Þjóðviljinn - 31.10.1968, Qupperneq 8

)
g SÍOA — ÞJÖEWlLJTriN — Ftaanteudiaiguir 31. okftó/ben? 1968.
ÓKUNNUGUR
MAÐUR
laus brúða með handleggina
dinigílaTKÍi í lausu loíti, seig síðan
niðtur í girasið og lá þar — í önig-
Viti.
Stúlkan nak upp hljóð af ótta
og skelfingu, Jónas greip fiast í
miig og varir hans stoulfiu en Er-
land hodfði rólegur í bragðd á
unga manninn við fætar sér og
tautaði:
— Hann er orðinn fiullorðinn.
Það er saninarlega lenigra um lið-
ið en ég hélt...
— O —
Hann snerist á hæli ag hvarf
inn í eldhúsið og þangað sótti
hann könnu af köldu vatni og
Skvetti úr henni yfit höfiuðið á
Bimi Eiríki. Það bar tilætlaðan
árangur og veran á túnblettinum
gerði sig líklega til að vakna aif
öngvitinu, og þá sagði hann stutt-
aralega og dálítið hæðnislega:
— Það er bezt ég hlífii hon-
um við því að sjá mig. Þökk
fyrir matinn.
Og hann hafði sig samstandis
á brott.
— Uss en sá leiðindapúki,
sagði nýjasti gestarinn í eyði-
þorpið, sem virtist nú nasstum
komíð í alfaraieið. — Skelfing er
hainn hrjúfiur og harður. Hver er
þetta eiginlega?
*■ — Hann. .. heitir Erland,
standi Bjöm Eiríkur. — Erland
Hök. Og hann —
En aitekinn vanlíðan beit hann
saman tönnum og við misstam
af framhaldinu.
— Ég vildd gjaman fá að vita,
sagði ég, — hver þér eruð og
hvaða erindi þér eigið til Ortna-
garða. «
— Ö, ahnáttagur, er ég ek'ki
búin að segja það? — Hún rétti
að mér höndina. — Nína Aman.
Camilla sendi mig hingað.
— Camilla?
— Já. Henni fannst einhver
verða að vera firú Bure til
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hraimtangu 31 - Sími 42240
Hárgreiðsla — Snyrttagar
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyTtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18, III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
1 skemmtanar hérna uppi í fásinn-
inu, meðan hún færi til Glynde-
bourne að syngja greifafrúna i
Figaro í stað Leylu Gencer sem
hafði fengið hæsi, pg hún rakst
á mig á Norrmalmstorgi, og ég
var að kvarta yifir því að hafa
ekki efni á að fara neitt í fríinu
og þá gaf hún mér fyrir farseðl-
inum og taldi mig á pð flýta
mér beint hingað, og mér fannst
það alveg himneskt, því að ég
hef aldrei á ævinni kornið í al-
vöru skóg og það er alveg hrasði-
legt í borginni núna, en auðvitað
er ekki víst að frú Bure sé sér-
lega hrifin, því að það er auðvit-
sð hægt að fá mikJu ánægiulegri
félagsskap en mig, en þó sikail ég
lofa því að ég skal puða og púla
og auðvitað er betna að vera ekki
einn, efi eitfihvað skyldi koma fyv-
ir, og ég hef alltaf hafit lag á
krökkunum og ef ég fæ að vera
þá er ég í sjöunda himni...
Hún þagði, sennilega vegna
þess að hún varð að draga and-
ann og ég uppgötvaði mér til
léttis, að málæði hennar stafaði
af taugaóstyrk pg löngun til að
gera mér til geðs. Annairs var
hún þokkaleg og tilgerðarlaus í
víðu, rósótta pilsi og látlausri,
hvftri blússu. Hárið var Ijóst og
hörundið hvítt og gHaert, háte og
handleggir svo magrir að það
leiddi hugann næstam að nær-
ingarskorti. Hún halföi fuMa börí
fyrir sól og útiloft og mikinn
rrrat og mér skildist um leið að
öriögin höfðu ekki aetlað mér það
að taka saman fiöggur ma'inar og
þjóta burt frá þorpinu og hugs-
anlegum leyndardómum þess.
