Þjóðviljinn - 07.02.1967, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 07.02.1967, Blaðsíða 8
3 SfÐA — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 7. febrúar 1967. LAG 25 að hann hafi haft meðferðis svörtu buxur Mandersons, vesti hans og bíljakka, lausa góminn úr munni Mandersöns og vopnið sem hann hafði verið myrtur með; að hann hafi falið þetta, hringt eftir kjallarameistaranum og setzt við símann með hattinn á höfðinu og með bakið að dyr- unum; að hann hafi verið önnum kafinn við símtal allan tím- ann sem Martin var inni í her- berginu; að á leiðinni upp á efri hasðina hafi hann læðzt hljóð- lega inn í herbergi Marlowes og sett byssuna, sem morðið hafði verið framið með — skammbyssu Marlowes, — £ hylkið á arinhillunni, sem hún hafði verið tekin úr; að hann hafi síðan farið inn í herbergi Mandersons fyrir utan dyrnar fleygt fötum Mandersons á stól. sett lausa góminn í skál hjá rúminu og valið föt, skó og bindi úr skápnum í svefnher- berginu- Hér hætti ég í svip lýsingunni á athöfnum þessa manns og ber fram spumingu, sem nú er fylli- lega tímabær: Hver var þessi falski Mander- son? Með hliðsjón af því sem ég vissi eða gat gizkað á með nokkurri vissu um viðkemandi mann, gat ég dregið eftirfarandi ályktanir: I 1. Hann hafði staðið í nánu sjimbandi við hinn látna. Hann Ihafði ekki gert nein mistök í leik sínum við Martin eða þegar hann tadaði við frú Manderson. I ' 2. Hann var ekki óáþekkur Manderson á vöxt að minnsta Jícsti hvað snerti hæð og axla- breidd, en ræður baksvipnum á feitjandi manni, þegar hann er með höfuðfat og í víðum jakka, |En hann var fótstærri en Mand- ,erson, þótt ekki munaði miklu. i 3. Hann hafði mikla hermigáfu iOg leikhæfileika — sennilega reynslu líka- 4. Hann hafði nákvæma þekk- ingu á heimilishaldi Mander- sons. 5. Honum var það lífsnauðsyn að allir álitu að Manderson væri á lífi og innandyra þangað til eftir miðnætti á sunnudagsnótt- ina- Þetta taldi ég ýmist öruggt eða allt að því. Og þetta reyndist duga. Síðan taldi ég upp í sömu röð þær staðreyndir sem ég hafði fengið að vita um John Marlowe, frá hönum sjálfum eða eftir öðr- um léiðum: 1- Hann hafði verið einkarit- ari Mandersons og honum mjög nákominn í næstum fjögur ár. EFNI SMÁVÖRUR J " TÍZKUHNAPPAR Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó Laugav. 18, III. hæð (lyfta) Sími 24-6-16. PERMA Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21 SÍMJ 33-968 I 2. Mennirnir tveir voru álíka háir, báðir voru þreklega vaxnir og herðabreiðir. Marlowe, sem var tuttugu árum yngri. var heldur grennri á vöxt, þótt Manderson væri vel á sig kom- inn líkamlega. Skór Marlowes (sem ég athugaði gaumgæfilega) reyndust um það bil númeri stærri og bréiðari en skór Mand- ersons. 3. Síðdegis fyrsta verudag minn hér, hafandi dregið þessar álykt- anir, sendi ég símskeyti til per- sónulegs vinar míns. kennara við háskóla í Oxford, sem ég vissi að hafði áhuga á leikstarfsemi, svohljóðandi: Sendu mér skýrslu um afskipti Johns Marlowe af leikmálum í Oxford einhvem tíma á undan- förnum áratug. Mjög áríðandi trúnaðarmál. Vinur minn svaraði með eftir- farandi skeyti, sem ég fékk í hendur næsta morgun (daiginn sem líkskoðunin var haldin): Marlowe var félagi í O.U.D-S. í þrjú ár og forseti 19 —‘ lék í Bardolph Cleon og Mer- cutiö, frábær í skapgerðarhlut- verkum og hermilist, eftirsóttur hjá klúbbum og félögum- Mér hafði dottið í hug að senda þetta skeyti. sem svarað var á svo jákvæðan hátt, vegna þess að ég hafði á arinhillunni hjá Marlowe séð mynd af sjálf- um honum og tveim öðrum í búningurh fylgisveina Falstafis með áletrun frá „Kátu konun- um“ og á myndinni var stimpill .frá Ijósmyndara í Oxford. 4. Meðan Marlowe starfaði með Manderson var hann með- höndlaður eins og einn úr fjöl- skyldunni- Enginn annar, að undanskildu þ.jónustufólkinu, hafði eins góð skilyrði til að kynnast í smáatriðum heimilis- lífi Mandersons. 5. Ég gekk úr skugga um, með öruggri vissu. að Marlowe hefði komið á gistihús í Southampton á mánudagsmorgun klukkan 6.30 og þar hefði hann síðan fram- kvæmt það sem til var ætlazt af honum, samkvæmt eigin frásögn og þvf sem hinn falski Mander- son sagði frú Manderson í svefn- herberginu- Hann hafði síðan komið til baka til Marlstone í bílnum, þar sem hann hafði látið í ljós mikla undrun og skelfingu yfir fréttinni af mörðinu. Þetta eru staðreyndirnar um Marlowe sem vitað er um- Nú verðum við að athuga staðreynd númer 5 (eins og hún er sett fram hér að ofan) í Ijósi stað- reyndar númer fimm um hinn falska Manderson- Fyrst vil ég beina athyglinni að mikilvægri staðreynd. Hinn eini sem hafði heyrt