Þjóðviljinn - 03.04.1970, Blaðsíða 8

0 SlÐA — ÞJÖÐVHJTNW — Flöstudagur 3. aprnl 1070.
— Og hvers vegna er þaö? Af
þvtt aö ég verð að vinna til þess
að endamir nái saman!
— Ef ég hefði bilpróf, þá . . ,
— í>á hvað?
— Þá gseti ég að mintnsta kosti
sfcroppið eitthvað.
— Þú veizt hvernig ég lít á
það mál, sagði hann kuldalega. —
Þú veizt að það er aðeins vegna
þíns eigin öryggis . . .
í þessu var dyrabjöllunni
hringt og honum létti í aðra
röndina yfir þvi að samræðunnar
skyldu vera truflaðar.
— Það er frú Salvesen. Það á
að vera fumdur í loftnetsnefnd-
inni.
— Ég hélt það væri bílstoúrs-
nefndin, sagði frú "Hermansen
þegar hún fór fram að opna.
Hann stóð kyrr og hlustaði á
fótatak hennar; það hafði verið
vottur af hæðni í síðustu orðum
hennar, sem hann var ekki sér-
lega hrifinn af . . .
Frú Salvesen þandi út nasirnar
og stóð og hnusaði eins og hundur
þegar frú Hermansen opnaði úti-
dymar.
— Finnið þér matarlyktina?
spurði hún í uppnámi.
— Matarlyktina? Frú Herman-
sen sneri sér dálítið ringluð í átt-'
ina að eldhúsinu sínu.
— Sjáið bara! Frú Salvesen
benti í áttina að garði Andersens.
Dálítil reyksúla steig upp fyrir
grænt laufskrúðið og þaðan
heyrðist sömgur og háreysti.
— Umh. En góð! Frú Henman-
sen hnusaði og til þess að ergja
frú Salvesen bætti hún við sak-
leysislega: — Ég verð bara svöng!
— Þau eru farin að elda mat
úti í garðinum! Það er búið að
loka fyrir rafmagnið!
Hún virtist í geðshræringu.
Það fór henni reyndar vel. Kinnar
henmiar voru rjóðar og augun
glóðu. Auk þess var hún komin í
nýjan kjól, þótt efckert stæði til
annað en venjulegur fundur.
— Ég verð að tala um þetta
við manninn yðar! Hún hvarf inn
fyrir bg frú Hermansen stóð eftir
á, tröppunum. Frá hinni húshlið-,
inni heyrðust smellir. Það var
Salvesen að klippa limgerðið. Frú
Hermansen varð sjáíllf dálítið rjóð
í iíinnum þegar hún nálgaðist:
með garðskærin í höndunum.
— Góðan daginn! Salvesen
brosti glaðlega þegar hann kom
auga á hana.
— Daginn Salvésen, sagði hún
hressilega. — Þér fclippið, sé ég.
Salvesen þurrkaði svitann af
enninu.

fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNÁPPAR
10
SKÁLDSAGA EFTIR
SIGBJÖRN HÖLMEBAKK:
ANDERSEN
FJÖLSKYLDAN
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. IIL hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðs^ida 21. SlMI 33-9-68
— Já, ég klippi og klippi. Ég
segi nú eins og Krag: Guð má
vita til hvers þeir eru að klippa!
— Er þetta nú ekki eitthvað
málum blandað. Var það ekki
eitbhvað með þréfbera? sagði frú
Hermansen og hló.
— Jú, en ég er bankamaður og
sit og klippi aillan daginn. Miða.
Fyrir aðra.
Þau héldu áfram að klippa
hvort frá sinni hlið. Salvesen tók
upp grænan teinung og horfði
rannsafcandi á hann.
— Það er synd og skömm að
fara svona með vaxtarsprotana.
Finnst yður ekki furðulegt að
þeir stouli geta vaxið svona á
einni einuistu viku?
— Ég hef aldrei hugsað um
það, sagði frú Hertmarnsen.
— Það er svo gaman að fylgj-
ast með því sem sprettur og grær.
