Þjóðviljinn - 31.01.1968, Blaðsíða 8
g SÍ»A — ÞJÓÐVILJIWN — Miðvikudagur 31- Janúar 1«68.
hefdi einlivem veginn komizt að
því að duttlungafuU „eins
manns kt>na“ ætlaði að sparka
honum, þá mátti telja það á-
stæðu til morðs. Að vísu er
mikið talað um reiði hinnar for-
6máðu konu, en skýrslur sanna
hins vegar að það eru fleiri karl-
menn en konur sem fremja morð
vegna óendurgoldinnar ástar og
hefndarþorsta af þeim sökum.
— Á einn hátt getum við
sannprófað kenninguna um ann-
an elskhuga í lífi Sheilu, sagði
hann, — elskhugann sem Dane
var í þann veginn að taka við
af. Var hún búin að gefa nafn
þessari sýningu sem hún var að
vinna að? Ellery bjóst til að rísa
á fætur, en hann lét fallast nið-
ur í stólinn aftur og gretti sig.
— Æ, þessar lappir á mér, sagði
hann. — Ramon viljið þér gera
6Vo vel? Pakkann á arinhillunni.
Bílstjórinn rétti honum hann
bg Ellery tók utanaf honum og í
ljós kom pappírsströngull. Hann
vafði hann sundur, leit á hann
og lyfti pappírnum svo að allir
gaetu séð.
Það var fallega unnin tízku-
teikning af sportklæðnaði. Mikil
nákvæmni var í útfærslunni.
— Þetta er eina teikningin sem
Siheilu Grey gafst tími til að
ljúka við, sagði Ellery. — Og þar
er að finna nafnið sem Sheila
hafði gefið sýningunni. Hérna
stendur það neðst niðri: Lafdi
Norma, með upphafsstöfum.
— Lafði Norma, hélt Ellery
áfram og nú bar ekki lengur
á þreytu'hjá honum, — og ég
TRÉSMIÐJA
Þ. SKOLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Smurt brauð
Snittur
brauöbœr
VIÐ ÓÐINSTORG
Sími 20-4-90.
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtlstoÍB
Steinu og Dódó
Laagav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SIMI 33-968
'
ELLERY QUEEN:
fjórða
hliðin
á
bendi ykkur á að ,,Norma“ er
gert úr bókstöfunum í nafni
fimmtu persónunnar sem hafði
aðstöðu til að vita um sam-
band Sheilu og Ashtons —
fimmtu persónunnar sem hlaut
að vera fjárkúgarinn, eftir að
hin fjögur höfðu verið strikuð
út — og um leið morðingi
Sheilu. Því að hver annar hefði
getað vitað að Ashton McKell
heimsótti Sheilu Gray? Bíl-
stjórinn hans sem ók honum í
klúbbinn á hverjum einasta mið-
vikudegi og sótti hann aftur
og hafði ástæðu til að renna
seint á miðvikudagskvöldum —
grun í eðli þessara miðvikudags-
ferða — og fá hann staðfestan.
Bílstjórinn hans, sem virðist
hafa verið ástvipur. Sheilu á
undan Dane og myrti hana síð-
an fyrir að gefa honum spark-
ið. — Pabbi, gættu að Ramon!
Ramon hafði hörfað í áttina
að útgöngudyrunum. Hörund
haií^ var orðið gráfölt-, nasirnar
þöndust af undrun og reiði og
skelfingu; það glitraði í hvítar
tennumar í dökku andlitinu. Og
þegar Queen fulltrúi, Dane og
Ashton McKell nálguðust hann,
þreif Ramon þungan stól, kast-
aði til þeirra og hvarf um leið
útum dymar.
Fulltrúinn greip stólinn að
nokkru leyti; en annars féll
hann í veg fyrir Ashton McKell,
og Dane hrasaði um föður sinn.
