Þjóðviljinn - 15.12.1965, Blaðsíða 10

JQ SÍÐÁ — ÞJÓÐVILJINN — Miðvíífcudagur 15. desember 1965.
— Hefur bér nokkum tíma
verig innanbrjósts eins og morð-
ingja? spurðj hún.
— Af hverju spyrðu að þvi?
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
..augavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMI 33-968
D Ö M U R
Hárgreiðsla við allra hæfi.
TJARNARSTOFAN
rjamargötu lo Vonarstrætis-
megin — Sími 14-6-62.
Hárgreiðslustofa
Austurbæjar
María Guðmundsdóttir.
Laugavegj 13. simi 14-6-58
Nuddstofan er á sama
Rödd Carólínu lét annarlegá i
hennar eigin eyrum. Hún var
hvell og hvöss og allt öðru vísi
,en hún hafði aetlað sér.
— Þannig líður mér.
—' Segðu þetta ekki, sagði
Carólína. — Það bætir ekkert
úr skák. Þetta er ekki satt.
— Víst er það satt.
— Þú veizt ekkért um hvem-
ig þetta vildi til.
— Nei, en ég... Fenella and-
varpaði os svo settist hún upp.
Hár hennar flaksaðist losara-
lega niður með rauðflekkóttu
andlitinu. — Ég vildi að það
kæmi fyrir, Carólína. Innst.
innst inni vildi ég það í raun
og veru.
— Þetta er ekki satt' Caró-
lína hirti ekkj lengur um það
þótt rödd hennar væri hvöss.
Þú finnur til sektarkenndar,
vegna þess að þú gazt ekki með
einhverju móti komið í veg fyr-
ir þetta. öllum líður þannig þeg-
ar einhver deyr. Fólki finnst
alltaf sem það hefði kannski
getað hindrað þetta, ef það
hefði hagað sér einhvem veginn
öðru vísi.
— Nei. sagði Fenella. — Ég
vildi verða frjáls.
— Það er ekki satt, endurtók
Carólína — Jú, kannski stund-
um. En ekk; í raun os veru.
Ekki í gærkvöldi til dæmis.
— Það er ekki að marka
kvöldið í gær, sagðj Fenella.
— Hvers vegna ekki?
— Ég var eins og í draumi.
Það hefði aldrei enzt til lengd-
ar.
— Kannski er það eina
kvöldið sem máli skiptir.
Fenella hristi höfuðið og það
var eins og hún væri ósegjan-
lega þreytt. — Þú myndir
aldrei geta skilið þetta.
— En þótt þú hafir verið á
báðum áttum í sambandi við
Harry. sagði Carólína, þá hef-
ur það engu breytt um þetta
bílslys hans.
— Hvað veizt þú um það?
Rödd Fenellu var hljómlaus
Og kuldaleg Andlitið á henni
var sljólegt og tómlegt. Caró-
lína varð hálfhrædd. Þetta var
ósvikin örvænting, hjálparvana
og vonlaus.
— Hefurðu fengið nokkuð að
borða? Um leið og Caxólína
var búin að sleppa orðinu,
fann hún hvað þetta var fá-
fengileg spuming. En samt var
það staðreynd, að tómur magi
bætti ekki líðanina. Til allr-
ar hamingju er það heilbrigð
skynsemi og hversdagslegir smá-
munir sem hjálpa fólki til að
standast áföllin.
— Já. en þú hefur ekkert
fengið, sagð; Fenella. Hún stóð
upp og riðaði lítið eitt. — Ég
skal fara niður <yv taka eitthvað
til.
— Ég skal sjá um það. sagði
Carólína. — Vertu hér kyrr. Ég
skal koma upp með kaffi.
— Nei. Fenella hristi af sér
hönd Carólínu og gekk nokkur
skref í áttina til dyra, — Ég
fer. Ég get ekk; verið hér. þeir
þurfa á mér að halda.
—- Lögreglan?
Fenélla svaraði ekki og um
leið og hún steig fyrsta skrefið.
hneig hún niður í gólfið í öng-
viti.
Carólína hljóp fram í ganginn.
hún kallaði á Hugh Sherwin
og hann kom upp ásamt Rutter
lögregluþjóni og þeir báru Fen-
ellu inn í herbergj hennar og
lögðu hana í rúmið. Hún var
ekkj meðvitundarlaus lengi, en
þegar hún opnaði augun á ný,
33
var eins og hún vissi ekki hvar
hún var né hvað komið hefði
fyrir. Það var eins og hún væri
undrandi á að sjá Carólínu og
spurði hana hálfhissa hvenær
hún hefði komið. En þegar
Carólína ætlaði útúr herberg-
inu til að biðja Sherwin að
hringja á lækni, greip Fenella
um úlriliðinn á henni ™eð þess-
um ótrúlega sterku höndum og
vildi ekki sleppa henni.
Herra Sherwin var þegar bú-
inn að hringja { lækninn. Frú
Dewhursf læddist inn í herberg-
ið til að segja Carólínu frá því.
Frú Dewhurst var komin í
svartan kjól, en því miður
gerði hann aðeins að verkum, að
það var eins og hún væri á leið
í síðdegisdrykkju.
Hún bar varirnar uPP að eyr-
anu á Carólínu og hvíslaði:
— Það eru komnir fleiri lög-
regluþjónar, góða mín. og einn
þeirra, fulltrúinn býst ég við,
spurði eftir yður. Ég skal sitja
hjá Fenellu meðan þér eruð
niðri.
