Þjóðviljinn - 08.10.1969, Blaðsíða 7

Miöviífcudagur 8. október 1969 — ÞJÓÐVILJINN — SJÐA J
S A
MMMHMML
Stjómmálaályktanir flokksráðs Alþýðubandalagsins
- um efnahags- og afvínnumál
Ldksins sér nú fyrir end-
ann á sit.iórnartíroabili Sjálf-
stædisflokksins og Al'þýðu-
flokksins. Svo ida hefur ste£na
þessara flofcka gefizt, að rök-
studd von er til þess, að rík-
isstjómin falli í næstu þing-
kosningum, ef ekki fyrr.
Alþýðubandalagið skorar á
alla landsmenn að hefja bar-
áttu fyrir nýrri og gerbreyttri
stjómarstefnu með íélagsleg-
um og þjóðlegum markmið-
um. Til þess að ná þessiu
m-arki vill Alþýðubandalag-
ið bafa forystu um samvinnu
allra vinstri manna og hverra
þeirra þjóðfélagsafla, sem til
þess eru reiðubúin.
í íslenzkri landsmálabaráttu
takast á tvö andstæð sjóna-r-
m-ið. Ann-ars vegar er sú
stefn-a stjórnarflokkanna,
Sjálfstæðisflokfcsins og Al-
þýðuflotkksins, að gróðavonir
einstakling-a oe m-arkaðslög-
mál eigi að ráða þróun efna-
hagsmála án afskipta hins op-
inbera, annarra en þeirra að
veita fjárstyrk, þegar gróða-
öflun mistekst. Hins vegar er
sú stefn-a Alþýðubandal-agsins,
að tekinn verði upp áæ-tlún-
arbúskapur og skip-uleg þtró-un
atvinnumála í samræmi við
hagsmuni þjóðarbedldarinnar
og einstakr-a 1-andsihluita til
þess að tiyggja atvinnuö-ryggi,
sívax-andi þjóðartekjur og
rétitliáta skiptingu þeirra. Á
milli þessara meginsjón-ar-
miða, siem nefna mætti gróða-
hygigju og fél-agshyggju, eru
svo sveiflukennd hentistefnu-
vdðhorf Framsóknarflokksdns.
t Tilraunir stjómarllokkanna
tdl þess -að bllása lífi i auð-
> vaMssikdpulaigið á íslandi með
viðreisnarstefnunni baf.a haft
hrapallegar afledðingar fyrir
þjdðarhedldina. Verðbóigan
hefur m-agn-azt önar en nokkru
sinni fyrr og haft í för með
sér fjórar gengislækfcanir á
tæ-p-um áratug, þar af tvær
á einu ári. Afleiðin-gin hefur
orðið stórfellt öryggisleysi
fyirdr launamenn og atvdnnu-
vegi, stórdei-lur á vinnum-ark-
aðnum árlega og stundum oft
á ári, en lífskjör landsm-ann®
halfa verið skert svo mjög, að
kaup á fslandi er nú þriðj-
ungi til helmingi laegra en
það, sem tíðkast í nálaegum
löndum miðað vdð gengi.
Meiri hluta starfstíma síns
bjó viðreisnarstjómin við ein-
stök góðæri, sem færðu þjóð-
arbúinu á annan tug milj-
arða fram yfir meðalár, en
]>eir fjármunir haf-a að vera-
-legu leyti bmnnið upp i verð-
bólgu eða þeim hefur verið
varið í skammsýna fjárfest-
ingu, svo að undirstöðuat-
vinnuvegir hafa orðið afkasta-
minni, en hvers kyns óarðbær
þjónuistustarfsemi bólgnað út.
Þess vegna var atvdnnukeríið
mjög illa undir það búið að
mæta meðalámm á nýjan
leik, og afleiðingin hefur orð-
ið geigvænlegra atvinnuleysi
en nokkru sinni síðan á
k-reppá-mnum fyrir sitríð,
eignamissir, uppgjafartil-
hnei-gingar, vonleysi og í-
skyggilegur landflótti.
