Þjóðviljinn - 15.01.1972, Blaðsíða 3

. —^paiSeiflmiagtsag.— sfim 3
Stöðug mótmæli
Blaðiuu berst stödugt ályktanir
hinna ýmsu féiagasamtaka op-
inberra starfsmanna, sem lýsa
yfir stoðningi við stefnu st jóm_
ar Bandalags starismanna rík-
is og bæja í kjatramáluxn. Þjóð-
viljiim birtir hér eina þessara
ályktana, «ai þrjár ályktanir
verða að bíða birtíngar.
Á fundi í Pélagsráði Félags
íslenzkna simðmanoa, semhaki-
inn var 13. jamíar sl. var eft-
infiarandi ái-yMim samlþýkkt
með ölinm greiddum atfcvæð-
m Ályiktuin FÍS fer Ibér á
eftir:
Félagsráð FlS mófcmætir
harðlega synjun ríkœstjórrrar-
innar á fcröfu BSiRB rnn end-
trrskoðuín giildanÆ kjarasaimn-
inga, á grundveUi Iþeirra kjara-
bófca, er verikalýðsfléfðgin
sömdu uim í desemiber.
Þá mótmaelir Félaigsráð
eimnig tarðlega þeirri ákvörð-
un ríkisstjórnarrnnar, að neita
að ræöa við opdnibera sfcarfs-
menn um kröfurnar.
Félagsréð bendír á að samn-
ingsrétfcur opinberra starfs.
maima takmarkast við það, að
gefca ferafizt sambæriiegra kjara
og tíðkast á frjálsum vinnu-
markaði.
Er síðustu kjarasamningar
voru gerðir við opinbera starfs-
meim, í desember 1970, var
viðurkennt af hálflu ríkisvalds.
ins að launakjör þeirra hefðu
dregdzt það miikið affcur úr, að
nauðsynlegt væri að bæta þau.
aill veruiega. Elkfei þótti það þó
fært í einu laigi, heldur var
samdð um f jórar áfangalhækik-
anir á fcveimur árum. Munu
opinberir starfismenn þá fyist
ná sambærilegum launium við
það, sem raiunverulega var
greitt á almennum launamark-
aði, er samningar fóm fram.
Þetta var viðurkennt í yiir-
lýsningu fjármialaráðíherra frá
19. des. 1970, þar sem hann
seigir að iedtazt hafi verið við
í samningunum að ná sem
mesfcu samræmi mUli launa
fyrir sfcörf !hjá ríkinu, og þeirra
launa, sem þá voru greirid á
afmennum vinnumarikaðd fyrir
sambærileg störf.
Nú eru þessar áfangahaekk-
amir notaðar sem áiyíla af rík-
isstjórninni, til að neita apin-
berum starfsmönnum um end-
ursikoðun. kjarasamniagannia.
Félagsráð mótmaélir þessu harð-
lega og einnig þeim málflutn-
ingi ríkisstjámarinnar, að ekki
hafi verið gerðar sérstakar
kröfur fyrir láglaunafólk með-
ai opinberra starfSmanna, en
það var einmitt fýrsti þéttur
kröfugerðar BSRB-
Félagsráð bendir á að yfir
80% stanfismanna Pósts og
síma enu í 10 lægstu launa-
flokfeunittm af 27, sem notaðir
enu. Það gefiur því alranga
mynd af launakjörum þessarar
stéttar. að vitna stöðugt í laun
hinna haasttaunuðu starfismanna
ríkisins, eins og mjög hefur
verið gert.
Pélagsráð skorar á afla opin.
bera starfSmenn að standa fast
saman í þessu baráttumáli og
heitir stjóm BSERIB fyilista
stuðningi í þvi.
Þessi sendiferðabíll stcndur ólöglega. — Látxxm það vera, sendi-
bxlstjórar hafa undanþágu til að leggía þannig ef þeir þurfa að
ferxna eða afferma. Á hinn bóginn lét bílstjórinn aðvörunarijós-
in blikka, en það er misnotkun, eins Og fram kemur í greinmni.