Einhvern véginn tókst Carð-
línu að losa um tak Fenellu á
handlegg sér og fór síðan út
og frú Dewhurst settist í stól
við rúmið.
Carólína fór inn í herbergi
sitt aftur, klæddi sig og fór
síðan niður.
Ingram lejfnilögreglufulltrúi
var á vappi um húsið og virti
fyrir sér eyðilegginguna af völd-
um eldsins. Hann þáði fúslega
kaffibolla í eldhúsinu, sem
hafði sloppið tiltölulega vel.
Hann var stór maður, þrekinn
og býsna myndarlegur á sinn
holduga hátt. í réttum einkenn-
isbúningi með hæfilegt mágn áf
gullsnúrum hefði hann sómt sér
vel. En stórt andlit hans var
greindarlegt og blá augun at-
hugul og skýrleg.
Hann sagði fátt fyrr en hún
var búin að hella á könnuna
og þau voru setzt hvort and-
spænis öðru við plasthúðað
borðið. Þá tók hann snögglega
til máls; ..Jæja, hvað voruð
þér að segja við Rutter lög-
regluþjón, ungfrú Dyer? Þér
sögðuð eitthvað um að herra
Lyddon hafj haldið að einhver
vildi hann feigan. Og þér
minntust á tvo ókunnuga menn.
Viljið þér útskýra þetta nán-
ar?
Carólína dreypti á heitu kaff-
inu og hún réð varla við hugs-
anir sínar. Hún vissi varla
hvað hún hafði átt við. Og hún
var farin að hugsa um mat.
Það var ekk; vegna þess að hún
væri minnstu vitund svöng,
heldur hafði hún allt í einu
gert sér ljóst að nú þegar
Harry var dáinn og Fenella
með einhverskonar taugaáfall,
yrði hún að sjá um matseld-
ina, og þótt hún væri ekki sér-
lega fær í þeim sökum, var tiÞ
hugsunin Um að hafa eitthvað
fyrir stafni svo uppörvandi. að
hún vildi helzt ekki bsegja
henni frá
■— Myrti einhver hann? spurði
hún og hugsaði um leið um
það, hvað hún gæti haft til há-
degisverðar. Fyrir bragðið varð
rödd hennar rólegri, þótt hugs-
un hennar skýrðist ekkj mjög.
— Var það morð?
És er hræddur um að þetta
gangi of fljótt fyrir mig, sagði
fulltrúinn. — Ég er rétt að
byrja að kynna mér málavöxtu.
En þér sögðuð að herra Lydd-
on hefði sagt að einhver vildi
koma honum fyrir kattamef.
Hún hugsaði: — Ég gæti haft
eitthvað ósköp einfalt, svo sem
soðinn fisk með steinseljusósu.
En það minnt; hana á spítala-
vistina. Það væri miklu skyn-
samlegra að hafa almennilega
steik. ef kjötbiti var tii í hús-
inu, sem var öldungis óvíst.
_— Þér vitið sjálfsagt allt um
bílslysið sem við lentum í fyr-
ir nokkrum dögum, sagði hún.
—• Mér hefur verið sagt frá
því. já.
— Jæja, herra Lyddon virtist
SKOTTA
Skipholti 21 simar 21190-21185
Di
eftir fiokun i sima 21037
þórður
sjóari
4633 — Neyðaróp Hassans hefur heyrzt á ,,Brúnfiski‘‘. Það er
strax kallað á Þórð, en er hann ber heyrnartækið að eyranu,
'heyrist ekkert. Sambandið hefur verið rofið.
Hanri talar við skipstjóra ítalska dráttarskipsins og segir hon-
um að kalla á sig ef nauðsyn krefji og skýrir jafnframt frá fyr-
irætlun sinni að rannsaka þessa dularfullu atburði nánar.
Nú stefnir hann að óþekkta skipinu á fullri ferð og bíður
þess eftirvæntingarfullur að sjá, hvað þar sé eiginlega um að
vera. Smáskærur og deilur um borð í stórum og litlum skipum
er ekkert óvenjulegt, en hér gæti líka verið um alvarlegri hluti
að ræða.
CHERRY BLOSSOM PADAWAX
er gjörbylting í skóáburöi
,,Ég er búinn að finna út soldið um stelpur. Ég hef ekki efni
á þeim!“
VONDUÐ SVISSNESK
DÖMU- og HERRAOR
MAGNUS E.
BALDVINSSON
Laugav. 12 sími 22804 , ^
Hafnarg. 49 - Keflavík. /
Jfémds,
jpoftr
SLYSAIRYGfilNOM
LATID EKICI SLYS
HAFA AHRIF Á
FJÁRHAGSAFKOMU YÐAR
TRYGGiNGAFÉLAGIÐ HEIMIRf
LINDARGÖTU 9 • REYKJAVfK • SÍMI 22122 — 21260
&
★
★
★
★
★
★
★
★
★
★
BYGGINGA
VÖRUR
Asbest-plötur
Hör-plötur
Harðtex
Trétex
Gips þilplötur
Wellit-einangrunarpiötur
Alu-kraft aluminpappír
til húsa-einangrunar
Þakpappi, tjöru og asfalt
lcopal pakpappi
Rúdugier
MARS TRADING CO, H.F.
KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373