Þjóðviljinn - 28.04.1963, Blaðsíða 10

'T' SÍÐA
1 V-
ÞIÓÐVILIINN
Sunnudagur 28. apríl
GWEN BRISTOW:
j
HAMINGJU
LEIT
í allan sannleika. Hún talaði
hægt og skýrt. — Garnet, ég er
ekki núverandi ástmey Silkys,
og ég vinn ekki fyrir hann. Ég
á helminginn af fyrirtækinu.
Garnet var undrandi. — Það
hafði ég enga hugmynd um.
— Abbott leigir okkur þetta
hús, sagði Florinda. — Silky rak
hér sanástofu, en hann vildi
færa út kvíarnar. Við raeddum
þetta þegar hann kom til Kerr-
idge. Ég gekk í félag við hann.
Skilurðu það?
Garnet kinkaði kolli.
— Nú leikur þér auðvitað
forvitni á að vita hvaðan ég fékk
stofnféð, og þú ert of vel sið-
uð til að spyrja. Ég skal segja
þér það. Manstu eftir því, þeg-
ar ég fékk þér aura fyrir far-
gjaldinu frá New Orleans til
St. Louis, að ég tók þá úr
buddu sem ég hafði saumað inn-
ani lífstykkið?
— Já. ég man það.
— Það var bankinn minn. Ég
hélt ég væri nokkuð örugg í
New Orleans, en svo gat líka
verið að ég þyrfti að þjóta
af stað fyrirvaralaust, eins og
kom lika á daginn. Svo að ég
saumaði buddu inn í hvert ejn-
asta lifstykki sem ég átti og á
hverjum morgni þegar ég fór á
i -----—----;-T
Hárqreið'-ían
fætur, setti ég skartgripina
mína í hana og næga peninga
til að halda mér uppi um tíma.
— Þú ert svei mér forsjál,
sagðí Garnet með aðdáun.
— Ekkj alltaf. En ég læri
smátt og smátt. Og eitt veit
ég. Vertu aldrei uppiskroppa
með peninga. Peningar eru það
þýðingarmesta í þessum heimi.
Garnet brosti Qg hrukkaði
ennið um leið hún hugsaði sig
um og hristi höfuðið. — Nei, það
er ekki rétt, Florinda.
— Hvað er þýðingarmeira?
spurðj Florinda.
— Það veit ég ekki. Það er
eitt af því sem ég þarf að kom-
ast að. En það eru ekki pening-
ar.
Florinda brosti með umburð-
arlyndi Hún teygði handlegg-
inn yfir veggbekkinn og tók
pyngju Gametar. Hún hafði
legið frammi síðan fyrr um dag-
inn þegar Gamet hafði tekið
hana upp til að borga Isabel
fyrir breytinguna á svörtu
kjólunum Florinda vó pyngj-
una í höndunum á víxl, og fann
hve notalega þung hún var. Þeg-
ar hún lagði hana frá sér leit
hún á Garnetu þýðingarmiklu
augnaráði.
teSdu aá,komast af án
þeirra. vina mín, sagði hun.
32
P E RÍVI A. GaTðsenda 21.
sími 33968. Hárgreiðslu- os
• snyrtistof a
Dömur, hárgreiðsia við
allra hæfl.
TJARN ARSTOF AN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Simi 14662.
Hárgreiðslu. og snyrtistofa
STEINTJ OG DÓDÓ.
Laugavegi 11. simi 24616.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
ADSTURBÆJAR
(Maria Guðmundsc'óttir)
Laugavegi 13 sími 14656
Nuddstofa á sama stað
Júnímánuður var fremur kald-
ur, þoka og mikið blómskruð.
Svo birtist sólin aftur með júlí-
mánuði. Eftir það var sólskin
hvem einasta dag. Fjallarunn-
arnir brunnu. svo að þeir urðu
alla vega guíir og fjólulitir og
grasið skrjáfaði undir fæti eins
og pappír.
Rétt eftir að þurrkatíminn
byrjaði, kom hópur kaupmanna
með fregnir af nýjum óeirðum
fyrir norðan. Mennimir sögðu
að Frémont hefði farið til Oreg-
on eins og hann hafði fengið
skipun um, en fljótlega kom
hann aftur til Norður-Kalifom-
iu. Strax og þangað kom bloss-
uðu aftur upp deilur.
Þeir sögðu þannig frá: Don
Mariano Guadalupe Vallejo,
l einn af auðugustu mönnum í
Kaliforníu. bjó á ranchói sínu
fyrir norðan San Francisco-vik-
ina. Morgun einn í júní héldu
þrjátíu og þrir kanar innrejð
sína á landareign hans. Þejr
sögðust vera hópur uppreisnar-
manna sem ætti að taka við
stjómartaumunum og þeir væru
þama með samþykki Frémonts.
