Þjóðviljinn - 08.02.1969, Síða 8

0 SfÐA — í'JÓJBVTLJTNTJ — Lougardagur 8. íebrúar 1969.
Gilbert Phelps
Astin
allrafyrsta
22
halda áfram að sýna hið sama
um alla eilffð.
Og sfðain breyttist allt. Ernest
frændi kippti í taumana. Percy
lyfti hausnum og rölti af stað.
— Sjáðu um að hún læsi dyr-
trruum,. hrópaðj Glad frænka <>g
Viktor sneri til höfðinu og hló.
Herra Poole og dætur hans
gengu út um hliðið; frú Cow-
eher yfirgaf stað sinn við glugg-
ann.
Meg hafði miklar mætur á að
sitja þarna i hnipri milli fót-
anna á fullorðna fólkinu. Alan
komst að raun um sér til undr-
unar, að hann var í vandræð-
um með að koma hnjánum fyrir.
Það var ónotaleg uppgötvun.
Hann flýtti sér að byrja að
hugsa um alla bá ánægju sem
vagninn hafði veitt honum árið
áður.
Gólfið var bakið bykkri kók-
osmottu sem stakik eins og
broddgöltur og bað leið ekki á
löngu áður en fótleggimir ábeim
eru eldrauðir. Bólstraðir veggim-
ir voru klæddir flöslougrænu
leðri. Það var sérstök lykt inni
í vagninum: eins konar sam-
bland alf mannabef og leðurlykt
og hrossasvi'ta. En bað voru
hreyfingar vagnsins sem gerðu
ökuferðina svo skemmtilega.
Þegar hann ók í lest, strætis-
vagni eða sporvagni varð hann
oft hræddur við tilhugisunina um
veigalitla vegginn- sem aðskildi
líkami beh-ra frá götunni »ða
sporinu. í vagninum varð bessi
kennd enn sterkari. bví að barna
hristust. bau og skókust til eins
og baunir í sigt.i. Þegar Percy
fór á stökk. var eins pg risa-
hönd brýsti beim niður að gólf-
inu og í hugarheimi sínum sáu
bau hvemig vegurinn baut
framhjá beim í sentímetra fjar-
m/ EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa Kópavogs Hrauntungu 31. Sími 42240 Hárgreiðsla Spyrtingar. Snyrtivörur. Fegrun arsérfræ ði n gur á staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó Laugav. 18. III. hæð (lyfta) Sími 24-6-16
Perma Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garösenda 21. SÍMI 33-968
lægð. Þegar hjólin fóru niður í
vagnsporin heyrðu bau óhugnan-
legt, hvínandi hljóð, og bað var
eins og jarðskjálfti gengi yfir.
Þau brýstu sér hvort að öðru,
bæði í gamni og skelfingu. Þau
fkunnu að meta bessi snöggu um-
skipti milli skelfingar og hvíld-
ar. Þau voru eins og tveir kjarn-
ar í hnetu sem hékk dinglandi
yzt á mjórri grein yfir hyldýp-
isgjá.
En gleði Alans var blandin
kvöl. Það var vegna bess að
hann hafði látið eftir sér að
doka við og< hugsa. Hann hafði
gefið gleðinni na’fn og bað fyllti
hann sektarkennd Dg ótta við að
betta væri upphafið að endin-
um. Honum flaug f huig að und-
anfarið ár hafði hann orðið að
víkja úr hverjum griðastaðnum
af öðmm — krók, skápi, afkima
undir stól eða borði eða rúmi —
stöðum sem fyrir nokkrum mán-
uðum höfðu verið hluti gf hans
eigin heimili. Þeir skmppu sam-
an og sama var að segia um
bann hæfileika hans að gleðjast
vfir hinum ýmsu smámunum —
kvisti f gólflistanum, dauðri
U-rVng'jiló. lóhnoðra.
Þau höfðu lagt að baki fjórð-
ung leiðarinnar til Dentons b®g"
ar Viktor beysti framhjá beim
beytti hornið og lét smelila í út-
bjá.stursrörójvu. Molly hélt .dauða-
haldi um mittið á hbnum, lík-
ami hennar lagði.st að baki hans
eins og lirfa að blaði og hún
sneri höfðinu varlega til að brosa
til beirra, hálfhrædd en ham-
ingjusöm. — Bannsett skjátan,
hrópaði Glad frænka reiðilega.
