Þjóðviljinn - 08.02.1969, Blaðsíða 3

LaMSatfeíagur 8. ffbnisr 1969 — ÞJÓÐVTLJIN'N — SÍÐA J
Útifundurinn á Austurvelli
FranrhaUl af 1. síðu.
aðanmianna atvinmularjsir.
Jón Snorri minniti á þa&r mót-
sagnir sem ævinlega koma fram
þegar ráþherrarnir tala um
frelsi. Það væri til að mynda
frelsi til þess að bankarnir fjár-
fiesti á sjö árum fyrir 328 miljón-
ir króna, sem jafngilti 1000
íbúðalánum. Hins vegar væri
þetta margrómaða frelsi þannig
vaxið, að stjómdn neitaði að
samiþykkja tillög'u á alþingi um
íjárveitingiu til atvinnuveganna
til þess að aflétta neyðarástandi.
„t>að samræmdist betur þeirra
frelsi að gera ekki neitt fyrr en
neyðarástand vgeri skollið á og
vandamálið orðið margfalt meira
en ella, sagði Jón Snorri síðan.
Jón Snorri Þorleifsson minnti
siðan á, að verkalýðshreyfingin
hefði helgað sig baráttunni fyrir
fullri atvinnu og varað við þvi
neyðarástandi sem nú er skóllið
á og kralfizt aðgerða. Og þrátt
fyrir yfirlýsingar ráðherra um
að þeir væru á móti atvinnu-
leysi, væri neyðarástandið skoll-
ið yfir og yfirlýsingarnar héföu
reyinzt einskis virði.
„Af marklausum yfirlý.singum
höfium við fengið . nóg en engar
athafnir", sagði rasðumaður. ög
að lökuim sagði Jón SnojTÍ Þor-
leifsson:
„Ætlast ríkisstjómin til þess
efitir að hafa kastað stríðshanzk-
anum, að verkalýðsihreyfingin
tryiggi henni vinnufrið svo hún
geti í næði stjórnað bæði at-
vinnuleysi og kjaraskerðingu
gegn ’launþegum.
Þeir hrópa frið og einingu
þjóöarinnar út úr erfiðleiijunum-
Það mun ekki standa á einingu
þjóðarinnar um sikynsamlega
stefnu og atþafnir. En það verð-
ur engin eining né friður um
þjóðhættulega stðfnu sem bygg-
ir framtíðina á erlendum auð-
hringum en skortir trú á íslenzka
atvinnuvegi og íslenzkt framitak.
Þess vegna berjumst við gegn
atvinnuleysi ofe k jaraskerðinigu.
Gegn stjórnarstefnunni."
f Guðmundur J. Guðmundsson
„Fvers vegna erum við hér
saman komin hundruðum saman
á þessum kalda og frostmilda
fxnradegi? Það er vegna þess að
við stöndum frammi fyrir þeim
köldu staðreyndum að af 4000
Dagsbrúnarmönnum era 700 at-
vinnulausir. Á Reykjavíkursvæð-
inu nálgast óðum að 2000 manns
séu atvinnulausir. Og það sem
ískyggilegra er: Atvinnuileysið
vex óðtfluga."
Þannig hóf Guðmundur J.
Guðmundsson ræðu sína á úti-
fundinum í gær-
Síðan sagði Guðmundur J.:
„Þannig er ástandið í landinu
sem lifað hefur mestu góðæris-
ár að undanfömu, sem yfir þetta
land hafa komið. Aldrei nokkru
sinni hafur verið meiri fiski-
sæld og aldrei hærra verð á af-
uirðum en undanfarin sex ár.
Um árabil höfium við varið
hundruðum milj. kr. árlega í
innfflutning á iðnvamingi til að
leggja t>kkar eigin iðnað í^ústir.
Þetta mun engin þjóð í veröld-
inni önnur en okkar eigin þjóð
leyfa sér.
Happa- og glappastefnan hefur
ráðið fjárfestinigairmálum, verzl-
unarhallir og bankahallir halfia
risið fyrir miljónir og byggðar
hafa verið 10 verksmiðjur í sum-
utn aitvinnuigreinum, þar sem
þrjár hefðu nægt.
