Þjóðviljinn - 12.12.1970, Side 7

Þjóðviljinn - 12.12.1970, Side 7
* t afrijgarffaffirtri 12. <tose(m!ber 1070 —■ ÞJÓÐVELJENTT —- SlÐA Af erlendum vettvangi Fiskimálastjórinn í Noregi aðvarar norsk stjórnvöld og þingmeirihluta Fiskimálastjóri Noregis, Klaus Sunnaná, flutti 6. niótvemiber sl. ræðu á aðalfundi í Sogn og Fjordane Fisikarlag, bar sem hann réðst harðlega á þá hug- mynd að innlámja Noreg í Elfna- hagshandalag Bvrópu. Hann saigði að eftir að stefna banda- tegsins hefði verið skýrt mörfe- uð i fisfcvedði- og fisfciðnaöar- miálum, áigjörlega andstætt hagsmunum Norð'nianna á því sviði, bá vasrd eikfcii eftir neinu að bíða og bezt að slíta við- ræðum um inngöngu Noreigs í Bfnahagsbandalaigið strax. I ræðu siinni diró fSskimiálIa- stjórinn upp sfcýra mynd af ástaind'iniu, elns og þaö yrði í strandhéruðum Norags, ef Norð- rruenn gengju í bandalagið að óbreyttri Kómarsamibyfcktinni og nýgerðum samþykktum í ráðherranefnd bandala&sins á sviði landlbúnaðar- og fiskveiiða. Eftir inngöngu vlð slifcar að- stæður fengju þjóðir bandaíags- ins jafnan rétt á við Norðmenn ttil að veiða innan norsfcirar landhelgi. Talað væri um að veita Norðmönnum einum und- anþágurétt til vedða innan þriggja mílna landlhelgi í nasstu 5 ár eftir inngöngiunai, en efitir það gætu þjóðir Bfnahagsbanda- lagsins veitt upp að norstoum fjörustednum, Norðmenn yrðu heldur efclki sjéllfium sér ráðandi, hver landheilgin skyldi vera fyr- ir togvedðair í framtíðinn:, um slí'kt yrði tafcin saimeiginieg á- kvörðun af bandalagslöndunum. Þá sagði fiskimál'astjóirinn að fdskiðnaður Noregs mryndi ganga saman við inngönguna en land- anir á óunnum fisfci oig sfld færast til Danmarfcur, Biret- Bands, Þýzkalands, HoMamds, Belgíu og Fraklkllands. Þetta væri niðurdrep fyrir fbúana í sitrand'héruðuim Noregs, þar siem fisfcveiðar og fislkdðnaður vær’. þedrra lífiæð Þá sagði fisfcimiálastjórinn, að inngainiga nú í Efnalhaigsbanda- laig Evrópu gæti þýtt saman- dreginn madkað á fisfcflöikum tál Bandarífcjanna. Að ganga í bandalagið undir þedm kiring- umstæðum sem fýrir liggja, það er saima og að fióma hagsmun- um norslkra fiskveiða cag fisk- iðnaiðar fyrir inngönguna. Væri þetta gert, þá er það gert í þágu auðhringanna í Evrópu, en efcki í þágu norskra þjóðarhaigsmuna. saigði fiskdmiálastjórinn. í niðurlaigi ræðu sinnar saigði Klaus Sunnaná fiskdmálastjóri: „Maður gæti haíldáð undir þess- uim kringumstæðum, að það væri jjólitískt ómöiguleigt fyrir rfkisstjóm eða þingmedrihluta að saimlþyfcfcja Noreg í Efina- hagsbandattag Evrópu, þeigar til þess verður að fóma bæði hags- munum landbúnaöar og sjávar- útvegs. En þrátt fyrir þetta sfculum við ekfcd vera ofi viss, þar sem mijög steirk auðvaldlsöfl heirtt í koflunum í þessu rnáli í Noregi, áður etn því verður ráð- ■ið til lyfcta. Rannsóknir Rússa og Norðmanna gefa góðar vonir Sameiginlegum rannsóknar leiðanigri Rússa og Norðmanna í Barentsihaifi er nýlega loikið og hafa þeir birt sameiigi'nlega n:ð- urstöðu, sem sé þá að útlitið sé ' óvenju gott framundan á þessu haifsvæði, hvað viðkemur þorski, ýsu, karfa og pðlairþorsfci. H:ns- vegar töildu þeir sfildina á þess- um slóðum í algjöru lágmarki og einslkds af henni að vænta í næstu framtíð. Niðurstaða