Þeir flykktust inn i stofur sen-
ors Vallejos, dmkku sig fulla í
víni hans og heimtuðu penna og
pappir. Sumir þeirra kunnu ekki
að skrifa og margir þeirra sem
gátu það. voru of fullir til að
halda á penna. En hinir settu
saman yfirlýsingu sem kunn-
gerði að Kalifornía væri nú lýð-
veldi. Þegar því var lokið tóku
þeir senor Vallejo og fjölskyldu
hans til fanga og marga aðra
kunna menn i nágrenninu. Fang-
amir urðu að þramma til búða
Frémonts og þaðan í Sutter
virkið, þar sem þeir voru lok-
aðir inni. Og að lokum drógu
þeir fána að hún á ranchói
senors Vallejos.
Maður að. nafni Todd gerði
fánann. Sumir sögðu að hann
hefði búið hann til úr laki og
rauðu flúnelsundirpilsi. Todd
málaði rauða stjörnu i hornið
á lakinu og teiknaði björn sem
horfði upp á stjömuna. Neðst
festi hann ræmu úr rauðu flón-
eli með bókstöfunum „Republic
California“. Eða réttara sagt,
hann ætlaði að skrifa það. en
hann var eitthvað ruglaður og
gleymdi i-inu í orðinu „republ-
ic“. Hann bætti því síðan inn
fyrir ofan c-ið. Fáninn var al-
veg í samræmi við annað sem
gerðist þennan dag.
Af hinum þrjátíu og þremur
mönnum sem ruddust inn á
heimili senors Vallejos, voru ör-
fáir verkamenn úr þorpum og
landssetrum, en flestir áttu
hvorki heimili né höfðu atvinnu.
Tuttugu þeirra höfðu verið
skemur en átta mánuði í Kali-
forníu. Lakin, bandaríski kons-
úllinn í Monterey og Montgo-
mery, sem var skipstj. á banda-
ríska herskipinu sem lá í San
Francisco-víkinni, fordæmdi
samstundi? framkomu þeirra.
Kaupmennirnir og ranchó-eig-
endurnir voru mjög áhyggjufull-
ir yfir því sem gerzt hafði.
Þessir Bandarikjamenn áttu
þarna blómleg viðskiptl og þeir
vildu helzt halda þeim áfram. Að
vísu höfðu þeir látjð að þvi
liggja. að þegar Kalifornía vildi
fá frelsi, myndu þeir fúslega
leggja fram aðstoð sína. En þeir
vildu að allt færi fram með
vináttu. — Þeir vildu ekki að
Kalifomíubúar héldu að Banda-
ríkjamenn væru kolvitlaust fólk.
Kanarnir sem búsettir voru í
Los Angeles töluðu með van-
þóknun um uppistandið í veit-
íngastofu Silkys. Þeir 'fullviss-
uðu heimamenn um að þeir
stæðu ekki ; neinu sambandi
við þennan trantaralýð fyrir
norðan og Frémont græfi sína
eigin gröf, ef hann hypjaði sig
ekki aftur til Oregon.
Reið og gröm sögðu Silky og
Florinda Gametu frá þeim sam-
tölum sem fram fóru á barnum.
Garnet var örvílnuð. Hún var
dauðþreytt. Hún átti von á barn-
inu eftir fáelnar vikur og henni
fannst hún hafa íengið að
kenna á nógum erfiðleikum.
— Eigið þið við, spurði hún,
— að okkur verði kennt um
þetta vegna þess eins, að við
erum frá Bandaríkjunum?
Silky var að færa bækur sin-
ar og hann sneri upp á yfir-
skeggið og hristi höfuðið. Silkv
gat verið nógu alvarlegur ef
hann vildj. — Ég held að við
þurfum engu að kvíða. frú Hale
Við erum vel liðin í Los Angel-
es. Fólkið hér kemur hingað á
hverju kvöldi til að drekka vín
°g spila monte. Hér vita allir
að náungar eins og ég og Abbott
og flestir okkar komum ekki ná-
lægt svona pakkj eins og þeim
•fyrir norðan.
Gamet varð rórra og hún
sneri sér aftur að saumunum.
Silky hélt áfram að leggja sam-
an tölur. Viðskiptin gengu ve?
og Silky var í bezta skapi.
að hvorugt þeirra myndi forsmá
Garnetu á það, að hún hafði
ekki enn samið um greiðslu fyr-
ir fæði og húsnæði. Hún hafði
sagt Florindu að hún vildi gera
það. en Florinda hafði svar-
að: — Þess þarftu ekki. Kjötið
er svo ódýrt hér, að þú getur
ekki einu sinni borðað fyrir
dollar á mánuði. En Garnet
hafði staðið fast á því að borga
sinn hluta Bæði Silky og Flor-
inda höfðu mikinn áhuga á að
græða, og Garnet var viss um
að hvorugt þeirra myndi forsmá
peninga þegar frá ljði. Auk þess
átti hún von á bami og hún
hafðj grun um að hvað Silky
snerti að minnsta kosti, gerði
regluleg staðgreiðsla allan mun-
inn á grenjandi krakkaormi og
litlu englabarni.