Rikisstjómin hiefur nú við-
u-rkennt í verki að viðreisn-
arstefnunni h-afi mistekizt að
txyggja gengi hinna þjóðlegu
atvinnuvega. Viðbrögð henn-
ar hafa orðið þau að eftir-
láta útlendingum að fylla upp
í þau skörð, sem brotin h-afa
verið í atvinnuvegi land-s-
m-an-n-a sjálfra. Nú þegar er
tekið til starfa erlent stó-r-
fyrirtseki, sem gnæfir yfi-r
allan atvinnurekstur lands-
rnanna, nýtur hvers kyns ann-
arlegra fríðinda, hirðir arð-
inn af stærsta raforkuveri
landismanna og flytur h-ann að
mestu úr landi. Stjóma-rflokk-
am-ir fara ekki dult með þa-u
áform sín að leyfa hérlendis
á næsta áratug fjölmörg hlið-
stæð íyrirtæki í eigu útlend-
inga og te-ngja allt efn-ahagslíf
okfcar stærri heild. E-f þau
áform takast, kemst mikill
mei-rihluti framleiðsl-ukerfis-
ins undir erlenda stjóm, efna-
hagsleg völd þjóðfélagsdns
hafa verið flutt úr landi. Hin-
ir erlend-u auðhringar miða
íyrst og fremst við sinn eág-
in gtróða en ekki heildiaraf-
k-omu þjóðfélagsins, og verk-
lýðssamtökin eiga við m-arg-
failt öflugri andstæðin-ga að
etj-a en hina innlendu atvdnnu-
rekendiur. Með framleiðslu-
kerfi sem lyti að verulegu
leyti erlendri sitjórn, með
varanlegri aðild að hemaðar-
bandala-gd og með þrásetu er-
lendra herja í l-andinu yrði
fullveldi þjóðarinnar að mestu
form-satriði.
Gogn þessari stefnu ris Al-
þýðubandala-gið. Það leggur
hin-a þyngstu áherzlu á það
grundvallaratriði að þjóðin
tryggi efnahagslegt fullveldi
sitt, nýti sjálf auðlindir sinar.
eigi sjálf atvinnutæki sín og
trygigi ævinlega endianleg yf-
irráð i öllum samskiptum við
erlenda aðila. Þessu m-arki
verður aðeins náð með fél-ags-
le-g-ri stefnu, með því að beita
nútímalegum hagstjómarað-
ferðum til áætlunargerðar sem
feíli saman opinbert frum-
kvæði og framta-k' einstak-
linga, einbeiti starfsorku og
fjárma-gni íslendinga að j-á-
kvæðum athöfnum. Þannig
hafa íslendingar sa-meiginlega
u-nnið allt það sem jiei-r hafa
bezt gert á þessari öld í at-
vinnumálum, menntamálum,
fél-agsmálum, heilbrigðismál-
uii). samgöngumálum, orku-
málum og öðrum þáttum
þjóðlífsins, og aðeins á slíkan
hátt geta landsmenn tryggt
þá frjálsu og sjálfstæðu þjóð-
féla-gsskipan sem þeir vilj-a
hiafa i landi sínu. Hér er ekki
einvö-rðungu u-m að ræð-a
efn-alhgsilega nauðsyn heldur o-g
þann þjóðlega metnað sem
hvert samfélag verðu.r að efl-a
með sér ef það vill haldia fúll-
veldi sinu, þá sameiginlegu
einbeitingu sem færir mönn-
um trú á land og þjóð.
Alþýðubandal-agið telur, að
þegar þurfi að ger,a ýmsa-r al-
menna-r ráðstafanir í efn.a-
h-agsmálum til þes-s að örva
atvinnu og greiða úr vand-a-
málum a-tvinnufyrirtæ-kj a.
Þanni-g eigi þegar í st-að að
Iækka vexti, — einkum vexti
af stofnlánum og íbúðarlán-
um og vexti a-f reksitra-rlánum
til undirstöðu framleiðslu.
að auka afurðalán Seðlabank-
ans og örva þannig f-ram-
leiðslu
að lengja ýms stofnilán og
létta þannig á afborgun-
um,
að tafca vátryggingarkerfið i
landinu til endurskoðunar
með það fyrdr augum að
diraga úr kostnaði við vá-
tryggingar, m.a. með þvi
að koma upp öflu-gu vá-
tryggingarfélagi rikisins,
að koma hið fyrsta á olíu-
verzlun ríkisins og lækka
þannig olíuverð,
að gera ýtarlega rannsókn á
milliliðaikostnaði, þar með
talið á reksitri banka og
flutninga- og þjónusitufyr-
irtækj-a, sem mikil áhrif
hafa á verðla.gsþróunina í
landinu.
að k-oma þegar upp öflugu
verðla-gseftirliti, á nýjum
og virk-a-ri grundvélli en nú
á sér stað. Það beiti sér
fyrir lækkun verðiags og
standi örugglega gegn allri
óeðlilegri verðlagshækkun.
