Þjóðviljinn - 23.11.1966, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — MiðvífcíWíaew 23. nöwem&er S906L
LEONARD GRIBBLE
10
Belloge Court var í Baker Street
og kom ekki byggingarstílnum
við; ekkert h'afði verið gert til
að ná blæ umhverfisins í þessu
prjálkennda samsulli steins og
gips, sem sloppið hafði við
sprengjur loftárásanna. *
Svæðið umhverfis húsið var
skreytt daufingjalegum blóma-
beðum, umgirtum lágum grind-
verkum sem gyllingin var hálf-
flögnuð af og á olíuflekkaðri
stéttinni stóðu bílar, sem minntu
fremur á hraðbáta.
Lögreglubillinn sem Slade og
Clinton sátu í, beygði inn um
vinstri innkeyrsluna. Leynilög-
regluþjónarnir tveir stefndu að
anddyrinu, sem var ' uppljóm-
að. í miðju ljóshafinu stóð dyra-
vörður og las í blaði. Hann leit
rannsakandi á hina nýkomnu',
eins og hann vildi festa sér and-
lit þeirta í minni. Hann var há-
vaxinn og í bláum einkennisbún-
ingi með messinghnöppum og
éinkennishúfunni var tyllt á
skakk.
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snjn-tistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMI 33-968
DÖMUR
Hárgreiðsla við allra hæfl
TJARNARSTOFAN
Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
megÍD - Sími 14-6-62.
— Við erum frá Scotland Yard,
sagði Slade. — Viljið þér gera
svo vel að leyfa okkur að líta
á íbúð herra Johns Ðoyce?
Manninum varð hverft við,
en svo rétti hann úr sér. Hann
braut blaðið saman með hægð.
— Ég sá að eitthvað varð að '
honum á meðan á leiknum stóð.
Hann hikaði og starði á lögreglu-
mennina tvo. Hann virtist eng-
ar áhyggjur hafa af návist
þeirra. — Hvað er eiginlega á
seyði? spurði hann. — Þið ætlið
þá ekki að segja mér að . . .
— Nei, það ætlum við ekki
að gera, greip Slade fram í. —
Hvar er þessi íbúð?'
Maðurinn leit á hann dálítið
sár, en hann virtist heimspeki-
lega sinnaður.
— Ég skal sýna yður hana. . .
þetta er annars undarlegt, því
að unga stúlkan minntist ekk-
ert á að neitt alvarlegt hefði
komið fyrir. þegar hún kom
hingað.
Orð hans höfðu sín áhrif á
Slade. — Hvað eruð þér að
segja? Hver var það sem kom?
Með stillingu og þolinmæði
sagði vörðurinn: — Vinkona
herra Doyces að sjálfsögðu . . .
Ljómandi lagleg stúika, það verð
ég að segja. Það er annars langt'
síðan ég hef séð hana hérna,
en honum helzt sjaldan lengi á
þeim, þessum pilti!
Slade sá votta fyrir glettni
í bláum augum mannsins og hon-
um var Ijóst að hann hafði van-
metið hann við fyrstu sýn.
— Er hún hérna núna? spurði
hann.
— Nei — hún kom niður aft-
ur þegar hún var búin að bíða
svo sem hálftíma.
— Var hún með nokkuð með-
ferðis?
— Litla handtösku.
— Sagði hún annars nokkuð?
— Ekki orð.
— Jæja, herra — hm —?
— Milligan, herra minn.
— Jæja, Milligan, getið þér
lýst henni?
Klapparstíg: 26
Sími 19800
p!Mrl.!nUj|.JÍl
Condor
Dyravörðuria verð hugsi. —
Tja, bún hefur verið svo sem
einn og sextíu á hæð. Ljóshærð,
vel hirt hár, mjög vel hirt —
náði alveg niður á axlir.
— Þér kunnið að nota augun!
Nokkuð fleira?
Milligan brosti út að eyrum.
— Ætli ekki það! Það var sveifla
í göngulaginu, ef þér skiljið hvað
ég á við. Léttfætt eins og box-
ari. Og skollans ári smart í tau-
inu. Alltaf með furðulegustu
hatta.
— Furðulega hatta?
— Já, með slöri og dinglum-
dangli, hélt maðurinn áfram með
fagmannssvip. — Hún er reyndar
eins og klippt út úr tízkublaði!
— Lesið þér þess háttar blöð?
sagði Slade dálítið hæðnislega.
-— Tja, fólk skilur hér eftir
Möð á hverjum degi. Það er
svo sem ekki af því að ég lesi
þau, en ég lít alltaf á myndirn-
ar. Mér finnst gaman að horfa
á fallegar stúlkur.
Slade heyrði að Clinton ræskti
sig og það var eins og þjöl væri
dregin eftir mjúku járni.
— Jæja, þá getið þér kannski
sagt mér hvers konar varalit
unga stúlkan notaði? spurði
Slade.
— Já, það er nú líkast til,
svaraði hann samstundis. —
Cyclame — það er alveg splunku-
nýr litur. Hún fylgist alveg með,
skal ég segja yður. „Chic“ er
það kallað í tízkublöðunum.
