Þjóðviljinn - 26.10.1971, Blaðsíða 3

Þrí05«dagsir -26. olötóber lStöl — ÞaÓÐWKáJINN — SlÐA 3
AF ERLENDUM VETTVANGI
Heimshluti í upplausn
Viðleitni stórveldan-na í þá
átt aö koma í veg fyrir styrj-
öld niilli Indverja og PáikLstana
miöar ek!ki aö því að viöhalda
óbreyttu ástan-di á Indlands-
sikaga, þó að svo kunni að virð-
ast. Hún miöar að því aövinna
tíma, því að stórveldin gera sér
ljósa grein fyrir því að upp-
lausnarástand stendu-r fyrir
dyrum í þessum heimshluta, og
að það megi ekki' veðja á
stoalkkan hest í fijótræði, hvað
snertir stuðning við stjórnirn-
ar í Nýju Delhi og Islamaþad
og fulitrúa B-angia Desh.
Stórveldin hafa til skamms
tíma haldið fast í hetfðbumidna
afstöðu sína frá tímr,n kailda
stríðsins. Bandaríkin lafa enn
á Dulles-kenningunmi um að
styðja beri Pakistan til að fá
stemmt stigu við útþenslu-
stefnu Kímverj a og Sovétmanna,
Sovétríkin reyna allt hvað af
tetour að treysta vináttubönd-
in við Indverja, og kínverska
Alþýðulýðvelddð hefur notfært
sér eftir föngum tviskinnungs-
leik Ayuib Khan, fyrrum for-
setai, að draumaveröld Dulles
og CENTO.
En nú eru breyttir tímar.
Engum dylst það lengur að
þróun mála í Pakistan hefur
kippt fótunum undan núver-
andi o-g fyrrveraindi afstöðu
stórveManna til landsins. Stofn-
un Bangla Des'h ríkis getur
hæglega orðið að verúleitoa, og
upplausndn sem ríkir á þessum
slóðurn, getur breiðst út til Ind-
lands.
Stjlóimin í höfuðborginmi Isl-
amabad í Vestur-Pakdstan,
virðist veegast sagt hafa stoitið
í nytina sína með því að ger-
ast ten-giliður milli stjórna Kína
og Ba-ndaríkjanna, því að nú
er m iil 1 igöngu h lu.tverki Pakdst-
ans lokið, og stórveldunum er
enginn teljamdi aktour lengur í
að halda gióðu sambandi við
landið, hin póilitíska þunga-
nuiðja hetfúr flutzt 'austur á
bóginn. •
Eins pg málum er háttað, er
lítt undarlegt að stjómin í V-
Pakistan vilji fá uppreist æru
og öðlast þýðimgu á ný, og að
hún telji stríð við Indverja
vera hugsanlega leið að því
mark-i. Hirns vega-r hafaBamgia
Desh hreyfdmgin og s-tjóm-in í
Nýju Delhi engan áhuiga áslíku
stríði, af mismu-nandi ástæðum
þó. Indira Gandhi forsætisráð-
herra og skoðanabrasður hemn-
ar hafa til þessa viljað viðhaida
óbreyttu ástamdi, svo fremi að
takast mætti að bæta úr ástamd-
inu í Austur-Pakistain. En frú
Gandlhi er þó smám saman að
sikipta um skoðum, b-æði vegna
flóttamamm-astra-umsims frá A-
Pakistan til Indlamds, og svo
hins, að s'kæruhertnaður Beng-
ala verður æ róttæka-ri stjó’n-
málalega séð. Afstaða Ind-
la-ndsstjómar til stjómarinmar
í Islamabad er því orðin ólbil-
gjarna-ri og fastleiga er gertráð
fyrir að h-ún viðurkenmi Bangla
Desh, ef samþykki fæst hjá
ráðamönmum í Mosikvu. Þetta
eyku-r að sjálfsögðu stóiríega
hœttuma á styrjöld við Pakist-
ami, en það er einmitt þaðsem
þeir herskáustu inn-an ind-
versku stjómarinnar vilja, þeir
telja sityrjöld ódýrari oig heppi-
legri lausm, heldur en aðverða
að stamda- straum af níu mil-
jónum flóttamamna til fram-
búðar.
Þjóðfrelsishreyfimg A-Bengaia
sem má teljast nokkuð róttæk,
þegar öilu er á bctninn h-volft,
vill ekki að s-tríð skelli á milli
I'ndlands og Pakistams, því að
í þeim (hamagamgi myndi
rödd hennar ekki heyr-
ast og sviðsljósið beinast frá
baráttu henmar. Þetta sjónar-
mið fellur vel saman við þá
s-koðun Sovétstjórn-arinnar að
frelsisbarétta Austur-Bengala
verðsku'ldi gaumgæfilega a-t-
hygli, svo að ekki sé meira
sagt.
