Þjóðviljinn - 23.05.1963, Blaðsíða 10

20 StoA
HÓÐVILJINN
Fimmtudagurinn 23. mai 1963
mín, sagði hann. — Hvað tákn-
ar Það orð eiginlega?
— Og það veiztu ekki? spurði
hún undrandi og saerð.
— Nei, Gamet, það vetfc ég
ekki. Og ég býst ekki við að
neinn annar viti bað heldur.
Það tá'knar í raiuninni ekki
neitt. Karlmenn „elska“ hunda
og kven.fólk „elskar“ falleg föt,
og skipstjórar „elska“ skipin
sín og smátelpur „elska“ brúð-
umar sínar og annað fólk „elsk-
ar“ tónlist eða veiðiferðir í
Alpafjöllum. Og svo segist fólk
elska hvort annað.
— Og þú heldur að þvi sé
ekki alvara?
— Ég held að þetta orðalag
hafi bókstaflega ekkert inni-
hald, sagði Johm,
— Ó, John, sagði hún angur-
vær. — Hefurðu aldrei kynnzt
fólki sem elskaðist?
Hann yppti öxlum. — Ég hef
hitt fólk sem sagðist gera það.
Ég hef heyrt það tala um ást.
Það er kallað upphafin og heil-
ög tilfinning. Og svo er hún
notuð sem átylla fyrir afls kon-
ar heimskupörum og ógeðfelld-
um verknaði. „Vegna þess, að ég
elska þig. verðurðu að gera allt
sem ég vil að þú gerir“. „Vegna
þess að ég elska þig, verðurðu
að tilheyra mér eins og kjöltu-
rakki.“ „Vegna þess að ég elská
þig, vil ég tjóðra þig og eiga
þig og láta þig uppfylla alla
mína duttlunga og allt er það
þér fyrir beztu, drengur minn,
ég veit betur hvað pér kemur
vegna þess að ég elska Þig“.
HérareiSslan
P E R M A. Garðsenda 21,
s,íml 33968. Hárgreiðslu. og
snyrttstofa
Dömnr, hárgrelðsla við
allra hæíl.
TJARNARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstraet-
lsmegin Sími 14662.
Hárgreiðslu- og snyrtlstofa
STEINC OG DÓDÓ.
Laugavegl 11. s<mi 24616.
'Rárgreiðslustofau
’ Ó L E Y
Sólvallagötu 72
Simi 14853.
Hárgreiðslustofa
adstdrbæjar
(María Guðmundsöóttir)
Laugavegi 13. sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
John hristi höfuðið með gremju-
svip. — Nei, Gamet, ég veit
ekki hvað það er, en ég veit
hvaða áhrif það hefur. Ég kæri
mig ekki um slíkt.
Sólargeisli féll á hann frá
hlið, þannig að helmingur and-
lítsins og kroppsins var í Ijósi,
hinn helmingurinn í skugga.
Henni fannst sem John hefði
alltaf verið þannig, helmingur-
inn bjartur, helmingurinn dimm-
ur. — Ég skil þig ekki, sagði
hún. — Ef þú elskar mig ekki,
hvað þá? Biðurðu mig samt sem
áður um að giftast þér?
— Auðvitað, sagði John. Hann
settist við hliðina á henni.
— Og hamingjan má vita að
það er meira en ég hef sagt
við nokkurn annan kvenmann.
Gamet fannst hún vera að
þreifa sig áfram í myrkri. Hún
sagði ekkert, vegna þess hún
vissi ekki hvað hún átti að
segja. John spennti greipar,
horfði i gaupmir sér og sagði
alvarlegur:
— Mér þykir leirtt að ég
skyldi gera þig hrædda. Hátt-
vísi hefur aldrei verið mín
sterka hlið en ég hef ekki haft
áhyggjur af því fyrr en núna.