Afikastamestu framleiðslu-
tækjtmum — togurum — hefúr
fækkað um meira en heliming og
engir nýir togarar keyptir í stað-
inn. Bátaflotinn sem stundar
bolfisbveiðar hefur minnkiað og
framleiðslan dregizt saman um
emn þriðja. Þessir brjáluðu við-
skiptahættir heita frelsi-' En
béssu firélsi fylgir síðan atvinnu-
leysi-
Það eru ekki margir mánuðir
síðan forsætisráðherra lýsti
kreppuástandinu og atvinnuleys-
inu fyrir stríð sem helvíti. En
ég bið fólk að athuga það að
þetta helvíti er að koma yfir
okikur á ný og það í vaxandi
mæli. Einn af sérlfræðingum rík-
isátjórnarinnar sagði á fundi ný-
lega að atvinnuleysi hefði verið
3%.
Hver sá sem sættir sig við
atvinnuleysið og tékur ekiki þátt
í baráttunni gegn þvií, hann ger-
ir eklci einungis sátt fyrir sjálfan
sig, heldur ofiurselur hann bom
sin slí'kiu ástandi lika.“
Ræðumaður vék síðan að sjó-
mannaverkfallinu og sagði m.a.:
„Sjómenn halfa farið fram á
frítt fæði einsog aðrar stéttir
háfa er vinna fjarri heimilum
sínum. En firekar en þcir fái
þetta fría fæði er bátaflatinn
bundinn við bryggju. Þótt tapazt
hafi á því mun meira en þótt
greitt hefði verið það sem sjó-
menn fara fram á. Krafa okkar
er skýr og ákveðin: Tafarlausa
samninga um réttlátar kröfur
sjómanna-
En ríkisstjórnin hðfiur fileiri
áform í huga- Því hefur verið
lýst yfir að visitölugreiðslur á
kaup verði afnumdar 1. marz
n.k. Þeir vita . hvar vandinn er.
í þjóðfélaginu þessir valdhafar.
Verkamaðurinn með sínar 2.300—
2.600 krónur á viku: þar er vand-
inn! Það kaup skal gert verð-
minna. Verðlag hafði hæklíað um
áramót um 10%. Þeir vita hvar
auðurinn er þessir valdhafar!
Á nú að efna til stórátaka við
verkamenn og • aðra launþega?
Vilja ekki þessir menn sjálfir
lifa af verkamannalaunum? Vax-
andi atvimnuleysi og átök við
sjómenn og síðar verkamenn og
aðra launþega er það ástand,
sem við blasir.
Atvinnuleysi er mesta þjóðfé-
lagssóun sem til er því vinnan
er undirstaða verðmætasköpunar.
Því betur sem maður kynnir sér
ástandið, því dekkri verður
myndjji.
Hvað skyndi íslenzkt sikóla-
fólk hafa skapað mikinn auð
með viflnu sinni yfir sumar-
mánuðina? Og hvað skyldi sú
sumarvinna hafa gert mörgum
kleiift að stunda nám? I sumar
er svart útlit fyrir atvinnu skóla-
fólks og hefur aldrei verið svart-
ara frá • því fyrir stríð. Skóla-
æsikian verður að styðja verka-
lýðsihreyfinguna gégn atvinnu-
ley,si og veiikalýðshreyfingin
verður að styðja skólafólk til að
fá fialla sumaratvinnu,'. því hágs-
munir þeirra era sameiginlegir."
Að lokum saigði Guðmundur J.
Guðmundsson:
„En hvemig sem við skiptumst
í pólitíska fílok'ka og hvaða skbð-
anir sem við höfum á ýmsum
málum þá verðum við að sam-
einast um að hver sú ríkisstjórn
og hverra flokka sem hún er,
sem getur ekki afstýrt atvinnu-
leysi í landinu — verður að
segja af sér.
Við vörum ríkisstjórnina við
aínámi visitölugreiðslu á kaup
1. marz. Þú ungi maður sem
átt tframtíðina fyrir þér, semdu
ekki frið um atvinnuieysið- Þið,
eldri menn, sem lifðuð atvinnu-
leysið og kreppuna fyrir stríð,
tíma skorts og brostinna vona,
semjið ekki frið um neyðina og
i'anglætið. Þú, unga húsmóðir,
sem hefur sifellt verðminni og
færri krónur milli handanna
leggðu þig líka fram um að af-
stýra þessari þróun.
Með trúna á landið og trúna
á mátt okkar sjálfra þá herðum
við sólknina með heilum og heit-
um huga fyrir kröfunum: Burt
með atvinnuleysið. Gegn kjara-
skerðingunni.
