Þjóðviljinn - 10.04.1968, Síða 8

Þjóðviljinn - 10.04.1968, Síða 8
JiSfoa — ítJÓBVMaJiaJESr — MaðwSBBJdtagur BOl egpaSffl 1968. 44 imlbi áður en vlð er Btið. Bzzz. Og ef þú hefur eitthvað gáfu- legt að segja mér, þá garðu það — í guðs baen'um. — Það var eklká sérlega gáfu- legt, Buzzý. Bn það var þetta sem gerðist. Og þegar haain hafðí lokið frásögn sinni, var Whitey farinn að flauta fyrir utam. — Hlustaðu nú bara, sagðd Buzzy og reis á faetur. — Verð- ur að fá bflstjórahúfu og er svo með þennan djöfulls gaura- gang. Eniginn stfll, engán hugs- un. Bzzz. Jæja þá, Doxi. Þú flytur þá inn á Beverly-Astoria í dag — ha? Tíunda haeð — 1012. Og auðvitað, ef þið ung- frú Culworth viljdð heimsækja mig í klúbbinn þá eruð þið vel- komin. En á morgun — laugar- dagsfcvöld — það eru bezta fcvöQdiri. Bzzz. — Og þau fjörugusta, er það ékfci Buzzy? — Fjörug? Það er orðið gaimal- dajgs. En óg get boðið upp á geðveákasta apabúr sem fyrár- öninst í vikulokm. Það er lífs- reynsQa út af fyrir sig. Bzzz. Hann laskkaði iðddina þegarþeir voru á leið út úr stofunni sam- an. — Og svo er annað — ef þú ert þar niður frá — þá reyn- ir enginn að berja úr þér tenn- umar. Mér er alvara, Doxi. Þú VAUXHALL BEDFORD UMBOÐIÐ ÁRMÚLA 3 SÍMI 38900 Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofs Steinu og Dódó Laugav 18, III. hæð (lyfta) Sími 24-6-16. PERMA Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21. SÍMI 33-968. SAKAMÁLASAGA Eftir J. B. PRIESTLEY verður að hatfa gaetar á hQiut- unum. Ef þeár geta ekki hraett þig til að fara, þá reyna þeir að koma á þig ednhverri sök. Bzzz. Og þú verður að fara var- lega. Og ef ég sé þig efcki í kvöQd, þá gaeti ég kannski hitt þig á morgun — ha? — Það gætirðu reyndar, Buzzy. Og þakka þér fyrir allt. Utan starfsáns — og einkum undir sQíkum kringumstæðum, þegar hann beið raunar eftir að eitthvað mikilvægt gerðist — var Salt læknir ekki sérlega nostur- samur maður. Hann kveiifcti í pápu sinni æ ofaní æ og lét síð- an drepast í henni. Hann horfði á Serðatöiskur sem geymdar voru í svefniherberginu, gekk síðan aftar inn í setustofuna og hélt á þeirri minnstu. Þá áttaði hann sig á þvf að hann hefði áitt að sk'lja hana eftir í svefnherberg- inu tiil að láta ofaní hana þar, svo að hann fleygði henni á gólf- ið. Þá leit hann á nokkrar baek- ur — í hlaða af bdkum sem hann ætlaði að ejga — og valdi tvær þeirra og setti þær í tösk- una. Ekki löngu seinna ráfaði hann í áttina að símanum, tók upp heymartólið og lagði það síðan frá sér aftur, leitaðá ' í skránni að „Tízkubúð Aliriu" og hringdi í númer^ð. — Frú Mgrtpnv þökk fyrir. Þetta er Salt læknfr.... Alice — hvemig liður ]-,ér?.... Ágætt .... Ertu enn að hugsa um að setja upp okuriholuútibú í Hem- ton?.... Jæja, kannski hef ég tilvalinn kvenmann handa þér.. Nei, ekki í símann. Ég þarif að útskýra eitt og annað. Af hverju hittirðu mig ekki upp á drykfc á kokkteilbamum — það hlýtur að vera þar kokkteiQbar — í — hvað heitir það nú aftar — Beverly-Astoria, þessu nýppnaða hóteli? Um sjöleytið — ha?.... Ágætt, prýðilegt.... Hvað ég er að bauka? O, ég er bara að leika guð ailmáttugan. Bless. Hálfviðutan rölti hann inn í svefnherbergið, fór að velta fyrir sér hvað hann væri að vilja þangað, sótti síðan náttföt, slopp og inniskó, fór með það inn í dagstofuna og setti aQlt í tösk- una. Hann leit á úrið, fór fram í eldhúsið, athugaði hvað eftir var í hillunum og ísskápnum, tók niður dós með franskri, góðri, lauksúpu, opnaði hana og jós innihaldinu í sfcaftpott ti'l að hita það upp. Hann skar sér brauðsneið tiQ að rista og fann moQa alf parmesanosti. Tvær appelsínur — og hann átti ekk- ert annað — urðu að duga í máltíðarfokin. Svo fékk hann sér wiskýlögg í glas og hrærði f súpunni. í fyrsta skipti fann hann til nökkurs léttis yfir því að hatfa þegið boð Buzzy um að njóta atómgestrisninnar á Beverly-Astoria. 