Þjóðviljinn - 22.05.1968, Síða 8
g SÍÐA — ÞJÓÐVljLJlNN — Midviikudagur 22. anaá 1968.
ELIZABETH SALTER:
/
RÖDD
PÁFUGLSINS
19
fyrir myrkur, þegar allt andaði
friði.. Henni fannst hún standa
utan við heimánn og var þó sam-
tengd honum .... sólin hékk eins
og stór, glóandi appelsína bak-
við fínriðið mynstrar greina
gúmimítrjánna; skjórinn vældi
letilega niður við vatnið; ilmur-
inn frá eucalypustrjánum barst
að vitum hennar, frá appelsínu-
trjánum sem uxu umhverfis
fuglahúsið. Þetta var kunnugleg-
ur ilmur, fullur alf minningum
sem niáðu allt til bemsku hennar.
Það voru þessi hugrenningatengsi
sem höfðu kallað hana til Ram-
atta eiftir dauða móður hennar;
þessi kennd öryggiis og friðar ..
Friður ‘.. það var enginn friðr
ur í huga hennar nú, heldur
kvíði og óró. Það var tilgangs-
laust að reyna að telja' sér trú
um að hún gaeti baegt vandamál-
iruu frá sér. Það var þama, jafn-
raunverulegt og Chap, sem hafði
riðáð heimanað á Jessie í erind-
um sem hún vissi ekki um.
Hún gasti svo sem farið tíl
föður síns og spurt .. spurt um
hvað? Hvemig átti hún að geta
komiö til hans með grunsemd-
ir, sem voru svo skelfilegar? Það
var aTls ekki haagt að komast í
samband við hann. Síðan hún
hafði komið á heimili hans sem
uppkomin stúlka, haíðd verið
veggur milli' þeirra, sem aildrei
: hafði gert vart við si'g áður en
hún fór að heiman.
Það var auðskilið hvemig á
þessum vegg stóð. Hún hafði ósk-
að þess að öllu hjarta að vera
hreinskilin við hann, skýra hon-
um frá mistökuim lífs síns, frá
Mac, sem vildi ekkr skilja við
konuna sína, frá harmi sínum og
hinni. erfiðu ákvörðun sem hún
varð að taka ..
Blaðamenn .... hún heyrði enn
hvemig hann sagði þetta, eld-
rauður í andliti af reiði ....
dreggjar samfélatgsins .... af
hverju þarf dóttir mín að lenda
í slagtogi við blaðamenn, út-
varpsþuli, ruslaralýð úr samfé-
lagi auglýsingamangara
Já, tilraun hennar tíl að nálg-
ast hann hafði, farið út um þúf-
ur. Hann hafði sökkt sér meira
en nokkru i»inni fyrr niður í at-
hafnir sínar. hann gekk alveg
Hárgreiðslan
‘Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. haeð (lyfta)
Sími 24-6-18.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968
upp í páfuglunum, tilraunum
sinum og tilbúnu tjöminni.
Páfuglamir .... þeir voru hans
hálfa líf nú orðið. Hún hafði
| sagt Don, að hann þarfnaðist
; hennar, en þó var hún stundum
I að velta fyrir sér, hvor t hann
hefði þörf fyrir nokkra mamn-
veru aðra en Ohap.
Ohap .... nafnið eitt nægði til
þess að grunsemdir hennar
blossuðu upp og píndu hana.
Tveir menn höfðu aðvarað
hana, Don Brobank og Jim Lake.
Af hverju hefðu beir átt að gera
það, ef þá hefði ékki Ifka grun-
að ....?
Hún mundi eftir rödd Jims,
þegar hann hringdi tíl hennar í
morgun, — hún var bókst-aflega
skerandi af kviða og óró.,
— Þú mátt ekki koma tíl baka,
heyrirðu það.. Vertu kyrr heima
og flarðu vel með þig. Ég skal
velja fyrir þig kynnin'garlag og
ég s'kal biðja S.B. um að þætt-
imir þínir fylgist með tímanum.
Jim var svo vingjamlegur. Svo
vingjamlegur og allt í einu orð-
inn eins konar þátttakandi. Áð-
ur hafði hann alltaf einangrað
sig. ,Nú hafði áfallið við dauða
Normans dregið hann aftur inn
í 'hringiðu lífsins. Inn í líf henn-
ar. Tilhugsunin var dálítið aðllað-
andi, en hún gat einnig valdið
árekstrum, vegna Dons.
Þegar hún fór inn, rakst hún á
matsveininn. Af svip hans mátti
ráða að hann hefði merkilegar
fregnir að færa.
— Herra Brobank, hann
hrimigdi, ungfrú Pat. Hann segir
lögreglan kemur að tala við yð-
ur.
