Þjóðviljinn - 11.10.1970, Blaðsíða 6

0 SÍÐA — JþWÐVILJTNN — Sunn'udagntr 11. október 1970.
: :

MÆMMá

W"<:fWmMÍA
i-/yys/s/-'.//hv//>sVs
Wmmméí
. ■

VtsS//Sí/>
Pistill frá London eftir ELIAS MAR
Wesiminster Abbey
Lon.dlo'n, 5. október.
Sá sem hefur ha£t árlöng
kyrmi af Lundúnaborg skömtmu
eftir strfð og kemur hinigað nú
að meira en átján áruaru liðnutm,
hlýtur fyret í stað að undrast
breytinguna jafnt á borginni og
sjálíuim sér. Horfnair eru að
nnestu þessar gapandi rústir
stríðsins með krækiugródri, an
upp risnar glerhallir með dinga-
ling utan og innam, allt frá kjall-
ara til keilu. Sá sem bjóst við
að geta étfað sig á þessu og
hinu húsi finnur ekki Xengur
þetta hús, helduir stendur sem
hver annar aÆgJapi á torgumog
raá þakka fyrir að geta stuðst
við kortabók. Samt varirþettaí
rauninni aðeins fyrsta da.ginn,
þegar maður kemur hálfvagis
sljór úr lestinni frá Oxeniholme
(skrýtilega sænskt nafn á norð-
urenskum smébæ), því að þrátt
fyrir allt er London söm við
sig.
Litríkt fólk
Asýnd fóiksins hefur ekki
síður tekið breytingum, þetta er
mdklu betur klætt fólk en var.
betur á sig komið, glaðlegra yf ■
irleitt. En einnig að öðru leyti
ihetfxir heildarásýndin breytzt til
miuna: a.mik. í þedm hvenfum
sefln ég lie£ dvaMzt í hingiað tdl
er óiíkt tmiedra um ítóttlki aif öðr-
um kyniþáttum em áður var. Á
fjölmennustu sitöðum, sivo inn-
amhús® sem á göbum útigietur
inanni flundizt ledtun á Englend-
ing. Keyndar heyrist manni víð-
asthvar töluð enska, en þetta
er ekki allitént ensikt ftMfc siem
maður sér. Döklkium kynlþætti
hefur fjöligað tál inuna, sörniu-
leiðis Indverjum og Suðaustur-
asíuibúum. Fyrir því liggja ástæð-
ur, sem óiþamfi er aðrekja í þessu
greinarkomi, eða kunnar þedrn
sem vita vHja.
Nú skyldu sumir ætla, að til-
dærnis negramir séu upp til
hópa fátækldngar siem ekki eigi
bót fyrir skóinn sdnn. Svo er
þó ekki. Meginþorri negranna
er að vfsu lágttaunaifóílk, umfierð-
arþjónar hverskonar, o.s.frv. og
Iiór má einnig sjá i-ficulega
klædda negra og negraitúrisita
sem í engu virðist skorta. Hér
í lobbýinu, má sjá að d.rjúgur
hluti gestanna er blökkumenn.
Enjoy
yourself. ..
Vart getur tallizt tdl frétta að
stærsita borg heáms sé mdkil
gleðiborg. í stuttu máld saigt:I>ú
getur fengið hér hvaða gleði
sem þú viit (etfi iþú átt pening),
British Museum.
nema kannski þá að siteypa Bebu
drottningu. Og þó mætti jafn-
vel það takast, ef þú hefiurrétt
satmibönd og ert nógu mdkið
personality. Sem sagt: Bf þdg
langar tál að svekfcja giesti þína,
þá geturðu keypt t.d. risastóra
könguló, sem alltíeinu skríður
undan borði á mieðan þiðhilust-
ið á Deilíus. SömuOeiðis barma-
fiuffilt koníalksstaup, sam timbr-
aður vinur þinn réttir sig efitir
sárþjáður og ber að vörum —
en það kemur ekkert úr staup-
inu, hvernig sem þvi er hallað
og sopið er á. Þeitta er fjarska
gaman, og ég er ákveðinn að
verða mór úti um svona staup.
í fljótu bragði virðist mér
sem hellztu bíóin í miðborginni
séu með fremur óintersant
myndir. í>egar tSmdnn er naum-
ur vill maður gleypa það sam
gleypt verður, án þess þó að
standa svo á b'lfstri að afltt.t renni
í graut. En flljótlega rná sjá, að
mdfcill Muti kvikmynda þedrra,
sem auiglýstar eru af hvað mestu
oflforsi, sXrfrskota til þfn neðan-
þindar. Ég er lítill bíósetumað-
ur, og þó er ég búinn að sjá
tvær myndir í þessari veraXd-
arredsu. En það verð ég að'segja,
að myndin sem ég sá í Glasgow
hér á dogunum um þúsund daiga
Önnu Boleyn var stórum betri
en obblnn af þeim myndum sem
auiglýstar eru hér í cenitrumi;
það var Ijómandi myndi; Bách-
ard Buirton brosti í skegg, og
Anna Boleyn (sem ég mianefcfci
hvað heitir í verunni) sýndi einn
bezta kvenOeik í allrii mierkimgu
