Þjóðviljinn - 08.10.1969, Blaðsíða 10

10 siðá — vaó&vwmm — Ms&tísk^a&m 8. t&mœ t969.
ETT3
SKÁLDSAGA
EFTIR
MARY
DUTTON
ið þið ht>num af öllu sem þið eign-
izt?
— Hann er presturinn ofckar,
sagði Thee- — Allir í Mount Car-
mel kirkjunni gefa bróður Amos
eitthvað.
— Jæja, en við skulum koma
aftur upp að húsinu. Ég vona bara
að Pekfc gamli sé ekki með bjúgu
og saltkjöt í sér, svo að þið étið
hann upp til agna.
Við hlógum öll og tfórum heim
að húsi. f bakgarðinum teiknuð-
um við ferhyrninga í flagið, fund-
um glerbrot og lékum okfcur
stundarkom i paris, en það var
ekki sérlega gaman. Josie var of
silaleg- Hún gat ekki hoppað al-
mennilega lengur. Hún var orðin
þreytt áður en Donie líom í bak-
dymar og kaflaði á þau.
Ég sat í tröppunum, át eina
pem í viðbót og hugsaði um eitt
Ðð annað.
— Hæ, þama úti!
Pabbi stóð í bakdyrunium og
kallaði til mín. — Hvað er að
frétta úr skólanum og utanúr
heimi?
Ég spennti greipar, lyfti þeim
og gerði Allt-í-lagi merkið fyrir
pabba qg- hann brosti Og gaf mér
sama merki. Svo fór hann úr
dyrunum og inn í eldhús til
mömmu- f rauninrii var ég ekfci
að skrökva; ég var bara ekki til-
búin til að tala um þetta allt.
Ég geri ráð fyrir að pabbi hafi'
lika haft sínar áhyggjur, þvi að
eftir andartak sprakk hann í loft
upp.
Ég skildi minnst af þvi sem
hann sagði, vegna þess að mamma
sagði í sífellu Jim Jim Jim, en
surnt heyrði ég þó. Hann skyldi
líundur heita elf hann sæti undir
fleiri af þassum skítabænum hans
Willa,garola Jacksons og mamma
sagði Jim! enn einu sínni, og pabbí
sagði: — Ég geri það etoki, jafn-
vel þótt allt Arkansas fari fjand-
ans til- Af ávöxtunum skuluð þér
þefckja þá, er ekki svo? Hann ól
hann upp! Hann gerði hann að
þessari nautheimsku sadistabuillu!
Ég var svo sem ekkert hrifin
af bænum hans Willy Jacksons
heldur. Hann var í útliti eins og
Norðanvindurinn sjállfur og svo
sagði hann alltaf það sama- Tal-
aði um eikkjur og munaðarleys-
ingja t>g að ok'kur vantaði regn.
Og í lokin minnti hann Guð á
að vera ofckur hæli og sikjöldur
í þessu lastabæli syndar og sorg-
ar.
Ég fór inn til að leggja á borð-
ið fyrir kvöldverðinn.
— Mamma! kallaði ég um
kvöldið þar sem ég sat í þvotta-
balanum hjá eldavélinni- —
Mamma, heldurðu að ég megi fá
endur?
30
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Simi 42240.
Hárgxeiðsila. Snyrtingar.
Snyrtivðrur.
Pegrunarsérfræðingur 6
staðnum
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dodó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Síml 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SÍMI 33-9-68
— Fá hvað? Ég heyri ekki til
þín! I setustofunni lækkaði
mamma útvarpið og kom fram í
eldhús og leit inn fyrir eldavél-
ina. — Hvað er það sem þú
vilt?
— Bndur? Heldurðu að ég megi
fá endur?
— Endur? Mamma varð svip-
þung. — Jæja, það haifði mér
ekki dottið í hug. Af hverju í
sköpunum viltu eignast endur?
Hvað kom því af stað?
Ég skruþþáði á mér aðra il-
ina.
— Moskítóa sagði að þú hefðir
átt endur þegar þú varst lítil.