Það var það sem ég hlatokaði til
þegar við fengum þennan garð-
skika. Þá geturðu að minnsta
kosti séð blómin og trén vaxa og
spretta, hugsaði ég. En hér fær
ekkert að spretta. Hér er • allt-
klippt jafnóðum.
Hanin var hár og dálítið magur
og hendumar stórar og kraftaleg-
ar. Fiú Hermansen skotraði aug-
unum í laumi á hendumar sem
héldu svo varlega um græna
sprotann, Einhverra h'Iuta vegna
fékk hún sig ekki til að hórfa á
andlit hans, endaþótt hún fyndi
að hann væri að horffa á hana.
— Mér fininst líika að þeir áettu
að fá að vaxa. Ég var einmdtt að
segja við manninn minn . . . Sem
snöggvast hafði henni dottið í
hug að segja frá nýafstöðnu sam-
tali, en hún hætti við það.
— Er konan mín þarna inni
núna? spurði Salvesen.
— Það er víst nefndarfundur.
Salvesen leit feginsamlega yfir
að stofuglugganum hjá sér. Svo
lét hann skærin síga.
— Það eru alltof margar nefnd-
ir. Ég segi t>ft við konuna mína:
— Þú slítur þér út í öllum þess-
um nefndum. En hún virðist hafa
gaman af því.
— Þetta er víst nauðsynlegt,
sagði frú Hermansen hikandi. —
Og konan yðar er svo dugleg.
— Já, það er sjáltfsagt nauðsyn-
legt. Hann andvarpaði ofurlágt.
— Konan mín gerir aldrei neitt
sem eklki er nauðsynlegt. En
stundum er ég að velta fyrir mér,
hvemig við fórum að án allra
þessara nefnda hér áður fyrr. Ég
man eftir því heirna . . .
— Þér eruð frá Kristrjánsaindi,
eða hvað? Frú Hermansen kunni
svo vel við röddina hans. Það var
svo róandi að standa þarna við
gerðið og heyra hann tala.
— Neðan úr Sogni. Frá smábæ.
Ég er búinn að telja. Það vom
álíka mörg hús þar og hér í
hverfinu.
Hann kveikti sér í pípunni og
blés reyknum fyrir andlitið til
að fæla mýfluigumar frá.
— Og samt komumst við af án
einnar einustu nefndar, sagði
hann íhugandi. Félagsstarfsemin
var etoki á marga fiska. Á kvöldin
sátum við úti á tröppunum og
reyktum eða við röltum niður á
bryggju. 1 góðu veðri remm við
út í skerin með kaflfikönnu og
harmóniku . . .
Þau þögnuðu bæði og hlustuðu
á harmonikuleiíkinn úr garði
Andersens. Þegar þau fóm aftur
að klippa vom skærin komin
talsvert nær en áður og stundum
heyrðist glamur þegar þau
skullu saman.,
— Hvað skyldu þau annars
vera að bmgga núna þarna inni,
sagði Salvesen og deplaði augun-
um að stofuglugga Hermansens.
Ætli Andersen sé ekki á dag-
skrá rétt einu sinni, sagði frú
Hermansen. — Ég sfcil ekki
hvemig þau nenna þessu!
— Hann er orðinn eins og flís
í holdi þeirra, eins og stendur hjá
Páli postula.
— Ég. held að ég sé búin að
fá fiís í fingurinn, sagði frú Her-
mansen nokkm seinna. Hún lagði
frá sér skærin og rétti höndina
yfir gerðið. Gætuð þér hjálpað
mér að ná henni úr, Salvesen?
— Ég hef víst enga nál, sagði
hann skelfdur. Ég ætti kannski
að biðja konuna mína . . .
— Hérna . . . !
