Þjóðviljinn - 11.10.1970, Síða 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 11. október 1970.
39
— Nei. Leyfdu manninum að
tala. Ég held hann ætli að gefa
okkur mikilvægar upplýsingar —
upplýsingar, á ég við.
— Bkki nokkur sála hefur séð
svo mikið sem skuggann af þess-
um flækingi sem frú Leeson
segist hafa séð. Bkki grænn
kjaftur í bænum hefur séð hann.
— Það er ekkert skrýtið. Það
voru allir komnir í rúmið um
það leyti, sagði Flurry.
— Nú verð ég sjáifur að koma
mér heim í rúm. Ég leit á úrið
mitt. Klukkan var næstum eitt.
Ég reyndi að rísa á fætur en
valt fram á borðið.
— Dwninic, þú er blindfullur.
— Á ég að fylgja þér heim,
herra Eyre?
— Kemur ekki til mála, þrum-
aði Flurry. — Hann gistir hér
í nótt. /
— Já en —
— Þú skalt! Skilurðu það!
Seaimus drap tittlinga framan í
mig. — Við verðum að hlýða
hershöfðingjanum.
— Jú, jæja þá, allt í lagi.
Þabka þér fyrir, Flurry.
— Þetta var betra — þér er
ekki alls vamað, þótt þú sért til
allrar óluikku Vestur-Englending-
ur. Drekktu nú út og gefðu dauð-
ann og djöfulinn í allt saman.
Klukkan var næstum orðin tvö
áður en við gengum til náða.
Flurry fylgdi mér upp í lítið
svefnherbergi við hliðina á hans
eigin herbergi. — Það er eitthvað
athugavert við þetta rúm, ungi
vinur, sagði hann og reyndi að
fá augun til að vinna saman. —
Hver fjandinn er það eiginlega?
^i/ogae
EFNI
V/ SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
-.augav. 188 IH. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslfu- og snyrtistofa
Garðastræti 21 SÍMI 33-9-68.
Ég lagði heilann í bleyti. —
Það eru engin rúmföt í því.
— Sem ég er lifandi, — já,
þú ert eldklár
Hann kom til baka með fullt
fangið af rekkjuvoðum og tepp-
um. Við þvældumst báðir kring-
um rúmið og tókst að búa um
það.
— Þarftu nokkuð fleira?
Ég þurfti að hugsa mig um
langa stund. — Já, náttföt.
Hann kom til baka með nátt-
föt af sér. — Jæja þá, góða
nótt og þakka þér fyrir að hafa
verið mér til skemmtunar i
kvöld. Sofðu vel!
Ég svaf ekki vél. Ekkert held-
ur eins fyrir mér vöku og rök
sængurföt. Ég bylti mér á alla
vegu og mér fannst rúmfötin
bókstaflega rennblaut. Loks
fleygði ég lökunum á gólrfið og
vafði utan um mig teppi. En
ég var orðinn glaðvakandi af
öllu sprúttinu sem ég hafði inn-
byrt. Ég lá með opin augu og
mér fannst herbergið hringsnúast
í kringum mig. Þegar óstýrilátir
veggimir fóru að róast, byrjaði
ég að hugsa um samvistir okkar
Harrietar og hina dularfullu at-
burði sem ég hafði flækzt inn
í og hina óskiljanlegu framkomu
Flurrys gagnvart mér. Var það
morðingi sem lá sofandi í rúmi
,sínu í næsta herbergi? Það kom
ekki til mála! Hann virtist vera
svo hreinn og beinn og samt gat
ég ekiki botnað í hbnum; hann
var víst hvorki trúgjarn né
barnalegur. Skyldi hann ekki
vera fæddur hermaður, foringja-
manngerð sem gerir æviniega hið
rétta á úrslitastund án þess að
hafa hugmynd um það? Og um
ieið var hann dæmigerð frelsis-
hetja, einbeittur og samvizku-
laus? Eitt var að minnsta kosti
víst: hann hafði elskað Harriet
svo heitt og innilega að svart-
asta afbrýðisemi fékk engu breytt
um það.
Það voni engin gluggatjöld fyr-
ir gluggunum og ég sá að það
var að byrja að birta. Nýr dagur
var að renna upp. Ég kveikti á
kertinu og leit á úrið mitt.
