Þjóðviljinn - 18.10.1970, Blaðsíða 7

Sunnudatgur 18. o&tóiber 1970 — ÞJÓÐVILJUSTN — SlÐA 'J
' ‘Ji
wm
■
|Jl|l

.
* '4. ' sÁU
V :
mm

Ungir Jórdanir sitja fyrir.
: ..
Svidin jörð og gróðurJaus með öllu
Svipmyndir
frá
N-Jórdaníu
Beynt hafa hau sitt af hverju um sína daga.
Viktoría Halldórsdóttir:
Seint er að byrgja brunninn.
þegar barnið er dottið ofan í
Móðir ofi barn
tölu(le@a fáir landar hafa lagt
leið sína til austurlanda nær
undanfarna mánuðd. Sennilegt
er, að Guðrún Kristjánsdóttir,
sem. tók þessar myndir á síð-
unni sé eini Isiendángurinn
sem. leið hafi átt um Norður-
Jórdaníu síðustu vikumar.
Eins og lesehdum Þjóðviljans
er kunnugt af fjölmörgum
fréttapistlum undanfarin miss-
eri, hefur Guðrún dvalizt við
nám í Sovétríkjunum síðustu
Betri er skúti en útL
Ungur Jórdani á sjúkrabeðí, íómarlamb harðra átaluw
Undanfamar 3-4 vikiur hafa
fllestar forstofur húsa hér í
borginni verið adlþaikitar dreifi-
bréfum med myndum og ævi-
ágripum þeirra manna, sem
æskilegastir eru taJdir til að
stjórna Islaindi í bráð og lengd.
Gamall verkaimaður kom frá
vinnu í bulllandi rigningu nú í
vikunni sem er að líða. var
bláutur í fætur og stoómir ó-
hreinir. Hann steig oiflaná skjal
som lá innan við yztu hurð. Ö-
hreint stígvðlið lenti á andlits-
mynd af eimrnn virðuiIegMm
framibjóðanda. Gamli rnaðurinn
tók upp úr vasa síniuim tóbaks-
kJútinn sinn og reyndi að
þuirrka ólhreinindin af, setti svo
upp gleraiuigun og athugað:
sbjalið, og gíotti gúðlótega, lét
pappírinn deitta á gólfiö og
tautaði: — Ekki þjóst ég við að
bann sendi mér mynd að sér,
þessi maður sem hefur ailltaf og
allstaðar barizt á móti bættum
kjöruim mínum og annarra
verkamanna. Eitthvað kositar
það nú, að bera þetta hrós um
sjálfa sig í hvert hús; væri ekki
betur vairið þeim fjármunuim,
sem þeir eyða í prentun og
dreifin,gu á myndaibilöðum', til
hækkunar á ellilaunum og
barnaiífeyri, sem flestir telja að
sé svo langt fyrir neðan lág-
mark, að enginn kjósandi, g-aim-
ail og útslitinin, og því síður
fátækt barn gefua* lifað af í
þeirri óðaverðbólgu siem skiap-
aist af éstjórn Þessara dreifi-
bréfahöfundia?
Undir þessi orð giamials vertoa-
maims munu margir taka.
En uim þessar mundir er mér
efst í huga að átelja það sleif-
arlag sem ríkir í öryggismálum
í þessari Stór-Reykjavík. Stór-
slysið nú síðast í Breiðholti er
svo átatoanlegt að lenigi mun
þjaka venjujegt flóllk að leiða
hugann að því. Sórt er að geta
kennt um trassaökap, siofanda-
hætti og skorti á laigáheimild-
um, som kveða svo ákveðið á
um álbyrgð þeirra er tatoa að sér
verk, að ekki gieti lífltjón eða
meiðsli af hlotizt.
1 fyrravetur gekk ég oft um
Breiðholtið mér til heilsuibtóitar,
og frá haustnóttum flraro á vor
stóð opinn og óvarinn djúpur
skurðuir mieð sJútamdi bökkum,
skammt austan við eiribýJislhús-
in sem eru þama norðan aðal-
vegarins, er liggur mieð'Pram
hofltinu, þar sem hópar bama
leika sér daigJega í brekknnuim.
Þessu lfkt trassæði má víða sjá
og er hrein tilviJjun að sJys eða
dauði barna hefur ekiki ofltar
en orði’ð er af því hlotizt.
Þing eftir þing hefur verið
sótt fast eftir að lcyfa bruggun
stcrks öls og minkarækt. Væri
ekki eins þarfllegt að setjast nið-
ur á þássa árs þingi og sækja
eins fast að samþykkt yrðu lög
um öryggi barna og fullorð'mna,
og sett refsiákvæði er sviptu
menn vehkstjóm sem vaJdir eru
