Þjóðviljinn - 25.08.1964, Page 10

10
SlÐA
ÞJÖÐVILJINN
Þriðjudagur 25. ágúst 1904
að er atriðið áhrifamikið — það
kemur út á manni tárunum —
en þér stöðvið kvikmyndina
beinlínis i stundarfjórðung útaf
þessu eina andartaki . . . öll á-
tök eru horfin. Það er ekki eftir
nema fallegt bróderí. . . .
Delaney kinkaði aftur kolli,
brosti lítið eitt og hélt áfram að
horfa á hina reiðmennina. Svo
sneri hann sér við og kleip
Bresach í kinnina. Þú ert bara
duglegur stráklingur ha, sagði
hann. Svo stikaði hann til reið-
kennarans og hrópaði: Jæja,
Commendatore, ég er tilbúinn.
Við skulum halda áfram.
Jaek og Bresach horfðu þegj-
andi á hann nokkra stund. Blóð-
ið steig fram í kinnar Bresachs.
— Hann spurði mig, var ekki
svo? sagði Bresach hörkulega.
Til hvers ætlaðist hann eigin-
lega?
— Hann spurði. sagði Jack.
Og þér svöruðuð. Allt í lagi.
Bresách þreifaði á kinninni.
Ég hefði átt að gefa honum' á
hann, sagði hann.
— Þá hefði hann drepið yður,
sagði Jack góðlátlega.
— Jæja, en það er ástæðu-
laust að hanga héma lengur,
sagði Bresach. Og góna á kúrek-
ana. Við skulum koma.
— Engan kjánaskap, sagði
Jack. Langar yður ekki enn
jafnmikið í jobbið?
— Það er víst álíka sennilegt
að ég fái það og hrossið þama,
sagði Bresach bitur.
— Þvættingur, sagði Jack,
sem var að horfa á' Delaney
fara á bak og snúa hausnum á
hestinum svo að hann gæti séð
hindrunina. Hann er einmitt
núna að ákveða sig. Ég þekki
hann. Hann er að melta það
sem hann álítur móðganir og í-
huga hvernig þér getið orðið
honum að éagni. I rauninni var
þetta það bezta sem þér gátuð
gert: að tala svona við hann.
— Ég var rétt að byrja. sagði
Bresach. Ég hef ótal aðrar • • ■
— Allt á sínum tfma, sagði
Jack. Þér megið ekki ganga of
ríkt eftir heppninni.
Delaney var nú tutugu metra
frá hindmninni. Hrossið var
hræddara en nokkm sinni fyrr,
það hnykkti til höfðinu og rang-
hvolfdi augunum og kippti í
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu og
snyrtistofu STEINU og DÓDÖ
Laugavegi 18. III. h. (lyfta) —
SÍMI 23 616.
P E R M A Garðsenda 21. —
SlMI: 33 9 68. Hárgreiðslu og
snyrtistofa.
D ö M U R t
Hárgreiðsla við allra hæfl —
TJARNARSTOFAN, — Tjamar-
götu 10 — Vonarstrætismegin —
SlMI: 14 6 62.
HARGREIÐSLUSTOFA
AUSTURBÆJAR — (María
Suðmundsdóttir) Laugavegi 13.
— SÍMI: 14 6 56. — Nuddstofa á
;ama stað.
tauminn. Delaney skellti 1 góm
og barði fótastokkinn og hestur-
inn rauk af stað, svo að Delaney
hentist til i hnakknum. Hrossið
nálgaðist hindrunina og sótti til
hliðar og á síðustu stundu hætti
það við að stökkva. Delaney
hentist fram yfir hausinn á hest-
inum og hlunkaðist niður með
dynk hinum megin við gerðið.
Hann lá kyrr andartak, meðan
Jack og jreiðkennarinn og hesta-
strákurinn þutu til hans. Áður
en þeir komust alla leið, reis
hann stirðlega á fætur og þurrk-
aði óhreinindin framan úr sér.
