Þjóðviljinn - 23.12.1967, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 23.12.1967, Blaðsíða 2
2 SÍDA — ÞJÓÐVTLJINN — Laugardagur 23. öesem&er 1967. Bjarni Þórðarsön, Neskaupstað: Vikublöð dreifbýlisins njóta ekki jafnréttis Sá háttur hefir nú verið upp tekinn, að greiða dagblöðunurn nokkra þóknun fyrir þjónustu sem þau hafa ■ til þessa látið ókeypis í té. Ég er ekki í hóoi þeirra, sem telja þetta eftir, og tel blöðin fyllilega vinna fyrir þessu með margháttaðri upp- lýsingastarfsemi fyrir ríkið beint og óbeint. En það eru til fleiri blöð í landinu heidur en dagblöðin, og á ég þá fyrst og fremst við vikublöðin úti á iandi. Þau eiga ekki upp á pallborðið hjá stjómarvöldunum og er svo að sjá, sem þau séu einskis metin ó þeim bæ. Þykist ég tala hér af nokkurri reynslu, því í tóm- stundum mínum hefi ég í meira en 16 ár ritstýrt vikublaði hsr i bænum. Ekki ætlast ég tii þess, ríkissjóður fari að styrkja út- gáfu þessa blaðs. Útgefendur þess hafa sjálfsagt ráð með að gefa það út hér eftir sem hing- að til. En ég játa, að mér sám- ar, að þessu blaði — einablað- inu, sem kemur út reglulega á Austurlandi, — skuli neitað um að fá til birtingar opinberar auglýsingar. Langar mig í bví sambandi til að skýra frá við- skiptum mínum við þrjár rik- isstofnanir nú f vetur. þ.e. fé- lagsmálaráðuneytið, verðlags- ' stjóra og framkvæmd^nefnd hægri umferðar. Á öndverðum vetri birtist í dagblöðunum í Reykjavík aug- lýsing frá félagsmálaráðuneyt- inu, þar sem vakin var athygli atvinnurekenda, sem hafa út- Bjarni Þórðarson Ég hringdi þá til Hjálmars Vilhjálmssopar, ráðuneytisstjóra og spurði himn hvort mitt blað, Austurland, mætti ekki taka þessa auglýsingu, enda væri margt útlendinga við störf hér í bæ og víðsvegar um Austur- land. Ráðuneytisstjórinn sagðist hafa fyrir framan sig reikning frá íslendingi um birtingar- kostnað auglýsingarinnar. Blað- iö hefði birt haná í óleyfi og mundi fj ármáía ráðu ney t ið úr- skurðá hvort greiða skyldi lendinga í vinnu, á skyldum þeirra við skattheimtuna. Skömmu síðar sá ég þessa sömu auglýsingu í Islendingi á Akureyri og síðan fleiri Akur- eyrarblöðum, og Fylki i Vesc- mannaeyjum, ef ég man rétt. And- kristur Hér á landi er. sem kunn- ugt er hópur galvaskra vinstri- manna sem einstaka sinnum geysast allir í senn fram á hinn pólitíska vígvöll. Þetta eru vammlausir riddarar eins og Ólafur Hanniba'isson, Vé- steinn Ólason, Gunnar Karls- son og Þorsteinn Jónatansson — og eru þá ótaldir aðrir eins og segir í tollskránni. Þessir menn eru svo lánsamir að þeir eiga sér leiðtoga sem þeir tilbiðja af þvílíkum inni- leik að Maó formaður myndi verða öfundsjúkur ef hann mætti lesa Verkamanninn og Frjálsa þjóð; leiðtoginn er svo heilagur að gagnrýni á orð hans og athafnir er óímunh- beranleg með öllu. Þessir ágætu vinstrimenn eru hinsvegar engan veginn uppnæmir fyrir smámunum. Þeir hafa til að mynda ekki fundið hjá sér neina sérstaka . hvöt til blaðaskrifa út af jafn hégómlegum atburðum eins og ggngislækkun, afnámi vísi- tölubóta og nýrri óðaverð- bólgu; ekki hefur Gunnari Karlssyni dottið í hug að á- varpa Bjama Benediktsson af því tilefni á forsíðu Frjalsrar þjóðar, né heldur Vésteini Ólasyni á baksíðu þess pama blaðs. Enda efast