2 — Nú — þér eruð þá bvorki að sækja bækumar né plötum- ar. Salt læknir var að ávarpa fyrsta gestinn eftir hádegið. — Nei, hreint ekká. Nafn- spjaldið miit. Þetta vair hávax- hrm og magnr maður mmgð eStajr- grænt háQsbindá og fotáin vom á Htinn eins og mppþomað súkteu- laði. Hann hefðí getað verið af Danitegerðinni, en hálfepiMtar af of mörgum nætuirvöitoum, of mi'kilu wfiiský og olf lditQum pen- ingum, og hann vatoti elkltei sam- úö. Fyrir ofan heimilisfang í Birmiimghaim stóð á spjalidinu: Heribert X. Coleman — Eimka- rannsófcniir. — Hvað táknar X-ið? Salt spurði af ósvitonum áhuga. — Bara skrautfjöður — liður í uppbyggingunni. Herbert Cole- mann — enginn hefur álhuga — enginn tekur eftir því. En Her- bert X. Coleman — vá, maður. Meira að segja eiginkonan er farinn að kalla mig Herbert X. — Gott hjá henni. En ég hef engan áhuga á eánkarannsókn- um, herra Coleman. — Fyrirgefið, Sailt. Hann var móðgaöur. — Ég safna ekki við- skiptaivinum við húsdyr. Ég er ekki að sækjast efltir viðskdptum. Langaði bara að spjaMa dálítið — í ró og nœði og etoki þar sem allir geta heyrt tiQ okkar, hvað finnst yður? — Ég veit það varia. En kom- ið inn fyrir. — Má ég sdtja hér? sagði herra Coleman og var nú rétt hjá ferðatcwkunni — Að pakka niður — ha? Á förum? — Ég aetla að ífilytjast á Bever- ly-Astoria í eina eða tvær næt- ur. — Nokkur sérstök ástæða, Sa'lt læknir? — Já, það kostar mig ekki neitt. Og ég er forvitinn. Atóm- gestrisni. — Ég fylgist ekki með. — Það er óþarfi. Eða er ekfcl svo,i herra Coleman? Kannstoi hafið þér þegar váðskiptavin hér í Birkden? 1 stað þess að svara starði Coleman fast á hann. SaQt læfcn- ir fcunni líka að stara. Og þess vegna störðu þeir báðir. — 1 sambandi við þetta Nor- een Wilks morð, sagði Coleman. — Ég hef sjálfur kennángu um það, sem yður ætti að þykja athyglisverð. Þér segið að þessi piQitar sé ekki hinn seki. — Hvemig vitið þér það? — Þetta fréttist. Mín hug- mynd er þetta. Þér gerftuð það. — Einmitt það? — Þvi ekki það? — Tja, í fyrsta lagi hefði ég varfa farið að halda því til stneita að stúlkan væri ekki strokin heldur dáin og finna síðan líkið fyrir lögregluna — eða hvað álítið þér? — Því ekki það? Það eru fordæmi fyrir slíku.... Segj- um að þér séuð klikkaður. Þér hafið toáQað stúlku — sjúfcMngi. Þér eruð að flytjast burt og enginn veit neitt. Það er ómögu- legt. Og þess vegna haldið þér því fram að stúlkan sé ekki stamgin af heldur liggi einhvers staðar dauð, og af því að ekki er mdfciQl tími til stefnu, þá vísið þér löggunnd á MJrið. Og þagar þeir segja að pilturinn hljóti að hafa kálaö henni, þá megið þér ekki heyra það nefnt — þetta er yðar afrek — ekki • hans — — Og hvað geri ég næst? Gef mig fram? Játa ódæðið? — Sennilega ekki. Það fer efit- ir því hve ilQa þér eruð kom- inn. — Og hve iQQa er ég kominn? — Hvemig ætti ég að váta það? — Svona, svona. Það er óþarfi að hætta við svo búið. Sailt fcUhndir lnagnaniTi og fennm að a3Bna svæsnesta kaQdhæðm myndi eng- in áhrilf toatfa á Heaábert X. CbQe- man. — Þér hljótið að geta betur. — Ég get reynt. Ég myndi segja að það yrði efcki um ineina uppgjöf eða jáitmdnigu að ræða. Morðið er komið fram, það næg- ir. Þér sannið