Þjóðviljinn - 09.08.1966, Síða 8

iönm
jg' SÍÐÁ — ÞJÖÐVILJINN — Þriðludagw 9. ágúst 1906.
CLAUDE CATTAERT:
ÞANGAD
SEM
GULL-
FISKAR
og nöldraði mikið með hálft soð-
ið bjúga í hendinni.
— Ekki einu sinni nóg i eina
máltíð. Ég hélt að þið, þetta fólk,
hefðuð alltaf ísskápana fulla af
alls konar kræsingum.
En það hugarflug! Eins og dýrt
er að lifa.....
Pitou var að opna og loka
skápum; hann kom að einum
sem var ramlega læstur.
— Þarna er maturinn geymd-
ur, sagði ég-
—- Hvemig veiztu það?
— AÍ því að hann er lokáð-
ur-
— En matur er til að éta
hann.
— Nei, sagði ég. — Hann er
til að fylla skápa.
Hann rótaði í bakpokanum og
dró upp lyklakippuna.
— Nú skaltu sjá — við skul-
um kenna þeim að hamsjFra.
Mér var farið að leiðast. Krani
lak; úti í húsagarðinum var titr-
andi rödd að raula lag sem var
ósköp lfkt Tango des Fauvettesl.
Pitou var að glíma við skáp-
inn.
— Svo getum við borðað
kvöldverð meðan við horfðum á
sjónvarpið.
— Hefur þú séð sjónvarp?
— Nei, en allir hafa sjónvarp.
Það sem honum datt i hugU
Foreldrar mínir áttu ekki sjón-
varp og ekkert af frændfólki
okkar. Mér leizt ekki þannig á
þessa fbúð að þar væri sjónvarp.
Skápdymar opnuðust- Pitou
mátti eiga það, að hann var
slyngur með lyklana sína-
Jæjá, mikið var!
f Hann fór að róta í dósum með
túnfiski og sardínum, grjóna-
pökkum og flöskum af olívuolfu-
Ég vissi ekki hvað hann hafði
búizt við að finna.
Að tokum borðuðum við upp-
úr kæfudós og hálfa bjúgað, en
þama var ekkert sjónvarp eins
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu ocr Dó«4ó
Laugavegi 18 III hæð (lyftal
SfMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- 02 snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMI 33-968
D Ö M U R
Hárgreiðsla víð allra hæfl
TJARNARSTOFAN
Tjarnargötu 10. Vonarstrætls-
tnegin — Sími 14-6-62.
og ég hafði þótzt vita. Hann
ætlaði aldrei að jafna sig á þessu
og hélt áfram að tala um fimm
hundruð frankana sem amma gaf
mér í jólagjöf, bar saman gömlu
og dælduðu gasvélina við gasvél-
ina sem amma hans átti og hann
átti bágt með að trúa því að ég
færi næstum aldrei í bíó.
Eftir matinn héldum við áfram
að snuðra um íbúðina. I setu-
stofunni teiknaði Pitou skegg á
málverkið af ömmunni — það er
árátta á ungum * piltum — og
skoðaði skreytingámar og lýsti
því yfir að þær væru fjandi
Ijótar- Nú var til fullt af plast-
dóti sem var miklu skrautlegra
og smartara-
Við vorum orðin syfjuð-
Klukka sló í einhverju útvarpi.
Ekki mjög langt frá voru slögin
hjá klukkusafnaranum að óma
niður í húsagarðinn; allt í einu
langaði mig til að heyra þau,
þótt þau færu yfirleitt í taug-
amar á mér.
