Þjóðviljinn - 09.08.1967, Blaðsíða 5

Miðvikudagur 9. júli 1967 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5
gengum nú á skíðum. Færð
var góð framan af degi, en
tók að þyngjast er fór að
bráðna. Er við vorum komnir
í 1400 metra hæð og Kverk-
fjöll blöstu við á vinstri hönd,
tjölduðum við í annað sinn og
gengum vel frá, hlóðum varn-
argarð og negldum tjaldhæl-
ana vel niður. Suðaustan gola
var og um nóttina gerði smá-
skúr, en morgunninn rann upp
heiðskír og fagur.
Við vorum árla á ferli, enda
var ferðinni heitið í Kverkfjöll.
Tókum við með okkur nesti til
eins dags og var dásamlegt að
geta gengið á skiðum laus-
beizlaður. Gekk ferðin vel, og
eftir fjóra tíma vorum við
komnir upp í Hveradal, sem
er í 1800 metra hæð. Kverk-
fjöll er hæsta hverasvæði
landsins og er næsta fáför-
ult bangað, enda illfært. Þau
standa á miðri norðurbrún
Vatnajökuls. Þröngt skarð
skiptir þeim í tvennt og þar
fellur niður brattur skriðjök-
ull. Fjöllin eru hæst 1920 metr-
ar. Austan við er Brúarjökull,
mikið sprunginn og alveg ófær
eftir að hann skreið fram um
marga kílómetra árið 1963. f
norðaustri blasir við Snæfeil,
er Austfirðingar töldu lengi vel
hæsta fjall heims og sumir
þeirra neita jafnvel enn að
trúa öðru en það sé hæsta
fjall á íslandi.
Til marks um veðursældina
þennan dag má nefna að ekki
settist skýhnoðri að Snæfelli,
en maður getur talið á fingr-
um sér þá daga á ári sem það
er ekki skýjum hulið.
í suðri mátti greina auða
bergbrún Svíahnúka við Gríms-
vötn.
Eftir að hafa dáðst að þeirri
fegurð sem þessi staður hefur

Þessi vera, sem á myndinni sést, er ekki snjómaðurinn ægilegi,
heldur hefur einn af ferðafélögunum sett upp grímu fyrir andlitið.
að bjóða, dottið í ískaldan snæ
og orðið að hörfa undan sjóð-
heitri gufu goshvera, héldum
við aftur í tjaldstað.
í ^Snæheimum'
Morguninn eftir var enn lagt
af stað og stefnt í átt til
Grímsvatna. Frostið um nóttina
hafði komizt i fjögur stig og
gert færið gott og miðaði okk-
ur vel áfram- Þokubakki var
yfir jöklinum í suðri, en bjart
í norðri. Um hádegið var hitinn
kominn í 32 gráður og sólskinið

Sleðinn dreginn. Um það leyti sem myndin var tekln urðu ferða-
langarnir að hætta gönaunni vegna hins mikla hita, sem komst
yfir 30 stig.
svo ofboðslegt að við gáfumst /
upp á göngunni. Áðum við því
og sváfum til sólseturs, en þá
var haldið af stað aftur. Um
miðnætti var komin níðaþoka
og gengum við eftir áttavita.
Miðaði okkur vel áfram og um
hálffjögurleytið, er þokunni
létti, sáum við Grimsfjall beint
framundan. Fórum við vestur
fyrir vötnin, lengri leið, en
ferðin margborgaði sig. Reynd-
ist þetta eini dagurinn er við
fengum bjartan og sáum við
Grímsvötn úr öllum áttum.
Komum við í skála Jöklarann-
sóknafélagsins rétt fyrir hádegi
24. júlí.
Þessi fjal’laskáli á sennilega
hvergi sinn líka hér á landi.
Stendur hann á Svíahnúk eystri
í 1719 metra hæð. Gestabók
hans sýhdi að gestkvæmt er
þama með minnsta móti, aðeins
tveir snjóbílaeigendur síðustu
tvö árin- Jöklarannsóknafélagið
hefur útnefnt hreppstjóra þama
í sennilega óbyggilegasta hreppi
landsins, og er hann Guðmund-
ur Jónasson bílstjóri.
