann rúmfastur í
Los Angeles. John hafði beðið
Skrattakoll fyrir bréfið frá
Garnetu.
Báðar ungu stúlkurnar höfðu
áhyggjur af Texas. — Ef ég
hefði verið þama, hefði þetta
/þróttir
Framhald á 5. siðu.
minnimáttarkennd gagnvart
honum. Þegar keppnin hefst
fer ég hálfskjálfandi í holum-
ar, og þegar skotið ríður af næ
ég víst góðu viðbragði. En það
dugar ekki, ég er með hálfan
hugann við hlaupið, og er alltaf
að fullyrða með sjálfum mér
að Garðar sé öruggur að vinna.
Við erum komnir á móts við
norðurenda stúkunnar, er ég
verð var við mann sem er að
komast uppað hliðinni á mér,
en í sama mund er hrópað af
miklum ákafa; Kalli. Kalli
hertu þig, og það endurtekið
sí og æ, þetta vekur mig af
hugsunum mínum, og ég sé að
nú er að duga eða drepast.
Við erum alveg hlið við hlið,
og ekki má á milli sjá, ,þá
dettur mér í hug að freista
þess að kasta mér fram rétt
þegar að snúmnni kemur, og
reyna á þann hátt að knýja
fram sigur. Þetta tókst, og ég
kom sýnimun á undan ( mark!
— Frá þessum árum minnfst
ég margra góðra félaga og
keppinauta sem hafa orðið vin-
ir mínir, og félagar þótt leiðir
skilji á keppnisvellinum. Má
þar nefna menn eins og Svein
Ingvarsson, Garðar S. Gíslason,
Sigurð Sigurðsson, Sigurð Ól-
afsson, Ingvar Ólafsson. Krist-
ján Vatnes og marga aðra.
fþrótíamaðurmn
verður að fórna
Mér finnst að miðað við
fólksfjölgun sé áhugi að
dofna, og þá sérstaklega í
Vestmannaeyjum, og er mér
það ekki sársaukalaust.
Þannig hafa Vestmannaeying-
ar ekki sent frjálsíþróttamenn
á mót núna lengi.
Eit.t finnst mér athyglisvert
að sjálf þátttakan í mótum er
mjög svipuð og hún var fyrir
30 árum, þólt árangur sé þetri.
Ég held að þetta stafi af því
að menn hafa miklu meiri pen-
inga milli handa en þeir höfða
áður. Það er fleira sem glepur
og það er nú einu sinni svo að
menn geta ekki bæði haldið og
sleppt.
En ef menn ætla að ná ár-
angri verða þeir að fóma ein-
hverju. Það er gömul saga.
Annað kemur þar og til og
það er Islendingseðlið, að þykja
það ekki sóma sínum samboð-
ið að vera ekki í fremstu röð,
komast ekki á verðlaunapall!
Aðstaðan til kennslu er
margfalt betri en áður. Það
ætti að stuðla að þvf að t-
þróttimar gætu orðið fyrir alla,
og bað eiga þær að vera.
Ég vildi svo að lokum segja:
Umfram allt verða iðkendur
íþrót.ta að taka æfingar sínar
og .bjálfun alvarlega. og beir
verða að fóraa því lítilræði að
vera bindindissamir. Vín og
tóbak fer ekki saman við iðk-
un íþrótta.
Frímann.
Guð álmáttugur. Ég var ein-
mitt að hugleiða. . .
. . . furða þig á hvcrju?
. . . hversvegna þeir kalla
þetta snúnar ullarábreiður.
SKOTTA
Q O Ö o <->- O Q
ZÚ King Features Syndicate, Inc., 1962i\yorIdrights reserved.f" "" ■ ■ <
Maður á ekki að fara í bíó, — bara tól að borða popkom.
Frá:
Strætisvögnum Reykjavíkur
Nokkra vana bifreiðastjóra vantar til að leysa vagnstjóra
af í sumarfríum á tímabilinu 1. júni til 15. sept. 1963.
Um framtíðaratvinnu getur í sumum tilfeUum verið að
ræða.
Væntanlegir umsækjendur eru beðnir að snúa sér til
eftirlitsmannanna Gunnbjöms Gunnarssonar eða Harald-
ar Stefánssonar í bækistöð S.V.R. við Kalkofnsveg fyrir
1. maí n.k
Strætisvagnar Reykjavíkur.
Ódýrasta fáanlega vegg- og loftklæðning er
Hcsrötex
Kostar nú eftir nýja verðlækkun aðeins
kr. 20.83 per fermeter.
Sendum gegn póstkröfu hvert á land sem er.
Mars Trading Company h.f.
Klapparstíg 20. — Sími 17373.
Gips þilplötur
Stærð 120x260 cm. — Verð 129.00 platan.
Mars Trading Company h.f.
Klapparstíg 20. — Sími 17373.
t
Útför eiginkonu minnar
KARLOTTU KRISTJANSDÓTTUR
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 23. þ.m.
kl. 1.30 .e h.
Gunnar Hestnes og aðrir aðstaiidendur.