— Endur? sagði mamma enn
einu sinni. — Ég hef aldrei átt
önd á ævi minni. Ekki svo að
sikilja að það sé neitt atihugavert
við endur, en ég hef aldrei á.tt
önd- Af hverju í ósköpunum
sagði hún það? Þú hlýtur að hafa
misski'lið hana.
Ég jyfti .hinum fseíinum. ~
Hún var að tala við hinar
kennslukonurnar í dag pg hún
sagði að þú hefðir verið indæl,
lítil stúlka og þú hefðir rekið
endurnar þinar á lélegan mark-
að! Ég er kannski vitlaus, en
ég er ekki heyrnarlaus. Ég lyfti
báðum fótum upp yfir balabrún-
ina og lét mig síga niður þang-
að til ekkert stóð uppúr nema
nefið- Síðan settist ég upp og
skimaði eftir mömmu.
Mamma stóð enn hjá eldavél-
inni, en hún sagði ekki neitt og
hún var að fitla við pi'lsið sitt
með. fingrunum.
— Kjáni, sagði hún loks. —
Þetta þýðir ekki að ég hafi endi-
lega átt anöahjörð- Fól'k segir
þetta bara þegar —: Jæja, það er
hennar álit og ekki rneira með
það. Hún teygði sig eftir hand-
fclæðinu sem hún hafði hengt á
stólþak. — Flýttu þér upp úr
balanum. Þú sullar allt gólfið
út- ‘
Ég steig uippúr balanum og
þurrkaði mig. Mamma lagði aftur
af stað inn f setustofuna. Þegar
ég teygði mig elfitir sloppnum datt
mér annað í hug-
— Mamma! kallaði óg aftur. —
Mamma, er Josie með orma?
Mamma kom aftur fram í eld-
húsdymar- — Hamingjan sanna;
hvemig ætti ég að vita það? Hvað
gengur eiginie^a að þér í kvöld?
— O, ekkert.
Ég stóð þarna stundarkom og
hélt á sloppnum mínum og rifj-
aði u.pp með sjálfri mér, -þegar
Neevy frænka hafði sagt að Jarð-
hneta litla væri með orma og
við höfðum hellt í hann terpen-
tín-u og honum halfði bara versn-
að.
Josie var of feit til að hlaupa
í hrimgi kringum húsið eins og
Jarð'hneta hafði gert.
Og á föstudaginn var ég auð-
vitað húin að gleyma öllu um
Upplesti-ardaginn. Ég hafði stein-
gleymt honum þangað til á föstu-
daginn eftir matarhlé þegar Mosfc-
ítóa fór að kalla lcralckana upp.
Og ég vissi að ég varð að finna
upp á einhverju í sikyndi, ann-
ars væri úti um mig-
Ég var heppin. Moskítóa kall-
aði nafnið mitt síðast þennan dag,
og þá var ég búin að rifja upp
sögu sem ég gat sagt. Það var
bók sem ég hafði fundið í kof-
fortinu hennar mömmu einn
ri gn i ngard agi n n.
Ég stóð hjá boi'ðinu mínu og
leit í kringum mig. '
— Ég ætla að segja frá bóto
sem ég Ias í sumar. Ég togaði
upp skálmina á hnjábuxunum
mínum og leit á Moskítóu- Hún
andvarpaði og úr augnaráði henn-
ar mátti lesa: ég-veit-þú-kannt-
ekki-að-lesa, en hún kinkaði þó
kolli og benti mér að halda áfram.
— Bókin hét: Slæm stúlka. Og
hún er um þennan strák og stelpu
sem —
— Thorpe! Skerandi rödd Mosk-
ítóu barst ylfir stofuna og hin
buxnaskálmin mín selg- Ég var
búin að segja mömmu að þær
væra alltof stórar.
— Þú mátt setjast. Moskítóa
var á svipinn eins og ég hefði
gert hana hrædda.' — Þetta er
nóg.
— En ég er ekki búin. Ég er
rétt að byrja. Þau átba enga pen-
inga þessi stelpa og sitrátour og hún
átti þetta þá —
Moskítóa ýtti mér svo haika-
lega niður í sætið að sprungan í
sætinu klemmdi mig.
