Þjóðviljinn - 15.09.1964, Blaðsíða 8

g SlDA
ÞIÓÐVILIINN
Þriðjudagur 15. september 1964
ar — er bað ekki allt sem hjart-
að girnist? Ég hefði átt að koma
hingað þegar ég var tuttugu og
fimm ára. Með heilbrigt og ó-
slitið hjarta. Fyrst hann þurfti
að hrökkva uppaf, þá var kann-
ski ágætt að það skyldi verða
núna, áður en hann lauk við
greinina um mig. Delaney brosti.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu og
snyrtistofu STEINIJ og DÓDÓ
Laugavegi 18. III. h. (lyfta) —
SÍMI 2 46 16.
P E R M A Garðsenda 21. —
SIMI: 33 9 68. Hárgreiðsloi og
snyrtistofa.
D O M U R I
Rfárgreiðsla við allra haefi —
TJARNARSTOFAN. — Tjamar-
götu 10 — Vonarstrætismegin —
SjMI: 14 6 62.
t HARGREIÐSLUSTOFA
AUSTURBÆJAR — (Maria
Guðmundsdóttir) Laugavegi 13.
— SlMI: 14 6 56. — Nuddstofa á
sama stað
Frakkanum féll ekki við mig.
Nei, vinur minn, hann þoldi mig
ekki. Þegar hann horfði á mig
og hélt að ég vissi ekki af því,
var andlitið á honum eins og
stórt skilti sem á var letrað:
„Mér finnst Maurice Delaney
vera erkiþrjótur númer eitt“. Á
frönsku. Veiztu hvemig þetta er
í franskri þýðingu?
— Ekki orði til orðs, sagði
Jack. Hann vildi helzt að Del-
aney hætti að tala um þetta.
Hann reyndi að rifja upp fyrir
sér, hvar hann hefði látið hand-
ritið að grein Despiéres.
— Dásamlegur ís, sagði Del-
aney og lagði frá sér skeiðina.
Hann hringdi á hjúkrunarkon-
una og hallaði sér afturábak í
koddana. — Þetta hefur verið
mjög uppörvandi dagur, sagði
hann. Þeir eru meira að segja
búnir að láta setja síma hing-
að upp. Hann benti á tækið sem
stóð á náttborðinu hjá honum.
Læknirinn skammtaði mér tvö
samtöl á dag. Ég hef ekki notað
nema annað, svo að ég á eitt
inni ennþá. Ég sat og horfði á
símann í klukkutíma áður en ég
ákvað hvem ég ætti að hringja
í fyrst. Clöru eða Barzelli. Ég
ætlaði að henda upp um það,
en ég rafði engan pening á mér.
Hann brosti að sjálfum sér. Svo
sagði ég við sjálfan mig, fjanda-
kornið, ég er gamall maður og
hjartveikur, og hvers vegna að
vera að kvelja sjálfan sig, því
ekki að halda frið innan fjöl-
skyldunnar? Það tók ekki nema
þrjár mínútur og sigur var unn-
inn. Clara kemur hingað eftir
klukkutíma. Þeir setja bedda
hingað inn, svo að hún geti sof-
ið hér og hjúkrunarkonan feng-
ið frí. Hún hefði komið strax,
en hún var búin að lofa að
borða kvöldverð með Hildu.
Maður getur ekki. losnað úr
klóm kvennanna þegar til lengd-
ar lætur. Jack. En rrenni finnst
rétt að reyna. Hann stundi feg-
insamlega. Mér líður svo vel
að ég gæti reykt vindil. Og ég
hata vindla.
Meðan Delaney hélt áfram að
rabba og naut hinnar nýju vel-
liðanar, leið Jack ögn betur út
af því sem hann var kominn til
að segja. Delaney yrði kannski
ekki hrifi.nn af því, en hann
gæti tekið því.
Hnellin, litil hjúkrunarkona
sem skrjáfaði í kom inn til að
taka bakkann. — Signore, sagði
hún við Delaney, það hringdi
70
kona, Signora Lee. Hún spyr
hvort það sé leyfilegt að hún
komi í heimsókn. Ég lofaði að
hringja í frúna á hótelið hennar.
— Segið henni, að það sé ekki
leyfilegt. Segið henni að ég sé
að deyjá, hægfara, seigdrepandi,
kvalafullum dauða og ég sé með-
vitundarlaus megnið af tíman-
um og bekki ekki nokkurn
mann.