Hann sneri til höfðinu og brosti
til hennar. bros hans var iðrun-
arfullt og milt, hún fékk kökk
í hálsirin. —^Gamé\ sal'ði hann.
— Segðu mér hvað það er sem
þú vilt að ég geri.
Garnet laut höfði. Það var
svo erfitt að koma orðum að
þessu. Ást átti að koma innan
frá og átti ekki að þurfa skýr-
ingar við í smáatriðum, rétt
eins og kökuuppskrift. En hún
reyndi að útskýra þetta.
— Ég vil að þú elskir mig,
sagði hún. — Það táknar að ég
vil ekkí aðeins vera eina kon-
an sem þú hefur haft áhuga á!
Ég vil vera lífið og sálin og
rótin í lífi þínu. Ég vil vera
þér meira virði en allt annað
i heiminum til samans, vegna
bess að svo mikilg virði ertu
mér. Og ég vil vita að við verð-
um alltaf hvort öðru svo mik-
ils virði, hvað sem við gerum
og hvað sem fyrir okkur kem-
ur. Hún horfði á hann með á-
kafa og hún fann til í hjarta-
stað. — Skilurðu það núna?
John svaraði ekki strax. Hann
horfði niður á viHihveitið og
rak fótinn í fáein ung öx. Hann
horfði á þau rétta úr sér aftur
og sagði með hægð:
— Ég vildi óska að ég gæti
sagt já, Gamet.
— Þú skilur ekki enn hvað
ég á við?
John hélt áfram eins og hún
hefði ekkert sagt. — Ég var
að því kominn að segja já. En
ég sagði það ekki, því að hversu
mjög sem þú vildir trúa mér,
þá myndi það ekki standa lengi.
Ég er ekki duglegur að látast.
Hann horfði beint í augu henni.
— Ég treysti ekki á framtíð-
ina, Gamet. Ég þekki nútíðina
og annað ekki. Það er þess
vegna sem mér Iíka ekki þessi
auðveldu loforð. Karlmaður get-
ur lofað því að hann skuli
aldrei slá konuna eða hann
skuli gera sitt bezta til að sjá
henni fyrir fæði og húsnæði.
Það er hægt að lofa slíku. En
ég skil ekki hvemig hann get-
ur svarið að hann muni hafa
ákveðnar tilfinningar það sem
hann á eftir ólifað. Hvemig
getur hann vitað það?
Garnet kipraði munninn. Hún
mundi hvað Florinda hafði sagt
um loforð um eilífa ást og hvað
hún hafði sjálf hugsað þann
daginn; að John myndi aldrei
gefa loforð, nema hann væri
reiðubúinn til að standa við það
á hverju sem dyndi. Og það
hafði svo sem verjð rétt til getið
hjá henni. John vildi ekki lofa
neinu. Hún spurði hann:
— Hvers vegna viltu þá gift-
ast mér, John?
Hann hikaði ekkl við að svara
þvi. — Vegna þess að ég þarfn-
a'st þín. Þú hefur tU að bera
einhvem innri styrk sem ég dá-
ist að og ég er viss um að það
mun fara vel á með okkur.
— En ef það er allt og sumt
— ef það endist nú ekki?
— Ef það endist nú ekki,
sagði hann. — Þá líður okkur
vel saman meðan það endist.
Hann brosti til hennar. — Skil-
urðu það núna?
Allt í einu varð hún reið.
Hún haíði orðið hrædd og særð.
Fyrst hafði áfallið lamað hana,
svo að hún gerði sér ekki ljóst
hversu mjög henni hafði sárn-
að. En nú fann hún það og
bros hans sýndist henni stríðn-
islegt, næstum ejns og hann
væri að hæðast að henmi, Hún
sagði haegt: — Ég skil það. Mér
finnst það álíka hressandi og
volgt uppþvottaskólp. Hún reis
á fætur Og John stóð upp sam-
tímis. Hann greip fast í olnbog-
ann á hennj og sagði:
— Garnet, heimurinn er upp-
fullur af karlmönnum sem geta
gefið þér þessi hástemmdu lof-
orð sem þú vilt heyra. Þú ert
bara of góð til þess. Ef þú held-
ur fast við það. þá áttu skilið
það sem þú færð.