Hver sú ríkisstjórn sem stend-
ur á móti þassum krölfum verð-
ur aðáfikja.“
Er Guðmundur J. Guðmunds-
son hafði lokið máli sínu flutti
Eðvarð Sigurðsson ályktun fýr-
ir fundinn og var hún samþykkt
með öllum atkvæðum fundar-
manna við h andaup prélt i n gu.
Munu vart nokkra sinni. hafa
verið fleiri hendur á lofti og
eindregnari þátttaka í atkvæða-
greiðsilu á útifundi en í þetta
sikipti.
Er ályktunin hafði verið sam-
þykkt sleit Eðvarð fiundinum, og
tilkynnti að ræðumenn og fund-
arstjóri myndu ganga fyrir for-
menn þimgflokkanna í alþingis-
húsinu, en þar hófst fundur
klulrkan tvö í gær. Fór nokkur
mannfjöldi að alþingishúsinu er
ályktunin var afihent og var fullt
út úr dyram í ölilum áhorfenda-
stúkum alþingis og var noklcur
hópur fólks við alþingishúsið
í eina klukkustund eða svo. Úti-
fundurinn fiór friðsamlega fi’am
að öllu leyti.
Rætt við Kjartan Ólafsson:
títgáfufélag um Þjóðviljann
stofnað / þessum mánuði
Blaðið sneri sér í gær til
Kjartans Ólafssonar, sem sæti
á í nefind þeirri sem anmast
undirbúning að stofnun út-
gáfufélags fyrir Þjóðviljann,
sem gTeint var frá hér í bluð-
inu í gær. '
Kj-artan minnti fyrst á, að
flokksþing Sósíalistaflofcksims
hefði samþykfct að stofna út-
gáfuféliag til þess að halda
Þjóðviljanum úti sem dagblaði
er hefði það hlutverk að berj-
ast, sem fyrr, fyrir málstað
sósíalisma, verkalýðshreyí-
ingar og þjóðfrelsis. Þá var
sérstök nefnd kosin til bess að
annast málið oe á Kja'rtan
sæti í nefndinni, sem fyrr seg-
ir.
— Hvaða form verður á út-
gáfufélaginu?
— Félagið á að vera ooið
öllum þeim sem vilja taka
þátt í því að gefa út blað i
áðurgreimdu augnamiði. Skil-
yrði fyrir fullri aðild að fé-
laiginu eru greiðsla árgjalds.
sem á þessu ári er áætlað að
verði 1000 krónur — og enn-
fremur að menn ganjgi í á-
byrsrð fyrir ákveðna upphæð.
hið minnsta 5.000 krónur sem
þýðir ekki að þeir þurfii að
borga þessa upphæð. heldur
einungis að þeir séu ábyrgir
fyrír henni. Þessa ábvreð taiki
menn á si°' í e'H skipti er þeir
ganga í félagið.
— Þeir sem undir þessar
kvaðir gangast hafa allir sama
rétt í útgáfufélavinu og é"' vil
tafca sérstaklega fram að á-
brif á gang mála i félaigimi
eru ekki á neinn háit tenipvi
því hversu mikið fé menn
leggja fram eins o« t'ðkast í
hlutafélögum og hliðstæðum
Stofnunum.
— Hvenær er áætlað að
Kjartan Ólaisson
stofnfundur úlgáfufélagsins
verði haldinn?
— Nefndin stefnir að því að
stofnfundur verði haldinn um
næstu mánaðamót. Þá mun
fundurinn setja félaginu lög
og kjósa níu manna stjóm en
auk þess s.kulu eiga' sæti í
stjóminni einn m.aður frá
Miðgarði hf. sem á húsið að
Skólavörðustíg 19 og Prent-
smiðja Þjóðviljans tilnefnir
einn mann í stjóm þannig að
hún verður samtals skipuð 11
mö’nnum.
— Hver verða réttindi
landsbyggðarmann.a til aðiid-
ar að útgáfufélaginu?
