Þjóðviljinn - 02.10.1964, Síða 7

Þjóðviljinn - 02.10.1964, Síða 7
Orgelhljómleikar tónlist Haukur Gudlaugsson efndi til orgelhljómleika i Dómkirkj- unni 23. september. Þetta munu vera fyrstu tónleikar hans, er hann stendur einn að, en áður hefur hann að vísu komið fram á tónleikum ásamt öðrum aðiljum. auk þess að hann hefur fengizt við kórstjórn og sýnt ágæta hæfi- leika á því sviði. Að upphafi tónleika hafði Haukur valið sér tvö falleg lög eftir hinn gamala meist- ara Buxtehude, „Passaca.glíu“ i d-moll og „Prelúui’u og fúgu“ í F-dúr. Síðcn komu verk eft- ir Bach, „Fantasía'* í G-dúr, „Prelúdía og fúga“ í D-dúr og þrjú sálmaforspil. Þessi hluti efnisskrárinnar var skemmtilega samstæður, svo að auðheyrt var, að viðfangs- efnin höfðu ekki verið valin þannig saman af neinu handa- hófi. Vel fór einnig á því að ljúka tónleikunum á „Cha- conne“ Páls Isólfssonar. Þetta ágæta tónverk hins íslenzka organleikara sómdi sér hið bezta á þessum stað. Allur flutningur Hauks bar vitni um fyllstu kunnáttu og mikinn tónlistarþroska. Radd- anir hans (,,registering“) eru nokkuð uérstæðar, en láttar og Ijósar, alltaf smekklegar og lausar við allt tildur. Tón- leikar þessir báru í hvívetna sérstaklega geðþekkan svip B.F. minningu Marteins Lúthers siðbótarmanns sem prédikaði þar á sinni tíð. Og minningu tónskáldsins heiðra menn hver á sinn hátt. f einum safnsaln- um i gamla ráðhúsinu, sem fyrr var nefnt, er t.d. stórt lík- an af kirkju Bachs smíðað úr vönduðum viði, mikil listasmíð Safnvörðurinn fræddí mig á þvi, er ég dáðist að sroíðis- gripnum, að slökkviliðsmaður einn í Leipzig. dáinn fyrir fá- um árum, hefði varið tómstund- um sínum í yfir 3(1 ár til kirkjusmiðinnar. Hann viidi minnast kirkjuorganistans á þennan sérstæða hátt. í safninu Neues Rathaus, ráðhúsið nýja sem þó er komið til ára sinna, talsvert á aðra öldina, er líka ein af meiriháttar bygg- ingum í Leipzig, og það hús mun ekki fara framhjá neinura merki sem reist var fyrir hálfri öld til að minnast þeirra tugþúsunda hermanna, sem létu lífið í fólkorustunni miklu 1813, þegar her Napóleons beið ósigur fyrir sameinuðum her- styrk fjandmanna sinna. Þarna hefur verið komið upp litlu en snotru safni, sem hefur að geyma sitthvað til fróðleiks um bessa mannskæðu orustu. Og úr því minnzt er á söfn í Leipzig er ekki úr vegi að geta eins þess merkasta í borglnni. Dimitroffs-safnsins í mikilli byggingu skammt frá nýja ráð- húsinu. Ein= og nafnið bendir til er safn þetta tengt minningu hins búlgarska verklýðsforingja og þó einkum þætti hans ; rétt- arhöldunum út af rikisþing- húsbrunanum i Berlín. því að einmitt í þessu húsi fóru réttarhöldin fram og þar flutti Dimitroff, sitt mál og þýzkrar verkalýðsstéttar af slíkum fotin sem hann klæddist i réttarsalnum, smáhlutir sem hann hafði borið í vösum sér þegar til fangelsisins kom o.fl. Einnig hefur litið hiiðarher- bergi verið útbúið eins og fangaklefi sá sem hann gisti á þessum tima. Að öðru leyti eru salarkynnin þarna eins nú og á dögum réttarhaldanna vegna þinghúsbrunans, sem fyrr var sagt — allt ákaflega dökkt cg drungalegt, tvö geysi- stór málverk af þýzkum keis-1 urum hangandi á veggjum. Þegar hópar gesta skoða Dimitroff-safnið i Leipzig lýs- ir safnvörður því sem fram fór þarna í réttarsalnum fyrir meira en þrem áratugum. greinir frá því hvar hver oc einn- þeirra sem mest komu við sögu sat. Dimitroff os fé- iagar hans. Van der Lubbe. Göring o.s.frv Að þeirri frá- sögn lokinni er gestum leyft að heyra hljómplötu sem