Þjóðviljinn - 07.10.1966, Qupperneq 8

gjSCna---ÍOQÐVILJraN — Föstudaeaar Z. ofctobear MBS

í H U S I
MÓÐUR MINNAR
Eidri* JULIAN GÉ0A6
— Eins og ég, eigið þér við,
sagði Charlie Hook og brostí.
— Þér verðið að fyrirgefa,
lierra Hook. Börniu yðar eru ..
jæja, ef trl vill eru þati undan-
tékning sem staðfesta regltma.
— En ég er hraeddur um að
þa/u hafi verið mjög dönaieg við
yður áðan.
— Engin böm geta aíltaf ver-
ið kurteis, herra Hook- Hún tal-
aði með myndugleik, sem ekki
hafði vottað fyrir í rödd hennar
fyrr om kvölÆð- Og hvað sem
því Bður .... þá eru fjarvistír
föðar að herman yfírleftt, yfirieitt
óheppilegar fyrir bömin. Og
Louis, Louás en engin undan-
tekning hvað þetta snertír.
— En móður hans — þykir
henni ekki vasnt um hann?
— Jú, auðvrtað þykir henni
vaent om hann. En hún er ....
öðru vísi, herra Hot>k, ef ég á að
vera hreinskrlin, öðru vísi en
það fóik sem við höfum yfírleitt
samband við. Hún er reyndar
frá Maat — það skýrir það
karmski að nokkru.
Charlie Hook hló og hóstaði
þegar hann fékk reykinn í háls-
inm. Var þetta svona fyndið,
herra Hobk? spurði ungfrú Deke
undrandi.
— Nei, hann hóstaði. Nei —
þér verðið að fyrirgéfa- Ég fer
oft norður f viðskiptaermdum.
’&g heid ég skilji hvað þér eigið
við.
— Það er einmitt það.
* — En hvers vegna emð þér
héma, ungfrú Deke — en ekki
móðir Louis?
Ungfrú Deke rétti úr finguma:
Frú Grossrter veit ekki hvar
Louis er-
— Hvers vegna ekki?
— Vegna þess að ég sagði
hermi það ekki, svaraði hún
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð flyfta)
SÍMI 24-6-16,
perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
D ÖM U R
Hárgreiðsla við allra haefi
TJARNARSTOFAN
Tjamargötu 10, Vonarstrætis-
megin — Simi 14-6-62.
blátt áfram. Ég hélt það væri
betra að ég sækti Louis sjálf-
— Og ætíið þér dcki að segja
hermi hvajr þér funduð hann?
— Auðvitað neyðist ég til að
segja hermi það, herra Hook- En
ég held hún geri minna uppi-
stand — en ef hún hef£i sjálf
fundið hann héma.
— Gerir hún efcki uppistand ..
ég á við, hún gæti hæglega gert
mikið veðtrr út af þessu, er það
ekki?
Ungfrú DeKe svanaði ekki, og
haam laut niður og endurtób
spuminguna.
44
— Ef til viH, svaraði hún að
lokum.
— Ég sfcil. Charíie HoOk stóð
upp. Hún er vond við strákinn
— er það skýringin? Hún vill
kannski ekki að of mikið sé
talað um þetta?
— Ég hef ékki sagt að hún
væri slæm, herra Hoote- Ég veit
ekkert um það- Hún leit niður á
hendur sínar.
— En kemur hún ekki með
neina kæru?
Ungfrú Deke tót upp. Nei, það
held óg að hún geri ekki.
Charlie Hook hugsaði sig «m
andartak. AHt í lagi, sagði hann.
Hann fleygði sígarettasfcabbnum
inn í arininn- Allt í lagi, ég skail
fara og sækja Louis-
Við dymeB" sneri harm sér við.
Þakka yður fyrir, wngfrú Deke.
Hún starði á ehAvem blett
fyrir ofan höfuðið á honwm. Hún
brostí ögn.
Hann gekk fram í anddyrfð og
lokaði á eftir sér.