Ég stóð aftur upp þótt báðar
skálmarnar sigu. — Og svo var
læfcnir í bókinni sem vildi —
Moskítóa stóð yfir mér oglæsti
klónum í axlirnar á mér. Hún
var eldrauð i framan þegar hún
dró mig fnam í ganiginn og ýtti
mér upp að vegg-
— Þú stendur þama kyrr þang-
að til ég sendi hin börnin heim
og hef tíma til að tala við þig.
Komdu ekki aftur inn í þessa
stotfu fyrr en þú getur hugsað og
talað eins og siðuð lítil stúlka!
Ekki fyrr en þú getur beðið af-
sökunar-
Dyrnar lokuðust á eftir henni
og ég stóð upp við vegginn, út-
skúfuð og niðurlægð.
Þegar skólabjallan hringdi
þustu krakkarnir framhjá án þess
að líta á mig. Þá vissi ég hvað
var að og hvað mér bar að gera-
Það var ekki rmn sök, en ég ætl-
aði að gera það samt.
Ég sneri húninum varlega til
að opna dyrnar og rak höfuðið
inn , fyrir-
.Moskítóa leit upp frá sfcriifborð-
inu. — Jæja?
— Ég biðst afisökunar, sagði ég.
— Ég biðst afsökunar á því að
báðar skálmarnar sikyldu vera
niðx-um mig meðan ég sagði sög-
una, en þær eru bai'a alltof stór-
ar. Ég sagði henni mömmu það
þegar hún var að sauma þær-
Ég flýði fram ganginn og út
um dyrnar að bílnum, sem Leo
var búinn að fylla og lét bíða
eftir mér.
— Þú vissir það.
Martin sat á tröppunum sínum
og skóif forina af góðu skónum
sínum. Hann gekk mikið og skóm-
ir hans vora alltaf foragir- James
opnaði vasahnífinn sinn til að
hjálpa Martin að skafa for. Ég
fór inn í húsið og kom til baka
með blauta rýju til að þvo skóna-
Við sátum öll í tröppunum hjá
Martin og hreinsuðum skóna hans,
Þetta var á laugardagsmorgni í
góðu veðri <og trén allt í kring
vora rauð og gul. Himinninn var
heiður og blár.
— Þú veizt að litlar stúlkur
eiga ekki að lesa bækur sem mæð-
ur þeirra fela í koílfortum. Þeg-
ar þú fannst hana í koffortinu
hennar Venie hefðirðu átt að vita
betur. Þetta var þér að kenna,
skal ég segja þér, og stóð ekki
í neinu sambandi við — við föt-
in þín. En hvernig þér datt í
hug — Martin leit niður til mín
og hristi höfuðið. Svo sagði hann:
HUSMÆÐUR!
Hvað er betra í dýrtíðinni en lágt vöru-
verð? Matvörumarkaðurinn opinn til kl.
10 á kvöldin. — Gjörið svo vel að líta inn.
Munið hið lága vörjiverð.
Vöruskemman
Grettisgötu 2.
A
EINUifí
STAÐ
Fáffi þér íslanzk gólfteppi fr<5«
WmuiwP
Hltima

•TEPPAHUSIO
Ennfremur ódýr EVLAN teppf.
Sparið tíma og fyriifiöfn, og verztið á einum stað.
ISUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX13111
Buxur - Skyrtur - Peysur -
jr
Ulpur - o.mJL
Ö.L. Laugavegi 71 — Sími 20141
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stœrðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi,
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjóiiusfa.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f.
MÁLNINGARVINNA ÚTI-INNI
Hreingerningar. lagfærum ýmis■ legt s.s. qólfdúka. flísalögn. mós- . aik, brotnar rúður og fleira. Þéttum steinsteypt þök. — *Bindandi tilboð. ef óskað er.
SÍMAR: 40258 og 83327
íslenzk frímerki
I’ f<’
ný og notuð kaupir hæsta verði RICHARD RYEL
Háaleitisbraut 37 (áður Kópavogi).
Sími: 84424. — (Bezt á kvöldin).
Frímerki - Frímerki
Hjá okkur er úrval íslenzkra frímerkja.
Hvergi lægra verð. — Reynið viðskiptin.
Frímerkjaverzlun GUÐNÝJAR
Grettisgötu 45.
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500
á