Camilla hafði af klókindum sfn-
um sent mér Ninu Aman til að
koma í veg fyrir þann gang
mála.
Reyndar kom í ljós að þeissi
skinhoraða ungHingsstúlka gat
svo sannariega .gert gagn. Á
fyrsta tveim stundunum hafðd
henni tekizt að búa til kafifi
handa Bimi Eiríki, sem enn var
fölur og fár, og með aðstoð hans
að ná í alla matarpakkana úr
strandaða þílnum, sjóða laxinn
sem virtist ekki hafa skaðazt af
volkinu, vinna trúnað Jónasar,
veifa í kveðjuskyni til mjólkur-
póstsins, sem fairinn var mjög að
hressast, og segja mér undan og
ofanaf ævifierli sínum Og afi þeim
brotam var svo sem au'gljóst að
hún var í rauninmi -vannærð. Síð-
an hún lauk skólanámi hafði hún
unnið sem alfigreiðslustúlka i skó-
búð í garrda bænum. Hún átti
heima í ódýru leiguherbergi í
Birkigöta — foreldra virtist hún
ekfti etaa — og borðaðd á ódýr-
usta matstotam þá daga sem hun
bprðaði yfirieitt. Hún átti
sér nefnilega tómstaindagaman,
draium, óhamingjusama ást, sem
gleypti alllar hennar tekjur og
átti stan þátt í að hún neltaði
sér um steitour, hamlborgara og
önnur efnisleg gæði, auk nýrra
fiata og suimarleyfisferðalaga.
Hún gekft í söngtíma. Hjá
söngfcennara sem tók fimmtán
krónur fyrir þrjáitíu miínútna
kennslu.
— Nei, neá, það er víst ekkert
dkur. Hann er það bezta aif þvi
bezta. Allir gamga tál hams, allir
sem oru eitthvað eða vilja verða
eitthvað. Það var hjá honum sem
ég kynmitist Camillu Martim.
Og hverjair voru svo framtiðar-
áætlanir hennar? Tja, engar sér-
staklega sem hún gat byggt á.
Kamnski myndi hún, sækja um
inngörugu í sömgdeild tómlistar-
skólans. Eftir svo sem ár.
Ég uppgötvaði fljótlega, að ef
það var moklkuð sem Nimu Aiman
skorti, þá var það sjálfstraiust.
Ég er engimm sénfiræðdngur, en
mér þótti rödd hemmar bæði
falleg og mikil þegar hún söng
nokftru seinma bairmalög fyrir Jón-
as.
Sonur minn hafði í núgu að
snúast, veðrið var dýriegt og ég
áfcvað að fara í leiðamgur sem
ég hafði lengi haift hug á. Ég
klæddi mig í síðbuxur og hent-
uga gönguskó t»g ég helf víst haf-
ið gönguma í sérstökium takti því
að þegar ég geftk framhjá Ols-
son-bænum kallaði Eriand til
mín innamúr óræfttirund:
— Hæ! Hvert erta að stika
með þessum ákveðnu skrefum?
Hann kom brosandi til móts
við mig og ég huigsaði með mér
að hanm ætti að brosa ofitar.
Hann sýndist þá yngri, svo ung-
ur að úlfgrátt hárið virtist ekki
hæfa honuim, rétt eins og það
ætti ek'ki við hreina enmið og
útitekið amdlitið.
— Ég ætlað að labba mig upp
í Svartagil.
Hann sýndi engin sérstök við-
brögð. Hafði ég átt vom á því?
Viðbrögðin gerðu ekki vart við
sig fyrr en ég bætti við:
— Ætlarðu að koma með?
Varimar sem höfðu verið með
mildum gléðisvip, urðu nú sam-
anbitnar.
— I Svartagil? sagði hann lág-
um rómi. Já. Já, því ekki bað.
Og án þéss að hafa um þetta
fleiri orð, beygði hamm inn á stíg
sem lá þvert yíir engið, fram-
hjá gamla þorpinu og beint imm
í skóginn. Hann vair tiltöluleiga
breiður alf skógarstíg að vera, en
hann var fljótlega svo brattar að
þetta varð edns konar fjallganga,
og auk þess var hanm grýttur og
morandi í trjákrónum. Ég átti
fullt í famgi með að fylgja hon-
um eftir og éig hafði eftkert tóm
tíl að njóta barrilmsáms eða ræða
við mamninn á undam mér.