norsku og rússnesfcu fisk'ifínæð- inganna var sú, að árið 1970 hefði oröið eitt aiillra hagstæð- framileiðslu Frionor ytfir þetta tímabil og þangað fór efitirsótt- asti fisikurinn, enda komu þaðan 41 % af hedldar sötaverðmæti. Frionor hefur nú fengið sér- staka aðstoðu til sölu fiskafunða, þar á meðal fultanninna í Tékfcósttóvafcíu í tvedmur stærstu borgum landsins, Prag og Birati- sllaiva. Þá hafa þeir fengið sams- konar aðstöðu nýlega tál sölu í Ungverjalandi á frosnum fisk- afurðum og eru að innrétta miðstöð fýrdr þá starfisemd í Búdapest. Grænlandsveiðar Norðmanna hafa dregizt saman í íyrra voru um 20 stórir norslkir línuvedðarar á miðunum við Grænland og vedddu um Ein af fiskimjölsverksmiðjum Ferúmanna. fcnýja á um að þetta verði gert. Undir þessa stofhun ýta líika hinar auðuigu ottíunámur sem fundizt hafa á landgrunni Noregs.“ Lakaorð fiiskimólastjárans voru þessd: Ég held að búseta fólks í strandhéruðum Noregs verði aðeins tryggð með þvl að Noregur marki sér stöðu utan Efnahagsbandalags Evrópu.“ Þcssi ræða norska fisfcimóla- stjórans hefur vaikið geysilega athygli og komdð af stað mikl- um umrasðum um málið í Nar- egi. Hætt er við að víða verði Bók með minningaþáttum 5 héraðslækna og l/ósmóður Leifturmyndir frá læknadög- um — héraðslæíknar segja frá — nefinist ný bók, sem Bókamið- stöðin hefur gefið út. Flytur bókin frásagnir af 'Ififf. og starfi fimm kunnra héraðslæfcna, þeirra Áma Vilhjólmssonar, Jó- hanns J. Kristjánssonar, dr. Áma Árnasonar, Knúts Krist- inssonar og Jóns Ámasonar. Einnig hefur békin að geyma þátt af Petreu Jóhannsdóttur, Ijósmóður í ÖOafsfiirði. Er margt Ijósmynda í bóktnni og einnig uppdrættir af þeim læfcnishér- uðum, sem sögumennimir störf- uðu í. Á bókartaápu sagdr sivo um efini bókarinnar: „Það mun méla sannast, að fáir, sem gegnt hafa opinberri þjónustu í landinu, hafii nott.ð medri og álmennari mannlhylli en góðir dreifbýlisílælknar. Nú er þessd stétt að hvertfa af sviðinu og helzt enginn, sem fæst til að sinna héraðslæknisþjónustu ut- an fjölbýlis. Þedr þættir, sem hér eru sfcráðir, eru frásagnir og minningabrot, sem varpa ljósi yfár stairfsfieril þeirra lækna, er þeim kostt hiaifa unaö, að létta sjúkdórnsbyrði fólksins, sem byggir yztu nés og innstu daii.“ Lengsta þátt bókarinnar rit- ar Jóhann J. Krjstjánsson, fyrr- um héraöslæknir í Höfðahverf- ishéraði og'í Ölaifsfiirð:, og hann ritar ednnig þáttinn um Pefereu Ijósmióður. Hina þættóna hefur Þorstednn Matthíasson slkráð eftir frásögn læknanna sjálfra nema hinn siðasta, um Jón Árnason, efftir frósögn eikikju Jóns, frú Valgerðar G. Sve!ns- dóttur. asta ár á þessiu hafsvæði. Þama norður frá fundu þeir mikiar breiður af þorsksedðum. Fjögur skip tóku þátt í þess- um rannsóknum. Fré Rússum rannsófcnars'kipin „Afcademik Knipovitsj“ og „Fridtjofi Nan- sien“ og frá Norðmönnum rann- sótonarskipin „G. O. Sars“ og „Johan Hjort". Merk rússnesk uppfinning á sviðl laxrannsókna Rússnestour vísindamaður hef- ur nýlega fiundið örugga aðfierð til að grelna í sundur úr hvaða ám laxinn er upprunninn sem veiðist. Með því að rannsaika hreistrið náfcivæmilega, þá er hægt að rekja úr hvaða á lax- inn fór fýrst til sjávar, því að engar tvær ár móta edns hreist- ur, segir vísdndamaðurinn. 