Þjóðviljinn - 07.09.1967, Blaðsíða 10

10 StÐA — MÖÐVTLJTNTí — Fimmíaidagur ’L- aeprtemibeD £Q62>
CHRrSTOPHER LANDON:
Handan við
gröf og dauða
25
á Ikns — síðan virtá hann mig
fyrir sér á sama hátt- Það skrjáf-
aði enn í skjölunum þegar hann
braut þau saman. Hann sagði
hægt: — Ég álrt það skyldu
mína að senda málskjölin til
hins opinbera ákæranda.
Ég leit ekfci á Lois þegar við
gengum át, Pg ég var feginn því
að ég hafði ekki gert það. Ég
þakkaði Armitage og Green fyr-
ir hjálpma, næstum vélrænt og
eins og í leiðslu. Mér leið næst-
um illa, þegar einn af forstjór-
um útgáfunnar sló á axlir mér
og sagði glaðklakkalega að þeir
væru að hefja prentun á nýju
upplagi upp á fimmtíu þúsund-
Ég óskaði þess eins að fá að vera
einn. En þegar mér tókst það
loks, þá var það ein mynd sem
ég sá stöðugt fyrir hugskotssjón-
um mér. Hörkralegt og kalt
augnaráð dómarans þegar hann
horfði á Lois og lýsti því yfir
hvað harm áliiá skyldu sína.
9.
Það var næstum mánuði
seinna sem leynilögregluþjónam-
ir komu, mjög snyrtileg tvennd
í borgarahúningi, annar aThniklu
eldri en hinn. Þeir voru dæma-
laust kurteisir og báru hinar
furðulegustu spumingar fyrir
mig. Þeir byrjuðu á þvi að skýra
mér frá þvi, að þeir væru að
gera vissar athuganir í sambandi
við dauða herra Golin Headlys,
og ég gæti ef til vill orðið þeim
að nokkru liði sem aðili að meið-
yrðamálnu.
Að sjálfeögðu, ef ég gæti eitt-
hvað hjálpað þeim-
— Þér hafið þá ekkert á móti
því að svara fáeinum spuming-
um, herra Andrews
— Nei.
— Mér skilst að þér hafið ver-
ið mjög góður vinur herra Head-
ly?
— Já, við höfum — höfðum
— verið nánir vinir síðan á
sfcólaárunum.
— Og frú Headly?
— Ég hitti hana aðeins tvivegis
áður en þetta mál var tekið fyr-
ir. Einu sinni í Clonco, írlandi
og síðan — Ég þagnaði. — Nei,
m
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18, III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistol*
Garðsenda 21 SlMI 33-968
það var ekki nema þetta eina
skipti. Þegar ég kom til Rosas
var hún farin til Madrid.
— Og herra Headly?
— Síðan hvenær?
— Eftir stríðið. Það var roskni
maðurinn, Smithwaite fulltrúi,
sem bar fram spumingamar.
Aðstoðarmaður hans lét sér
nægja að svipast um.
Ég hugsaði mig um andartak.
— Þrisvar sinnum, held ég. EinU
sinni þegar við borðuðum sam-
an hádegisverð hjá Rule; þegar
ég kom til Clbneo í leyfi; og
þegar hann bað mig að koma
til Rosas rétt áður en hann dó.
— Það var og. Segið mér,
skrifuðuð þér frú Headly oft
bréf?
— Ég hef aðeins skrifað henni
einu sinni á ævinni, formlegt
samúðarbréf þegar ég frétti lát
Colins.
— Hvemig skrifið þór bréfin
yðar, herna Andrews?
— Á ritvél. Ég hef mjög leiðin-
lega rithönd.
— En þér undirritið þau með
eigin hendi?
— Auðvitað.
— Hvernig undirrituðuð þér
þér þetta bréf sem þér skrifuðuð
frú Headly?
— Aðeins með ,,Harry“.
Kúlupenni og pappírsörk voru
komin á loft eins og af göldrum-
— Viljið þér gera svo vel að
gefa mér sýnishom?
— Auðvitað. Ég skrifaði nafn-
ið mitt á sama hátt bg ég var
vanur og rétti homtm blaðið.
Nú var eins og rauð hættumerki
væru í öllum áttum.
— Herra Andrews, skrifið þér
einkabréf yðar á skrifeixxfu yðar
eða hér?