Alþýðu-bandala-gið telur að
vegna þeima a-lvarlegiu .við-
horfa, sem nú hafa ska-pazt í
atvinnu- og afkomu-málum al-
þýðumanna um allt land, sé
óhjákvæmilegt að ríki-svaldið
grípi þegar í stað til róttækra
aðgerða í atvdnnumálum og
bæ-gi á þann hátt háskalegum
afleiðingum. atvinnuleysis frá
þúsundum heimila í 1-andinu.
Alþýðubandalagið telur, að
atvinnuleysi sé óþol-andi glæp-
ur og óverja-ndi með öllu, og
að næg verkefni séu fyrir
hendi og nægir mögulei-kar
til stóraukinnar framleiðslu
og verðmæ’taöflunar, og að
auðvelt sé að tryggj-a öllum
vinnufærum mönnum fulla
atvinnu. Það er því skýlaus
kra-f-a Alþýðubandalagsins að
ativinnuieysinu verði útrýmt
taf-arla-ust.
Alþýðubandalagdð bendir á,
að enn eru á sviði sjávairút-
vegs miklir möguleikar til
stóraukinnar framleiðslu og
möguleika-r til miargföldunar
á þeim varðmætum, sem sjáv-
araflinn nú gaf-ur, með full-
komnari nýtingu afl-ans.
Enn bíða ú-rlauenar á sviði
iðnaðar og iðnframleiðslu
mikil verkefni, sem m-arg-
faldað gætu tekjur þjóða-rbús-
ins af innlend-um iðnaði.
Og enn eru ekki utnnar
framleiðsluvörur úr dýrmæt-
um hráefnum landibúnaðar-
ins, nema að litlu leyti, og
væri á Því sviði hægt að, auka
framleiðsluverðmæti þjóðar-
innar um mörg þúsund milj-
ónir krón-a á hverju ári.
Alþýðu-bandalagið telu-r, að
nú þegar verið að gera eftir-
taldiar ráðstafanir í efnahags-
málum:
1. Að gerðar verði sérstakar
ráðsitafanir til að tryggja
að öll framleiðslutæki' þjóð-
arinn-ar verði nýtt til fulls
og að fiskiskipaf'lotinn
verði þannig notaður til
veiða fyrir fiskvinnsluna í
landinu.
2. Hafizt verði h-anda um
breytingar og stækkanir á
fiskiðnaðarfyri-rtækjum og
unnið að haigkvaemara
rekstrarfyririkomulagi
þeirra
3. Ríkisvaldið geri þegar í
stað samninga við skipa-
smíðastöðvar í landinu um
smíði fiskibáta af ýmsum
sitæðum og verði samning-
ar mdðaðir við þriggja ára
verkefni.
4. Samið verði þegar um k-aup
á 15 sifcuttogurum og síðan
unnið áfram að endumýj-
un togairaflotans eftir fyr-
irfram áætiun.
5. íbúðabygiging'ar verði stár-
auknar einfcum á félaigsleg-
uim grundvelli og hluibazt
til um að eðlileg byggin-g
nýrra íbúða geti átt sér
stað um allt 1-and í sam-
rærni við þairfir.
6. Ráðsta-fanir verði gerðar til
þess að iðnfyrirtæki land-s-
m-ann-a verði nýtt til fulis
og í þeim efnum verði inn-
lendur iðnaður studdur og
verndiaður í samræmi við
þarfdr þjóðardnnar m.-a. til
að tryggj-a fulia aitvinnu.
7. Stuðlað verði að því, að
upp verði komið nýjum
iðnfyrirtækjum á þeim
sviðum sem hagkvæm-t er,
eins og til úrvdnnslu úr
innlendum hráefnum, eða
til fnamleiðslu á vömm
Viðtal við Peter Florin, aðstoðarutanríkisráðherra Þýzka alþýðuveldisins
Austurþýzk utanríkistefna
mótast af ósk um öryggi
Torben Krogih, að-alrits-tjóri
danska blaðsdns „Information“,
var nýlega í Ausitur-Þýzkalandi
og ræddi þá m.a. við Peter
Florin aðstoöarutanríkásráðherra
sam hann segir að sé talinti
meðal þeirra austurþýzk-u
stjórnmálamanna sem spáð sé
mtístum frama. M-a. sé þess get-
ið til að honum muni verða
falið embætti forsætisráðhei-ra
ef Willi Stóph sem þvd gegnir
n-ú tekur við sitörfum af Walter
Uib-richt sem nú er rú-m.lega
hálfáttræður og er a.uk þess
sagður eiga við vanheilsp að
stríða.