Aðvörunarljós eru
herfílegu misnotuð
Undanfarin ár hefur það
færzt sífeitt í vöxt að stefnu-
ljós bifreiða, að aftan og fram-
an, séu þannig útbúin, að þau
geta blikkað öll samtímis, eða
fram- og aftorstefnuijós á víxl.
Mikið ber á notkxm þessaraað-
vönxnarljósa, og virðast bíl-
stjórar álíta að þeim leyfíst að
stoppa hvar sem er, jafnvel
þar sem bifreiðastöður ern
bannaðar, bara ef þessi ljós
blikka. Við spxirðum forstöðu-
mann Bifreiðaeftirlits ríbisins,
Guðna Karlsson hvaða reglur
giltu um þessi aðvörxmarl jós, og
sagði hann, að þau mætti að-
eins nota ef ökutæki stendur ó-
ökufært á vegi efttr árekstor,
skemmd eða bilun, þaimig að
umferð stafi hætta af.
Þetta er skýrt fceQrið fram f
regluigerð um gerð og búnað
ökutækja o.fl. (7. igr. 2. fcöluli'5-
ur í 2. fealfla) Þar segir ernn-
fremur, að nofckun aðvörunar-
H.iósa leysi öikumann ekfei und-
an þeirri skýWu að gena aðrar
viðeigandi ráðsfcafanir til þess
að draga úr slysahættu
Samkvasmt þessu er leyfilegt
að nota þessi aðvörunarljós ef
sprirugur, eða hvaða bilun sem
um er að rasða, eða bifreiðin
hefur lent i árekstri. Merídnig
aðvörunarijósamna er sú, að ó-
haefct er að aka framhjá, en að
sjálfsögðu með gæfcni. Þiað er
þvi augljóst að ihismotkum á
þessum Ijósum er hættufeg, ef
við tökum t.d, daemi sem Qjjðni
neifindi, uotn bíl sem stoppar við
gamgbraut og gefur vegfaranda
merfei um það með aðvörumar-
ljósunum að hanm megi fara
yfir, er hanm raunveruiega að
gefa næsta bílstjóra merki um
að honum sé óhætt að aka
framhjá.
Við spurðum Guðna hvort
ökumenin semdiferðabila séu
undamtekniimig frá reglumni, t.d.
þegar þeir stoppa ólögllega fyr-
ir fnamam verzlamir til að losa
eða ferma. Því svaraði hamn
neitamdi, sendiferðabílstjórar
hafi raumar leyfi til að stoppa
fyrír framam verzianir í fyrr-
greimdum erindum, en þá megi
Framhald á 7. síðu.
NÁMSKEIÐ TÍZKUSKÓLANS
Summudaigimm 12. des- lauk
fyrsta náimiskeiði á vegum
Smyríá- og tízkusklóllains fýrir
sýmdmigairstúlkur að viðstöddum
nókirum géstuim sfeólanis.
Sérstöfe dómmefnd var sfeipuð
þremur sýmiinigairsitiúlkuím og
stóðust stúlfeumar pmólfiið en
þær voru áfcta alls í sikiólliamuim,
Þær heita: Aðaillhieiður Karís-
dóttir, /Mina María Guðmumids-
dófctir, Asfcnid KoefiedrHamsem,
Bjömg Koefed-Hansem, G4gja
Heriruanmsdótir, Hildur Einars-
dóttir, Þórdís Sigurðaidáfctir og
Þuríður Siigluirðairdóttir.
Kemmarar voiru, Mariamme
Schiram, smyj-tisérfræðingur,
EHsa Haraldsdáttir, hárgreiðsiu-
meistari, Hemmý Hermammsdófct-
ir oig Umnur Arngrímsdótbir.
AF ERLENDUM VETTVANG!