— Mér líður ágætlega, sagði
hann. Hvar er þetta djöfuls
hross?
— Ég held að nú sé nóg kom-
ið í dag, signor Delaney, sagði
reiðkennarinn vandræðalega. —
Þetta var slæmt fall.
— Kjaftæði, sagði Delaney.
Hann gekk til hestastráksins
sem stóð hjá hrossinu og var
að reyna að róa það. Hesta-
strákurinn leit spyrjandi á reið-
kennarann þegar Delaney nálg-
aðist. Reiðkennarinn yppti öxl-
um og hestastrákurinn hjálpaði
Delaney á bak. Delaney sneri
hestinum við og reið aftur að
brautarendanum.
— Hann gleymir því að hann
er ekki lengur ungur, sagði reið-
kennarinn við Jack.
Þeir stóðu báðir tveir hjá
hindruninni þegar Delaney reið
af stað, náði hindruninni á
skrykkjóttu stökki og komst yf-
ir. Það var töluvert bil milli
Delaney og hnakksins, en í
þetta sinn tolldi hann í honum.
Hann reið til kennarans, losaði
sig úr ístöðunum og stökk fim-
lega af baki.
— Stórfínt, Signore, sagði
reiðkennarinn og tók við taum-
unum fegins hendi.
— Það var vesældarlegt, sagði
Delaney. Hann tók upp vasa-
klútinn og þurrkaði saman svita
og óhreinindum i andlitinu. —
En mér tókst það. Á sunnudag-
inn kemur skal það verða fint.
— Hvað ætlarðu þér með
þessu, Maurire? spurði Jack,
þegar þeir gengu af stað til
Bresachs.
— Ég? Delaney virtist undr-
andi. — Ekki neitt. Bara að fá
dálitla hreyfingu og ferskt loft.
En hann var dálítið haltur, og
þegar hann kom að gerðinu,
rétti hann út titrandi höndina
og studdi sig við það. — Og
nú, ungi vinur, sagði hann við
Bresach, — er ég búinn að í-
huga allt hið athyglisverða sem
þér sögðuð. Við mikil átök,
sögðuð þér, var ekki svo?
— Jú, sagði Bresach.
— Haldið þér að þér gætuð
hjálpað mér að koma miklum
átökum, inn í síðustu kvikmynd-
ina mína? Og skera, bróderíið
út? Delaney var reiðilegur, eins
og hann væri að því kominn að
berja Bresach.
— Já, sagði Bresach. — Það
gæti ég.
— Ágætt. Þá eruð þér búinn
að fá stöðuna. Þér getið byrjað
í fyrramálið. Delaney burstaði
dálítið af moldinni af hnjánum
á óhreinu. bláu buxunum, —
Og nú langar mig í bjór. Komið
þið .... Hann klifraði yfir gerð-
ið og stökk niður með miklum
bægslagangi. Jack brosti til
Bresachs, en Bresachs stóð og
horfði ólundarlegur á Delaney
eins og hann ætti von á móðg-
unum. Um leið og Jack smeygði
sér á milli tveggja efstu riml-
anna í gerðinu, stanzaði Delan-
ey. Hann stóð grafkyrr, svo
snerist hann hægt á hæli, svo
að hann stóð andspænis þeim.
Varir hans voru hvítar. — Guð
minn góður, Jack, sagði hann og
rödd hans var allt öðru vísi en
vanalega. — Ó, guð minn góður,
hvað þétta er sárt.
Svo féll hann beint á andlit-
ið niður í mölina.
í allri ringulreiðinni sem nú
varð, þegar fólk kom hlaupandi
að magnlausa, útataða líkaman-
um í mölinni og hver talaði upp
í annan á ítölsku, þegar þeir
flýttu sér að bílnum og Jack
hélt undir axlirnar á Delaney
og höfuð Delaneys dinglaði við
handleggi hans, hugsaði Jack
aðeins eina skýra hugsun: Það
var þetta sem fyrirboðinn tákn-
aði — dauðinn sem mig dreymdi
fyrir, var dauði Delaneys.