Einstöku sinnum stanzaði hanrn.
til að vek'ja aithygli mína á ein-
hverju, orra sem hóf sig þyngsla-
lega til flugs imm á miMi grein-
anna, snáki sem hringaði sig á
veginum, hvítum klukkublómum
í mosamum og í rjóðri í nokk-
urra metra fjariægð rádýri, 'sem
tók smöggt viðbragð og þaut á
burt með liðle^um, smöggum
skrefum.
Aðeins einu sinni sagði ég eins
og í tilraunaskyni:
— Það er auðfumdið að þú ert
alvanur að gamga í s'kógi.
— Það er atvinma mín.
Ekkert meira. Og hanm bauð
ekki heim freíkari spuirminigum.
Loks giillti í rauða byggimgu
milli trjánna. Það var lágt og
lamgt bjálkahús með tveimur,
svartmáluðum hurðum. Ég gsagð-
ist inn um einn gluggamm og
hörfaði frá þegar ég sá grófa
jámrimlana fyrir gluigiganum að
innanverðu.
— Eriamd, sjáðu. Þetta eru edms
og fanigelsiisrúður. Hvað á þetta
að þýða?
— Það þýðir að það getar ver-
ið skynsamlegt að styrkja vistar-
verur sínar hérma langt upp í ó-
byggðum. En hvað er nú þetta.
Býr Napóleon hér í sfcálanum?
Hann hafði beygt sig big gægzt
inn um hinn glugganm. Geimur-
inn fyrir innan var greinilega
manmabústaður. Þar var óumbúið
rúm, stóll, borð með óhreinu leir-
taui og matarieifum, og hitumiar-
tæki stóð á dós á hvolfii.
Okkur brá bráðum við þegar
Napóleon birtist allt í einu við
húshomið. I>rátt fyrir hitamn var
haun klæddur saima þykfta leður-
jákftanum og með sömu fcöflótta
derhúfuna ag hann halfði verið
með þegar ég sá hamm síðast.
Hann kipraði biún fkomaaugun,
forvitnislega og undramdi, og síð-
an rétti hamn fram vinmulúinm
hramm og hristi ákafit höndima á
Eriand Hök.
MILUVEGGJAPLÖTUR
RÖRSTEYPAN H.F.
KÓPAVOGI — SÍMI 40930

w
Plaslmo
ÞAKRENNUR
1 £
1

3
RYÐGAR EKKI
ÞOLIR SELTU OG SÓT,
ÞARF ALDREI AÐ MÁLA
MarsTrading Company hf
IAUGAVEG 103 — SlM1 17373
LEIKFANGALAND
\
VELTUSUNDI 1 kynnir nýja verzlun
LEIKF AN G AK J ÖRBÚÐ.
Gjörið svo vel að reyna viðskiptin.
LEIKFANGALAND
Veltusundi 1 — Sími 18722.
Ódýrast i FÍFU
Úlpur Peysur ¥ Terylenebuxur v Molskinns-
buxur * Stretchbuxur.
Regnkápur og regngallar. — Póstsendum hvert
á land sem er.
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inngangur frá Snorrabraut)\
SANDVBK
SNJÓNAGLAR
SANDVIK snjónaglar veita-öryggi í snjó og hálku.
Látið okkur athuga gömlu hjólbarðana yðar og negla
þá upp.
SANDVIK pípusnjónaglar eru framleiddir sérstak-
lega fyrir jeppa, vörubíla og langferðabíla.
SANDVIK snjónaglar þola sérstaklega vel malarvegi
okkar.
Gúmmmnnustofan h/f
Skipholti 35 — Sími 31055 — Reykjavik.
Skolphreinsun og viðgerðir
Losimi stíflur úr niðurfallsrörum, vöskum og böð-
um með loft- og vatnsskotum. — Niðursetning á
brunnum og fleira.
SÓTTHHEINSUM að verki loknu með lyktarlausu
hreinsunarefni.
Vanir menn. — SÍMI: 83946.