— Þau verða að sjálfsögðu
þau sömu og annarra. Það er
stefint að því að félaaið nái til
manna um land allt. Hins veg-
ar er viðbúið að þátttaka
þeirra. sem búa utan Reykja-
víkursvæðisins. í störfum að-
alfundar verði erfiðari en
þeiirra sem búa í Reykjavív
og nágrenni og er gert ráð
fyrir því að þeir félagsmenn
sem ekki geta sótt fundinn
af einhverjúm áslæðum geti
falið einhverjum félagsmanni
sem aðstöðu hefur til þess að
sitja fundiinn umboð sitt.
Ég vil leggja áherzlu á að
við viljum fá sem allrá flesta
í útgáfufélagið og þá helzt á
þeim tíma sem nú er fram-
undan til stofinfundairins.
— Hvaða möguleika gefur
aðild að félaginu til áhrifa á
útgáfu Þjóðviljans?
— Félagsmenn kjósa félag-
inu stjórn á árlegum aðal-
_ fundi og getia þar eða á öðrum
fundum félagsins lagt línurn-
ar varðandi rekstur og aðra
þætti í útgáfu blaðsins.
Stiómin hefur *allt vald um
rekstur blaðsins og útgáfu
þess, ræður ritstjóm að blað-
inu o.s frv.
Félagið á ekki aðeins að
vera nafnið. Því er ætlað að
sjá fyrir fjárhag blaðsins og
standa fyrir umbótum á
rekstri þess. Á fundum gæfist
félagsmönnum kostur á að
koma fram með athugasemd-
ir við efni blaðsins' og rekstur.
tillögur til úrbóta og bar fram
eftir götunum. Þannig geta
félagsmenn tekið beinan þátt
í ákvörðunum um blaðið.
— Er ekki óveníuleírt að
slíkt dagblað sé án sambands
við stjómmálaflokk á beinan
hátt?
— Það er alls ekki óvenju-
legt. Ég vil í _]>ví sambandi
vísa til nágrannalandanna. Ein
einnig hér á landi hefur þetta
tíðkazt um lanigan aldur, tíl
dæmis er Morgunblaðið rekið
af- félagi en styður hins vegar
Siálfstæðisflokkinn. Munur-
inn er hins vega,r sá. að að
Morgunblaðinu stendur hlula-
félag, sem félag okkar á ekk-
ert sameiginlegt með.
Þjóðviljinn mun þrátt fyrir
þetta eifinarform leitast við
að verða Alþýðubandalagmu
að því liði sem hann megnar
og verða verkalýðshreyfirtgu
og alþýðufólki það vopn sem
■ það þarfmaist.
— Verður rekstur blaðsins
ekki erfiðari með þessu fyrir-
komulagi?
— Það er ekkert leyndar-
mál að blaðið hefur bairizt í
bökkum' f j árbagslega undan-
faritn ár, en engu að síður hief-
ur tekizt að afla fjár til út-
gáfunnar þannig að ckki hef-
ur verið verulep skuldasöfn-
un hjá blaðinu síðustu fjögur
árin.
En það segir sig sjálft að all-
ur tiHcostnaður hefur hækkað
og þannig þrengt að fjárhag
útgáfunnair sem a'nnarra áðila
og má engu muna að útgáfa
blaðsins sé gerleg. Hins veg-
ar teljum við að það sé eng-
anveginn vonlaust að halda útj
blaðinu. Og ég vil í þessu
sambandi benda á það að
Þjóðviliinn scm slíkur hefur
á þessum síðustu árum átt
þann aðgang að lesendum sín-
um sem nægt hefur til þess að
halda blaðinu úti og ég sé enga
ástæðu til að þetta breytta
form á útgáfunni breyti neinu
bar um. þar sem njálefna-
prundvölluirinn er sá sami og
áður.
— Og að lofcum. Kjartan.
Ertu bjartsýnn á út.gáfu Þjóð-
viljans J þennan hátt?
— F.o- vona að ég cetí leyft
mér að hafa þá trú að lesend-
ur Þjóðviljans og vaxandi
fiöidi launafólks skilii bá
býðinpu sem Þióðv'liinn get-
ur haft sem vonn í ha.rðnandi
stéttialbaráttu. Það veltuir á
rniklu í beirri baráttu sem
framundan er um miaunsæm-
andi lifskiör almenninps. a+-
vinntiörvggi op si'álfstæða
bióð á fslaindi að almenininpiir
eigi sér vopn sem bvtur Slíkt
vopn getur Þióð-'nliinn veiríð
oa verður ef nævilega margir
svna í verki skilnmg á bess-
nri nauðsvn sem. róttækri
verkalýðshireyfinigu er á að
eiga slikt daiffblað.