Eftir góðan málsverð fórum
við í kojur, enda örþreyttir og
sváfum langt fram á nótt.
Næsta morgun var komin
svarta þoka, og hélzt svo allan
daginn. Þegar sýnt þótti að ekki
myndi gefast tækifæri til að<$.
skoða nánar náttúruundrin niðri
f Grímsvötnum, lögðum við leið
okkar í íshella sem eru skammt
frá „Snæheimum" en svo nefn-
ist skálinn. Hellarnir hafa
myndazt af jarðhita sem er í
íjallinu, og má líkja þeim
kannski að sumu leyti við hell-
ana í Hrafntinnuskerjum.
Höfðum við verið varaðir við
kolsýrlingseitrun, er myndast
stuiidum þa.r niðri, og gengum
við því með logandi kerti til ör-
yggis, en það reyndist ástæðu-
laust, því svo víða var bráðnað
upp á yfirborðið að hreint loft
lék um allt,. Leið tíminn furðu-
fljótt og var langt liðið á
kvöldið áður en varði. Allir
vorum við á mannbroddum og
bundnir sarnan. Þarna niðri
rauk víða úr malarbyngjum og
einum hellinum má líkja við í-
þróttahöllina í Laugardal — í
smækkaðri mynd. Er kvölda tók
var kominn hörkugaddur og um
nóttina skall á ofsarok af austri
með snjókomu, er hélzt f tvo
daga.
Haldið til byggða
28. jú’lí var farið að lægja
hvassviðrið og létt hafði til.
Lögðum við þá af stað og má
segja að við höfum flogið ofan
brekkurnar af Grímsfjalli nið-
ur á Skeiðarárjökul, því að
vindur blés i bak okkar og
rifahjarn var. Þá var komið
glaðasólskin og útsýni mikið.
Stefndum við beint á Færines-
tinda, sem eru austan Skeiðar-
árjökuls.
Smám saman fór jökullinn að
breyta um svip, úfnaði og varð
illfærari- Að þvi kom svo að
við þurftum að taka af okkur
skíðin og binda allan farangur
á bakið. Um miðnættið höfðum
við náð Færinestindum og áðum
þar í einhverju hrikalegasta
tjaldstæði, sem hugsazt getur,
milli himinhárra jökulbungna.
Við vorum snemma á fótum
næsta dag að venju og enn
skein sólin á skaðbrunnin andlit
okkar. Gengið var nú niður af
skriðjöklinum fast við Jökul-
fell, þar sem Skeiðará beljar
fram undan með þungum dun-
um og boðaföllum- Er það stór-
fengleg sjón. Fórum við í Bæj-
arstaðaskóg, en þar skildum við
farangurinn eftir, ætluðum að
reyna að fá bfl til að sækja
hann.
Nú lá leið okkar yfir eyrarn-
ar að Skaftafelli og óðum við
Morsá sem var aðeins hnédjúp.
Á Skaftafelli var okkur tekið
af hinni alkunnu íslenzku gest-
risni og sendum við Ragnari
Stefánssyni bónda þar og konu
hans beztu þakkir ókkar. Sím-
uðum við nú að Svínafelli og
báðum um bíl, en þar fengum
við þær fregnir að ófært væri
á bílum inn í Bæjarstaðaskóg
vegna Skeiðarár, sem rann fast
við Skaftafellsheiði. Þorsteinn
Jóhannsson á Svínafell bauðst
þó til að ná í farangur okkar
á hestum, hvað hann og gerði,
og er það ekki í fyrsta skipti
sem hann hefur komið okkur
til aðstoðar.
Meðan einn okkar náði í far-
angur ásamt Þorsteini fóru
sumir í heyskap, en aðrir gengu
upp að Svartafossi. Og er
klukkan var sex að kvöldi 30.
jú'lí kom Bjöm Pálsson á flug-
vél sinni og flutti okkur
til Reykjavíkur. Lauk þar
skemmtilegri ferð.