að piQturirm fraándi það eklki — og það er yður nóg. Og svo hafið þér yður á brott, ailsælQ, eftir hétíðahöld á Beverly-Astoria. Hvað er at- hmgavert við betta? — Ekiki neitt — nema það er tóm tjara. — Gæti verið. Bn það eru nokkur stykki héma sem gæta gleypt við þessu. Og — hvenser farið þér eiiginQega? Það gaeti tekið vákur — að hjáQpa þeim við rannsökniimar, eins og þeir segja. — Ég slkiQ, sagði Sa®t læknár og einbQindi á hann. — Ég hélt fyrst að þér væruð með lousa skrúfu. Bn svo er ekki, eða hvað? Einhver var kominn að dyrunum. — Nú er trúlega ver- ið að sækja bæbumar eða plöt- umar. Og nú hef ég öðrum hnöppuim að hneppa, herra Cole- man. — Þökk fyrir viðta'lið, SaQt læknir. Við sjáumst siðar. — Ég vona efcfci. Sælir. 3 Salt læknir elti piltinn sem hafði tekið við tösku hans — ungláng með Birmánighammál- hreim en klæddur einkennisbún- ingi, sem hæft hefði ungversk- um lífverði um aQdamótin — og þeir kormi að lyftamum. Ein var niðri ög gaQopin. Miðaldra hjón stóðu inni og biðu með óþolin- mæði í svápinum. UnigQdngurinn ýtbi á Ihnapp sem merktur var tíu og þar kvifcnaði Ijós. — Allt sjáQlfvirikt, ski'ljið þið, sagði hann hreykinn við þau öQl. — Það efa ég ekki, sagði gáttaði maðurimm. — Bn hve- nasr fer hún af stað? — Dyrmar verða að lokast fyrst. — Það veit ég — en hvenær? — Það er alltaf hægt að loka þeim sjálfur, sagði piQtarinn. — Það á að ýta á þertta. Hann ýtti á það. Ekkert gerðist. — Og hvað svo? Og hún virt- ist hneykslaðri en eigimmaður- inn. Un'gi piltarinn ýtfci á sama hmappimm aftar og reyndi síðan að kveikja á númer ellefu og tólf í von um, að eitfchvað gerð- ist. Ekkert gerðist fyrr en stutt og digur kona með tvær hatt- öskjur í höndunum, reyndi að komast inn. Um leið lifnuðu hurðimar á hinn óhugnanlegasta hátt og kQemmdu hana á miIQi sín. Hún rak upp hQjóð; Salt læknir togaðd í aðra hurðina, piQturinn í hina; konan tróð sér inn og rak hattöskjumar í hneylcsQuðu hjónin; og Qyftanfór af stað. — Hvaða hæð? spurði piQfcur- imm, albúinn að þrýsta og kveikja heiQ ósköp. — Þriðja hæð — og ég váQdi ósfca að ég hefði ekld komið nálægt þessu skrapatóli. — ÖQdin og ungviðið útheimta þetta, sagði SaQt læknir. — Ég veit efkki hvað þér eigið við. — EJkki ég heQdur. En nú erum við komin. Varið yður á hurö- unum. Hurðimar aðskiQdust um eina eða tvær tommur og titruðu Qít- Skíðabuxur og úlpur á konur og karla — Vestur-þýzk gæðavara. Póstsendum. Ó. L. Laugavegi 71 Sími 20141. Látið ekki skemmdar kartöflur koma yður f vont skap. IVotið COLMAIVS-kartöfluduft SKOTTA — Hún er ekká sivo vdtllajus. Sé réifct á móilám, htið er ihiamibargajri ódýrari en ilmivatn. FIFA auglýsir Ódýrar gallabuxur, molskánnsbuxtrr, teryfene- buxur, stretchbuxur, ulpur og peysur. — Regn- fatnaður á böm og fullorðna. Verzlunin FÍFA LAUGAVEGI 99 — (inngan.gur frá Snorrabraut). Skolphreinsun inni og úti Sótthreinsum að verki loknu. ■— Vakt all- an sólarhringinn, Niðursetning á brunnum og smá viðgerðir. Góð tæki og þjónusta. RÖRVERK — Sírni 81617. BÍLLINN Gerið við bíla ykkar sjálf Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga. BÍLAÞJÓNIISTAN Auðbrekku 53, Kópavogi — Simi 40145. Látið stilla bílinn Önnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu Skiptum um kerti, platínur, ljósasamlokur — Órugg þjónusta. BÍLASKOÐUN OG STILLING Skúlagötu 32. simi 13100. Hemlaviðgerðir • Rennum bremsuskálar. • Slípum bremsudælur. • Límum á bremsuborða. Hemlastilling hf. Súðarvogi 14 — Simi 30135.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.