þess orðs sem óg got liugsað
mér. En siem sagt, hór er
miest glert til að Jd-tXa þig ncð-
anlþindar. Ég á enn etftir að á-
kveða, hvemdg ég nota tímann
Sigling á Thames.
sem aftdr er, og að hve miklu
leyti ég astla að láta kitla mág.
Hér er t.d. stórfengleg uppfæirsila
á „Hárinu“ fræga. Ég spyr: Á
ég að fara og sjá „Hárið“ — eða
á ég að bíða eftir því í upp-
færsiiu Ijeilkfélax Kópavox ?
Kannske ætti ég að fara eifitir
kalvíniskri ráðleggingu Mánu-
dagsblaösins og sjá það aXls ekitó..
Extremistar
Ekki man ég á stundinni hvað
sú ágæta kona hedtir í Banda-
rikjum Norður-Ameríku siem er
silík rauðsoikka, aö ‘henni finnst
konur öldungis geta komizt af
án karlmanna, en ætli hún
myndi ekki á lærðra manna
máXi vera kölluð extremdsiti. —
oflangtgengla? Sem betur fier
stendur hún þó ekfci ein uppi í
veröldinni, því að þær eru í
miljónavís sam hugsa þannig,
og ekki bara sökum lesnimgiar
eða heimsipekileigra þanJca, heXd-
ur af tiOfinninigu.
Ofit er talað um samibærilega
extremiista af karflkyninu, en í
karlmannaþjióðtféXaigi eins ogþad
brezka þykir ekfci í frásöigur
fiærandi þótt sUkir hatfi síneig-
in samtöfc, sem reyndar hafa
aildrei kallað sig saimtök, heldur
einfaldlega kXúbba. 1 klúblbum
af brezkri gerð þykir eXcki hflýða
að Weypa kvenpersónu inn-
flyrir dyr, og þó eru þessdr Xcall-
ar ekki rneiri extremistar en svo,
að þedr eru flestaXlár Messunar-
lega giftir (ég meina: kvæntir)
og eru upp til hópa aOXs engir
extremdstar í afstöðu sinni gegn
konum, heXdur reiðuibúnir af
líkama og sál aö fóma þeim
öilu.
Nú ætla ég aiOs ektó. að fara
inná vettvang mdns ágæta vinar
Páls Heáðars og uppfræða landa
mína um brezka klúbba. Hdns-
vegar má gjaman færa á ís-
lenzka bók, að til er a. m. k.
einn brezkur kvennakXúbbur
(Gateways Clulbs, 239 Kings Bo-
ad, CheXsea), þar siem stöllum-
ar eru sXficir extremisitar að
kariliþjóð er allils eiklki Meypt inn-
fyrir dyr. — Braivó! hugsaði ég
þegar ég heyrði þetta, en sagði
ekki nevtt. Þarna ætti hún að
vera kamin sú bandariskai, siem
heldur þvtf fram að konur geti
allt án karlmianna; líka fæðst.
Bredviqensis
Snetmma í gærkvöld sait ég
með Xanda mínium í stærsta
pub Lumdúna, kenndum við
Cockney. Við töluðum að sjálf-
sögðu ísXenzIcu. Það var nýbúið
að opna og fljót að fylOast sal-
aiikynnin. Etftir skamma stund
settist við næsfa Ixw-ð jesúhærð-
ur maður, ungur, fla'ósleitur mieð
skijóðu, og gXu’ggaði í bók. AXXt
í einiu ávarpar hann oikkur og
spyr (á ensku) hvort við tölum
ísXenzku, Við játtum þvi. Þá
kom á daiginn að þetta var
Norðmaður, nánar tiltekið frá
Bergen, og leggur stund á stoúlp-
túr. Hanm viar hressilegur í þann
Mtt, sem myndllistarmenn geta
einna helzt verið úr röðum lista-
manna, og ailsetoki innhveirfur,
atfundinn eða hlédrægiureins og
t.d. rithöfundar ernx og skáld-
ræfilar, sem mér finnst persónu-
lega eitthvert hvimXeiðasta flólk
sem ég fýrirXiitti, flullt mieðkver-
úlans.
Hann hafði afldrci kornið til
íslands, og hann hafðMNaldrei
heyrt nefndan HaXflidiór Jjaxness;
Wnsvegar stundað sj'ó viðGræn-
land.
Það fannst homum skrýtið við
þá Islendinga sem hann hafði
kynnzt, að þedr liöfðu gistBerg-
en árlamgt til að lasra mymdhögg
eða drátt, en síðan honfið heian,
án þess að telja sig þurfa að
Xæra imeima. SjáXfur kvaðst hann
vera búinn að dveljast eitt ár í
London og ætla að dveXjast ann-
að ár í USA. Ég hieyrði elkki
befcur en hann segðist hedta
Bárd1 Bredevik, sem að norrænu
nalfini gæti aXIteins verið Bárður
úr Breiðuvík.
NoJckrum setmingum skiptumst
við é á skandinavískju, en hann
Jcaus heflzt að tala ensku. Og
mésXci það sé ttfmanma tálcm, að
þegar við norrænir frændur hitt-
umst á Engfandi í dag, stoulum
Framh/ald á 9. síðu.
ÞRÁTT FYRIR ALLT
ER HÚN
SÖM VIÐ SIG