Hægt og rólega tófc hann upp
sígarettu- Harm var aðeins ör-
lítið skjálfherrtur þegar hann
kveikti í henni- Hann fíeygði
brunnum eldspýtum í gólfíð. Sfð-
an hallaði hann sér upp að
veggnum og andaði frá sér. HSann
saug sfgarettuna ákaft og lokaði
augunum. Hamingjan sanna!
tautaði hann fyrir rrsormi sér.
Það leið stundarkom áður en
hann opnaði augwn aftur. Hið
fyrsta sem hann gerði var að
stilla klukkuna sína- Svo gekk
hann að stigamum og lagði við
hlustimar- Ekkert hljóð heyrðist
nema tifíð í veggklukkunni-
Hsnn opnaði dyrnar að ddhús-
stiganum. Raddir — skerandi
reiðilegar? — heyrðust upp til
hans. ,
Hamn gekk í skyndi niður stig-
ann, fann dymar að eldhúsinu
og opnaði þær.
Þau sátu öll kringum borðið
nema Húbert. Húbert stóð ttpp
við dymar út að garðinum- Vang-
■ar hans voru rjóðir og hann var
reiður- Þau vonu öH reið.
Charlie Hook stóð kyrr og
strauk litlafingri um efri vör-
ina. Dymar lokuðust hljóðlaust
á hæla honum. Hann hafði trufl-
að rifrildi þeirra, ekki bundið
endi á það.
— Hæ, sagði harrn. Ég er
Cbarlie Hook-
— Já, sagði Elsa. Við vitum
það-
— Ég sagði þeim það, sagði
Húbert.
Charlie Hook hryklaði brýmar.
Elsa? spurði hann.
— Já. Það er ég sem er Elsa-
Og ég veit allt um þetta. Mamma
sagði að þú ....
Charlie Hook lyfti upp hend-
inni- Dokaðu við. Það virðist vera
nægilegur gauragangur hér, þótt
við förum ekki að bæta meiru
við. Hvað er þetta — fundur?
— Já, stendur heima.
— Hvað er að?
Húbert steig skrefi nær, hann
var með kreppta hnefa. Þau vilja
ekki láta hann fara, sagði hann.
Þau vilja ekki skilja þetta —
þau vilja það ekki með nokkru
móti. Ég sagði þeim hvað þú
hefðir sagt — um fangelsi og allt
hvað eina og ég .... og ég ....
Vanfr hans skulfu-
— Vertu rólegur, sagðr Charlie
Hook og leit ekki af hópnum
kringum borðið. Þetta er nú
varla svona slæmt, eða hvað?
— Lotris, sagði Dunstan með
áherzlu. Louis er einn úr fjöl-
skyldunni- Það erum við öll
sammála um — nema Húbert.
— Ég er vist sammála því. Og
vist! hrópaði Húbert-
— Þú ert það ekki, svaraði
Dunstan, rólega og með fyrirlitn-
ingu.
— Þú lýgur þvf'!
— Svoria, svona. Charlie Hook
hsekkaði róminn örlítið- Heyrðu
mig, sagði haim og beindi orð-
ym sfnum til Dunstans. Þú seg-
,ir að Louis sé einn úr fjölskyld-
unni. Er það ekkí?
Dunstan kinkaði kolli, þungur
á brúnina-
— Hvemig vitíð þið að hann
er einn úr fjölskyldurmi?
— Af því að mamma sagði
það, svaraði WiIIy.
Charlie Hook hætti að strjúka
á sér vörina. Mairrma sagði það?
— Þegiðu, Willy! sagði Dunstan
reiðilega.
— En hún gerði það! Litli
snáðinn var sárgramur- Það varð
þögn við borðið. Hún sagði það.
Var það ekki, Elsa — er það
ekki satt?
Elsa, laut höfði- Jú, sagði hún
lágri röddu.
— Þama sérðu! Willy brosti
sigri hrósandí.
Charlíe lett á bamin Iwært af
öðou. Dunstan var líka staöinn
upp, dökkur og þéttur,- Willy,
brosandi át að eyram. Elsa
horfði í aðra átt, Díana virtist
með hugann víðs fjarri. Jiminee,
alhir á iði-. Húbert, reiður' og
ringlaður. Og Louis, sem horfði
á þaiu á víxl eftir því hver tal-
aði og sagði ekkert .sjálfur.