Nú þegar?
— Veit pabbi það?
— Nei, afurstimn ekkd vita.
Hann neri hreykinn saman gul-
um höndunum. — Hann segja
engirnn trufla, emginn trufla, og
Chin Li ekki trufla ....
— Hvenær koma þeir?
— Srax. Þeir koma núna.
beint himgað.
— Þakk fyrir, Shin Li.
Hún fór beint að vinnustofu
föður síns og barði að dyrum.
— Ég var búinn að segja við
Chin Li ....
— Ég veit það, pabbi. Mig
langaði svo að tala við þig.
Hún notaði fortöluhredmdnn,
sem móðir hennor hafði notað
með svo góðum árangri. Hann
brá strax við, nauðugur þó,
leyfði henni að korna inn fyrir
og setjast á arminn á leðurhæg-
indastólnum hans, meðan hann
tók Skjölin a'f skrifborði sínu.
Hún velti fyrir sér hvort asinm
á honum stafaði af óþolinmæðd,
eða hvort hann vildi leyroa innd-
haldi skjalanna fyrir henni. Allt
verður tortryggilegt í augum
hins tortryggna, hugsaði hún
trygg í bragði, t>g sneri sér beint
að efninu.
— Don kemur himgað með Pet-
ers yfirlögregluþjón , og Homsley
sa'kamálafulltrúa til að taila við
okfcur. Þeir geta komið á hverri
stundu.
Andlitið á honuím varð sam-
stundis hörfculegt. — Þessd bölv-
aður blaðasnápur. Það er honum
líkt að vera svona ósvífinn. Það
er eims gott fyrdr þá að halfa
meðferðis heimild, annars skal
ég svo sanmarlega refca þá á
dyr.
— Þeir erf/ ekfci kommSir tffl. að
gera húsranmsókn, pabbi. Ég held
! þedr þurfi bara að bera Bram
nokkrar spumdngar og svo fari
þedr aftur.
— Það er engu lagi líitot að
korrta hálftímia fyrdr mat og
leggja spurnimgar fyrir fóQfc. Ef
þeir halda að þeír geti kríað
máltíð út úr okfcur, þá skjátlast
þeim. Hann gefck til hennar Dg
lagði stutta og þrekna höndina á
ennið á henmi. — Spumingar.
Þessd Petersauli er ár^iðanlega
búinn að spyrja þig allra þeirra
spuminga sem þú getur svarað.
Þetta var fyrsta blíðuafllotíð
sem hann hafði sýnt henni síð-
an hún kom heim, og sér tíl ör-
væntimgar vék hún ósjálfrátt
undan.
Til allrar haminigju mdisskildi
hann hreyfingu hennar. — Finn-
urðu til í hölfðinu?
Hún hristi höfuðið og reyndi
að bæla niður gremjuma, sem
orð hans höfðu vaikið með henmi.
— Hann kom varla við mi'g.
Hún sá að honum sámaði að
hún skyldi ekki verai á hans línu,
og í huganum rökræddi hún við
harnn. — Skilurðu það ekki,
patobi .... það er vegna þess, að
hann var svona mjúkhentur við
mig .... hver svo sem það var,
þá hafði hann einlhverja ás+æðu
tíl að vilja hlífa mér .... Upp-
hátt sagði hún varfæmislega:
— Hvar var Chap í gær-
kvöldi, pabbi?
— 1 Malwaina.
— Á Jessie?
— Tosca var hölt.
Hann sneri sér að henni og
roði breiddist um andlit hans af
gremju. — Þarf éfí að mimma þi'g
á að þetta er eimm af mínum
hestum, og ef mér býður svo
við að horfa að láta Ohap nota
Jessie, þá er það mitt mial.
— Ég hélt þú hefðir gefið mér
Jessie, svaraði 'hún rólega.
— Patricia. Hann starði á
hana, æðamar þrútnuðu í hálsi
hans. Svo sneri hann allt í einu
við blaðinu. — Þú ert efcfci með
sjálffiri yþér í dag? Ég hefði átt
að hafa það í hiuga.
Hanm sneri sér frá henni tíl
að kveifcja sér í sígarettu og hún
hugsaði með sér, hve dæmalaust
glæsilegur hann væri í smoking-
jakfca. Hvemiig í ósköpumun átti
hún að sfcilja hann, þennan
mann amdstæðnanna? Hvemig
átti hún að vita hve lamgt hann
myndi ganga til að flá vilja sín-
um framgeragt?
t Hann bauð henni sdgarettu,
hendpr hans stoulfu enri eftir
reiðikastið, en hann mundi eftir
að kveikja í henni fyrir hana.