að trassaskaro og hástoaJegu gá-
leysi, eir vaidið getuir slysum?
Því að of seirat er að byrgja
brunninn, þogar bamið er dottið
ofan í.
Það haflur margt verið unnið
hér í Reykjavfk til þarfa fyrir
dlmenmng, — en hitt dylst eng-
um, sem fylgist með þróun
mála, að öfugþróun og sleifar-
lag er áberandi á mörgum svið-
um uppeldismála eins og dæm-
in sanna. Öryggi f uppeJdi get-
ur og þanf að vera metnaðar-
mál borgarsitjómar, en á þvf
sviði er áíberandi sleiffarlag og
þrjóztoa meirilhlutans. Væiri of
langt mál að teílja það allt upp,
enda hef ég áður bent á margt
og mun gera enn, ef ég get
haldið á penna.
Elkki er langt síðan að Jiýst var
með töluverðu stdMr. því mikla
framtaki að kaupa stórhýsd
fyrir tugi miljóna króna til vín-
sölu og dásamað að afköst
yrðu aiukin. Það var blað þess
flokks sem semdir dreifibréfin,
sam lét í lj’ós hriffnimguna um
auikna sölu á átflenginu. — Er
ríkisstjóminri. enn etoiki Ijóst, að
áféngið, sem hún toostar kapps
um að auka sölu á er æsfcunni
mesti tjónavaJIdur? Sér ekki
rílkisstjóm og meiriMuti borgar-
stjórnar, að þörf er að stinga
við fótum?
Hkki er langt síðan Vísir
sagðd frá þvl að 12-14 ára börn
hefðu fjölmennt á hljómleitoa í
HáskóJalbió og hefði borið mjög
á ölvun. Bömin hefðu sung'ð
drytokjuvísur, æpt og gólrð
meðan beðið var. Elkki er þetta
glæsilegt. En, hiveir ræður þamr.
húsum? Ef það vœri maður
starfi sánu vaxinn, heffði hamn.
átt að flá lögreglu þé sem borg-
artoúar hafa í þjónustu til að
aka börnunum. á stundinni heám
til foré'dranna, o@ jaffnframt að
fá vitneslkju um þá seku rnenn,
sem gefa eða selja toömum á-
fenigi.
1 einu stjómart>laðanna las ég
að 14 ára gamáU. drengur hefði
nú nýverið keypt edna fllösku af
áfenigi á átta hundiruð krónur,
og sagt, var að bílstjóri á vissri
stöð hefði selt baminu vindð.
Hvemig er tekið á þessum mél-
uim? Hvemig eru þeir glæpa-
menn meðihöndlaðir, sem situðla
að ógæfu blessaðra barnanna?
Ef. til vill eru bömin dæmd til
refeingar, en sötoudJólgamir, sem
vallda því að þessi ungmermi
flremja afbrot vegna vínnautnsr,
halda vfnsölu áfraim til þeirra
sem ekfci hafa aldur til að
kaupa í vínlbúðuim, en þeir sem
miðla eitrinu tiil bamanna eru
vel metnir viðskiptavinir í rík-
isverzluninni, sem stuðlar að
mörguim afbrotum og sQysum,
þvf að daglega er sagt frá þwí
í blöðtimj og útvarpi að sá sem
valdur var að slysi dagisins hafi
verið undir álwlfluim áflemigis. Og
innbrot voru framin af mönnum
undir álhrifum á&ngis.
Sömuleiðds eru hér á sveimi
notokrir tugir fceimilislausra
auðnuleysingja vegna áfengis-
neyzlu, og í vetur hafa þeir
verið hýstir í húsi er bærinn
Framhald á 9. síðu.
Síðusitu vikur og mánuði hafa
fréttir frá miðausturiönd-
um skyggt á flestar fregnir
aðrar af erlendum vettvangi:
ófriðarástand í löndunum fyr-
ir hotni Miðjarðarhafs, vopna-
hlé, gaignitovæmar ásatoari.r
ísraelsmanna og nágranna
þeirra um griðrof, innbyrðis
deilur airaiba og blóðug átök.
I^siendingar gera víðreist nú
á dögum, ee þó munu til-
íslendingur
á slóðum óróa
og ófriðar í
austurlöndum
nær
árin, búið leragist a£ í Mostovu
en ferðiazt allmikið um Sovét-
lýðvéldin og ednnig til annarra
landa.
Til Norður-Jórdaníu fór hún
í síðasta mánuði og tók þé
þessar myndir. Þœr eru tekn-
ar við borgimar Irbid og Jair-
ash, sivo og í flóttamiannatoúð-
um í Gazza.
t