Hún ákvað að tala við Abb-
ott og fá upplýsingar um fjár-
hag sinn áður en barnið fædd-
ist. Þegar hún fór upp á loft
þetta sama kvöld. skoðaði hún
sjálfa sig i speglinum. í New
York hefði henni ekki komjð
til hugar að fara út fyrir dyr.
En hún hafði tekið eftir því
að í Kalifomíu fóru barnshaf-
andi konur allra sinna ferða og
öllum þóttj það eðlilegt og
sjálfsagt. Hún aetlaði að fara
til Abbotts á morgun, ef Flor-
inda vildi fylgja henni þangað
og vish henni leiðina.
Umhugsunin um að hún bæri
ábyrgð á miklum eignum var
dálítið ógnvekjandi. þvj að hún
hafðj svo lítið vit á slíku. Heima
hafði faðir hennar látið hana
hafa vasapeninga og Oliver
hafðj alltaf verið örlátur. Þeg-
ar hana langaði til að verzla
í New Orleans hafði hann feng-
ið hennj einn eða fleiri seðla.
f Santa Fe hafði hann fengið
henni lófaf.vlli af mexíkönskum
peningum áður en hún hafði
svo mikið sem farið fram á
peninga. Eftir að þau komu til
Kaliforníu hafði hún alls ekki
notað peninga fyrr en hún
greiddi Isabel fyrir breytinguna
á kjólunum svörtu. Hún hafði
boðizt til að borga efnið í barna-
fötin, en Florinda hafði sagt:
— Þú ert búin að borga það. Ég
bað Abbott um að færa það á
reikning Olivers. Florinda hafði
vit á fjármálum. Hún hafði sagt
Garnetu hversu mikið hún ættj
að greiða Isabel í saumalaun
og hún vissi öll deili á hinu
undarlega samblandi af pening-
um og húðum og reikningsvið-
skiptum sem' viðgengust alls
staðar í Kalifomiu. Þegar Flor-
jnda kom upp í herbergið um
kvöldið. sagði Garnet henni að
hún ætlaði að finna Abbott.
Florinda kinkaði kolli.
— Auðvitað skil ég það vina
mín. Það er óþægilegt að vita
ekki hvernig ástatt er i fjár-
málunum. Ég skal fara með þér
á morgun — .Tosé getur afgreitt
á barnum og eiginlega þarf ég
að fá mér skó.
Gamet sat á veggbekknum
fyrir framan gluggann og starði
á sfjörnurnar. Hún sá Stóra-
björn og mundi hvernig faðir
hennar hafðj sýnt henni hana
þegar hún var bam. Skyndjleg
heimþrá greip hana. Meðan
hún horfði á stjörnurnar sagði
hún allt i einu:
— Ég vildi óska að bamið
mitt yrði ekki útlendingur!
Florinda var að tína saman
óhreina tauið sem Isabel átti að
fá næsta dag. — Það er synd
og skömm, Gamet. sagði hún,
— að þú skulir þurfa að vera
hér gegn vilja þinum.
Haltu honum upp á snakki
f þrjár mínútur.
AUt í lagi. Sendu hann inn. Jæja. Andrés minn. Héma
sérðu fátækan og gamlan
mann í áhyggjum sínum um
eigin velferð.

SKOTTA
Þetta er sætasti og bezíi stráKurinn, sem ég hef fyrirhitt.
Má ég fara í bíó með honum?
Hafnarfjörður
Menn helzt vanir verksmiðjuvnnu óskast til
starfs í verksmiðju Lýsi & Mjöl h.f., — Vakta-
vinnu. Upplýöingar í símum 50697 og 50797.
LÝSI & MJÖL H.F
Hafnarfirði.
Aðstoðar-
hjúkrunarkonur
váritár á 'sjúKrá’hus Ákraness, 1. júní n.k. Upp-
lýsingar veitir yfirhjúkrunarkona. Einnig vant-
ar Ijósmóður sem allra fyrst.
SJÚKRAHÚS AKRANESS.
EVINRUDE
utanborðsmótorar
hafa staðið sig mjög
vel við síldveiðar og
hvarvefna sem þeir
hafa verið notaðir.
Nú er rétti tíminn
til að fá hjá oss
mótora fyrir hækk-
un, sem verður í
byrjun maí.
€» H: 1
i
UÆ /Uk 2 Laugavegi 178 —
■ sími 380Qo
V arahlutni iónusta
vSc«ím^b-jÖRNSson * CO. p.0.
Suí. 24204
13W • RfYKMVlK

RÚMAR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
KYNNIÐ YÐUR
MODEL 1963