þeir að sjálfsögðu ekki um góðan vilja rikisstjómarinnar. frekar en hinn upphafni leiðtogi. I rauninni er aðeins eitt verk- efni eftir í þjóðfélaginu, sam- boðið þessum galvösku vinstri- mönnum, en það er að hrak- yrða þann vonda skálk Magn- ús Kj’artansson. Honum eru nú helgaðar margar síður í Frjálsri þjóð og Verkamann- inum — þótt að sjálfsögðu væri réttara að tala um van- helgun i því sambandi — þar er fundinn sá andstæðingur sem umfram allt þarf að yfir- buga eigi vinstristefna að sigra hér á landi. Allt minn- ir þetta á kenningu trúarleið- toganna Jóhannesar og Páls um Andkrist þann sem átti að birtast og villa um fyrir mönnum skömmu fyrir hinn efsta dóm. Nú er fundinn sá Andhanníbal sem umfram allt ber að varast; „Látið engan villa yður á nokkum hátt, því að ekki kemur hann, nema fráhvarfið komi fyrst ogmað- ur syndari'pnar birtist, glöt- unarsonurinn, hann sem set- ur sig á móti og rís gegn öllu sem kallast guð eða helgur dómur“, sagði Páll postuli í bréfi sínu til Þessalóníku- manna Vonandi tekst að kveða niður þennan illa Andhanní- bal, svo að hinir galvösku vinstrimenn þurfi ekki lengur að standa í styrjöld heldtir geti látið sér nægja að syngja lof. Þá hyrfi öll kjarabarátta úr sögurmi; ennfremur yrði stjómmálábaráttan óþörf — vandamálin yrðu öTI leyst ,*n erfiðismuna með samningum f verðlagsnefndirmi. — Austri. i reikninginn. Og hann bætti við, að ef reikningur íslendingp yrði greiddur, mundi reikningúr frá Aus'turlandi fá sömu afgreiðslu. Hjálmar sýndi svo þann drengskap, að hringja til mín skömmu síðar og tjáði mér, að reikningi Isflendings hefði verið hafnað. Austuriand birti bví ekki auglýsinguna, en til þess að koma efni hennar á fram- færi við atvinnurekendur, sendi bæjarskrifstofan þeim áminn- ingarbréf varðandi útsvars- greiðslur útlendinga. □ Það hefir ekki farið fram hjá landsmönnum, að til er í landinu svokölluð H-nefnd. í vetur snemma birtií hún all- mikla auglýsingu og þegar ég sá hana í vikublöðunum á Ak- ureyri, hringdi ég til Benedikfs Gunnarssonar, framkvæmda- stjóra nefndarinnar, og spurði bvort Austurland mætti birta þessa auglýsingti. Neitaði hann því og kvað ákveðið að birta hana einungis í Reykjavíkur- og Akureyrarblöðunum. Spurði ég þá hvort hann teldi boðskap hennar ekki eiga erindi til Austfirðinga. Ekki taldi hann það, en kvað Austfirðinga gera lesið þetta í Reykjavíkurblöð- unum. Þegar ég spurði hvort Norðlendingar gætu það þá ekki alveg eins, svaraöi fram- kvæmdasjjórinn því til, að v<-l mætti vera að rangt hefði ver- ið að birta auglýsinguna í Ak- ureyrarblöðunum. Að lokum sagði framkvæmdastjórinn, að H-nefndin undirbyggi nú mikla auglýsinga- og upplýsingarher- ferð, og mundi þá Austuriland fá auglýsingar til jafns við önnur vikublöð. En enn situr við sama. H-nefndin skágengur Ausfurland með auglýsingar, en hins vegar hefur blaðiðfeng- ið misjafnlega gáfulegan áróð- ur frá nefndinni, en hann hef- ir farið beint í pappírskörfuna, bví Austurland er ekkert upp á það komið að þjóná undir þá, sem ekki unna því jafn- réttis. Það síðasta sem ég hef séð frá nefndinni, er mikil auglýs- ing í jólablaði Framsóknar- manna hér í bænum, en það blað er fyrst og fremst kosn- ingablað, sem ekki hefur kom- ið út síðan