Mujibur Rahman
Sfcjómmálasaga Indliands-
sfeaga síðasfcliðma bálfa öld,
hefur einfeennzt af leiðtogum,
sem voru jafn umdeildir eins
<ys þeir höfðu mikla persónu-
töfra til að bera: Mahatma
Gandhi, Mohammed Ali
Jinnah, Jawaharlial Nehru.
Enn einn stjómmiáiLamaður
virðist nú líklegur tii að bæt-
ast í þennan hóp, það er
Mujibur „Mujib“ Rahman,
forsœtisráðherra Bangiliadesh.
Andistæðingar hang öeila hart
á harnn, og segja hann lýð-
sikrumara og froðusnatok. En
yfirgmæfandi meirihiuti þegna
hims nýja ríkis láta á han
sem þjóðhetju og stórkostíeg-
an leiðtoga. Fangavist hans i
mjrrkrastofum Vesfcur-Pakist-
ana hefur éfeki varpag sfcuigga
á þessa mynd hans nema síð-
ur sé „Hann var' mikilmenni
áður“ sagði embæfctismaður í
Rangladesh nýlega, „en eftir
meðferðina sem hanm Maut
hjiá þessum óþotofcum. er hann
orðinn meina en miikilimenni".
Jafnvel fjandmenn hans fá
efcki neitað því, að hann bef-
ur allt það til brunns að bera,
sem gerir menn að afburða
vinsæium leiðtogum. Hiann er
félagslyndur. tilfinnipgamæm-
ur, og hefur augu og eyru
ávallt opin fyrir kröfum og
þörfum fylgismanna sinna.
Hann kvag vera svo mamn-
glöggur, að undrum sætir og
gleyma aldrei nöfinum. Mujib
er þar að aufei frábær ræðu-
maður, og setur boðstoap sinn
fram á einfaldan og aðgengi-
legan hátt.
Efeki befur þó enn reynt
teljamdi á, hvort að Mujib
hefur' stjómvizfcu til að bera,
endia hefur hann fá tæfeifæri
haft til að samna það. Lýð-
hylli sína Maut hanm með því
að æsa almenningsálitið ,í A-
Bengal gegn V-Pafeistönum,
og sfcetlla allri skuld á'stjóm-
ina í Islam'abad sem rtaunar
er &ízt ag Atrrða H'ann hefiar
vissa tillhneigingu til að em-
falda flLófein efnahagsivandar-
mál um of, en það er varla
hægt að telja honum til
liasfcs, þar eð aliþýða mammia í
liandi hams skilur naumiast
tuhguitak haigfiræc&nigia.
★
Mujib fæddist fyrir 5i ári,
í þorpi 60 kílótmefcra suður
af Dacca. Foreldrar hams
voru miðlumgsefnað bæmda-
fólfe, og áttu þau sex böm.
Félagsvitund vakmaði snemma
hjá Mujib. Aðeins fcíu ára
gamall tók hiann hrísgrjón úr
skemmu foreldr.a sinna, og gaf
fátækum smábændum, sem
höfðu hjálpað til við uppsker-
una. Ekkd líkaði karli föður
hans þefcta, en piltur var
skjófcur að skýra sinn mál-
stað. með eldheitri röksemdia-
færslu. Sem umglingur, varð
Mujib ák'aiflur toatursmaður
brezku nýlendustjórn ari.rmar,
Og- fjórtán ára gamall siat
hann inni í viku fyrir þátt-
töku í mótmæliaaðgerðuin.
Upp úr því tók beri-beri sjúk-
dómurinn að sækjia á hann,
og gerði það að verkum að
sjón hans veifetist, og dmóst
hamm þá nofefkuð aififcur úr
jalfinöldrum símum í mámi.
I hástoóla lagði hanm stumd
á lögfræði, stjómmiálaivísincki
og sögu. Hanm studdi opihber-
le-ga verfefáll öbreyttra sfcarfs-
rnamrna við hásfeólanm, og var
varpað í famgelsl fyrir vikið.