Pitou fór aftur að tala um
föður 'sinn og var enn viss um
að hann fyndi hann. Mér fannst
hann dálítið bjartsýnn, en í raun-
inni var ég alveg eins viss um
það sjálf að ég fyndi mömmuna
sem ég þráði, þegar ég kæmi
heim. Ég hugsaði svó mikið um
hatta að ég fann til. Ég leit á
símann við. hliðina á rúminu;
hann myndi hringja og það væri
móðir mín og sagði það sem ég
vildi að hún segði- Ég ráfaði um
herbergið, bældi niður löngun til
að gráta; tár bæta sjaldan úr
skák. Ég fiktaði við hurðina á
snyrtibórðinu en síminn hringdi
alls ekki. Allt í, einu fékk ég
snöggt reiðikast og fleygði mynd-
inni af feita krakkanum bvert
vfir herbergið.
Pitou (hrökk við. — Hvað
qengur á?
— Skítur! sagði ég.
Fætumir skulfu undir mér,
en mér leið betur. Ég held að
bessi athöfn hafi drepið Patrick
í mér örugglegar en dauði hans.
Ég fór að glugganum og settist
við hann og skimaði útum rifuna
milli hleranna á fólk sem var
að, viðra sig á svölunum og
tala um hitann og óveðrið sem
aldrei kæmi.
Ég vaknaði á grúfu á gólftepp-
inu. Pitou svaf ennþá í rúmi
barnósfrúarinnar. Biti af bjúga
hafði festst í tönnunum á mér, og
þetta vírarusl, sem ég er með
uppi í mér til að rétta þær,
særði mig. Ég fór fram í baðr
herbergið og reyndi að ná bitan-
um, en gat það ekki; ég ákvað
bvi að taka útúr mér víraruslið.
Ég varð að toga hraustlega í það;
ég hélt tennurnar ætluðu úr mér
um leið. Ég uppgötvaði annað
tanntæk; í glasi. fullt af tönnum
— afi hafði átt svona líka, en
hann notaði það næstum aldrei-
Pitou kom fram þrútinn í fram-
an og hálfótótlegur; hann tók
upp tanntækin og sneri þeim við-
Hann hafði aldrei séð svona
víratæki eins og ég átti; en
næstum allir krakkarnir í sex-
tánda hverfi eru með svona.
Hjann fór að taka dótið sitt
upp úr bakpokanum. Hann vildi
hreinsa lyklasafnið sitt og koma
öllu í lag — hann er einn af
þeim reglus*ömu. Ég var að velta
fyrir mér hvað ég gæti gefið
gullfiskunum að borða, þegar'
dyrabjöllunni var hringt. Áður
en við vorum fyllilega búin að
átta okkur á þv£, var hringt aft-
ur.
—/ Svei, skítur, sagði Pitou
lágl/
Þetta er allt og sumt sem sem
hann getur sagt þegar mikið ligg-
ur við- Svtma er það líka með
flest fullorðið fólk.
— Er einhver að koma inn?
— Heyrirðu það ekki?
Ég þreif strandtöskuna mína,
tók tanntækið og þaut' fram i
ganginn. Pitou var á hælunum
á mér.
Þau voru búin að opna dym-
ar, en slagbrandurinn kóm í veg
fyrir að þau kæmust irm. Lang-
þreytt rödd, sennilega rödd bar-
ónsins, var að segja: — Hvaða
bálfviti hefur sett slagbrand-
inn......
Og barónsfrúin, ein af þessum
rólegu, svaraði: — Það er til-
gangslaust að æsa sig upp- Ar-
mand'ína er hrædd við innbrots-
þjófa, hún hlýtur að hafa .......
Baróninn rdaðist ekkert; þvert
á móti hringöi hann dyrabjöll-
unni eins og óður maður- Á með-
an þutum við gegnum setustof-
una; en þar var dimmt og Pitou
rakst utaní !ágt borð og kín-
verskur postulínsvasi riðaði dá-
lítið og flaug síðan á loft og
brotnaði £ mél á bletti af beru
gólfi. Hnúður af armstól, ryðgað-
ur nagli og nokkrir sígarettu-
stubbar fengu frelsi.
1 þetta sinn tapaði baróns-
frúin róseminni. — Jæja, ertu
nú ánægðari; nú hefurðu gert
stúlkuna ofsahrædda — og hvað
skyldi hún nú hafa brotið?