Ríkisstjornin verður að hætta...
Framhald af 1- síðu.
lagsins, hefði eikki hvatt sér
hljóðs, útan dagskrár, og beindi
hann mdli sínu til ríkisstjórnar-
innar. Kvaðst hann hafa búizt
við því að ríkiissitjómin hetfði
tallið réttaðfllytja Alþingi skýrsiu
vegna hins alvariega ástands í
laindinu. Alþingismenn hefðuall-
langt frí og margt það hefði
gerzt sem þö;-f vœrí að ræða.
Vitað var að efnaihagsráðsitaf-
anir þær sem Aljþingi samþýlkikíti
fyrir jódin hefðu ýmds konar á-
hrif. Þeir siem^ þær samiþykktu
töldu að sú yrði atflléiðingin að
fjör færðist í efnahagsliífið, öll
hjól fasira að snúasit. Við Al-
þýðuibandalagsmenn vöruðum
stjómina hins veigar við því að
setja lög sem gripu svo mjög
inn í launakjör mi'kilvægra at-
vinnustétljp.
Reynslan hefur nú sýnt aft
þær aðvaranir voru ekki ástæðu-
lausar. Svo hefur farið eins og
við óttu'ðumst að nær allur báta-
floti Iandsmanna er stöðvaður og
liefur sii stöðvun bakað þjóð-
arheildinni gífurlegt tjón. Á því
leikur enginn efi að stöðvunin
varð vegna þess að hér á AI-
þingi voru samþykkt lög sem
slitu í sundur gerða samninga
og hlutu að leiða til átaka um
kjaramálin.
□ Ríkisstjórnin stofni ekki til
vinnudeilna.
Einmitt vegna þessia aðdrag-
anda málanna tel ég að rfkis-
stjórninni beri sérstök skylda til
að stuðla að lausu þetssarar
deilu, sagðd Lúðvík Jósepssom,
og jaifinifraimit að ékki sé svo að
segja jafnharðan stofnað til
nýrra vinnudeillu um það hvort
gi-eiða eigi áfram yísitöluuppbót
á kaup eftir 1, miarz.
I Ráiklsstjómin hefur saigt að
■ engin ivísitöluuppbót skiuli þá
' greidd, en verkalýðshreyfingin
hefur sagt að hún muni ekki
I una þvi. Bendir því allt til þess, I
i ef rfkisstjórnin helldur fast við
fyrri áæfclun sína, að á skelli ný
stórverkföll þegar um næstu
mánaðamót.
Ástandið í atvinnumálum er
orðið svo alvarlegt að eðllilegt
væri að ríkisstjómin síkýrði Ai-
þingi nú þegar frá því hvaða
leið hún hyggst fara. Eins et-
hitt óviðkunmanllegt að Alþingi
skuli firétta á skotspónum oig í
ónákvæmum blaðafireiginum um
ráðstafianir ríkisstjómarinnar, m.
a. vai-ðandi 300 miljón króna
fjáröifllun vegna ráðstafiama í at-
vinnumálum.
Mildlu máli skiptir hvemig
staðið er að lausn vandans og
eðlilegt er að ríkisstjómin gefi
Alþingi sem ailtrafyrst skýrsilu
um fyrirætlanir sínar og viðhorf.
Lúðvík vék í lokin að skrif-
uim Morgunblaðsins um afiskipti
af sjóimannasamn,in,gunum. Lýsti
hann þau skríf tilhæfulausau
uppspuna, og furðulega ósvífna
blaðamennsku.
□ Framsókn deilir á stjómina.
Ólafur Jóhannesson, formaður
Framsóknarfllokksins, kvaðst
taka undir orð Lúðvíks ogdeildi
á ríkisstjómina fyrir aðgerðar-
leysi í atvinnuQeysismállum, og
taldi að fuM þörf hefði veríð á
því að kveðja Alþingi siaman
fym. Með samþykkt laganna um
efnalhaigsráðstafiainir hefði verið
Kfcpifnaö til ófriðar og sjómönn-
um ögrað, en þeir hefiðu sízt
gert meiri kröfur en búast hefði
mátt við, og mætti fiurðulegt
tetjast að eklki skyldd þegar bú-
ið að leysa sjómianinadeiluna.