Loks sagði Charlie. Hvenær'
sagði mamma þetta,. Willy?
Willy hætti að brosa. Hann leit
á öll systkini sín, en ekkert
þeirra vildi líta á hann. Ég er
búinn að gleyma .... ég ....
— Hann á v-við, byrjaði Jim-
inee- Hann á v-við, að við b-
báðum öH saman m-mömmu
og hún sv-svaraði b-bæn okkar.
— Bsen? Já, ég.skil. Nú brosti
hann í fyrsta skipti. Eins og af
hendingu svipaðist hann um í
eldhúsinu — sá háu, hvítu
þvottavélina, marglitu krúsimar
á þvottagrindinni, allt í röð og
reglu. Hann tók upp sígarettum-
ar og kveikti í einni án þess að
flýtai sér. Hendur hans voru
breiðar og flatar með sterkleg-
um, slétfcum fingrum, neglumar
stuttklipptar og jafr.ar- A vísi-
fingri vottaði aðeins fyrrr tó-
bakslit. Bömin fylgdu hverri
hreyfíngu hans með augunum.
— Jæja, sagði hann að lokum,
fhugaindi, og nú var hann aftur
orðinn alvarlegur á svip. Gerty
var líka ein úr f.iölskyldunni,
var það ekki?
Það kom ekk«-t svar. Charlie
Hook horfði ekki beint framaní
Dunstan. Hann hélt áfram með
hægð: Við misstum hana, var það
ekki?
— Hún syndgaði, sagði Dun-
stan hvössum rómi.
Charlie Hook lyfti höfðinu ögn.
Og laun syndarinnar eru trú-
lega ....
— .... dauðinn. Já.
Charlie Hook þurfti ekki að
líta á bömin til að fínna að a.nd-
rúmsloftið hafði breytzt. Þau
voru ekki alveg eins óvinveitt
honum — ekki alveg.
— En nú erum við ekfci að tala
um dauðann, Dunstan, sagði
hann mildum rómi- Hér á eng-
inn að deyja. .
— Ég sagði ekki að ....
— Bíddu hægur! Ég vil ljúka
rr.áli minu, drengur minn. Hann
þagði við. Þið vitið hvað hefði
komið fyrir, ef þetta hefði frétzt
— þetta með Gerty, ha? Elsa, þú
veizt það, er það ekki?
Hún kink^ði ko’li. Nú horfði
;hún á hann.
— Þú veizt það Ifka, Dunstan?
— fg .. • •
— Auðvitað veiztu það- Þá
væri þetta ekki lengur nein f jöl-
skylda, ha? Það væri bamaheim-
ili fjndr alla hrúgona — ekki
4864 — Viðgerð á „Ethel II.“ er nú fulllokið, svo sigurinn er
aðeins undir leikni siglingarmannanna kominn. Þeir eni báðir
áægðir á ný og ákveðnir að reyna að sigra. — Þegar frú Hardy
kemur heim, fréttir hún að Bobby sé horfinn, ennfremur segir
Brown bílstjóri henni frá árásinni á bryggjunni og frá því er
Þórður og hann hittust á efti'r. Að Bobbi hafi ætlað að hlaupast
burt þegar lionum varð ljóst að áætlun hans hafði mistekizt, en
skipstjórinn náð honum og sagt honum álit sitt svikalaust. Síð-
an hafi Bobby falfð sig.
S KOTTA
— Donni vi-U að óg taki vélai’hljóðið í bílnum hans upp á seg-
ulband!
VORUTRYGGINGAR
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIRS
LINDARGÖTU 9 • REYKJAVtK • StMI 22122 — 21260
Kuldajakkar og úlpur
í ölZum stærðum.
Góðar vörur — Gott yerð.
Verzlunin Ó. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
(oníineníal
%
Útvegum eftir beiðni
flestar stærðir hjólbarða
á jarðvinnslutæki
Önnumst ísuður og
viðgerðir á flestum stærðum
Gúmmívmnustofan h.f.
Skipholti 35 - Sími 30688
og 31055