— Það efa ég ekki! Og hvað
heitir svo þessi kvenmaður?
— Það get ég því miður ekki
sagt yður.
-— Getið ekki?
— Ég veit það ekki. Ég hef
ekki séð hana hérna — hann
varð aftur íhugull á svipinn —
nema svo sem vikutíma. Ekki
lengur.
— Kom hún hingað í gær?
— Já, þegar hann ,,hérna þjálf-
arinn kom askvaðandi ■— Raille
heitir hann víst. Við tveir spjöll-
uðum dálítið saman fyrr í vik-
unni. Það væri svei mér ekki
starf fyrir mig að vera á sífelld-
um þönum og fylgjast með því
hvort leikmennirnir séu í standi
og svoleiðis!
— Um hvaða le^ti var það?
— Um hálfellefuleytið.
— Að.kvöhfinn?
— Já, auðvitað. Doyce tefcur
ekki á móti heimsóknum á
morgnana!
— Nei, eikki framar, sagði
Slade. — Hann er dáinn.
En hafi hann búizt við ein-
hverjum talandi viðbrögðum frá
dyraverðinum við þessum furðu-
legu fréttum, varð hann fyrir
sorglegum vonbrigðum. Milligan
lét sér nægja að kinka kolli,
heimspekilegur á svip.
— Það hefnir sín að brenna
ljós sitt í báða enda . . . Slade
hafði ekkert til málanna að
leggja.
— Nú langar mig að líta á
íbúðina hans, sagði hann.
Þeir fóru með lyftunni upp
á fjórðu hæð, og dyravörður-
inn fylgdi þeim éftir ganginum,
sem var málaður með æpandi
grænum lit.
— Númer 47, tilkynnti hann.
— Þá erum við komnir. Hann
steig skref aftur á bak og virt-
ist hafa mikinn áhuga á því að
sjá Scotland Yard að starfi.
— Hvernig væri að fá lykil?
sagði Slade.
— Jahá . . . Maðurinn tók
stóra lyklakippu upp úr vasa
sínum, valdi einn þeirra .*og
opnaði.
— Það getur verið að ég þurfi
að tala við yður fáein orð áður
en ég fer, Milligan. — Meira
var það ekki að sinni.
Dyravörðurinn dró sig í hlé
— honum var það sýnilega
ekki að skapi. Clinton lokaði á
nefið á honum.
— Notalegt, það má nú segja,
sagði hann og litaðist um í rúm-
góðum herbergjunum. — Hæ,
þarna er kvennabúrið!
Á skattholi úr hnotutré var
hlaði af ljósmyndum — allar af
kvenfólki. Flestar sýndu mynd-
irnar lýtalausar tannaraðir. ' All-
ar höfðu skrifað nöfn sín á
myndirnar. Tina og Pearl og
Lottie höfðu skilyrðislaust veitt
ást sína Elsku John eða Ástkæra
John eða Elsku bezta John.
— Hann hefur ekki sóað tím-
anum! rumdi í Clinton og leit á
myndahlaðann frá sjónarhóli
hins ráðsetta eiginmanns og fjöl-
skylduföður.
— Það lítur út fyrir að stúlk-
(gníinental
SNJÓHJÓLBARÐAR
MEÐ NÖGLUM
sem settir eru í, með okkar full-
komnu sjálfvirku neglingarvél.
veita fyllsta öryggi í snjó ög
hálku.
/
Nú er allra veðra von. — Bíðið
ekki eftir óhöppum, en setjið
CONTINENTAL hjólbarðá, með
eða 4n nágla, undir bílinn nú
þegar.
Vinnustofa vor er opin alla daga
frá kl. 7,30 til kl. 22.
I
Kappkostum að veita góða þjón-
ustu með fullkomnustu vélum
sem völ er á.
GÚMMÍVINNUSTOFAN h.f.
Skipholti 35 — Sími 3-10-55.
ÁBYRGÐ Á H ÚSGÖGNI JM
Athugið, að merki / þetta sé á húsgögnum, sem óbyrgðarskírteini fylgir. KaupiS vönduS húsgögn. 0Z54Z FRAMLEIÐANDI í : NO.
PMt fÚSGAGNAMEISTARA ÉLAGI REYKJAVÍKUR
HÚSGAGNAMEISTARAFÉLA6 REYKJAVÍKUR
SKOTTA
hana á að láta kærastann minn í friði.
Loðfóðraðir leður- og rúskinnsjakkar
fyrir dömur og herra
/
Verð frá kr. 4.450,00.
Leðurverkstœðið
Bröttugötu 3 B. — Sími 24-8-78.
TRABANT EIGENDUR
Viðgerðarverkstæði
Smurstöð
Yfirförum ^bílinn
fyrir veturinn.
FRIÐRIK ÓLAFSSON, vélaverkstæði
Dugguvogi 7. Sími 30154.
Kuldajakkar og úlpur
í öllum stærðum.
Góðar vörur — Gott verð. ,
Verzlunin Ó. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).