— Hér. Ritvélin stendur þama
á skrifborðinu.
— Hvaða merki?
— Oliver Courier. Þér getið
séð það sjálfur.
— Þér hafið þá efckert á móti
því að við athugum harta?
— Síður en svo.
Smithwaite hóstaði. — Við
vildum gjaman taka hana með
okkur-
Ég sagði dálítið gremjulega. —
Það er reyndar bagalegt fyrir
mig, en ég get víst ekki hindrað
yður í því.
Hann yppti öxlum og fór að loka
ritvélinni. Hann átti í dálitlum
erfiðleikum með lokið, en mér
datt ekki í hug að hjálpa hon-
um. Þegar honum tókst loks að
loka vélinni og dálítill smellur
kvað við, sagði ég: — Ég veit
ekki hvað um er að vera, en ég
er að byrja að fá ónotalegt hug-
boð- Ég held það sé bezt að ég
svari eikld fleiri spummgum
fyrr en þér hafið sagt mér hvað
er á seyði.
Enn varð Smithwaite ^ fyrir
svörum: — Harry George And-
rews, ég tek yður hér með fast-
an sem meðsekan um morð á
brezkum borgára, Colin Headly,
Rosas, Spáni, samkvæmt 9. grein
hegningarlaga frá 1861. Það er
skylda mín að upplýsa yður um
að allt sem þér segið .... Rödd
hans suðaði áfram.
Ég sagði: — Ég.vil gjaman
fá að hringja f lögfræðing minn.
Manners gamli kom fyrr en eg
hafði búizt við og hann hafði
tekið Armitage með sér, en bá
var ég kominn undir lás og slá
i Wandsworth-fangelsmu. Allt
liafðl þetta gerzt é fearteóslegan
og formilegan hátfc, og ég held að
*ég haifi verið miMu freanur
'móðgaðar en hnæddur. — Þefcfca
er aUt svo fjandalega heimsku-
lfigt, sagði ég vK) Armetage.
— Mér hafði verið lífeins ó-
mögulegt að gefa honum þetta
eitur. Ég hef ekfci séð hann
nema þrisvar sinnum á síðast
liðnum fimmtán árum. Hvað
halda þeir að ég hafi gert —
sent honum það í pósti?
Armitage sagði mildum rómi:
— Ég tel rétt að þér faið að vita
að frú Heedly var tekin föst um
leið og þér fyrir miklu alvar-
legri ákæru — morð að yfirlögðu
ráði. Þeir eru með einhverju
móti að reyna að finna sam-
band milli yðar og frú Headly.
— Hvað eigið þér við? Ef þeir
hefðu eitthvað sem þeir gæru
kallað sannanir af hverju segja
þeir mér það þá ekki og gefa
mér tækifæri til að hrekja það?
— Þeir þurfa þess ekki þegar
þeir framkvæma handtöku, en
þeir verða að gera það við for-
réttarhöldin í bæjanþinginu. Og
síöan ákveður dómafinn þar
hvort málinu verður vísað frá
eða það tékið fyrir réttinn.
Þetta er eðlilegur gangur mál-
anna. Ég skal vera viðstaddur
og þér þurfið ekki annað
gera en að segja já eða nei. Til
málamynda mun ég fara fram á
að fá yður látinn lausan gegn
tryggingu, en ég veit að það
verður ekki samþykkt. Auk þess
verðiir miklu friðsælla fyrir yður
hér en í íbúð yðar. Blöðin hafa
kastað sér með áfergju yfir
þetfca rnáll. Við vitum að blaða-
menn eru þrjótar, en þeir verða
að vinna fyrir brauði sínu eins
og aðrir menn. Hér geta þeir
ekki náð til yðar.
Ég fékk alla þá friðsæld sem
hann hafði lofað mér, og þótt
undarlegt megi virðast veitti
reglubundið fangelsislífið mér
hugarró í fyrsta skipti í marga
mánuði. Hér var ég að minnsta
kosti löglega afsakaður í að gera
ruokkurn skapaðan hlut. Sjónar-
mið mín og áiit á málinu í heild
gátu hvorki gert gott né illt.