— Signore, sagðí systirln ávít-
andi. Þetta er ekkert spaug. Ég
segi bara að það sé ekki leyfi-
legt eins og er. Svo fór hún út
með bakkann.
— Carlotta, urraði Delaney.
Það var einmitt það sem mig
vantaði. Ertu búinn að sjá hana?
— Já.
— Hvernig er hún?
— Feit.
Delaney hló. — Feita og
bústna ekkjan. Kutzer éftirlét
henni firn af peningum. Hann
hristi höfuðið. Drottinn minn
dýri hvernig fer fyrir fólkinu.
— Hún sagði mér hvers vegna
hún vildi gjaman hitta þig, sagði
Jack.
— Hvers vegna?
— Þú værir sá maður sem
hefði veitt henni mestan unað
í rúminu af öllum þeim, sem
hún hefði haft samneyti við,
sagði Jack, og henni fannst við-
eigandi að segja þér það áður
en þú dæir
Delaney hló hranalega. — O-
jæja, sagði hann. Allir reyna að
finna sér eitthvað til afsökunar
pílagrímsferð til Rómar. Þessi
tæfa. Að segja svona lagað —
Og það jpieira að segja við fyrr-
verandi eiginmann.
— Nei, hún er engin tæfa,
sagði Jack. Hún er bara með
þetta á heilanum. Eða öllu held-
ur var.. . Nú held ég bara að
hún sé með umhugsunina um
það á heilanum.
— Veiztu hvernig það atvik-
aðist? spurði Delaney.
— Nei.
— Langar þig til að vita það?
— Ef þig langar til að segja
mér það.
— Jæja, fjandakornið, því
ekki það? sagði Delaney. Það er
svo langt síðan og það er það
eina sem ég hef nokkurn tíma
haldið leyndu fyrir þér og ár-
um saman fannst mér ég vera
skepna vegna þess arna. Það
var á stríðsárunum, sagði Del-
aney. Þú varst í Evrópu, og ég
bauð henni í hádegismat til að
skamma hana, vegna þess að
það gengu sögur um það að hún
svæfi hjá hverjum sem væri. Ég
sagði henni, að hún ætti að
skammast sín og þú værir frá-
bær náungi og hún myndi iðr-
ast þess og hún myndi eyði-
leggja líf sitt, og þá leit hún á
mig þvert yfir borðið og sagði:
„Ég hef ekki hugsað mér að
hætta. Og fyrst ég hef ekki
hugsað mér það, hvers vegna
notarðu þá ekki tækifærið og
hefur dálitla skemmtun af því
eins og hinir strákarnir?“ Del-
aney andvarpaði og sléttaði lak-
ið með hendinni. — Bölvun mín
var sú lengi vel, sagði hann, að
ég gat ekki afþakkað gott boð.
Ég sagði við sjálfan mig, að ég
væri ekki að gera þér neitt. Ég
vissi að þú myndir fyrr eða síð-
ar slíta samvistum við hana þeg-
ar þú kæmir heim, hvað svo
sem ég gerði eða gerði ekki. Og
við stóðum upp frá borðum og
SENDISVflNN
Duglegur og ábyggilegur sendisveinn óskast.
U 'lýsingar á skrifstofu Rafmagnsveitu Reykja-
víkur, Hafnarhúsinu, 4. hæð, herbergi nr. 6.
Rafmagnsveita Reykjavíkur.
BÍLAÞÁTTUR
VOLVO 1965
■ Sænsku Volvo-bílarnir eru svo þekktir
hérlendis, að ekki þarf að lýsa þeim fyrir les-
endum, en það mun yfirleitt álit áhugamanna
um bifreiðir að Volvo standi fyrir sínu og
vel það. Nú koma Volvo verksmiðjurnar með
1965 árgerðina og hafa verið gerðar töluverð-
ar breytingar á bílnum, einkum þó á Amazon,
en P 544 og P 210 haldast þó að mestu óbreytt-
ir að ytra útliti.
Eitt af því athyglisverðasta
sem Volvo kemur nú með í
Amazon eru hin ágætu, still-
anlegu bök framsætanna. Ef
útbúnaður þessi reynist eins
vel og til er ætlazt er hér
um mikla endurbót að ræða,
enda þótt sætin í Volvo hafi
verið ágæt hingað til. Þessi
nýi útbúnaður virkar þannig,
Þarna er þverskurður af hinu
stillanlega stólbaki.
að hægt er að stilla lögun
stólbaksins eftir þörfum þess
sem notar sætið að staðaldri.