19.
Þeir gáfu Delaney súrefni og
lyf gegn blóðs|o>'knun og köll-
uðu á prest. Þegar bílinn ók
upp að nýtízkulega, hvíta
sjúkrahúsinu, sem stóð í brekk-
unni innanum grasflatir og
pálmatré (Californía og Róm í
ringulreið gagnkvæmra áhrifa,
53
stælinga og lána). og meðan
D^.c.ey Var færður varlega yfir
á börurnar hafði nunnan spurt
Jack hverrar trúar sjúklingur-
inn væri. Jack hafði hikað and-
artak, svo sagði hann „Ka-
þólskur" til hægðarauka. En
Jack var sannfærður um að
nunnan myndi ekki eiga neitt
á hættu þegar maður eins og
Delaney var annars vegar.
Nunnan var lítil, hressileg kona
um fertugt, rjóð í kinnum og
dugnaðarleg, og hún talaði dá-
lítið írskuskotna ensku með
mjúka ítalska hreimnum, eins og
til áréttingar áhrifum írsku
kirkjunnar í Róm.
Fyrst kom læknirinn, glæsi-
legur, Öruggur maður sem
dvaldist lengi fyrir innan lukt-
ar dyrnar og svaraði engum
spurningum þegar hann kom út.
Þá kom presturinn, ungur og
fölur og prestlegur, og' bjó Del-
aney undir eilífðina, vonandi án
óhagstæðra áhrifa A blóðþrýst-
ipg eða hiartslátt. Þegar prest-
urinn kom út frá Delaney, var
svipur hans óræðui og Jack var
viss um að það hefði ekki gefizt
tóm til neinna skrifta. Hversu
lífsreyndur og hertu. sem prest-
urinn var gagn\. vt syndum
heimsins. hefði hann aldrei ver-
ið svona stillilegu á svip, ef
Delaney hefði haft þrek til að
þylja upp allt sitt syndaregist-
ur._
Á eftir prestinum kom blaða-
fulltrúi kvikmyndarinnar, sem
var kallaður burt af golfvellin-
um fyrir undur, eða kannski
eðlisávísun, til að tryggja sér
að dauði Delaneys — eða . lif
yrði notað kvikmyndafélaginu
til framdráttar í blöðunum,
tímaritunum og útvarpinu um
allan heim. Blaðafulltrúinn var
stór, þunglamulegur og unglegur
bandaríkjamaður, örlítið sköll-
óttur og með gleraugu, og hann
settist eins og fjall fjrrir framan
hvítu hurðina við endann á
marmaraganginum með úttroðna
skjalatösku við fætur sér. Jack
komst að því seinna að í tösk-
unni voru samhljóða eintök af
eftirmælum um Delaney, sem
fulltrúinn hafði samið strax og
hann var ráðinn í starfið. Jack
sá myndirnar og las æviatriðin.
Myndirnar voru teknar fyrir tíu
árum. Delaney sýndist ungur, á-
kafur og baráttuglaður á þeim
Aðeins var minnst á síðustu eig-
inkonu hans og ekki ymprað á
mistökum hans. Sá sem las þau
hlaut að álíta að líf Delaneys
hefði verið sigurganga dyggða
og velgengni.
— Hvað finnst yður um þetta?
spurði fulltrúinn Jack, sem las
eftirmælin við gluggann í enda
gangsins.
— Þér verðið að minna mig á,
sagði Jack, — að ég þarf að fá
yður til að skrifa um mig eftir-
mæli þegar ég dey.
Maðurinn hló góðlátlega. —
Þér borgið mér fyrir að láta
ekki sverta yður, sagði hanrj.