8000 tonn afi fullstöðnum salt- fiski. 1 ár eru þeir 16 eða 17 og Norðmenn teilja gott efi afil- dnn verður hellmdngur þess sem fékfcst í fiyrra, eða í kringum 4000 tonn. Það verður aMtaf verra og verra að fá ruógan fjölda af vönum, þjálfiuðum mönnum til þessara erfiðu veiða, og er nú miikið raett um það í Noregi að aulka að mdlkl- um mun skattfirádrátt fyrir þá sjómenn, sem þessar veiðar stunda, svo og aðrar úthafSveið- ar, þar sem menn eru í burtu í marga mónuðd frá heimdlum sínum Rússnesk djúpsjávar-togvarpa Rússneska tilraunastofinunin. á sviði veiðarfæra hefur nú bú- ið til nýja gerð af togjvörpum til lúðuveiða og annarra fisk- veiða á mffclu dýpi. Með þess- ari vörpu á að vera hægt að toga á 2000 metra dýpd. Sagt er að rússneskur verksmdðju- togari hafi veitt í sttdfca vörpu út afi Labradarströnd Kanada á^. 2000 m dýpi. Orðrómur gengur um það, að Rússar séu nú að huigsa utm, að smíða nýja gerð af sfcuttogurum til sttfkra djúp- hafsveiða., eða séu þegar farnir að smíða þá. Japanir við síldveiðar á Atlanzhafi 1 septemiber og október s.1. voru 4 japansfcir verfcsmiðjutog- arar afi 2500 tonna stærðinni við síldveiðar í vestanverðu Atlanz- hafii, undan austurströnd Airnier- íku. Japanir sœfcjast sérsitaklega eftir siíldairhrygnum, því að sfldarhrogn eru ein alHra dýr- asta matvara sem til er í Jap- an. Japanir vinna allan afllann til manneldis og flytja hedm titt sín. Perúmenn fullkomna fiskimjölsverksmiðjur síriar Fisfcimjölsverksmiðjumar í Perú hatfa flestar gengið fýrir fiulöum afköstum síðustU' árin. En fram að þessu hafa margar þeirra efcki gemýtt hráefnið, hið dýrmæta blóðvatn hefur verið látið fara til spilflls hjá mörgum þeirra. Nú er að verða á þessu breytin.g og eiru vélar til að vinna „kraft“ úr blóðvatn- inu fceyptar firá Noregi og sér- fræðingar þaðan setja vólamar upp og kenna vinnstana. Nýlega setti fyrirtæfcið A.S. Simrann í Noregi slíkar vélar upp við 10 fiskimijölsverfcsmdðjur í Perú. Og þegar því verki var lofcið, þá lógu fyrir pantanir á slfk- um vélum með bankaábyrgð fyrir 70 miljónir n. krónur, eða Klaus Sunnaná, í íslenzfcum fcr. 861 miljónir. Fiskimijalsverfcsmiðjumar í Peirú standa undiir berum' himni, svo að vinnslan þar á mtjöMnu verður mun ódýrari heldur en þar sem vinnstavélar allar þurfa að vera í diýrum húsumi. ,Heiða' sem myndasaga Þórsútgáfan ' £ Hafnarfirði hefur sent frá sér binja vin- sælu bamasögu „Heiðu“ eftir Jóhönnu Spyiri, sem áður hief- ur komið út á íslenzku, en kemur nú sem myndaisaiga, nokkuð stytt. Eru í bókinni 156 teikningar eftir dönsku listafconuna Nora Áfce Lund- gaard. Bókin er unnin í Prent- smiðju Suðurlands, Selfosisi. Menningarsíða Af óviðráðanlegum orsök- um kemur síða Áraa Berg- manns um menningarmái tskkd í dag eins og venju- lega — heldur á morgun sunnudag. Mikill gróði hjá „Frionor“ Norsku freðfisksölusamitökin skiluðu miklum gróða á tíma- bilinu 1. júlí 1969 til 30. júní 1970. Samtökin segja hagnaðinn í rekstrinum á þessu tímabili 10 milljónir n. kr. eða í íslenzk- um kr. 123 miilló. Á þessu tíma- bili seldu sölusam/tökin 95 þús. tonn afi þessum fiskafurðum að verðmæti ca. 406 mdljónir n.kr. í íslenzkum kr. ca 5000 mr.lj- ónir. Norskir flrystilhúsaeigendur telja nú bjart framundan ,og gott með sölu frystra fiskafurða. Framlleiðslan varð þriðjungi meiri en árið áður. Bandaríkja- markaðurinn tófc við 36% af Úlfar Þormóðsson: Tillaga til þjóðarályktunar Undariegir eru miennimir. 