•— Og ég fæ — hvað?
— Vonbrigði, sagði John.
— Þú hefur fengið þau nú þeg-
ar. Þér þótti það ekki sérlega
gaman — eða hvað?
Hún hrökk við, en hann bað
ekki um fyrirgefningu. Hann
hélt áfram.
— Ég hef eimu sinni logið
að þér. Daginn í Santa Fe þeg-
ar ég sagðist ekki vera með
bréf til Olivers. Það var
heimskuleg tilraun til að hlífa
þér. Ef ég hefði verið hrein-
skilinn við þig þann dag, hefð-
irðu komizt hjá miklum sárs-
auka seinna Sannar það þér
ekki neitt?
Garnet dró djúpt andann.
— Florinda gaf mér sama ráðið
fyrir löngu, sagði hún. — En
ég átti ekki vom á því frá þér.
Ertu alveg hjartalaus, John?
— Ég veit ekki hvort ég er
hjartalaus eða aðeins skynsam-
ur, sagði John. — En ég er að
mimnsta kosti hreinskilinn. Ef
það særir þig, er það kannski
vegna þess að ég er fyrsti raun-
verulegi karlmaðurinn sem þú
hefur kynnzt.
—• Æ, þegiðu, sagði Garnet
Hún logaði af reiði. — Ég veit
hvað ég vil fá og ég læt mér
ekki nægja mimna. Þú segist
vera hreinskilinn. Bull og þvætt.
ingur. Þú ert harður eins og
gler. Þú átt ekki til djúpar til-
finnlngar, þú gerir gys að fólki
sem hefur þær. Það er svo
auðvelt að segjast fyrirlíta það
sem maður skilur ekki. Rétt eins
og ósvífið fólk sem gortar af
því að það hafi enga ánægju
af tónlist og segir að fólk sem
fer á hljómleika geri það bara
af hégómaskap Mér þykir leitt
að ég skyldi ansra þig með
blaðrinu í mér. Ég mun ekki
gera það framar.
Hún var svo reið, að hún sá
ekki skýrt. Hún hafði hugmynd
um að dökkt andlit hans var
nærri henni og hann hélt enn
um olnbogann á henni og byrj-
aði að segja eitthvað. En hún
vildi ekkj hlusta á hann. Hún
reif sig lausa í skyndi, tók í
pilsin og hljóp af stað. Hún
hafði verið svo örugg urn það
sem hún vildi fá og svo full-
viss þess að John væri kominn
til baka til að veita henni það.
Nú fannst henni hún bafa verið
auðmýkt hræðilega. Það var
eins og hún hefði beðið um
perlur og hann hefði fleygt
fyrir hana lófafylli af skelj-
um. Hún var rejð honum og
enn reiðari sjálfti sér fyrir að
hafa talað frá hjartanu. Henni
fannst sem hún ætti ekki ögn
eftir af stolti sínu og virðu-
leik. Ef hann hlægi að henni,
þá var ekki annars að vænta
eftir þessa dæmalausu hrein.
skilni hennar.
Hún hljóp yfir hávaxið gras-
ið, festist í trjángreinum, hún
fann kvisti hrufia á sér kinm-
arnar og kræs'ijast í hárið. Bng-
ið var þýft og villihveitið náði i
hné og var þétt eins og ullar-
flóki. Hún hugsaði um það eitt
að komasf burt frá John og
tók ekki éftir þýfinu fyrr en
hún hrasaði og datt á hramm-
ana.