Hann hét Fogel. Brjóstvasinn á
jakkanum hans var- fullur af
vindlum. Öðru hverju tók hann
einn þeirra og stakk honum í
munninn. Svo minntist hann
þess að hann var í návist dauð-
ans og yrði bráðum í návist
blaðamanna, og þá stakk hann
vindlinum aftur í vasann, dapur
á svip, af háttvísi og sómatil-
finningu. >
Fogel talaði stutta stund við
Bresach sem stóð hjá gluggan-
um og reykti hverja sígarettuna
af annarri meðan hann starði
niður í garðinn. Svo kom Fogel
yfir til Jacks og hvíslaði: —
Reynið að koma þessum unga
manni burt.
— Af hverju? spurði Jack.
— Ég vil ekki að pressan nái
í hann, sagði Fogel. — Hann
hefur alröng viðhorf gagnvart
hetjunni. Fogel bandaði í átt að
lokuðu dyrunum. — Og ég er
viss um að hann talar.
Jack skildi vel að Fogel hafði
nokkuð til síns máls. Frásögn
Bresachs af því sem gerðist um
morguninn og hans eigin túlkun
á því kæmi ekki vel heim við
lofgjörð Fogels. Þess vegna fór
Jack til Bresachs og sagði hon-
um að það væri ástæðulaust að
han biði þarna lengur. Bresach
kinkaði kolli. Hann virtist kúg-
aður og hálflamaður, gat ekki
skilið hin skyndilegu óhöpp sem
dundu yfir gamalt fólk. — Ég
get ekki trúað þe?su, sagði
Bresach. — Hann var svo lifandi
og fullur af fjöri á hestinum.
Maður hefði haldið að hann
gæti lifað að eilífu. Ef þér fáið
að fara inn til hans, viljið þér
þá segja honum, að ég taki ekk-
ert aftur af því sem ég sagði^ í
morgun, en mér þyki leitt að ég
skyldi segja það.
SKOTT
Tilsöluí
Mosfe/lssveit
1126 rúmmetra hús, á tveim hæðum, í húsinu eru
tvær íbúðir og stór bílskúr, að öðru leyti er húsið
óinnréttað. Tilvalið fyrir iðnað eða geymslu.
Upplýsingar gefa, Hreinn Þorvaldsson, Markholti
6, sveitarstjóri Mosfellshrepps, sími um Brúar-
land- Tilboðum sé skilað til sveitarstjóra Mos-
fellshrepps, Hlégarði, fyrir 1. september n.k.
Starfsstúlkur óskast
Starfsstúlkur vantar í Flókadeildina, Flókagötu
31. — Upplýsingar gefur matráðskonan í síma
24580.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
„Þeir settu svo rnikið fyrir, að ég hef varla tíma til þess að koma
við á Hressó og fara í Þórskaffi í kvöld.”
Kópavogur blaðburður
Tvö útburðarhverfi laus í Vesturbænum.
Hringið í síma 40319.
ÞJÖÐVILJINN.
FERDIZT
MEÐ
LANDSÝN
• Selium farseðla með flugvélum og
skipum
Greiðsluskilmálar Loftleiða:
• FLOGIÐ STRAX — FARGJALD
GREITT SÍÐAR
® Skipuleggjum hópferðir og ein-
staklingsferðir
REYNIÐ YIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN
L/V N □ SVN
TÝSGÖTU 3. SÍMI 22899. — P.O. BOX 465 — KEYKJAVÍK.
UMBOÐ LOFTLEIÐA.
Auglýsið í Þjóðviljanum
Flugsýn h.f. simi 18S23
FLUGSKÖLI
Kennsla fyrir einkaflugpróf — atvinnuflugpröf.
Kennsla i NÆTURFLUGl >
ÝFntLANDSFLUGl \
BLINDFLUGI.
Bókleg kennsla fyrir atvinnuflugpróf byrjar í nóvember
og er dagskóli. — Bókleg námskeið fyrir einkaflugpróf,
vor og haust.
FLUGSYN h.f. sími 18823.
b
v