hljóð- Fyrirlestnr um líf 0!? Prófessor Svend Frederiksen frá Washington flytur fyrir- lestra í Háskólanum föstudag 2. okt. kl 5,30 e.h. og laugardag 3. okt. kl. 2 e.h. um líf og trú- arhugmyndir Eskimóa. Prófessor Frederiksen er fæddur i Holstensborg í Grsen- landi af dönsku foreldri. Hann stundaði nám í Kaupmanna- höfn og var um árabil ráðunaut- ur dönsku ríkisbókasafnanna. Síðan 1948 hefir hann verið prófessor í Bandaríkjunum, m. a. við Georgetown University Prófessor Frederiksen hefir ferðazt mikið um Alaska. Kan- ada og Grænland og safnað heimildum um líf oe háttu Elsk;móa. Fyrirlestrarnir verða fluttir á ensku, og er öllum heimill aðgangur. Fðstudagur 2. október 1964 ÞlðÐVILÍINN SÍÐA 7 Meðal erlendra listamanna, sem fram komu í Leipzig mcðan á haustkaupstefnunni þar stóð, voru þessir ballettdansarar frá Lundúnum, þau Christina Gallea og Alexander Roy. í átta daga, níu klukkustund- ir dag hvern, frá morgni sunnudagsins 6. september til sunnudagskvölds hinn 13., voru sýningarsalimir opnir á haust- kaupstefnunni í Leipzig, og sá tími hefði engan veginn nægt þeim sem kynnu að hafa ætlað sér að ganga um alla salina. Til þeirrar gönguferðar hefði ekki veitt af nokkrum vikum, svo yfirgripsmikil var sýning- in. eins og áður hefur verið vikið að í þessum pistlum, — og er þó vorkaupstefnan til mikilla muna stærri. Þeir sem fyrst og fremst leggja leið sína til Leipzig meðan kaupstefnan þar stendur yfir, kaupsýshi- mennimir, fara heldur ekki þangað til að skoða allt, heldur halda síg eingöngu við ákveðin og afmörkuð sérsvið, sínar sér- greinar. Flestir l.iúka viðskipta- ierindum sínum á tveimur'eða þremur eða fjórum eftirmið- Gamla ráðhúsið, sem stendur við hið foma markaðstorg Ijeipzigborgar, er til að mynda afar falleg bygging, fjögurra alda gömul og ber ýms sér- kenni þýzkra ráðhúsa. Þar innj er ágætt minjasafn og bóka- sýning ein mikil og alþjóðleg var í. salarkynnum hússins kaupstofnudagana i haust. Frá gamla ráðhúsinu liggur leiðir yfir markaðstorgið að sjö alda gamalli kirkju, dökkri byggingji og rykfallinni og draugalegri hið ytra. Þetta er hin fræga Tómasar-kirkja. þar sem meistarinn Jóhann Sebasti- an Bach starfaði um áratugi sem organleikari og söngstjóri. Það er sjálfsösð skylda að ganga í þetta guðshús þótt ekki sé til annars en lit.ast þar um veggi og loft sem svo nátengd eru lífi og starfi og verkum hins mikla tónjöfurs, en á- hrifamikil verður kirkjuferðin þó fyrst þegar hlýtt er á Thomaner-kórinn viðkunna og Gewandhaus-hliómsveitina frægu flytja kirkjuleg verk gamalla og nýrra meistara. Já. Tómasar-kirkjan i Leipzig er mjög bundin minningu Jóh. Seb. Bachs, miklu meir en í Leipzig eru mörg vistleg veitingahús, enda veitir ekki af í aðstreyminu vor og haust. Á mynd- inni sést hvernig eitt veitingahúsanna við Hain-strasse hefur flutt starfsemi sína út á gang- stéttina í góða veðrinu — og hvert sæti skipað. þeim sem til kaupstefnunnal kemur; stjórnarvöld borgarinn- ar hafa þar aðsetur sitt, en vor og haust eru salarkynni þessa stórhýsis rýmd að ðtals- verðu leyti og starfsmenn kaupstefnunnar koma fyrir fjölmörgum skrifstofum og margvíslegum fyrirgreiðslustof- um. Nýja ráðhúsið verður tvisvar á ári hverju miðstöð erlendra manna, sem til Leip- zig koma; þangað leggja ferða- mennirnir undantekningarlítið fvrst leið sína. Og leiðin gæti næst legið framhjá stærsta íþróttaleik- vangi i Þýzka alþýðulýðveld- inu, geysilegu mannvirki sem rúmar 100.000 manns i sæti. Þama á aðalleikvanginum í Tæipzig eru