Hún meiddi sig ekki, ósjálf-,
rátt hafði hún borið fyrir sig
handleggina í fallinu. En fallið
var samt eins og áfall og andar-
tak gat hún hvorki hreyft legg1
né lið. Hún hlaut að vera aum-
leg ásýndum, hugsaði hún með-
an hún reyndi að ná andanum
aftur, og eftir því hlægileg. Hún
vonaði af hjarta að John hefði
ekki séð hana detta. Hálf dös-
uð reis hún upp til hálfs.
Það var erfitt að ná andan-
um að nýju. Hún fann eiginlega
hvergi til, en hún var lémagna
og hana sveið í olnbogana og
lófana. Hún deplaði augunum
til að sjá skýrt og þá kom hún
auga á John. Hann hafði iagzt á
hnén hjá hennj og ætlaði að
fara að hjálpa hennj á fætur.
Gamet vék undan honum. Hann
hefði þó að minnsta kosti átt
að geta iátið sem hann sæi
ekki þegar hún datt á þennan
klunnalega hátt. En auðvitað
átti John ekki háltvísi til og
hann gerðj sér aldrei neitt upp.
Hann hafði einmitt verið að
segja henni það. Hana svimaði
ennþá, en hún sá þó andlit
hans sem laut yfir hana.
— Æ, vertu svo góð að
hlusta á mig! sagði hann. •— Þú
Sagðir einmitt dálítið sem ég
hef ekki hugsað Út í fyrr.
Kannski er ég ótónvís þegar um
ást er að ræða. Það er ef til
vill skýringin, því að ég skil
það sem þú sagðir um tón-
list.
Hann kraup hjá henni og tók
Þetta kalla ég nú heppni. Þetta er kannski matur.
O, — hvað þetta cr þungt!
Hvað á ég nú að gera við
orðabækur?
SKOTTA
Þú þekkir alla vini mína hér. Þú dirfist ckki að meiða ncinn þeirra.
KOSNINGASKRIFSTOFUR
ALÞÝÐUBANDALAGSINS
Vcsturlandskjör-
dæmi
Kosningaskrifstofan er að
félagsheimilinu REIN Á
AKRANESl, opið frá kl 2
til 11. — SÍMI 630.
Reykjaneskjördæmi
Kosningaskrifstofan er i
ÞINGHÓL. KÓPAVOGl. opið
frá 4—10. SlMI 36746.
Kosningaskrifstofan I HAFN-
ARFIRÐI er í GÓÐTEMPL-
ARAHÚSINU uppl, sími 50273
Norðurlandskjör-
dæmi vestra
Kosningaskrifstofa að SUD-
URGÖTU 10. SIGLUFntÐI,
opiö frá kl. 10 tll 7. — SlMI
194.
Norðurlandskjör-
dæmi eystra
Kosningaskrifstofan á AK-
UREYRI ER AÐ STRAND-
GÓTU 7. opið allan daginn.
— SÍMI 2965.
Austurlandskjör
dæmi
Kosningaskrifstofan í NES-
KAUPSTAÐ ER AÐ MIÐ-
STRÆTI 22. opið allan dag-
inn.
Suðurlandskjör-
dæmi
Á SELFOSSl er kosninga-
skrifstofan að AUSTURVEGI
10. — SÍMl 253.
Kosningaskrifst. í VEST-
MANNAEVJUM ER AÐ
BÁRUGÖTU 9 (Hólshúsi),
opið frá kl 5 til 7 og 8 til
10 — SÍMI 570.
Vestfjarða-
kjördæmi
Kosningaskrifstofa er í
GÓÐTMPLARAHÚSINU Á
ÍSAFTRÐI og er opin alla
daga. — SÍMI 529.
Rýmingarsala -
Brjóstahöld verð frá kr. 28.
VERZLUNIN ÁSA
Skólavörðustíg 17 — Sími 15188.
‘S^^BJÖRNSSQN & co. P
Sfmi 24204
’.O. BOX 1586 - REYKMVlK

RÚMAR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
KYNNIÐ YÐUR
MODEL 1963
i
4,
4