— Er hún ekki komin aftur í
bennan kjól. Fyrr um morguninn
höfðu b*r rifizt um nýjan kjói
sem Molly hafði kevpt f vöru-
húsinu. Það var nýtízku kjóll
með stutt pils og ermalaus. —
Ég heimta. að bú skilir honum
aftur, hafði móðirin sagt við
hana.
— En ma.mima, betta er nýj-
asta tízka, hafði Molly sagt vot-
andi.
— Það skiptir engu méli. Hann
er ósiðlegur.
• — En ég fékk hann fyrir hálf-
virði og hainn er bara pínulftið
gallaður.
— Ef bú ferð í bennan kjól
ertu ekki lengur dóttir mín.
Molly virtist hafa látið und-
an.
— Hvernig vogarðu bér að
fara á bak við mig, hrópaði móð-
irin á eftir hennl. — Ég skal
kenna bér! Og begar bau náðu
vélhjólinu, sem hafði stanzað til
að hleypa sporvagni framhjá,
reis hún upp í sætinu og steytti
hnefann. Molly leit um öxl. Hún
togaði í pilsið; hnén á henni
sýndust ávöl Pg barnsleg í
bleikra næstum hvítu bómullar-
sokkunum. Um leið og bau óku
upp að vélhjólinu b®ut bað aftur
af stað með miklum dirunum.
Um leið festist annað vagnhjólið
í sporvagnssporinu og Glad
frænka datt aíftur niður í sætið.
Hópur ungra manna í sporvagn-
inum fór að skellihllæja. Glad
frænka var enn í nógu miklu
hátíðaskapi til að geta brosað
og maður hennar hafði vit á bví
að halda alvörusvipnum.
Þegar bau komu að rótum
Denton hæðar hægði Percy ferð-
ina. Nokkrum metrum framar
stanzaði hann. á nákvæmlega
sama stað og hann hafði numið
staðar árið áður. Alan bekkti
staðinn, begar hann sá leifar af
gömlu auglýsingaspjaldi á sfma-
staur rétt hjá. Percy fór ef til
vill eftir sama kennileitinu.
Hann stóð kyrr bar til fólkið
var komið út úr vagninum, bá
hélt hann áfram og ]>að marraði
í kjálkum og aktygjum. Bfltir tvö
hundi’uð metra spöl stanzaði
hann aftur og bömin fóru úr
vagninum. Alan og Meg höfðu
gaman af bessari sfðustu bröttu
brekku; bau gengu við hliðina á
Percy sem frísaði góðlátflega oig
stutt, úfið taglið slóst í hringi
gegnum loftið eins og eggjabeyt-
ari. Percy var bleikur en svitinn
hafði gert hann súkikulaðibrún-
an og lyktin minnti líka á ramt
súkkulaði. Hún blandaðist lykt-
inni af veginum, sem nýlega
hafði verið gert við. Tjaran
bráðnaði í sólinni og glóði í ný-
lagðri gulri mölinni, sem skósól-
ar beirra runnu éinlægt til á.
„ Allt í einu beygði Percy tij
hægri inn á afgirt svæði. Á skilt-
inu stóð „Bílastæði" en bar var
jafnmikið af hastvögnum og bíl-
um. Þau horfðu hreykin á Morr-
is Cowley bílinin hans Charlies
ömmubróður, sem stóð eins og
grábrúnt baðker á steyptum vell-
inum. Riddarahöfuðsmaðurinn
kom auga á bau um leið og bau
komu inn um hliðið. Hann hafði
komið á Vettvang með Eldflugu
fyrr um daginn. — Hvernig líð-
ur henni? spurði sonur hans.
'Riddarahöfuðfemaðurinn yppti
öxluim. — Hún er taugaóstyrk.
, — Er nokkuð að henni?
— Hún er búin að uppgötva að
hún kann ekki við sig uppi á
hæð. Hún hefur eitthvert hugboð
um að við séum að blekkja
hana!