Hún lagði hönd sína á hönd hans
til að róa haran.
— Hvað ætlarðu að gera,
pabbi? spurði hún mildum rómi.
— Ég gaf þér tækifæri tíl að
hjálpa mér, Pat. Þú neitaðir þvi.
Nú verð ég að meálta að svara
spumimgu þinmi.
— AHt í laigi, pabtoi.
— En mig langar til að toiöja
þig að gena eitt fyrir mdg. Hann
átti erfatt með að segja það.
— Mér þætti vænt um að þú
mættír ekfci í vimrauna, fynr en
undirbúninignum undir fimmtu-
daginn er lokið.
— Auðvitað, pabbi, ef þú þarft
á hjálp minni að halda.
— Það þarf ég ekfci, Patricia.
Ég hef aðeinis áhyggjur af ör-
yggi þínu.
— En pabbi. Það verður sjón-
varpsgetraun á laugardaginn
og ....
— Pátricia! Segðu ekki nei vdð
mig tvisvar sinnum!
Rödd hans gerði hana sfcelfda.
Hún leit upp tíl hans og augna-
ráð hans vakti með henni hug-
boð um ’eitthvað illt.
— Allt í lagi, pabbi.
Chin Li tiilkynntí að gestir
þeirra væru komnir, og þau fóru
inn í setustofuma. Henni var Ijóst
að hugarástand henmar var ekiki
beinlínis heppilegt tíl að eiga
samræður við leynilögrealumamn,
sem talinn var meðal hinna
beztu á landimu. En faðir hennar
var á annarri sfcoðun. — Það er
sóun á fé skattgreiðenda að
sækja leynilögregluþjón alla leið
til Sydney. Það var búið að fela
Peters málið. Hvað þýðir að
senda hvern glópinn á hælana á
éðrum?
Homsley lét svo sem ékki
mikið yfir sér þar sem hann
stóð við arininn með hendur í
vösum. Hávaxinn grannur mað-
ur með brúnt hár og há kollvik.
KROSSGÁTAN
Lárétt: 2 mikið, 6 fjör, 7 tóbak,
9 Ofn, 10 andi, 11 hlasis, 12 öfug
röð sérhljóða, 13 fall, 14 þýfli, 15
vera.
Lóðrétt: 1 eyja, 2 sæti, 3 svik,
4 kall, 5 ungHnga, 8 svari, 9
keyrðu, 11 tryllir, 13 hrópa, 14
1550.
Lausn á síðustu krossgátu.
Lárétt: 1 silung, 5 óra, 7 ek, 9
grær, 11 ref, 13 tjá, 14 prik, 16
ár, 17 mát, 19 arnlóði.
Lóðrétt: 1 skerpa, 2 ló 3 urg, 4
nart, 6 frárri, 8 ker, 10 æjá, 12
fima, 15 kál, 18 tó.
TERYLENCBUXUR
I
peysur, gallabuxur og regnfatnaður í úrvali.
Athugið okkar lága verð — PÓSTSENDUM.
Ó. L. Laugavegi 71
Sími 20141.
Það segir sig sjálft
að þar sem við erum utan við alfaraleið á Baldursgötu 11
verðum við að hafa eitthvað sérstætt upp á að bjóða. —
Sívaxamdi fjöldi þeirra sem heimsækja okkur reglulega
og kaupa frimerkl. fyrstadagsumslög. frímerkj avörur ýmis-
konar og ódýrt lestrarefni, sýnir að þeir sjá sér hag 1 að
líta inn. — Við kaupum íslenzk frímerki og kórónumynt
BÆKUR OG FRÍMERKl, Baldursgötu 11.
SKOTTA
— Það er allfcaf dálítiö erfitt að þurfa aftur að eimbedta sér
að sjónvarpánu og lærdóminum eftír sumarleyfið!
BÍLLINN
Bifreiðaefgendur
Málið bílana ykkar sjálfir. — Við sköp-
um aðstöðuna. — Tökum bíla í bónun.
Sími 41924.
MEÐALBRAUT 18 — Kopavogi.
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
t.'l Tf *
BÍLAÞJÖNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
\
t
Látið stilla bílinn
Önnumst hjóla- Ijósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti. platínur. ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
SmurstöBin Sætúni 4
Seljum allar tegundir smuroliu. Við smyrj-
um bílinn vel. — Opið til kl. 20 á föstudög-
um. Pantið tíma. — Síml 16227.
BRAJVDfS A-1 sósa: Með kjöti,
með flski9 með Iiverjai sem er
BIFREIÐAÞJÓNUSTA
sem auglýst er í Þjóðviljanum gefur
af sér góðar tekjur.