Og svo kom málið fyrir bæjar-
þingið. Armitage ók með mér i
salatfatinu. — Ég veit ekki hvað
þeir hafa í bakhendinni, en það
Mýtor að vera sftHhwað veiga-
mikið. TJndir venjulegum kring-
•nmstæðuín myndí ég aðeins
•nerta sekt yðar og sl'á vöminni
•á frest, en niú verð ég að setja
yður í vitnastúikuna til að kom-
ast að því hvaða tromp þeir hafa
á hendi. Hafið þér noktouð á
móti þvi?
— Nei.
— Þér skialuð bara svara með
jái eða nei. Ég skal sjá um hitt.
Bæjarlþingsalurinn var troð-
fullur og lítiR/ Dómarinn var
landskunnur maður sem leit
okkur alla með alúðlegri kald-
hæðni. Við vorum aðalsegullinn,
en urðum að bíða eftir daglegu
halarófunni af vændiskonum.
Þær mættu við grindumar hver
af annarri og voru dæmdar í
tveggja punda sekt hver og sfð-
an sendar burt. Því‘,næst kom
röðin að okkur. Ég stóð rólleg-
ur í stúku ákærða, meðan á-
kæran var lesin upp og síðan
reis ákærandinn á fætur og rifj-
aði upp allt sem tekið hefði ver-
ið fyrir við meiðyrðaréttarhöldin.
Þegar hann hafði lokið méii
sinu, spratt Armitage upp —
hann minnti mig alltaf á karl í
kassa — Yðar. hávelborinheít,
það er ekki ætlun mín að sóa
tíma réttarins með því að hrekja
hina ágætu ræðu hins opinbera
ákæranda. Ég fer fram á að
kölluð verði tvö vitni: Smifcli-
waite leynilögreglufulltrúi og á-
kærði.,
Það varð dálítii ólkyrð í saln-
um og á meðan kom Smith-
waite fram úr sæti sfnu /ið
hliðarvegg og getok að vitna-
stúkunni. Armitage var mjög
kurteis: — Smithwaite fulltrúi..
mér stoiist að sannanir yðar
byggist á bréfi sem hinn ékærði
skrifað frú Headly?
— Nei .... bréfin eru fleiri.
— Ég vil ekki að svo stöddu
(Spyrja um innibald þeirra, en ég
hlýt þó að spyrja "ýður með
hverjum hætti þau hafa komizt
í yðar hendur.
Smithwaite var sýnilega óljúft
að segja það sem hann þurfti
að segja. Hann dró feeturna eft-
ir gólfinu og horfði niður fyrir
sig. — Þau voru send á sfcrif-
stofu hins opinbera ákæranda
fyrir sex vifcum.
1,5 miljön
Radionette-ótvarps og sjónvarpstæki eru seld í Noregi —
og tugir þúsunda hér á landi.
Radionette-tæKn eru seld i yfir 60 lotídiun.
Þetta eru hin beztu meðmæli með gæðum þcirra._
BETRI HLIÓMUR - TÆRARI MYNDIR
FcsUraJBordmoacl)
FcsUvaJ SJalnsi
KurcrFMdolnxe
Kvintelt Ui-Fi Stcreo Scksjon
Festival Scfcsjon
úrand FcsUval
Kvintett Hi-Fi
Stereo Gulvmodcll
Ductt Seksjon
GÆÐI OG FEGURÐ -
GOLDILOCKS pan-eleaner
pottasvainpur sem getnr ekki ryðgað
SKOTTA
— Þú hefur íengið einkunnina 1 í öllum fögum nema einu, þar
færðu 10. Heldurðu ekki að þú hafir hugsað Df mikið um 'þetta
eina fag
BÍLLINN
Bílaþjónusta
Höfðatúni 8. — Sími 17184.
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — BÍLALEIGA.
BÍL AÞJÖNUST AN
Auðbrefeku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Látið stilla bílinn
Önnumst hjóla-. ljósa og mótorstillingu. Sfeiptim
um kerti, platínur, Kjósasamlofcur Örugg bjónusta,
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32, sími 13K)0.
Hemlaviðgerðir
Rennum bremsuskálar.
Slípum bremsudælur.
Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
Smurstöðin Sætúni 4
Smyrjum bílinn fljótt og vel. — Höfum
fjórar. bílalyftur. — Seljuim allar tegundir
smurolíu. — Sími 16227.
Terylene buxur
og gallabuxur í öllum stærðum — Póstsendum.
— Athugið okkar lága verð.
O.L. Traðárkotssundi 3
(móti Þjóðleifehúsinu) — Sími 23169
•i
«
i