Þjóðviljinn - 07.04.1970, Qupperneq 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVIL-IINN — Þriðjudagur 7. apríl 1970.
gafSa meira. Andersen nálgaðist
borðið til að sækja fiöskurnar.
Talsvert af fdlki ihafði safnazt
kringum borðið. Röskinn, feit-
laginn rrnaðuir nam staðar. Nú
lagði bann orð í belg.
— Saelar frú Sem, sagði hann
mildri röddu. Hann var dálít-
ið norðlenzkur í tali. Frú Sem
reis á fætur, hún var enn dá-
Mtið rjóð í kinnum eftir geðs-
hræringuna, en hún heilsaði með
lotndngu.
— Mér þykir þetta leitt, sagði
bún og leit aftur ásökunaraug-
um á Andersen.
— Það er ástæðulausf, frú
Sem, sagði maðurinn með mildu
röddina. — Við eigum að taka
þakksamlega við öllum gjöfum.
Þannjg er Guðs kirkja reist hér
á jörð.
— Já en ölflöskur, sagði hún
og tðk and'köf. — Hefðu það nú
verið mjólkurflöskur.
Maðurinn tók flösku og rýndi
nærsýnum augum í miðann.
— Guð horfir á hjartað, ekki
á merkimiðann. sagði hann bros-
andi.
Frú Sem var ekki sannfærð
þrátt fyrir þetta. Hún sneri sér
að telpunum sem stóðu fyrir
aftan hana dálítið kvíðnar. —
Bömin skulu að minnsta kosti
ekki selja þær! Röddin gaf til
kynnia innri baráttu.
— Ég skal gera það sjálfur.
F.kkert viðvik er of l'ítilmótlegt
í þágu Guðs!
Hann tók flöskurn ar og hvarf
innum sj álfvirku dyrnar, eins
og þegar guðshrædd sál fer inn
um hlið himnaríkis. Andersen
horfði aigndoía á manninn. Þetta
var í fyrsta skipti sem hann sá
Ajaxen, nýjia prestinn í hverf-
inu.
- □ —
Roger sat á pósthú ströppu n -
um og horfði á bókstafina sem
voru prentaðir utsaná umslagið.
Hann var sex og hálfs árs, átti
að byrja í skóla um baustið og
þefckti næstum alla stafina.
—? Norskar... Hann
sagði bókstafina skýrt og greini-
lega. Þetta gekk ágætlega, hann
slkildi orðið undir eins. Næsta
orðið var dálítið erfiðara. þótt
hann. þekkti alla stafina: G e t -
r a u n i r . Hann vissi ekki
hvað það þýddi, nema það stæði
ef ;til vill í einhverju sambandi
við hænsnd. Heima áttu þau
hænsni.
Hann setti bréfið á höfuðið
og hélt því grafkyrru til að vita
hvað það tylldi þar lengi kyrrt.
Hann taidi upp í 35, þá kom
vindhviða og blés því í burt.
Þau fuku í áttina að blaðasöl-
EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntimgu 31. Siml 42240.
Hárgreiðsla- — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsm- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SlMl 33-9-68
13
SKÁLDSAGA EFTIR
SIGBJÖRN HÖLMEBAKK:
ANDERSEN-
FJÖLSKYLDAN
unni. Þar stanzaði hann og
horfði á allar bækurnar og blöð-
in siem voru til sýnis. Nú þurfti
hann ekki einu sinni að stafa;
Myndiroar • söigðu honum allt.
Þama voru skuggaiegir menn
með byssur í höndum og hálf-
naktair konur sem veinuðu af
skelfinigu með uppglennt auigu
og rýting í brjóstinu. Sumar
voru líka allsberar. Þær sátu
eða lágu í öllum hugsianlegum
stellingum og þær voru með
svo stór brjóst að þau voru eins
og uppblásnar blöðrur. Hann
bafði séð bæði mömmu sína og
Tónu allsberar og hann veliti fyr-
ir sér, hvers vegna þær væru
ekki líka svon,a skapaðar. Þarna
var líka mynd af Jesú með
þymikórónu, hann kannaðist
við hana, því að hann hafði
sjálfur hjálpað til að bena bana
í póstkassana.
Meðan hann stóð þama heyrði
hann lágt, suðandi hljóð. Langt
uppi í loftinu gat bann greint
þotu, hún teygði út úr sér ullar-
lopa sem skipti himninum í
tvennt. Hann hugsaði um það
þegar hann myndi sjálfur fljúga
um himininn og þúsundir og
miljónir af fólki gengju um á
jörðinni og öifunduðu hann.