Til gamans má geta þess að
er við vorum staddir á Gríms-
fjalli bárust þær fregnir um
talstöðina að einum af ferða-
löngunum hefði fæðst sonur og
þóttu það skemmtileg tíðindi-
Þátttakendur í þessari ferð
voru: Birgir Rafn Jónsson
skrifstofustj., Freyr Bjartmars.
MyrKlir og
texti:
Jörundur
Guðmundsson
offsetprentari, Garðar Siggeirs-
son ver zlunarstj óri, Gunnar
Gunnarsson húsasmíðameistari,
Hákon Sigurðsson rafvirki, Jör-
undur Guðmundsson prentari
Og Pétur Þorleifsson reiðhjóla-
smiður er var leiðangursstjóri.
J. G.
„Tilraunaskóli — 625”
í vor var blaðamönnum boð-
ið að skoða bama- og ung-
lingaskóla nokkurn í Moskvu,
Tilraunaskóla - 625. Við þenn-
an skóla er starfandi rann-
sóknarstöfnun, sem gerir til-
raunir í kennslumálum.
Forstöðumaður þessarar
stofnunar, dr. Shapovalenko,
skýrði frá starfsemi hennar og
þeim árangri sem náðst hefur
frá því að hún tók til starfa.
Stofnunin vinnur að bættu
kennslufyrirkomulagi í barna-
og unglingaskólum, skipulegg-
ur skólabyggingar, finnur upp^
Deildarhjúkrunarkona
Staða deildarhjúkrunarkonu við lyflækningadeild
Borgarspítalans í Fossvogi, er laus til umsóknar
Staðan veitist frá 1. nóv. n.k. eða eftir samkomu-
lagi. — Laun samkvæmt kjarasamningi borgar-
innar.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um nám og fyrri
störf sendist Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur, Heilsu-
verndarstöðinni fyrir 1. sept. n.k.
Upplýsingar um stöðuna veitir forstöðukona spítal-
ans, sími 41520.
Reykjavík, 4. ágúst 1967.
Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur.
og ser um framleiðslu á hag-
nýtum kennslutækjum. Mark-
miðið er að finna aðferðir til
að gera starf kennarans árang-
ursríkara og auka námsárang-
ur nemenda. í Sovétríkjunum
hefst skólaganga almennt um
7 ára aldur og að loknu 10 ára
námi geta nemendur hafið nám
við æðri skóla.
í þessum skóla stunduðu
fjórir neðri bekkirnir nám í
einni kennslustofu, en sex efri
bekkirnir í sérkennslustofum
fyrir hverja námsgrein. Þess-
ar sérkennslustofur voru bún-
ar öllum hugsanlegum kennslu-
tækjum og þar var fullkomin
aðstaða til verklegrar kennslu.
Áberandi var hversu kennslu-
kvikmyndir voru mikið notað-
ar. Þessar kennslukvikmyndir
voru stuttar, 3—5 mínútna
myndir. í hverri kennslustofu
voru sýningarvélar, bæði til að
sýna kvikmyndir og skugga-
myndir. Sýndar voru nokkrar
slíkar myndir, m.a. um bygg-
ingu atómsins og gerð eyrans.
Þar sem tungumálakennsla fór
fram voru notaðar myndir sem
nefndust „Horfðu á, hlustaðu
og endurtaktu". Þegar hefur
verið komið upp kvikmynda-
og skuggamyndasafni við skól-
ann, sem kennarar hafa aðgang
að.
Dr Shapovalenko skýrði frá
því, að með tilkomu nýrra
kennslutækja og eftir að
kennslan hafi verið að miklu
leyti gerð verkleg, hafi náms-
árangur stórum aukizt. Hann
sagði einnig, að nemendur hafi
verið mun fljótari að skilja og
tileinka sér námsefni eftir að
hafa horft á kennslukvikmynd-
ir.
Rannsóknarstofnunin heldur
áfram störfum sínum i þógu
fullkomnara skólakerfis.
Guðrún Kristjánsdóttir.
t
i
4
á