Við vorum komin fram í eld-
húsið. Pitou opnaði dymar að
bakstiganum; það var eins og við
kæmum út í kolsvarta holu. Við
fórum framhjá stofuhæðinni og
vorum komin niður í kjallara,
fórum upp nokkur þrep og kom-
umst út framhjá húsvarðarher-
berginu- Sjónvarpið var ekki á
— það er engin dagskrá á
morgnana — en útvarpið var
hátt stillt-
Við hlupum góðan spöl úr
einni götu í aðra; mér fannst ég
vera eins og í dnaumi, hlaupa
án þess að komast áfram, húsin
sýndust öll eins og þau holluðu
sér áfram og ætluðu að velta
yfir okkur. Loks sátum við neðst
í steinþrepum milli húsa með
lokuðum gluggahlerum. Pitou tók
andköf eirfe og gamall maður.
— Bölvað pakkið, það hefur
ekki farið burt yfir helgina.
Hvað ætli þáð hafi átt að þýða!
Hann var stórhneykslaður-
Eitthvert útvarp var að lýsa.
knattspymukeppni. Pitou róaðist
dálítið og fór að hrista höfuðið.
— Skyldi fóturinn á Fontaine
þola þetta? Ég er hræddur um
ekki. Hann er búinn að vera
að mínu áliti. Það er leitt með
svona fínan leikmann eins og
hann.
Ég hef litlu meiri áhuga á
knattspymu en golfi eða jafn-
vel kvikmyndastjömum. Ég var
óð hugsa um gullfiskana í bað-
kerinu, en ég hafði samt áhyggj-
ur af hópnum. Ég leit kæruleys-
islega niður í strandtöskuna
mína eins og þeir hefðu ef til
vill hoppað niður í hana þegar
bjallan hringdi- Ég tók upp
tannkremið — og það var eins
og það sem afi hafði notað.
Pitou fiissaði. — Þetta var
sniðugt hjá þér.
En sú óheppni! Þetta myndi
ekki komast upp í mig. Ég get
rétt ímyndað mér uppistandið
sem yrði heima. Þessi tannvír
kostar einhver býsn, eins mikið
og brjóstnál frá Cartier hafði
S KOTTA
LEBURJAKKAR
RÚSKINNSJAKKAR
fyrir dömur
fyrir telpur
Verð frá kr. 1690,00
VIDCERÐIR
LEÐURVERKSTÆÐl
ÚLFARS ATLASONAR
Bröttugötu 3 B
Sími 24678.
Nú fer ég að skilja af hverju bekkurinn þinn tapar alltaf í
körfubolta!
tryggingafelagið heimir;
IINOARGATA 9 REYKJAVIK SlMI ,21260 SlMNEFNI . SURETY
4816 — Sljotið hefur aðeins snert Fisser Iítillega og reynir
hann að komast undan. En flótti hans er hindraður.
„Eruð það þér, hafnarstjóri?“ hróþar Þórður- „Já, við náðum
óþokkanum!“ Þórður kemur til þeirra. „Jæja, svo eru hér ntíkkr-
ar spuri Ingar. Varst þú einn dag þjónn í klúbbnum?“ Og þegar
maðurinn kinkar kolli: „Og var þessi vinur þinn um borð í skút-
unni að vinna þar skemmdarverk sem Hardy borgaði fyrir?‘‘
Hinn kinkaði aftur kolli. „Þá er röðin komin að hinum.“
Leðurjakkar
á stúlkur og drengi.
Peysur og peysuskyrtur.
Góðar vörur — Gott verð.
Verzlunin Ó. L
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500
<§níineníal
Útvegum eftir beiðni *
flestar stærðir hjólbarða
á jarðvinnslutæki
Önnumst ísuður og
viðgerðir á flestum stærðum
Gúmmívinnusfofon h.f.
Skipholti 35 — Sími 30688
og 31055