Peter Florin er sonur e-ins af
helztu forvígismönnuim hinnar
róttæku þýzku vertkilýðshreyf-
ingar, Wilhe-lms Florin, og fl-úöi
ásamt föður sdnum undan naz-
isdium, komst um Holland, Dan-
mörkiu og Finnland til So-vét-
ríkjanna, m.a. með aðsitoð
danskrar verklýðshreyfingar,
segir Krogh. Peter Florin er
rúmlega fimmtugur að aldri,
hávaxinn miaður, vingjamlegur
í framkomu og hreinskilin-n-
Hann er ekki fllaumósta, en orð-
ar hugsanir sí-nar skýrt oig rök-
víst. Hve óþægilegar sem spurn-
ingarnar eru, lætur ha-nn það
ekki á sig fá, heldur svarar
hann þeim hiklanst og af fesitu.
I>að gildir siama um Florin og
aðra ausiturþýzka flc”ystuimenn;
örygigið er þoim jafnan efst í
huga.
— Við þurfum örygigi í Bvr-
ópu, svo að við hér í Þýzka al-
þýðuveldinu getum sta-rfað í
friði að uppbyggingiii lands
okka-r. Það var þess veigna sem
lönd Varsj ó rbandal a-gs-i ns gáfu
út Búdapest-yfirlýsdnigu sina um
örygigisiráðisifcefnu Evrópu. Við
tedjum að slfk ráðs-tefna eigl að
ganga frá siáttmáia stern byggð-
ur sé á núveran-di landamærum
í álfunni, segiir Florin.
— Sum vesturþýzjk blöð hafa
haldið því fram að við setjum
skilyrði fyrir slíkri ráðstefnu-
heldur Florin áfraim. Kiesingicr
hallur sagt að Vestur-Þýzka-
land muni ekkd faHast á ör-
ygigissáttmála ef hann staðfesti
ríkjandi ástand í ólfunni. Að
baki þessu skilyrði leyn-ist ósk
um að bindu hendur okikar' Við
höfum j-afnan verið og erum
enn fúsir til samnin-gaviöræð-na
við Vesitur-Þýzikaland, en Bonn-
stjómin hefur hafnað öllum til-
boðum okkar.
Flo-rin segir að stjóm Þýzka
a-lþýðuveldisins hafi f-a-gnrað
hinni jáfcvæðu afsdöðu til þess
að haidin yrðd ráðstefna um
öryigisimiál Evrápiu sem toomið
sem landsmenn verða nú
að flytja inn í veruiegum
mæli.
8- Vinna við opinberar
framkvæmdir, þar sem að-
kallandi þörf er að leysa
tiltekin verkefni, eins og í
menntamálum, heilbrigðis-
málum, vegamálum, raf-
væðingu og við hiafniargerð-
ir, — verði skipulö-gð þann-
ig. að nauðsiynleg verk
verði unnin og um leið
stuðlað að fullri afcvinn-u.
9. Hafizt verði handa um að
skipuleggja landbúnaðar-
framleiðslun-a til haigsbóta
fyrir bænd-ur oig neytendur,
og bæhdum tryggð sam-
bærileg laun og öðrum
vinnandi stettum.
19. Alþýðubandaliaginu er Ijósfc
að þ-áttur sveitarfélag-
anna í atvinnu-uppbyggingu
landsins og baráttu gegn
atvinnuleysi, er mjög mdk-
ilvægur. Sveifcairstjómimar
hafa á m-argan h-átt betri
aðstöðu til þess að gera
sér grein fyrir hvernig
taka þarf á þessum verk-
efnum en ríkisstjðmin og
stofnanir á hennar vegum,
en tekjuöflun sveitarfélaiga
er þröngur stakkur skor-
inn. Þau hiafa yfirleitt ekki
til umráða anniað fé en
það, sem þau innheimta
með álögum á þegna sína,
en það er of takmarkað
hjá flestum þeirra til þess
að þau séu "fær um ve-ruleg
átök í þessum efnum. Fyr-
ir því leggu-r Alþýðubanda-
la-gið áherzlu á, að sveit-ar-
félögunum sé gert fsert að
efna til atvinnufiram-
kv.æmd-a með því að tryggj-a
þeim nægilegt fjármagn.