Útbúnaði svipuðum þessum
var lýst í Hreyfilsblaðinu ný-
lega og mælt með honum þar.
Volvo-umboðið gefur þessa
lýsingu á hinum nýju sætum:
„Til þess að auka þægindin
ennþá meira hefur Volvo
komið með útbúnað sem er
einstakur í sinni röð: Breyti-
legur stuðningur við mjó-
hrygginn. Þetta er útbúið með
tveimur öflugum Járéttum
gúmmíborðum, sem festir eru
í neðri hluta sætisbaksins.
Fjöðrun borðanna má breyta
með skrúfum á hliðum sætis-
baksins. Með skrúfjámi get-
ur maður þannig mjög auð-
veldlega stillt neðri hluta
sætisbaksins, sem gen.'ur
fram á við, svo maður fái
líkamlega rétta og þar með
þægilega stelingu.
Við gerð hinna nýju sæta,
sem annars hefur einnig ver-
ið gerð í samráði við lækna,
hefur það verið takmark
Volvo að auka öryggi og þæg-
indi farþeganha. Vandamálið
með „bílabök" hefur að öll-
um líkindum verið leyst með
stillanlega mjóhryggsstuðn-
ingnum. Við ökum ávallt oft-
ar og lengur með bifreið og
setuþægindin eru þess vegna
talsvert atriði til að taka með
í reikninginn — hvíldur öku-
maður ekur öruggar og
ánægjan og líðanin á ferða-
lagi verður meiri og betri“.
Nýtt hitunarkerfi
og fleira
Nú er einnig komið fyrir
rúðuhitara á afturrúðu Volvo
og jafnar það óneitanlega
mikið hitann í bílnum og á
að geta orðið þægilegur hiti
í aftursæti bifreiðarinnar
jafnframt því að afísing á
afturrúðu er mikill og góður
kostur. Eins og áður segir er
um margar nýjungar að
Þarna er hann, Volvo Amazon, stílhreinn og lítið breyttur
útliti og alveg eins og við viJjum hafa hann.
Þarna sjáum við inn í Amazon. Takið eftir lögun og áklæði
stólanna og armpúðanum sem skiptir aftursætinu.
ræða, á Amazon þó sérstak-
lega, og má til dæmis nefna
að gólfið er nú klætt með
nýrri gerð af gúmmímottum
og að á mælaborðið farþega-
megin hefur verið sett hand-
fang úr hörðum svampi og
getur það komið sér vel ef
farþegi á erfitt með að kom-
ast inn í eða út úr bifreið.
Einnig er gott að grípa í
þetta handfang ef hratt er
ekið. Nú eru komnir diska-
hemlar á framhjólin og einn-
ig er hægt að fá soglofts-
hjálp við hemlunina til þess
að gera hana léttari.
Ryðvörn á Volvo hefur enn
verið fullkomnuð og er til
að mynda galvaniserað stál
í sílsum' og hjólaskálum að
aftan. AUur botn bílsins er
þakinn sérstökum botnmassa,
en miðhlutinn umhverfis drif-
skaftshrygginn er nú ryðvar-
inn með ryðvarnarolíu.
Felgunum á öllum gerðum
Volvo hefur verið breytt og
þær byggðar þannig að betri
kæling fæst á hemlum. Hjól-
kopparnir eru úr ryðfríu stáli
og eru þar að auki krómað-
ir, einnig má minnast á sterk-
ari flautu, þ.e.a.s. tvöfalt
horn sem gefur þægilegri en
þó sterkari tón en áður.
Kæling af nýrri gerð
Áklæðið innan á þakinu er
af nýrri gerð og einnig er
nýtt áklæði á sætum í öll-
um gerðum Volvo. Áklæði
þetta er taustyrkt vinyl, á-
ferðarfallegt og þægilegt og
er einstaklega gott að þrífa
það og þar að auki er vinyl
mjög sterkt og heldur útliti
sínu óbreyttu mjög lengi,
enda á "vandað áklæði hvergi
betur heima en í vönduðum
vagni.
Breyting hefur verið gerð
á kælishlíf og einnig merkj-
um eða „glingri“ eins og
sumir kalla það. Ýmislegt
fleira væri hægt að nefna,
en við skulum láta þetta
nægja að sinni, en veita
Volvo 1965 þvi meiri at-
hygli þegar við förum að sjá
þá fleiri á götunum hvað úr
hverju. — L.
i