Hann braut bréfið varlega sam-
an og gerði úr því flugvél og
sendi hana af stað. Hún þaut
langan spöl eftir veginum. Hann
elti bréfið og sendi það aftur
af stað Nú þaut það í stórum
boga í áittina'að svölum og len'tí
á grasflöt skammt frá. Þar var
skilti sem á stóð að bannað
væri að ganga á grasinu. Hann
varð dálítið hræddur. því að
eftir veginum kom Hermansen
og frú Salvesen gangandi og
Roger tók á rás til að ná í flug-
vélina áður en þau kæmu auga
\á hann.
— Þaroa er einn af þessum
Andersenkrö'kkum rétt einu
sinni; sagði frú Salvesen. Sérðu
ekki skiltið? kallaði hún til Rog-
ers, sem reyndi að fela flug-
vélina bakvið sig.
— Ég kann ekki að lesa.
— Fleygðu þessu! Hún benti
á bréíakörfu sem hékk á ljósa-
staur. i
Roger gekk hægt aítur á bak
í áttina að bréfakörfunni.
— Fleygðu því, endurtók frú
Saivesen til að herða á honum.
En á meðan hafði Hermansen
gert nýja uppgötvun.
— Lítið á! Hann gat ekikd bent,
þvi að hann hélt á stórum
pappatoassa. Fífill glóði ó snyrti-
legri grasflötinni eins og lítdl
sól.
— Þetta er fyrsti fífillinn í
sögu hverfisins. Hingað til hafa
allir sett s.óma sinn í að baldia
grasflötunum hreinum.
— Það verður að fjarlægja
hann, sagði frú Salvesén.
— Já, með ró'tum. Hann rétti
henni pappafcassann áður en
hann gengi út á fflötina, en hún
stöðvaði hann brosandi:
— Nei, nei, ég er smáfættari!
— Það ©r betra að við gerum
eigandanum aðvart Hann þarf
að fá áminningu.
— Við megum efcki vera ö-
sanngjöm, sagði hún og reyndi
að sýna hlutleysi. Hann kemur
ekki af himnum ofan, hann kem-
ur þaðan . . .
Hún kinkaði kolli til lóðar
Andersens, þar sem gul fífla-
ábreiðan var sýnileg langt að.
— Ég veit það.
Þau voru bún að steingleyma
Roger.
— Þetta getur efcki verið lög-
legt, sagði frú Salvesen þegar
þau héldu áfiram göngunni. —
Að hann skuli ge-ta saungað allt
umhverfið.
— Ég skal gá að þes-su í sam-
býlislögunum. Vitið þér 'annars
hve mörg fræ svona fífill ber?
Hún hristi höfuðið.
— Um það bil tvö hundruð!
— Hamingjan sanna, en sú
írjósemi, sagði hún og starði á
hann x laumi.
— Og hvert einasta af þessum
tvö hundruð fræjum framleið-
iir tvö hundioið ný. Ég fékk tölv-
una í banfcanum til að reikna
þetta út til gamans og þáð
kemur, í Ijós . . .
— Sum falla í grýtta jörð.
— Auðvitað. En huigsið yður
fimm ár firam í tímann. Úr garði
Andeirsens dreifast þau um
næstu grasflaíir og þaðan . . .
— Þetta er skelfileg tilhugsun.
Hermansen undraðist sem oft-
ar hina undarlegu hæfileika
hennar. Hún kunni svo dærna-
laust vel að hlusta þegar hann
talaði um eitthvað sem máli
'skipti.
— í minum augum er þessi
fífill ekki aðeins fífill, sagði
hann og færði pafcfcann yfir í
vinstri hönd. — Hann er tákn.
Um hnignunina. Letina. Kæru-
leysið. AJlt það sem við eirum
að berjast gegn. Og hann er líka
sönnun þess að við höfum tekið
rétta afstöðu, sagði bann og
benti á paktoann.
Þau héldu áfiram gön-gunni,
Allit var eins og það átti að vera.
Gr.asflatirniar voru snöggsiegn-
ar og brúnirnar skarpar og vel
snyrtar. Blómiabeðin voru laus
við illgresi og limgerðin því sem
næst jafnhá. Húsin voru reyndar
örlítið mismunandi á litin. en
sóltjöldin voru aðeins í tveim
litum. Það hafði verið gerð sam-
þyktot um það í stjóminni, að
allir þeir sem vi'ldu fá sér sól-
tjöld yrðu að láta stjórnina sam-
þykkja þau, en hún hafði ráð-
fært sig við listasérfræðing og
arfcitekt. Seinna hafði verið sam-
þykkt að skylda fólk til að setja
upp sóltjöld.