Þá vill Albýðubamdalaigið
benda á, að það er ekki
ra-unhæf barátta gegn at-
vinnuleysá að veita því fé
sem æ-tlað er til afcvinnu-
a-ukningar til flutnings at-
vinnutækja úr éinu byggð-
arla-einu í annað. Raunhæf
baráitta gegn atvinnuleysi
er eingöngu fólgin í stofn-
un nýrra atvinnutæ-kj a og
bæfctsri nýtingu þeirna sem
fyrir enu.
Peter Florin
hafi f-ram á fundi utanríkisráð-
herra Norðurlanda í Reykjavík.
— Það hefur verið um það
rætt, sagði Peter Florin enn-
fremur, hvort ekk-i yrði fyrst að
koma á eðlilegri s-ambúð milli
þý2iku rfkjanna áður en ráð-
stefhan yrði haldin- Aðrir hafa
telið að rétt væri að hafa öf-
ugan hátt á. Við gcrum hins
vegar engia kröfu um í hivaöa
röð málin verði tekdn- ftnir. Það
værd ran-gt að fresla réðstefn-
unni þar tdl sambúð þýzku
ríkjanna hefði færzt í eðlileigt
honf, enda gæti ráðstefhan
einmdtt orðið til þess að svo
færi.
— Sumir Ixafa orðið til þess
að halda þrwí fram, sogir Krogli
ritstjóri, að þvi aðeins verði
hægt að varðveite friðinn í Evr-
ópu að Þýzkaland verði áfram
tviskipt. Emð þér þeirrar skoð-
unar?
— Það ræöur ekki úrslitum
um varðveizlu friðarins hvort
Þýzikaland er tvískdpt eða akki.
Á síðustu öld skiptist Þýzka-
land í fjölda smárd-kja, en siamt
urðu stríð í Evrópu- Á þessari
öld var Þýzkaland ein ríkis-
heild, en það leiddi einnig til
stríða. Það sem ræður úrslitum
er hvem-ig miálum er háttað í
Þýzkailandi. Við tefljum að öll
þýzka þjóðin muni þetgar fram
líða stu-ndir f-ara að oikkar
d-asmi, enda þótt það kunni að
varða með noikikuð öðrum
hætti í Vestur-Þýzkalandi en
hjá oikkur. Innanlandsmáil Vest-
ur-Þýzkalands eru einkamál
þedrra sam þar búa, á sama
hátt sem innanlandsmál okkar
em okkar edgm mál. En e£ öll
evrópsk rdki viðurkenna Þýzka
alþiýðuvcildið mun það koima
í veg fyrdr að á oikku-r veirðd
raðízt.
Aiþjóðleg sýn-
ing á skófatnaði
í Moskvn
24. sept. var opnuð mákil ai-
þjóðleg sýning á skófatnaði í
Sokolnik-i garði num í Moskvu,
sem 36 lönd em þáttakendur í.
Sýndngarsvasðið nær yfir 43-000
fermetra og í 21 sýningarsal
má nú sjá allar hugsanlegar
slkógerðdr fyrir böm , og full-
orðna, þar eru skór fyrir í-
þróttamenn, fótbolteskór, skíða-
skór, skautar, fjallgönguskór,
sérstakir skór fyrir stál- o-g
jámiðnaðarmenn, hitaeinangr-
aðir, hlýir skór fyrir skógar-
höggsmenn, sýruheldir skór fyr-
ir efnafræðinga og svo mætti
len-gi telja. En það eru ekki
ein-ungis skór sem sjá má í sýn-
inga-rsölunum í Sokolniki held-
ur éinnig margiskonar leðurvör-
ur, gervileðurvörur, skinn, leð-
urvinnsluvólar, sútunartæki og
skó-gerðarvél-ar. Alls eru á sýn-
in-gunni 40.000 sýnin-gargripir.
Auk sósíalistísflcu landanna
taika Bandarfkdn, England,
Frakfctand, ítailía, Japan, Sví-
þjóð o.ffl- lönd þátt í þessari al-
þjÓðlÐgu skóflatnaða-rsýmnigu.
I
I