1 sjónvarpsþætti þedm, sem sýndur var lsta des. undir stjóm Ólafs Ragnars Grímsson- ar, kom fram berlegar en noikkru sinni fyrr, hvursu sljó'.r íslendingar eru orðnir fyrir dvöl Bandaríkjahers í landinu. Og þetta voru þó engir smá- karlar sem- þama vora á ferð- inni og opinberaðu sljóttedkann: Gunnar Gunnarsson — Guðm. G. Hagalín — Ragnar í Smiára — Indrið'. G. og sjálfur Matthías Johannessen, svo eitthvað sé nefnt. Enginn þessara stór- menna íslenzfera andlegheáta lét sér um munn fara eitt orð í þá átt að Islandi væri minnkun í erlendri hersetu í landinu, án þess að nokkira sinhi væri um það leitað álits hjá þjóðinni sjállfri. Enginn þeirra sá ástæðu til að draga fram þá smán sem saga herkomunnar er íslenzkri þjóð. Enginn þeirra sá ástæðu til að tengja framtíð Islands þeirri nútfðarstaðreynd að hér er her né héldur að velta þvi fyrir sér hvoirt hér ætti að vera her Þeir gieymdu hemum. Þó kastaði fyrst tólfunum þegar Matthdas Johannessen ljóðsfcáld og sálma, rithöfundur og leik- ritaskáld og ritstjóirj og menn- 'ingarfrömuöur stærsta bilaðs landsins, þess blaðs sem geirzt hefur umboðsblað ameríska valdsdns á Islandi, og barizt hefur fýrir.því með sönnu og lognu, að ísland og fslending- ar væru fótiaþuirrka og undir- lægja hinnar nýju nýlendu- stefnu og sviviröuí! egustu mann- drápara Mðandi dags, að lýsa landsöluna þuxftairverfc til björgunar heimsfriði og ís- lenzkri menningu, að lýsa land- sölumennina hetjur íslenzks lýðvettdis — lýsir því yfir að hann sé fyrst og fremst Islend- ingur og sé stoilitur afi. Slíkt og þvílíkt eru helgispjöH lygar fals, og ætti fá'Um að vera Ijós- ara en sáttmaskáldi, hvur merk- ing þessara orða er. Þessvegna Matthias: Þú sem formaður Þjóðhátíð- arnefindar: Rektu af þér orð þessi sem ég hef hór valið þér. Gerðu það með því að verða meðftatnings- maður minn að eftirfiarandi þjóðarályktunartillögu. Gerðu það með því að sfcrifa leiðara um nauðsyn þessarar tjllögu. Gerðu það með því að skrifa Rispu um hana — yrkja um hana, berjiast fyrir henni með oddi og egg, þanníg að hún valdj „fjaðrafoki“ og veki upp „sannan fslendiing“ í ofcfcuir öllum. En þjóðarálykbunartiilllaga mín og síðar áreiðanlega okkar beggja, því báðir eram vdð stoltdr af að vera íslendingar, — er svona: Friðlýst land 1974. Tillaga til þjóðarályktunar. Þjóðin állyktar að slkora á rík- isstjómina að leggja undir þjóð- araitkvæðagreiðslu, samfara kosningum til Alþingis 1971, hvort — í fyrsta laigi — áfram skuli sitja erlendur her á ís- landii — og í öðra lagi — hvort ísland skuli áfram vera aðili að Norðux-AtLanzbafisbandalag- Snu — NATO. Medrí’hluti gredddra aitlkvæða ræður úrslitum, Verðd samþykfct í sttíkri þjóð- aratkvæðagredðsdu annað hvoxt eða hvort tveggja þessara atriða, skál að því stefnt að brottflutn- ingur hers Bandaríkja Amerífcu og úrsögn íslands úr NATO verði lofcið fýri.r 1100 ára af- mælí íslandsbyiggðar, eða fyriir Framhald á 9. sflðnL

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.