Honum var þá gefinm kosfcur
á að losna úr prísumdinmi
gegn trygigimigu, en hamm toairð-
neitaði, og sagðist ekfei hafa
gemigið í þenmam skóla til að
þe-gja þummu Mjóði yifir ó-
réttlæfci. Er hanm feom út um
síðir, var homum vísað úr
sfeóla. Hamn lét það eklki á sdg
fá, og hóf mú sfcjómmálaferil
simm. Síðam eru 23 ár liði'n.
Rösfelega tíu árum af þeim
tíma hetfiur hamn eytt í fiamg-
elsi, emda sagði hamm edtt shm
að þar væri sitt ammiað herm-
ili.
Á mffli þess sem Mujib sat
í fámgelsum, tók hamm þátt í
stofmium Awamibamdalagsins
(Aliþýðubandalagsiins) í Aust-
ur-Palkisfcam, og árið 1954
gegmrii hamm um sfcutan tíma
embæbti iðnaðairmálairáiðiu-
mawts, og áltti tfiomseetí í meílnd
þeirri er barðisfc gegm spill-
imgu yfirvialda. Það er orðið
æði langt síðam hiamn mdss.ti
þolinmiæðima gegm drottmiumar-
valdi Vesfcur-Pakisfcama og
arðnáná þeirra í Benigal, og
stríð Paikásfcana við Imdverja
1965 varð enn fcil aö sfcyrfeja
þá skoðum hams. Eins og
mörgum öðrum Bemgölum
blöslfcraði homium háttaflag
stjómarinnar, en húrn skíldi
A-Pafeistan eftir óvarið, að
heita máfcti, og hafði allfc sitt
lið á vestumlgstöðvumium. Ár-
ið eftir birfci hamm hima frægu
stefinusferá sírna í sex liðum,
en þar ferafðist hamn algers
sjálfirœðis í innamlamdsmiáihxm
til hamda A-Patoisfcönum, þó
svo að þeir yrðu emn í bamda-
lagd við vesfcuríilutamm. Ajub
Khan, herslhölfiðingi, fcvað
þefcta vera landráðastarfsemi,
lét hamdtaltoa Muijib og aðra
leiðtoga Awaimdbandálagsins
og flytja þá til Vestur-Pákisit-
ans. Þegar Mujib var láfcinn
laus 1969, safeir Sfeorts á sönn-
unargöginuim, fcófe röslklega
mitjóm mamms á mófci homrm
í Dacca, og fagnaði emdur-
kornu hans. Upp úr þvi var
stefnam ráðin, Bengalar Ikröfð-
uet sjálfistasðis, og Mujfbur
var hamdtefeimm vorn bráðar,
sem eimm af fiorfeólfium að-
sfeilnaðairíns.
★
Eins og snðvenja er í bemg-
ölsltou sveitaþjóðfiélagi, réðu
foreldrar Mujibuxs og eigim-
komi hams hjtímabandi þeirra,
og var það átoveðið þegar
hamm var fjórtán ára að aldri,
em húm aðeins þriggja.'Hjóna-
band þedrra hefur verdð ham-
ingjusaimt, þrátt fýrir langivar-
amdá aðsfeilnað, b®u eiga fhnm
böm, og er það yngsta sex
ára en það eizta tufctugu og
fimm. Elzta dóttirim faeddi son
fýrír sikemmstu, og það var
eitt fyrsta verfe Mujibs við
heiimkomiunai, að líta á barna-
bamið. Drenguriinm heitir Jcvi,
og mafnið er dreigjið af hertípi
hinmar nýju þjóðar, JOI
BiANGLA! — sigur. fýrír Ben-
Sal!
Mujib við komuna til London: Ég var andlega reiðubninn
til að falla fyrir böðulsbendi í fangelsi V-Pakistana.
4