Klukkuna vantaði fimm mínútur
í þrjú. Ég sitóð upp og gekk að
gluggamim. Fyrst var engu líkara
en fáein tré langt burtu stæðu
í Ijósum loga. En svo sá ég fleiri
eldsloga lengra burtu. Og um
leið heyrði ég hratt fótatak niðri
á veginum. Maður stökk yfir
steingerðið bg hrópaði:
— Það er kvi'knað í kofanum
hennar Joyce, Hringið á slökkvi-
liðið!
Ég æddi inn í herbergi Flurrys.
Hann lá þar og hraut hátt. En
hann glaðvaknaði um leið og ég
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjaudi BRETTl — H6KÐIB — VÍIALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen i allflestum litum. —
Skiptum á einum degi með dagsfyriirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar.
Skipholti 25. — Sími 19099 og 20988.
snerti hann (ég hugsaði mikið
um það seinna).
— Hringdu í slökkviliðið,
Flurry. Það er kviknað í kofan-
um mínum.
Hann var kominn hálfa leið
niður stigann áður en ég var
búinn að átta mdg. Maðurinn
úti var að berja á útidymar.
Þegar ég opnaði þær sá ég að
það var nágranninn, sem átti
heima spölkom frá mér. Hann
var svo móður að hann kom
engu orði upp fyrst í stað. Ég
heyrði rödd Flurrys frá símanum
frammi á gangi. Svo kom hann
þjótandi fram. — Sæll, Michael.
Dominic, flýttu þér að draga á
þig spjarimar.
Þá fyrst tók ég eftir því, að
hann hafði efcki háttað sig áður
en hann fór í rúmið.
12. kafli
Það tók ekki margar mínútur
að hlaupa niður í kofann með
ofsahraða. Fáeinir nágrannar
stóðu þegar á veginum og störðu
heillaðir á eldslogana. Eldurinn
hafði logað glatt í stráþakinu og
sendi Mtlar eldflaugar úr logandi
stráum niður í höfuð okkar.
Gluggarúðurnar efst uppi höfðu
sprungið af hitanum. Litlu svefn-
herbergin tvö á loftinu hlutu
þegar hér var komið að vera
alveg rauðglóandi.
— Hvers vegna í fjandanum
standið þið þama aðgerðalausir,
glópamir ykkar, hrópaði Flurry.
— Hunzkizt til að ná í stiga
og vatnsfötur.
— Það er tilgangslaust, herra
Flurry, sagði einn af mönnunum.
— Kofinn virðist hafa blossað
upp eins og sprengja. Hér var
eitt eld'haf þegar við komum.
Ég hiljóp í ofboði að dyrunum,
opnaði þær og æddi inn. Það
var svo mikill reykur á neðri
hæðinni að ég sá ekki út úr
augum. Ég þreifaði mig áfram að
borðinu, náði í handritin mín og
dagbókina og reikaði út fyrir
aftur. Andartaki síðar hrundi efri
hæðin saman með miklum dynk.
Reykur og neistar stóðu út um
opnar dyrnar og ofsaleg eldtunga
stóð upp í loftið úr svefnher-
bergi mínu. Ég opnaði bílinn
minn og nokkrir mannanna
hjálpuðu mér að ýta honum burt
frá brunastaðnum.
Nokkram minútum seinna kom
branabíll akandi með tvær förn-
eskjulegar branaslöngur. Vatns-
bununum var beint að þakinu
og þar sauð og kraumaði reiði-
lega. Ég fór allur að titra og
skjálfa, gat ekkert við það ráðið.
FLurry leit á mig í sýnilegri
geðshræringu.
— Þetta er nú það æðislegasta
bál sem ég hef séð lengi. Þú
ert væntanlega feginn að ég gat
talið þig á að gista hjá mér?
— Af hverju byrjaði að loga á
efri hæðinni? Það get ég ekki
skilið.
Nýr slöfckviliðsbíill var kominn
á vettvang með langan stiga, en
það var ómöguilegt að koma hon-
um við í þessu logavíti.
— Ef nokkur er þarna inni,
sagði slökkviliðsstjórinn, — er
varla mikið eftir af honum.