Þrátt fyrir vináttu s-tjórna
Sovétríkjainna og Indlands, virð-
ist ýmis-legt benda til aukinna
og bættra sa-mskipta Peking-
stjórnarinnar við þá síðar-
nefndu, og að hún leitist við
að n-á betra jafn-vægi á þann
hátt. Kínverjar hafa aldrei
skirrast við að leita hóffanna
hjá vinum fjandmanna sinna,
og það sézt hvað bezt á þeim
viðræðum, sem nú fara fram,
um það að Imdverjar og Kín-
verjar taki upp stjómmála-
samband sín í milli. Þá er ekki
annað að sjá en að Kín-verjar
' séu að endurskoða afstöðu sína
til Pakistan, enda er þei-m ha-rla
lítill pólitís-kur ávinningu-r að
því að styðja við bakið á
blóði drifinni herforingaklítou,
sem hefur smúið 75 milj. þegna
sinna gegn sér, og bakað sér
sívaxandi óvinsældir í sjálfu
V estur-Pakistan.
I þessum vandræðum sínum
haffa Kínverjar reynt að snúa
sér að Ali Bhutto, fyrrum ut-
amríkisráðherra o-g núvera-n-di
leiðtoga Pakistanska Þjóðar-
flok.ksins en sá flokkur hlaut
næst flest atkvæði í síðustu
kosnin-gum. Bhutto kann að
vera snjallasti stjórnmálamað-
u-r í Pakistan e-íns og málum
er háttað nú, en hann er al-
ræmdur fyrir he-ntistefnu og
valdabrölt, og ber óbeina á-
byrgð á haiTnleiknum í Aust-
ur-Ben-gal, þar eð hann taldi
Yalhiya Khan á að láta niður-
stöðu kosninganna í Austur-
Ben-gal sem vind um eyru þjóta.
Orsöik þess, hve Kínverjar ge-ra
sér dælt við Bhutto, er fyrst
og fremst sú, að það var hann,
og aðeins hann, sem stóð fyrir
þeirn vinsamlegu samskiptum
PakSstanstiórmar við Peking-
stjórnina, sem hafa ríkt allt
frá stjórnarárum Ayub Rhans.
En Bhutto er nú aðeins póli-
tískur skuggi af sjálfum sér,
hann rambar á barmi hyldýpis
í stjórnmálaheiminum vegna
krafna sinna um þingræðislegt
skipulag, og flokkur han-s er að
visna burtu vegna óánægju með
máttlausa forystu.
Kínverjar hafa þvi næsta lít-
il not fyrir Bhutto, og þeir
renna vafalaust hýru auga til
raunverulegu afla sem breyt-
ingum gætu valdið, Þjóðfrels-
isffylkingarinnar, sem heffur um
sjötíu þúsund þjálfaða skæru-
liða undir yopnum, og býst til
stórsóknar í þessum mánuði,
þegar monsúnvindinn lægir.
Kinverjar munu tæplega
kasta tengslunum við stjórnina
í Islamabad fyrir róða á næst-
unmi, en siðferðislega séð eiga
naumast annarra kosta völ, og
einhver tatomörk hljóta að vera
á hagsýnisstefnu Sjú En-lai
í utanrí-kismálum.
5 til 6 þúsund
tunnur saltaðar
hér syðra í gær
Spáð var brælu í nótt á
síldarmiðumum hér sunnan-
lands. Snemma í gærkvöld var
vitað um affla 10 báta og var
solarhringsaflinn þá um 700
tonn hjá þessum bátum. Fengu
bátarnir bessa síld út af Al-
viðru í gær og fyrra morgun.
Saltað var víða í gær úr
þessum bátum. Þannig landaði
Gísli Árni 120 tonnum í Þor-
lá-kshöfin og var sú síld söltuð
hér í Reykjavík.
Þessir bátar fengu afla. Gísli
Árni 120 tonn Vonin KE 80
>tonn, Jón Garðar GK 60 tonn,
Óskar Magnússon AK 50 tonn,
Ólafur Sigurðsson AK 30 tonn,
Örfirisey AK 30 tonn, ísleifur
IV VE 30 tonn, ísleifur II VE
90 tonn Keflvíkingur KE 140
tonn og Ófeigur. II VE 60 tonn.
Saltað var yfirleitt á þeim
stöðum, sem bátarnir eru kennd-
ir við svo sem í Vestmanma-
eyjum, Akranesi, Keflavik og
Reykjavik.
Endurskinsmerki
Dreift hefur verið endurskins-
merkjum til sölu í verzlunum
víða um land en þau verða þó
aðallega til sölu í mjólkurbúð-
um. Sala merkjanna stendur yf-
ir í tvær vikur.
Notkun endurskinsmerkja bjarg-
ar árlega þúsundum mannslífa
erlendis. Þörfin fyrir motkun end-
urs-kinsmerkja er hins vegar
hvergi brýnni en hér á landi
yfir vetrarménuðina.
Ef bifreið er ekið með lágum
ljósgeisla sést gangandi vegfar-
andi í myrkri ekkd fyrr en í
25 metra fjarlægð. Ef vegfarandi
Fnamhald á 9. slðu.
Verktakar
stíflu-
og vegagerð
Önnumst hverskonar
jarðvegsframkvæmdir
Leggjum varanlegt
slitlag á vegi
ÞÓRISÓS s.f.
Síðumúla 21. Sími: 83875.