í júní, fyrr en nú, að jólablaðið kemur út einung- is í þvf augnamiði að vera gróðafyrirtæki. En Austurflandi, sem kemur út 48 sinnum á ár- inu, er ekki send auglýsing, en það mun ekki bjóðast til að birta hana né aðrar auglýsing- ar H-nefndar og jafnframt halda áfram að mata rusla- körfuna á tilkynningum hennar. ö Eftir gengislækkunina tók verðlagsstjóri að birta miklnr verðhækkanaauglýsingar. Ég sá þessar auglýsingar í Akur- eyrarblöðunum og hringdi til verðlagsstjóra og spurði hvort Austurland mætti birta aug- llýsingarnar. Neitaði hann því, cg sagði að þær yrðu aðeins birtar í Reykjavíkrrblöðunum. Hann vissi ekki að þær hefðu verið birtar í Akureyrarblöðua- um og sagði, að það hefði þá verið gert í óleyfi og yrðu þær ekki greiddar. Mikið má langlundargeð Ak- ureyrarblaðanna vera, að birta stöðugt ökeypis auglýsingar fyr- ir rfkið. □ Það er ekki aðeins, að dag- íéá ogánberar auglýsing- ar, sem sjálfsagt er, heldur og allskonar vikublöð í Reykjavík, gott ef ekki sorpblöðin einnig. En vikublöð úti á landi skulu ekki njóta góðs af þeim. Lágmarkskrafan, sem gera verður til hins opinbera í þess- um efnum, er sú að auglýsing- ar, sem varða alla landsmenn, komi í öllum blöðum utan Reykjavíkur, komi þau út reglulega, t.d. einu sinni í viku. Hér er um fá blöð að ræða, auk Akureyrarblaðanna er mér aðeins kunnugt um Austur- land, nema svo sé, að Fylkir komi út vikulega. Eðlilegt er þó, að þessar auglýsingar korni í öllum dreifbýlisblöðunum. Að sjálfsögðu nær engri átt sð neita blöðum úti um land um auglýsingar, sem birtar eru i hverju vikublaði í Reykjavík. Mér er ijóst, að stjómarvöld- in í landinu líta smáum aug- um á útgáfubasl okkar hér- úti á landsbyggðinni. Sjálfir telj- um við þessa starfsemi mjög þýðingarmikla og leggjum hart að okkur til þess að geta hald- ið henni áfram. Og við finn- um það daglega, að fólkið, sem kringum okkur þýr, metur þessa viðleitni okkar mikils, tel- ur litlu blöðin okkar mikils viröi og vill ekki án þeirra vera. Það mun verða okkur hvatning til þess að haldaþessu útgáfubasli , áfram, alveg an tillits til hverjum augum „hin- ir stóru fyrir. sunnan" líta á þetta bardús, og alveg án ti!- lits til þess, hvort j>eir vilja unna okkar jafnréttis eða ekki. Neskaupstað. 20/12 1967, Bjarni Þórðarson. jfS KBE h &** w} HÁRÞl JRRKAN FALLEGF • 700W liitaeler 0—80°C og „tur þaegilegri og fljó og truflar hvorki Fyrirfer&arlítil í s leggja saman © á herbergishurö, Einnig fóst borðs leggja má saman — og þér getiÖ litasamstæður, blé (beige). • Ábyrg UeFLJÓTARI nent, stiglaus hitaslilling do'* loftdreifarinn veita tari þurrkun • HljóÖlát útvarp né sjónvarp • eymslu, því hjálminn má MeÖ klemmu til festingar skáphurÖ eÖa hillu • tativ eÖa gólfstativ, sem • VönduÖ og formfögur valið um tvær fallegar leita (furkis) eöa gutleita 5 og traust þjónusta. GÖÐ J< DLAGJÖF FYRSTA FLOKKS F R Á.... StMI 24420 - FÖNIX SUÐURG. 10 - RVÍK ÖNNUMST AÍLA HJðLBURDAÞJÖNUSTU, FLJOIT OG VEL, MEfl HÝTÍZKU T/EKJUM NÆG BÍLASTÆÐI OPID ALLA DAGA FRÁ kl. 7.50-24.00 HJÚLBARÐflVIÐGERÐ KÓPflVOGS Kársnesbraut 1 - Sími 40093 HERRAFÖT DRENGJAFÖT STAKIR JAKKAR TER YLENE-BUXUR SKYRTUR BINDI SOKKAR OLPUR PEYSUR VINNUFÖT i

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.