Þjóðviljinn - 10.06.1969, Síða 10

JQ SlSA — Þ.TÓBVILJINW — Þriðfjudagur W. jArd 1989,
ROTTU-
KÓNGURINN
EFT1R
JAMES
CLAVELL:
— Þakka þér fyrir, Max. Kóng-
urinm sogaði djúpt að sér reyk-
inn. Svo sagði hann: — Viltu
sígarettu ?
— Já, þakk fyrir, sagði Max
án þess að skeyta um hæðnina í
rödd kóngsins. — Get ég annars
geri nokkuð fleira fyrir þig?
— Ég skal segja til ef ég þarf
á þér að halda.
Max settist á rúmið sitt hjá
dyrunum. Augun sáu sígarett-
una en varimar sögðu ekkert.
Max átti hana. Max hafði unndð
fyrir hennd. Þegar rölðin kom
að þeim að gæta eigna kóngsins,
fengju þeir kannski . sígarettu
líka.
Dino brosti til Max og hann
brosti á móti. Þeir myndu skipta
sígarettunni með sér þegar þeir
vaeru búnir að borða. Þeir deiidu
ævinlega því sem þeir fundu eða
stálu eða gátu úfvegað með öðru
móti. Max og Dino voru félagar.
Og þannig gekk þetta alls stað-
ar ti‘l i Ohangi. Mennimir skipt-
ust í smáhópa. héldu saman tveir
eða þrír, sjaldnar ffjórir. Einn
maður gat ekki komizt jrfir allt.
Þrír var heppileg tala. Einn til
að affla birgða. einn til að gæta
þess sem aflaðist og einn til
vara. Þegair varamaðurimn var
elíki veikur, reyndi ihann líka að
affla birgða eða hélt vörð. Öllu
var skipt í þrennt; ef eimhver
komst yfir egg eða stal kókós-
hnetu eða fane banana, gekk það
tiil hópsins. Lögie voru einföld
eins og öll náttúrulögmál. Aðeins
með samhjálp var hægt að
skrimta.
En kóngurinn heyrði engum
hópi til. Hann gat bjargað sér
sjálfur.
Rúmið hans var í bezta hom-
imtu í skálamum, undir glugga, svo
að hann gat notið goðs a'f
minnstu golu. Næsta rúm var í
tveggja metra fjarlægð. Rúm
kóngsins var gott. Fjaðrimar
voru traustar og dýnian stoppuð
með kapok. Yfir rúminu voru
tvö uRarteppi og flugnanet.
Kóngurinn hafði líka borð,
tvo stóla og teppi sitt hvorum

fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Ilárgreiðslustofa
Kópavogs
Hratmtungu Sl. Síml 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar,
Snyrttvörur.
Fegrurarsérfræðingui 6
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtístofa
Steinu og Dódó
riaugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtístoía
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
megin við rúmið. Á hiilu baik-
við rúmið var rakvélin hans,
kústur og sápa og þar hjá stóðu
diskamir hans, bollar, heimatil-
búin rafmagnshieSiLa og matar-
áhöld. í skotiniu héngu fötin
hans, fjórar skyrtur, fernar síð-
buxur og femar stuttbuxur. Á
•hillum voru sex pör af sokik-
um og nærbuxur. Undir rúminu
voru tvennir skór og ilskór.
Kóngurinn sat í einum stóln-
um og sá að allt var á réttum
stað.
— Heyrðu, sagði Tex. — Ertu
vant við látinn?
Þetta var dulmál sem táknaði:
-— Ertu tilbúinn að taka við af-
hendingu?
Kóngurinn kinkaðd kolli og
Tex rétti honum varlega Ronson
kveikjarann. — Þakk fyrir, sagði
kóngurinn. — Viltu bragða á súp-
unni minni í dag?
— Það geturðu bölvað þér upp
á. saigði Tex og fór.
Kóngurinn gaf sér góðam tima
til að athuga kveikjairantn. Eins
og majórinn hafði sagt, var hann
næstum nýr og í bezta lagi. Hann
myndi trúlega geta gefið átta eða
niu hundruð dollara í aðra hönd.