Manderson minnast á Southampton yfirleitt, var Marlowe sjálfur. Frásögn hans — sem að nokkru var stað- fest af því sem kjallarameistar- inn heyrði — var á þá lund að ferðalagið hefði verið ákveðið í einkasamtali, áður en þeir lögðu af stað, og hann gat ekkert sagt um það, þegair ég spurði hann, hvers vegna Manderson hefði átt að draga fjöður yfir fyrirætl- anir sínar með því að gefa í skyn að hann ætlaði í tungl- skinsökuferð með Marlowe. Þetta vakti þó engair grunsemdir- Mar- lowe hafði alveg örugga fjarvist- arsönnun með kömu sinni til Southampton klukkan hálfsjö; enginn hugsaði um hann í sam- bandi Við morð sem hlaut að hafa verið framið eftir klukkan þálfeitt — þegar Martin, kjall- arameistarinn hafði farið í rúm- ið. En það var sá Manderson - sem kom heim úr ökuferðinni sem gætti þess að nefna Sout- hampton við tvær persónur. Hann gekk meira að segja svo langt að hringja í hótel í Sout- hampton og spyrja spurninga sem staðfestu frásögn Marlowes og erindi hans. Það var símtalið sem hann var niður.sökkinn í meðan Martin var inni í bóka- stofunni. En nú skulum við athuga nán- ar þessa fjarvistarsönnun. Ef Manderson var heima hjá sér þessa nótt og ef hann fór ekki út fyrr en einhvem tíma eftir klukkan hálfeitt. hefði Marlowe með engu móti getað átt beina aðild að morðinu. Það er vegna fjarlægðarinnar milli Marlstone og Southampton- Ef hann hefði farið frá Marlstone í bílnum á beim tíma sem gert er ráð fyrir — milli klukkan tíu og hálfellefu — með skilaboð frá Manderson — þá hefði þsð verið ógerning- ur fyrir bílinn — 15 hestafla fjögura strökka Northumberland — að komast til Southampton klukkan hálfsjö ef hann fór seinna en um miðnætti frá Marlstone. ökumenn sem athuga kortið og gera viðeigandi út- reikning eins of ég gerði í bóka- stofu þá um daginn. hljótai að komast að þeirri niðurstöðu, að eins og allt lá fyrir. þá virt- ist Marlowe hafínn yfir allan grun, En ef þetta var í rauninni með öðrum hætti; ef Msnderson var dáinn klukkan ellefu og ef Marlöwe brá sér í gervi hans í Hvítbiljum um það leyti; ef Marlowe fór upp i svefnherbergi Mandersons — hvemig er þá hægt að koma bví heim og saman við komu hans til Sout- hampton næsta morgun? Hann varð að komast út úr húsinu, óséður og án þess að til hans heyrðist, og leggja af stað um miðnætti. Og Martin, hinn heyrnargóði Martin, vakti í búri sínu til klukkan hálfeitt með opnar dyrnar hjá sér að bíða eftir símhringingu. 1 rauninni stóð hann vörð við stigann, eina stigann sem lá ofanaf efri hæð- inni. Andspænis þessum vandkvæð- um komum við að lokaþætti rannsóknar minnar- Ég þafði í huga allt það sem áður er nefnt, og það sem eftir var dagsins fyrir líkskoðunina, talaði ég við fólk, yfirfór staðreyndir og próf- aði þær lið fyrir lið. Ég gat aðeins fundið einn veikan hlekk, og hann var að Martin skyldi hafa verið á fótum til klukkan háUfeitt; og þar sem honum hafði verið uppálagt að gera það, þá var það liður í áætluninni og átti að styrkja fjarvistarsönnun Marlowes og því hlaut einhvers staðar að finnast skýring. Ef ég gæti ekki fundið þá skýringu var kenning mín haildlaus- Ég varð að geta sýnt fram á að þegar Martin fór í rúmið þetta kvöld, hlaut maðurinn sem hafði lokað sig inni í svefnherbergi Mandersons að vera kominn á fleygiferð í áttina til Southamp- tön. Reyndar hafði ég fengið hug- mynd um — og lesandinn sjálf- sagt líka — hvernig hinn falski Manderson hefði getað laumazt burt fyrir miðnætti. En ég vildi ekki að neinn fengi grun um þessar vangaveltur mínar. Ef ég hefði verið staðinn að verki, hefði ekki verið hægt að leyna því í hvaða átt grunsemdir mín- ar beindust- Ég ákvað að bíða 6RUNATRYGGINGAR TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMIRf LINDARGÓTU 9 - REYKJAVÍK SÍMI 22122 — 21260 SKOTTA — Ég vildi haía verið uppi á þessum tímum, unglingarnir hafa greinilega aldrei þurft að fara í skólann. <ontineiilal SNJÓHJÓLBARÐAR MEÐ NÖGLUM sem settir eru í, með oldcar full- komnu sjálfvirku neglingarvél. veita fyllsta öryggi í snjó' 'og hálku. Vinnustofa vor er opin alla daga frá kl. 7,30 til kl. 22. Nú er allra veðra von. — Bíðið ekki eftir óhöppum, en setjið CONTINENTAL hjólbarðá, með eða án nágla, undir bílinn nú þegar. ,„un GÚMMÍVINNUSTOFAN h.f. Skipholti 35 — Sími 3-10-55. Kappkostum að veita góða þjón- ustu með fullkomnustu vélum sem völ er á. f-ALT 4 fALT ■ C7'w 5°ensk 9°&dayarQ EINKAUMBOD IMARS TRADIIMG OO LAUGAVEG 103 SIMI 17373 TRABANT EIGENDUR V iðgerðarverkstæði Smurstöð Yfirförum bílinn fvrir veturinn. FRIÐRIK OLAFSSON, vélaverkstæði Dueguvogi 7 Sími 30154.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.