Frú Henmansen tók úr sér
brjóstnálina og- rétti honum. Hún
varð allt öðm vísi þegar losn-
aði um fcragann. Salvesen þorði
ekki að horfa á hálsinn á henni,
þótt hann yrði að beygja sig fram
yfir hana til að plotoka burt flís-
ina. Aigk þess gat hann ekki
fundið neina flís, þótt hún full-
yrti að hún hlyti að vera í í
fingrinum. Það var ekki laust við
að hann væri skjálfihentur og
hann stakk hana. Qfurlítill blóð-
dropd seytlaði út.
— Fyrirgefið.
— Þetta gerir ekkert til, við
verðum að reyna að ná henni. Frú
Hermansen velti fyrir sér, hvort
hann gæti heyrt að hún var með
ákafan hjartslátt undir blússunni.
— Viljið þér gera svt> vel að
skrifa undir gjörðabókina?
Hermansen ýtti þungum doðr-
antinum yfir borðið og rétti frú
Salvesen pennanin. Þau sótu hvort
á móti öðru við stóra mabborðið.
Frú Salvesen setti upp glpraugun
og las vandlega það sem í bók-
inni stóð, en þegar hún ætlaði
að rita nafn sitt undir festuilega
ribhönd Hermansens, hikaði hún
við.
— Eiga hindr í stjórninni efcki
að skrifa undir líka?
— Það er ekki þörf á því,
sagði hann róandi. — Málið er
aðkallandi og það er í fiullu sam-
ræmi við lögin að stjórnarfor-
maður og ritari ...
— Já, já, ég sfcal gera þáð, en
ég hefði gjarnan viljað að tekin
væri ákveðnari afstaða, sagði hún
dálítið gröm.
— Ég er eiginlega alveg sam-
móla yður, frú Salvesen. En sem
formaður verð ég að taka — hvað
skail segja ábyrgari afstöðu.
Hann talaði rólega og stillilega
og frú Salvesen leit snöggt á
hann. Hún var enn dálítið rjóð
í kinnum.
— Fynnst yður það óábyrg af-
staða, að ég mótmæli siðleysinu?
— Nei, nei, síður en svo.
— Þau eiga fjögur böm og þau
em ekki einu sinni gift? Hún
starði beinit á hann, þóbt málið
væri harla viðfcvæmt.
— Það er fyrir neðan allar
hellur, viðurkenndi Hermansen.
En eins og þér vitið em Sam-
býliislögin dálítið teygjanleg, t>g
ef við gripum til aðgerða á þeim
gmndvelli, ættum við á hættu að
fá almenningsálitið á móti ofcikur.
— Kemur ekki til mála. Allir
hér í hverfinu em sammála um
að þetta sé til breinnar skamm-
ar.
— Ég er efcki að hugsa um
Húsbyggjendur. Húsameistarar. Athugið!
„ATERMO"
— tvöfalt einangrunargler úr hinu heims-
þekkta vestur-þýzka gleri. —J'ramleiðslu-
ábyrgð. — Leitið tilboða.
A T E R M A Sími 16619 kl.
10 -12 daglega.
- ÓDÝRT - ÓDYRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDYRT
c£
>
Q
O
H
CC
>
Q
O
H
cC
Skófatnaöur
Karlmannaskór, 490 kr. paiið. Kvenskór frá 70 kr. parið. Barna-
skór, fjölbreytt úrval. Inniskór kvenna og bama í fjölbreyttu úrvali.
Komið og kynnizt hinu ótrúlega lága verði, sem við höfum upp á
að bjóða.
Sparið peningana í dýrtíðinmi og verzlið ódýrt.
RÝMINGARSALAN, Laugavegi 48.
cC
>
Q
O
£
Q
O
H
CC
1 ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÓDÝRT -
IIAZE AIROSOL hreínsar andrúmsloltíð á svipstundu
Tvöfalt „SECURE“-einangrunargler.
A-gæðaflokkur. Beztu fáanlegu greiðsluskilmálar.
Glerverksmiðjan SAMVERK h.f. Hellu.
Sími 99-5888.
T
Tll ALLRA FERflA
Dag- viku- og
manaöargjald

Lækkuð
I

[Uí
/7T BÍJLA LJEIGA N
'a Linr
RAUÐARÁRSTÍG 31