Ernest frændi flýtti sér af
stað að líta á hrossið. Riddara-
höfuðsmaðurinn var feikilega
innilegur; hann stakk svipunni
undir handiegginn og rétti báðar
hendur móti börnunum. Hann
var í Ijósgráum, köflóttum reið-
buxum, gamaldaigs reiðjakka sem
var hnepptur næstupi t atyeg upp í
háls og með grátt hálsknýti úr
\ I
silki. Húfa úr sama efni og neið-
buxumar sátu á miðju beinaberu
höfðinu með bumna, silfuirgráa
hárinu. Stígvélin glóðu eins og
flauel. Gleraugað gerði hamn
höfðinglegan á svipinn, senni-
lega vegna bess að sólin spegl-
aðist í bví og bað minnti á ein-
glymi begar hann hallaði undir
flatt. — Glæsilegur en glanna-
legur sagði móðir Alans.
Nú er bau voru komin upp á
Dentbn hæðina varð beim ljóst
hve kaefandi loftið var niðri í
dalnum með rakanum frá ánni
og hinum sífelldu brutmuveðr-
um. Hér uppi blés fersik gola;
hún rann eins og reiða gegin-
um dökkgrænt grasið meðfram
tjaldhliðunum, bar sem enginn
hafði troðið bað niður. Víðáttu-
mikill, blár himinn umkringdi
bau á alla vegu. Hann vair svo
víður og hár að bau svimaði
næstum og bað ' lá við að bau
tækju andköf ýfir allri bessari
fegurð. Alan Dg Meg fóru að fá
samúð með Eldflugu.
Það var næstum eins mikið
af gylltu og bláu. .Þau hörfuðu
undan ofslegri sólinni eins og
undan krepptum hnefa; geislam-
ir butu út frá henni eins og
spjót eða beim rigndi niður eins
og lifandi gullkeðjum. Denton
hæð reis yfir dalinn eins og
varðturn. Og allar bogadregnu
bekkjaraðimar og pallamir,
stúkumar og básamir í bessu
útileikhúsi voru hulin korni. Það
vom kornakrar af öllum stærð-
um og gerðum, sumir voru
grafnir inn í Denton hæð, aðrir
teygðu úr sér niður brekkuna í
átt að dalnum eins og gullnir
vasaklútar breiddir til berris.
Alan átti nasstum von á bví að
öxin rynnu niður hlíðina í gulln-
um straumi. Uppskerutíminn var
begar hafinn og sumstaðar
skein sólin á gulbleika stúfa.
Kornakramir voru með dimm-
ari lit — sums staðar vöm beir
koparlitir annars staðar rauð-
gulir eða gulbrúnir eins og kand-
ís. Bylgjandi akrarnir með ó-
skornu korni glóðu eins ,og
mjúkt, gamalt gull.
Gullið ljósið og óendanlegur
blár bakgrunnurinn gerði sýn-
ingarsvæðið næstum óraunveru-
Blaðdreifing
Vantar fólk til blaðdreifingar í
Hjarðarhaga — Háskólahverfi — v
Hringbraut — Langholtsveg.
ÞJÓÐVILJINN Sími 47500
Líií i«l okki skemmdar kartöflur koma yður
í vont skap. Norið COLMAIVS-kartöfluduft
SKOTTA
*
— Hafðu ekki áhyggjur út af einkunnunum Súsí, strákarnir spyrja
ekki um bær!
RAZNOIMPORT, MOSKVA
Hafa enzt 70.000 fcm akstur samkvasmt
vottopðl atvínnubllsllúra
Faest hjá flestum hlðlbapQasöfum A landinu
Hvepgi laegra verö
SIIWI 1-7373
TRADING
CO
HF.
Trésmíðaþjónustan
0
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þefrra.
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMI: 41055.
UTSALA - UTSALA
Úlpur, peysur, skyrtupeysur, skyrtur,
terylenebuxur, stretchbuxur, taubuxur.
Úrval af baimafatnaði. Einnig vinnufatnaði herra
og dömuregnkápum.
Verzlunin FÍFA.
Laugavegi 99. (Inngangur frá Snorrabraut).
UTSALA
Utsala stendur yfír
Ó.L. Laugavegi 71
Sími: 20141.
I