Úr sæti sínu sá hann unga
manninm og malajann sem voru
enn að taia saman.
— Max, kallaði banm.
Max kom þjótandi. — Já?
— Sérðu þennam náumga, sagði
kóngurinn og bandaði með höfð-
inu.
— Hverm? Þennan innfædda?
— Nei, hinn. Náðu í hann.
Max hoppaði út um gluggann
og gekk eftir stígnum. — Hæ,
lagsi, sagði hann hranalega við
unga manninn. — Kóngurinn
vill tala við þig. Hann benti með
þuimalfingrinum í átt að bragg-
anum. — Og það á að vera strax.
Maðurinn leit agndofa á Max,
svo fylgdu augu hans þumal-
fingrinum. — Við mig? spurði
hann undrandi og leit a/fitur á
Max.
— Já, einmitt, sagði Max óþol-
inmóðlega.
— Af hverju?
— Hvemig í fjandanum ætti
ég að vita þaö?
Maðurinn hnyklaði brýnnar og
hugsaði sig um andartak- Svo
reis hann upp og elti Max inn
í skálann.
— Þér vilduð tala við mjg?
spurði hann og gekk til kóngsins.
— Mikið rétt, sagði kóngurinn
og brosti. — Fáið yður sæti.
Han-n kinkaði kolli til Max, sem
fór leiðar sinnar. Óbeðnir færðu
hinir mennirnir sig fjær, svo áð
kóngurinn gæti' talað í næði.
— Fáið yður sæti, sagði kóng-
urinn alúðlega.
— Þakk fyrir.
— Má bjóða yður ságarettu?
Maðurinm leit stórum augum á
kónginn.
Hann hikaði andartak, svo tók
hann sígarettuna. Dndnin hans
varð enn meiri þegar kóngurinn
kveikti fyrir hann með Ronson
kveikjaranum, en hann reyndi að
leyna þvá og sogaði djúpt að sér
reyikinn.
— Þa'kk fyrir, sagði hann. —
Þetta var gott.
— Hvað heitið þér?
— Marlowe- Peter Marlowe.
Svo bætti hann við í hálfkær-
ingi: — Og hvert er yðar naifin?
Kóngurinn hló. Ágætt, hugsaði
hann, pilturinn er spaugsamur Dg
hann er engin sleikja. Hann festi
sér þetita í minni, síðam sagði
hann. — Þér eruð Eniglendingur
— Já.
Kóngurinn hafði aldrei fyrr
tekið eftir Peter Marlowe, en
það var ek'kert undarlegt innan-
urn tíu þúsund andlit sem voru
svo lík hvert öðru. Hann virti
Peter Marlowe fyrir sér þegjandi
og Marlowe horfði einnig rann-
sakandi á hann með kuldalegum,
bláum augum.
— Þér talið góða mailajísku, sagði
kóngurinn og bandaði í átt til
Maiajans, sem beið þolinmóður.
— Hafið þér lært hana hér?
— Nei. Á Java. Peter Mar-
lowe hikaði andartak og leit í
kringum sig. — Það fer vel um
yður hér.
— Mér þykir gott að lásta fara
vel um mig. Hvernig Ifinnst yður
stóllinn ?
— Hann er ágætur-
— Hann , kostaði mig áttatíu
dollara, sagði kóngurinn hreyk-
inm. — Ég ætlaði einmitt að fara
að borða. Það má kannski bjóða
yður að borða mieð mér?
— Ég var að enda við að
borða, sagði Peter Mariow var-
færnislega.
— Já, en þér kynnuð að hafa
lyst á eggi?
Nú gat Peter Mariowe ekki
lengur leynt undrun si-nni. Kóng-
urinn brosti og honum fannst
það hafia borgað ság að bjóða
homum fyrsit viðbrögðin urðu slák.
Hann lagðist á hnén fyrir fram-
an svarta kassarvn sinn og opn-
aði hamm variega.