Stundarkorn voru mennimir þrír
í hallærislegri bendu. , Síðan
bröltu McKell-feðgarnir á fætur
og þutu í átt til dyranna, en
Queen fulltrúi hrópaði. — Nei,
hann er kannski vopnaður. Lát-
ið hann hlaupa. Og þegar þeir
stönzuðu másandi, sagði hann:
— Hann kemst ekki undan. Það
eru lögreglumen við allar út-
göngudyr. Hann hleypur beint
í flasið á þeim. •
Seinna yfir hressandi konjaks-
glasi — þótt Asthon McKell væri
enn of sleginn yfir þessum upp-
ljóstunum til að njóta sín —
sagði Ellery: — Já, Ramon, sem
Sheila skírði nýju sýninguna
sína eftir, Norma, var síðasti
elskhugi hennar. Hann forðað-
ist að líta á McKelI eldri. —
Það var Ramon sem hún lét
sigla sinn sjó, þegar hún fékk
áhuga á þér, Dane, og spænska
stoltið hans leiddi hann út í
morð. Hann forðaðist að minn-
ast á smekk Sheilu á karlmönn-
um, vitandi það að Ashton var
ekki sízt sleginn yfir þeirri stað-
reynd að bílstjórinn skyldi 'hafa
sofið hjá draumadísinni hans;
elskhugar hennar höfðu verið
mislitur hópur, og hann gerði
ráð fyrir því að á sinn hátt
mætti Spánverjinn Ramon telj-
ast fríður maður.
— Það var Ramon sem kom
inn í ibúð Sheilu þetta kvöld,
laumaðist inn í svefnherbergið
til að ná í skammbyssuna sem
hann vissá að var í' rráttborðs-
skúffunnl — hafið mig afsakað-
an rétt einu sinni, en hann hafði
haft næg tækifæri til að kynn-
ast staðháttum í svefnherberg-
inu því — og þegar hann kom
inn í vinnustofu Sheilu, skaut
hann hana til bana í miðju
samtali hennar við lögregluna.
Það var auðvitað Ramon sem
lagði tólið á aftur og fann bréf
Sheilu til lögreglunnar, stakk
þvi í vasann og komst undan.
— Hann tók bréfið til að geta
kúgað fé út úr Dane; eða til
að beina grunsemdum frá sjálf-
um sér með því að beina þeim
að Dane... eins og raun varð á.
— Það munaði minnstu að
honum tækist þetta.
Það varð fátt um frekari
samræður þar til barið var að
dyrum og Queen fulltrúi opnaði
og þar stóð Velie sergent og
brosti breitt.
— Þið hafið væntanlega náð
honum, sagði fulltrúinn.
— Við náðum honum, fulltrúi.
Hann er orðinn rólegur, ósköp
prúður. Komið þér niður með
okkur?
— Strax og ég er búinn að ná
í hattinn minn og frakkann.
Dyrnar lokuðust á eftir þeim
og um leið kváðu við upphrópan-
ir úr öllum áttum.
— Þetta er búið. Það er búið.
— Hvernig getum við nokk-
um tíma fullþakkað yður, herra
Queen?
— Sem ég er lifandi, það var
hann. Herra Queen — Ellery —
— Þetta kallar á aðra skál!
— Þetta er nú áramótagjöf í
lagi, hrópaði Ashton McKell. —
Er til meira að skála í?
Þrjár kampavínsflöskur í við-
bót fundust í eldhúsinu. Glösum
var klingt fagnandi. Eftir nokkra
stund var Ashton farinn að
syngja gamlan söng frá skólaár-
um sínum. Og Lutetia hixtaði
vitundarögn ’ og hló dálítið héra-
lega og Júdý dansaði írskan dans
njeðan þau sungu sönginn um
írsku þvottakonuna.
Og þegar Ellery sagði: — Ég
get sagt ykkur, að ég hef fengið
sjálfstraust mitt aftur, þá var það
Lutetia McKell sem hrópaði: —
Skál fyrir sitjandi spæjaranum
og sjálfstrausti hans, og þau
drukku skál hans í síðasta
kampavíninu, meðan Ellery
brosti og brosti.
Fregnin um að það „væri bíl-
stjórinn" virtist taka allt púðrið
úr Sheilu Grey morðmálinu.
Smám saman þokuðu aðrar frétt-
ir Grey málinu af forsíðunni, og
áður en langt leið voru frásagn-
irnar komnar á 6. síðu og innar.
Hætt var að nefna McKell fólk-
ið í fréttunum.
Það var stórkostlegur léttir.
Ashton sneri sér aftur að við-
skiptunum með auknum krafti.
Hann hafði vanrækt fyrirtæki
sín um langt skeið, og nú tók
hann til óspilltra málanna. Kakó-
baunauppskeran í Ghana, sykur-
flutningar frá Perú, tóbaksinn-
kaup og vöruframboð frá nýju
ríkjunum í heiminum -— allt
þetta afgreiddi hanm af dugnaði
og kappi. Júdý snæddi hádegis-
verg með honum á skrifstofunni
um þessar mundir, vegna þess
hve annirnar voru miklar.
Lutetia var tekin til við góð-
gerðasaumaskapinn að nýjú,
hafði meira að segja tekið sér að-
stoðarstúlku.