— Það var enginn í kofanum.
— Geymduð þér mikið af stein-
olíu inni? Þetta er efcki líkt
neinum vanalegum brana.
— Nei, ég var ekki með neina
stednolíu í kofanum.
— Þá er engu lfkara en um
íkveikju sé að ræða. Við verðum
að gera nákvæma rannsókn á
morgun þegar okkur hefur tekizt
að slökkva í öllu. En það verður
hreinasta kraiftaverk ef við finn-
um eitthvað til að byggja á. Er
þessi maður einn af vinum yðar,
herra Leeson? spurði slökkviMðs-
stjórinn og horfði á mig tor-
tryggnisaugum.
— Já, það er hann og ég fer
með hann heim til mín og hátta
hann niður í rúm. Þér getið séð
hvað hann er illa haldinn.
Ég ók Flurry aftur heim í
Lissawn House. — Þetta var
svei mér stórbrotinn endir á næt-
urvökunni okkar, sagði hann
ákafur.
— Já. Glæsileg endalok!
— Þú , getur reitt þig á að
Kevin verður gramur yfir því að
þurfa bæði að kveðja kofann
sinn og fimm pund á vitou.
— Á mánuði. En heyrðu mig
nú, Flurry, það vissi ekki nokk-
ur lifandi sála að ég hafði ætlað
að gista hjá þér í nótt. Ef ein-
hver hefur kveikt í kofanum,
hlýtur sá hinn sami að hafa
haldið að ég væri inni. Og hvem-
ig hefiur hann komizt inn? Dym-
ar vora læstar.
— Þá hefur hann haft lykil.
Flurry skildi bersýnilega ekki
hvað ég var að fara.
— Og læst á eftir sér! Til að
vera viss um að ég gæti ekki
sloppið út? Það er ekki hægt
að skríða út um þessa litlu
glugga.
— Þú hlýtur að hafa gleymt
að slökkva á einhverju þarna
inni.
— Já, en ég hef alls ekki
komið heim síðan Concannon
fór í gær. Ég kveikti efcki á
lampanum Og það var dautt í
arninum.
— Rólegur nú, Dominic. Keefe
kemst til botns í þessu öllu þegar
búið er að slökkva eldinn. Farðu
nú bara í rúmið. Það er eins og
þú sért að tala upp úr svefn-
inum.
Og þrátt fyrir rök rúmföt, hina
æsilegu viðburði og alit annað
steinsofnaði ég um leið og ég
lagði höfuðið á koddann.
Ég vaknaði klukkan hálftíu við
það að síminn á neðri hæðinni
hringdi. Andartaki síðar birtist
Flurry. — Concannon vill tala
við þig. Ég reikaðj syfjulega
niður í símann og ég var með
óþolandi höfuðverk. Fyrsta orð
lögreglufulltrúans gerðu m,ig enn
ringlaðri en ég var fyrir.
— Góðan daginn, herra Eyre,
Jæja, erað þér búnir að sjá
yður um hönd?
— Sjá mig um hönd? Hvað í
ósköpunum eigið þér við?
Það leið nokkur stund áður en
hann svaraði. — Má ég koma að
finna yður í Lissawn Htause
klukkan tvö? Ég er dálítið önn-
um kaifinn framan af degi.
— Hvar ætti ég annars að
vera, þegar búið er að brenna
ofan af mér kofann?
SINNUM
LENGRI LVSING
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sími 16995
CHERRY BLOSSOM-skóábwrðurs
Glansar betur9 endist betur
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
_ _ A _■.. MarsTradingGompanyhf
AogBgæðaflokkar Laugaveg 103 3 1
sfmi .1 73 73
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið íengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekkL
i ffl 1 1
ANNAÐ i EKKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Húsrúðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagningameistari
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLINGAR
H J Ö L A StTlIING A.R IJÚSASTILLINCAR sj^j
LátiS stilla i tíma. 4 O 1
Fljót og örugg þjónusta. I %3 I U

HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*■
SÍMI 83570
*
liiiíílHlilmmllIiiífttHfttiiflfttiifitffffiMfflffliifffifffflfÍfllfffnflfHffflfHfffflfffnfffnffnflímmmlmfflhHHfiflHf!
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500