Peter Marlowe starði agndofa
á innihaldið. Hólif tylft. af eggj-
um, pokar með kafifibaunum.
Banamar. Að minnsta kosti pumd
af javatóbaki. Tíu eða eilefu
sígarettupakkar. Gierkrukka full
af hrísgrjónum, önnur kirukka
með katchan idju baumuim. Mat-
arolíu. Ýmislegt gómsætt vafið
inn í bamanablöð. Hamn hafði
ekki séð þvilík ógrynni af mat
árum saman.
Kóngurinn tók olíuna og tvö
egg og lokaði kassanum aftur.
— Viljið þér eggið steikt?
— Jó, það látur víst ekki mjög vel
út að taka við því. Peter Mar-
lowe átti erfitt með að koma
orðum að þessu. — Ég á við,
þér gefið víst ekki eggin yðar
svona að tilefnislausu.
Kóngurinm brosti. Það var gott
bros og Peter Marlowe Mýnaði
um hjartaræturnar. — Hafið
engar áihygjur af því.
Peter Marlowe leit á eggið.
Hamn átti ekki von á því að fá
egg fyrr en eftir sex daga. — Ef
það er ekki oif mikil fyririiöfn,
þá vil ég gjarnan fá það steikt.
Kóngurinn setti rafmagnshell-
una sína á borðið og setti hana
í samiband. — Er þeitta ekki
snjallt? saigði hann.
— Jú, svo sannarlega.
Peter Marlowe reis á fætur,
•hallaði sér út um glugganm og
hrópaði til Malajans: — Þú skalt
ekki bíða. Við sjóumst aftur á
morgun, Sulliman.
— Jó, tuan, friður sé með þér.
— Og með þér. Peter Marlowe
brosti og gelkik affcur að stóllnum
og settist. Kóngurinn braut egg-
in og lét þau falla niður í heita
olíuina- Rauðan var gullin og
livítan frussaði og fór að stflfma.
Ilmurinn gagntók hugina og
munnvatnið ranrn i stríðum
strauimum. En enginn. sagði neitt
eða gerði neitt. Nema Tex. Hann
reis á fætur og fór út úr skóilan-
um.
Margir sem gengu framhjá
fiyrir utain-fúmdu ililminn og fylilt-
ust enn hatri á kónginum.
Hinn dásamiegi ilmur barst líká
inn í bragga herlögreglunnar-
Bæði Grey og Masters vissu und-
ir eins hvaðan hanm kom.
Grey reis á fætur, honum var
óglatt og han.n gekk til dyra.
Hann æfclaði að ganga um búð-
imar til að iforðast ilminn. En
svo sá hann sig um hönd.
— Komdu með, sergent, sagði
hann. — Við skulum heimsækja
bragga Bandaríkjamanmanna. Nú
Tökum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagninga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinna með fullri
ábyrgð. — Símj 23347.
/ IXI fl
STAD
FóiÖ þér fslðnzk gólffeppi frát
TEPPÞ
ZUtíma

mm
mM
TEPPAHÚSIfl
Ennfremur ódýr EVLAN feppi.
Sparið tíma og fyrirfiöfn, og verzfiS ó eínum sfa<5.
SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311
GOLDILOCKS pan-eleaner
pottasvampnr sem getnr ekkl ryðgað
SKOTTA
mmm
ANNAn PKKI
HUSAÞJONUSTAN s.f.
malningarvinna
ÚTI — INNI
Hreingemingar, lagfærum ým-
islegt s.s. gólfdúka, flísalögn,
mósaik, brotnar rúður o. fl.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð ef óskað er.
SÍMAR: 40258-83327
HÚSEIGENÐUR
Tek að mér að skafa upp og olíubera úti-
hurðir og hvenskonar utanhúss viðar-
klæðningu. — Upplýsingar í síma: 20738.
Gallabuxur,
molskinnsbuxur
skyrtur — blússur — peysur — sokkar — regn-
fatnaður o.m.fl.
Góð vara á lágu verði. — PÓSTSENDUM.
Ó.L. Laugavegi 71
Sími 20141.