haldnar helztu í- þróttahátíðir Austur-Þjóðverja og í stórri útisundlaug skammt frá hafa fjölmörg alþjóðleg mót verið haldin, m.a. Evrópumeist- aramót í sundi. Nokkuð utan við miðborgina, ekki fjarri iðnaðarsýningar- svæðinu gnæfir mikið minnis- krafti og þrótti að lengi verð- ur minnzt. Réttarsalurinn er í dag nákvæmlega eins og hann var fyrir rúmum 30 árum, húsgögnunum skipað é sama veg og þá: Fyrir enda réttar- salarins eru borð og sæti dóm- enda, vinstra megin þegar inn er litið sátu ákærðir, Dimitr- off í fremstu sætaröð, næst dómendum, en til hægri hand- ar var Hermann Göring með aðstoðarmönnum sínum og nokkrir sérfræðingar sem til^ vora kvaddir til að gefa tækni- legar upplýsingar um þinghús- brunann. Framar í salnum. voru svo sætaraðir áheyrenda; þær voru fullsetnar fréttamönn- um og blaðamönnum víðsvegar að úr heimi meðan á umrædd- um réttarhöldum stóð. Næst inngöngudyrum hefur verið komið fyrir nokkrum sýningar- borðum. sem ekki voru þar að sjálfsögðu fyrrum, en í þeim eru sýndir allmargir munir sem tengdir eru Dimitroff, sendibréf sem hann skrifaði í fangelsinu til ástvina sinna. dögum, á öðrum tímum gefst alla jaína tími til að líta upp úr verzlunarbókunum, sýnis- hornaklöddunum og skilríkjun- um og hyggja að öðru, því að Leipzig hefur upp á að bjóða sitthvað það, sem ferðalöngum, misjafnlega langt að komnum, þykir forvitnilegt og fengur í að kynnagt. Á gönguferð Það er til dæmis ómaksins vert að fara í gönguferðir um borgina, líta á öll þau nýtízku- legu stórhýsi sem risið hafa upp á síðustu árum og í smíð- um eru, og staldra jafnframt framan við hinar gömlu og sögulegu byggingar, sem marg- ar hverjar urðu fyrir miklum skemmdum í stríðinu en hafa verið lagfærðar eða jafnvel endurbyggðar frá grunni í sinni upprunalegu mynd. Frá Karl Marx-torgi j Leipzig. Forhlið óperuhússins í baksýn. rituð var á sínum tíma, kafla úr réttarhöldunum. þegar Dimitroff flytur hluta úr varn- arræðu sinni . en nazistafor- sprakkinn skýtur inn i mál hans mörgum spurningum. Upptakan þætti að sjálfsögðu ekki góð nú og platan er slit- in af mikilli notkun, en þó verður flutningurinn einstak- lega áhrifamikill og minnis- stæður í þessum salarkynnum, Framhald á 9 .síðu. Mý skriftar- bók komin út Ríkisútgáfa námsbóka hefur nýlega gefið út Skriftarbók eftir Friðbjörn Benónýsson, kennara. Bók þessi, sem er einkum ætluð unglingum — og gagnfræðaskólum, er 48 bls. í stóru broti. I bókinni eru all- margar teikningar eftir Hall- dór Pétursson listmálara. — Prentun annaðist Litbrá h/f — 1 greinargerð um bókina segir höfundur m.a : Verkefni þau, sem birtast í þessari skriftarbók, eru nokkuð mis- munandi að formi og gerð. 1 fyrsta lagi eru skrifuð verk- efni, þá verkefni með svo- nefndri blokkskrift, ennfremur verkefni til að æfa hreyfingar og glöggva sig á formum og hlutföllum skriftar, og loks eru prentuð verkefni. Gert er ráð fyrir, að nem- endur og kennarar geti not- fært sér bókina á sem frjáls- legastan hátt, hver eftir sín- um sérstöku þörfum. Nemend- um er ekki ætlað að skrifa hugsunarlaust eftir fyrirmynd- um. Almennt takmark skrift- arkennslunnar er liðleg, greini- leg og persónuleg rithönd. Því verður bezt náð með frjáls- legu samstarfi nemenda og kennara á hverjum stað. Því má ekki gleyma, að skriftar- 1 kunnátta er ekki náðargjöf, heldur árangur af námi og erfiði, en góður skrifari stend- ur betur að vígi gagnvart ýmsu námi og starfi en lé- legur skrifari. ! i

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.