Dane reyndi að vinna að skáld-
sögunni sinni, en efaðist þó um
það með sjálfum sér að hann
gæti nokkurn tíma lokið henni. í
henni var of margt sem minnti á
sumarið. Sumarið þegar hann var
að eltast við Sheilu, skemmta sér
með Sheilu, ganga á eftir Sheilu,
elska Sheilu .... sumar Sheilu;
hann vissi að í huga hans yrði
það aldrei annað. Nema hvað það
var líka sumarið þegar hann glat-
aði Sheilu fyrir fullt og allt.
Hann hugsaði með sjálfum sér
að hann gæti hætt við þessa sögu
og byrjað á annarri, en hann
frestaði því og hét því með sjálf-
um sér að hefjast handa fyrip al-
vöru, strax og kæran gegn honum
yrði formlega afturkölluð. Hið
eina sem hann hafði frétt síðan
Ramon var handtekinn, yar að
lögfræðingar hans hefðu fengið
frestun á réttarhöldunum um ó-
ákveðinn tíma vegna nýrrar
stefnu í málinu. En dagarnir liðu
og hann frétti ekkert nánar, og
hann fór að verða gramur.
Hann hringdi á lögreglustöð-
ina.
Fyrst stakk Queen fulltrúi upp
á því að hann hefði samband við
saksókparann, og rödd hans var
dálítið annarleg. En svo sagði
hann allt í einu: —■ Jæja, það er
kannski alveg eins gott. Bíðið
annars, herra McKell. Fyrst þér
hringduð hvort eð var —
— Já?
— Það hefur dálítið komið á
daginn. Kannski er rétt að ég
ræði það við yður. Ég ætlaði að
hringja í yður seinna, en það er
ekkert unnið við það.
— Hvað hefur komið á daginn?
— Heyrið þér mig, sagði full-
trúinn. — Ég vildi gjarnan að
sonur minn væri viðstaddur. Eig-
um við að hittast í íbúð minni
klukkan tvö?
Dane birtist með foreldra sína
og Júdý í togi. — Ég veit ekki
hvað er um að vera, sagði hann
við Queenfeðgana, — en ég sagði
pabba af þessu og honum fannst
rétt að við værum öll viðstödd.
— Ég veit ekki heldur hvað
stendur til, sagði Ellery og horfði
rannsakandi á föður sinn. —
Jæja, pabbi, hvernig væri að
leysa frá skjóðunni?
Queen fulltrúi sagði: — Við
höfum verið að yfirheyra þennan
Ramon Alvarez dag og nótt í
heila eilífð — finnst mér. Hann
er kyndugur náungi.
— Hvernig, pabbi?
— Jú, ég hef fengizt við ótal
menn grunaða um morð og ég
hef aldrei rekizt á náunga sem er
eins undarlegt sambland af
hreinskilni og-þrjózku. Hann hef-
ur komið með ýmsar markverðar
játningar, svo sem að hann þpfi
verið í topphúsinu um það leyti
sem morðið var framið, en hann
heldur því statt og stöðugt fram
að hún hafi verið á lífi þegar
hann fór þaðan. Hann hvikar
ekki frá því.
— Af hverju búizt þér við að
hann viðurkenni það? spurði
McKell eldri. — Neita morðingj-
ar ekki alltaf sekt sinni?
ÚTSALA - ÚTSALA
Stórfelld verðlækkun á öllum vörum verzlunar-
innar. — Notið þetta einstaka tækifæri og gerið
góð kaup.
ALLT Á AÐ SELJAST!
VERZLUN GUÐNYJAR
Grettisgötu 45.
þríhyrningnum
IJG-RAIIÐKAL - UIVDRA GOTT
SKOTTA
— Hvílík ósvífni! Við verðum að koma á aðra baðströnd!
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
2'3'4b5 °g,f T1- MarsTradingGompanylif
AOg B gæOanOKKar Laugaveg 103 Símí 1 73 73
BÍLLINN
Gerið við bíla yfckar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJONDSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stilla bílinn
Önnumst hjóla-. ijósa- og mótorstillingu.
Skiptum um kerti. platínur, Ijósasamlokur.
— Örugg þjónusta. „ •
BlLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
•
• Rennun; bremsuskálar.
• ■ Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Sími 30135.
Bifreiðaeigendur
Þvoið, bónið og sprautið bíiana ykkar sjálfir Við
sköpum aðstöðuna Þvoum oe bónum ef óskað er
Meðalbraut 18, Kópavogi.
Sími 4-19-24