Ólafiur minnti á ummæli Al-
þýðublaðsins sem télja mætti að
gæfu í skyn að Alþýðufilckks-
ráðhen-annir hefðu > viiijað leysa
sjómapnadeiluna en það straindað
á ráðhemiim Sjálfstæðisfilokksins.
Lagð'i Ólafiur óherzlu á að aMir
yrðu að taka höndum saman tíl
að stuðla að lausn sjómanna-
deiíunnar.
□ Rödd verkamannafundarins
Eðvarð Sigurðsson kvaddi
sér hljóðs og minntí þinigmenn
á að lokið væri fyrir nokkmm
mínútum fjölmenmum útifundi
á Austurvell i sem Verkaimanna-
féiagið Dagsbi-ún og Trésmiða-
félag Reykjavíkuir hefiðu hoðað
til. Vildi hann nota tækifærið
að kynna þingiheiimi ályktun
fundarins, en hún yrði aflhent
formönnum allra þingflokk-
anna. Las Eðvarð ályktun
fundarins, sem er birt annars
staðar í blaðinu.
Funduriinn hafiði verið boðað-
ur með Wliðsjón afi þvi að Al-
þingd væri nú að hefja störf að
nýju, svo verkamönnuim gæfist
kostur á að minna ailla alþingis-
menn og stjórmiarvöld landsdns á
hversu aivariegt ástand væri
orðið vegna atvinnúieysis og
kjaraskerðingar. Væri hætt við
að kæmi til meiri óróa í þjóð-
Iífinu en hingað til ef ekki væri
þegar í stað brugðizt við á þann
hátt að sigrast yrði á atvinnu-
Ieysinu. Nóg væi-u verkefnin að
vinna í landi oklkar og við ætt-
um að hafia efini á að láta vinna
þau. Mesta og hættulegasta só-
un sem orðið gæti í þjóðfélag-
inu er að láta þúsundir verka-
manna ganga atvinnulausar,
sagði Eðvarð.
□ Hljóðir og hógværir menn.
Bjami Bencdiktsson taílaði
einin ráðherranna og engin þing-
meður annar talaði úr stjórnar-
fSokkunuim. Va,r Bjami hóigvær
eins og larnb og þökkuðu menn
það holluim áhrifum fró fundi
þúsunda verkamanna úti á
Austurvelli, og töldu það merici
þess hversu aðþren,gd rfkisstjórn-
in er orðin. Kvað hann sjólllfisaigt
að hefja þegar í næsitu viteu ,ail-
mennar uimræður um ativininu-
málin og úrræði ríkisstjómar-
innar. Vegna umimæla Ólafe
Jóiiannéssonar lýsti Bjami því
yfir að enginn. ágreiningur hefði
verið í ríkisstjóminnd í afstöð-
unni tíl sjómannadeilunnar. Ráð-
herramir hefðu verið .,sam-
mála í einu og öllu“ um þá af-
rföðu. Talldi hann að nýtt átak
yrði að gera til að leiða verk-
faillið til lykta sem fyrst. Bjami
viðurkenndi að það væri að
nokikra leyti rétt að.kenna efna-
hagsilö'gunum uim sjóimannadeil-
uoa, en þau lög hefði orðið að
setja til þess að bátaflcfiinn kæm-
ist á veiðar! Hitt sagði hann
misskilning að núverandi efina-
hagsástand væri stjómarsteftn-
unni að kenna, þar kæmu til
„annarlegar ást.æður“ sem öllum
Islendingum, jafnt stjóminni
sem stjómarandstæðingum væru
óviðráðanlegar.
Danir varað-
ir við Nordek
KAUPMANNAHÖFN 7/2 —
Danska blaðið „Politiken’’ segir
í dag, að í síðustu viku hafi
Bretland og Efnahaigsbandalags-
ríkin varað Daini við að ganga
í norrænt efinahaigsbandalag.
Segir blaðið að viðvörunin
hafi komið frá dönsfcum sendi-
herrum í ýmsum ríkjum hlut-
aðeigandi. Hafi aðvörunin. verið
steiikust frá sendiherranum í
París sem á að hafa sagt: —
Franska stjórnin mun líta til
þess með ónægju að Noregur og
Danmörk gangi í norrænt efna-
hagslbandalag því að þá fækki
þeim löndum uim tvö sem <nuni
sækja uim aðild að EBE, sem
Frakkar vilja helzt ekki stækka.