Hermansen var hreykinn þeg-
ar hann gekk gegnum hverfið og
hann heilsaði vinsamlega til
hægri og vinstri. Þarna voru 67
fjölsfcýldur alls. Þam a höfðu
verið fjárfestar yfir átta mjlj-
ónir króna og rekstrarkostn a&-
urinn var meira en miljónarfjórð-
ungur. Alls bjuggu tvö hundruð
níutíu og sjö manneskjur í bverf-
inu. Með öllu saman að vísu, en
þarna voru þó næstum þrjú
hundruð manns. Það var meira
en helmingur af starfsfólkinu í
norska Miðbankanum, með úti-
búum. Og það var hann sem
stjórnaði þessum víðtæka og
blómlega rekstil! '
Því miður hafði frú Anderson
ekki minnstu hugmynd um and-
úð stjómarinnar á túnfíflum.
Hún komst alltaf í gott sfciap
þegar hún sá þá springa út í
sóliskinin-u. Guli liturinn fór svo
vei við alla grænkuna. Það voru
mörg önnur blóm í garðinum
hennar, bæði þau sem uxu villt
og þau sem hún hafði gróður-
sett sjálf. En fifillinn var el'sfcu-
legastur, sa-gði hún oft. Auk þess
bjó hún til fiíflavin; það hafði
veitt henni og manni hennar
margar ánæ'gjustundir á liðnum
ámm.
Þess vegna setti hún með góðri
samvizfcu stónan vönd af tún-
fíflum á dúkað kaffiborðið. Hann
fór vel vdð hvítan dúkinn með
gulu röndunum og bollastellið
með gyilta mynstrinu.
— Ætli þetta sé ekki í iaigi?
sa^ði hún og virti fyrir sér' borð-
ið.
— Alveg stórfínt! sagði And-
ersen. Hann sart á hækjum sér
við bálið með katfifiketilinn. á
teini. — Það er ekki nema gam-
an að fá fólik í heimsókn. sagði
hann til að uppörva hana. Hann
sá að hún var taugaóstyrk.
— Bara að það gangi vel.
— Auðvitað gengur það vel.
Velkomin! kallaði hann, þeg-
ar hann kom auga á Heirman-
sen og frú Salvesen hjá hliðinu.
Hann Mjóp til móts við þau og
opnaði hliðið, og Hermansen
stikaði inn með pakkann í fang-
inu.
Þegar hann var kominn inn
fyrir, hneigði hann sig fyrir
Andersen og þegar frú Andersen
kom á vettvang, hneigði bann
sig líka fyrir henni. Án þess að
mæla orð gekk hann að kaffi-
borðinu. Hann leit vanþóknunar-
augum á fíflavöndinn og bálið.
— Vilduð þér gera svo vel
að taka eitthvað af borðinu frú
Andersen? Hann hélt fram pakk-
ÓDÝRT - ÓDÝRT - ÖDÝRT - ÓDYRT - ÓDÝRT - ÓDYRT
H
cC
>
Q
O
>
o
o
Skófatnaöur
H
cC
>
Q
O
Karlmannaskór, 490 kr. parið. Kvenskór frá 70 kr. parið. Bama-
skór, fjölbreytt úrval. Inniskór kvenna og bama í fjölbreyttu úrvali.
Komið og kynnizt hinu ótrúlega lága verðji, sem við höfum upp á
að bjóða.
Sparið peningana í dýrtíðinni og verzlið ódýrt.
H
QC
>
Q
O
RÝMINGARSALAN, Laugavegi 48.
H
cC
- ÓDYRT - ÓDYRT - ÓDYRT - ÓDYRT - ÓDYRT - ÓDYRT
H
cC
.... ......... i. ........ ... ... l ....... ...... 1 iii i
HAZE AIROSOL hreinsar andrúmsloftið á svipstundu
SÓLUN
Látið okkur sóla hjól-
barða yðar, áður en þeir
eru orðnir of slitnir.
Aúkið með því endingu
hjólbarða yðar um
helming.
Notum aðeins úrvals
sólningarefni.
BARÐINN h[f
Ármúla 7 — Sími 30501 — Reykjavík
Tvöfalt „SECURE“-einangrunargler.
A-gæðaflokkur. Beztu fáanlegu greiðsluskilmálar.
Glerverksmiðjan SAMVERK h.f. Hellu.
Sími 99-5888.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagícvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VAR AHLUTAÞ J ÓNU ST A.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSIÆÍm ‘
lÓHANNS FR.
KRISTJÁNSgONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069.
Húsbyggjendur. Húsameistarar. Athugið!
ii
„ATERMO
— tvöfalt einangrunargler úr hinu heims-
þekkta vestur-þýzka gleri. — Framleiðslu-
ábyrgð. — Leitið tilboða.
A T E R M A Sími 16619 kl.
10-12 daglega.