Þjóðviljinn - 17.02.1972, Síða 1

Fimmtudagur 17. febrúar 1972 — 37. árgangur — 39. töluiblað.
19 árapiltur
var bitínn
af hundi
i Reykjavík
Hundar gunga lausir í
hópum á Sogavegi
★ Sá atburður gerðist á Soga-
veginum í Reykjavík í fyrra-
kvöld, að 19 ára niltur var
bitinn I fótinn, af •?;> grinun-
um hundi, aið flytja, varð hann
til læknis og gera að sárum
hans. Talið er að pilturinn
hafi fengið blóðeitrun, þvíað
gefa varð honum pensilín-
sprautu, og hann var látinn
hafa pensilíntöflur heim mcð
Þessi atburður gerðist um
ld. 22 á þriðjudagskvöldið.
Pilturinm var á leið heim til
sín og gekk Sogaveginn, en
pilturinn býr í næsta nágrenni
við þessa götu. Þar sem hann
gengtur Sogaveginn kom þar
hundur, sena þegar réðst á
’hann og beit hann í fótinn.
Það vildi piltinum til happs
að hann var í uppháum leð-
urstígvélum, en samt var bit
hundikvikindiisins svo mikið, að
tennur hans gengu í gegnum
leðrið og sæsrðist pilturinn það
mikið að flytja varð hann til
læknis til að gera að sárum
hans, sem voru mjög ljót, svo
ljót að hætta var talin á að
hann hetfði fengið blóðeitrun
og var honum gefin pensilxn-
sprauta.
Þegar þetta gerðist birtist
kona frá húsd einu við Soga-
veginn og kallaði á hiundinn
með nafni, sem hann hlýddi
þegar. Málið var að sjálfsögðu
kært, en þegar lögreglan fór
í húsið, sem konan kom útúr,
var þar allt annar hundur
fyrir og kannaðist enginn við
hundinn er slysinu oili. Einn
af íbúum hverfisins, sem við
höfðum tal af í gær, sagði,
að svo virtist sem hundarvinir
héldu mjög vel saman og
stæðu saman sem einn mað-
ur. Þessi sami maður saigði
okkur, að við Sogaveginn
væri heill hópur af hundum
sem ráffuðu um götuna kvölds
og morgna og virtist semlög-
reglan skipti sér ekikert af
þeim. Nefndi harnn sem diæmi
að þama hefðu fæðzt hvolpar
sem hefðu verið gefnir hverj-
urn sem hafa vildi.
Guðm. Heirmannsson, aðstoð-
axTdUrílögreigluþjón'n, saigði, að
það væri rétt að kæra hefði
borizt lögreglunni útaf máli
þessu og myndi þessa hunds
verða leitað unz hann næð-
ist.
— En hvað þá með aðra
hunda þama í götunni?
— Ja, okfeur hefur verið að
benast kvörtun um, að þaima
sé mikið af hundum, og við
muiruum að sjálfsögðu hafa
tai af eigendum þeirra og gefa
þeim kost á að fjarlægja þó,
eins og öllum sem fréttist af
að hafi hunda hjá sér, sem
kvartað er vfir. Við sinnum
þessu eftir beztu getu, og
varðstjórunum hefur verið
gefin skipun um að vakta
þessa götu á næstunni. eftir
þessa kvörtun.
— S.dór.
Getur háhitasvæðið við
Grindavík breytt áætlunum um
fyrirhugaða sjóefnaverksmiðju
á Reykjanesskaga ?
Skrúfu-
dagur
Skíúfudagur Vélskólans er
á laugardag. 'Frósögn af
heimsókn í Vélskólann er
á þtriðju síðU' blaðsins f
dag. Myndin er af nemanda
í Vélskólanum að vinnu við
rennibeklk. — (Ejósm. Þjóð-
viHjinn: rl.).
Sjá síðu Q
Mikið magn af 179 stiga heitu salt-
vatni kom úr holunum við Grindavík
□ Tvöhundruð fjörutíu og tveggja metra djúp
borhola í Grindavík, gefur 50 til 60 sekúndu-
lítra af 197 stiga heitu vatni. Önnur hola til
hliðar við hana, 403 metrar að dýpt, hefur ekki
verið mæld ennþá, en guus um það bil þriðjungi
hærra en sú fyrmefnda. Getur þetta haft það
í för með sér, að viðhorf til sjóefnavinnslu á
Reykjanesskaga breytist yið skulum heyra
hvað Eiríkur Alexandersson, sveitarstjóri í
Grindavík hefur að segja um málið:
Boranir hóffusit hér þann 15.
ncvemiber s.l. meö hitaveitu-
framkvæmdir í huga. Byrjaðvar
að bora eítir köldu vatni sem
nota sikyldi við hinar borani'in-
ar, en fljótilega var komið ndður
á heitt saltvatn. Áætlað var að
bora niður á 240 m. dýpi, en
þar sem vaitnið hætti að hitna
mieira, þegar koniáð var niður á
100 metra dýpi, var hætt þar og
það vaitn sem fékkst Var um 40
stiga heitt, og var það við
hinar boramtomar. Vatnið inni-
hélt helming saltmagnsins miðað
við sjó.
Síðan hófust hinar boranimar
Frá
Reykjavíkur
mótínu
! og var fyrri holan boruð nið'or
1 á 242 m. dýpi, en þar var hit-
inn 197 stig og gaf holan af sér
50 til 60 sekúndulítra af heitu
vatni, sem innilhiélt um þriðjumg
af saltmagnd sjávar. Þar semekki
er tálið öruggt að virkja aðeins
eina holu til hitaveitu, þá var
tekið til við að bora aðra holu
um 30 metra frá og var hún
boruð niður á 403ja metra dýpi.
Vatnið úr þeirri holu heíur ekki
veirið mælt.
f gær voru hoturnar báðar
látnar blésa og reyndist sú síð-
ameffnda blása um þriðjungi
hærra en htim og vera mun afl-
meiri og heitari. Bóðar reynast
þær hafa þriðjungs saltmiagns-
innihald miðað við sjó.
Frá vatnsstrókum borhoianna
lagði saita gufu og lagði hún á
háspennulínur, sem liggja þarna
skammt firá og brunnu við
það í sundur hóspehnustrengir,
tenigibox og rofar, með þeim
affleiðinjgum, að raffmagnsigust
varð í Grindavík um tíma.
Ðkfci er hægt að nota svona
salt vatn til beinna hitaveitu-
framkvæimda, en hægilega má
nota það til, fiorhitunar á öðru
vatni, ekki sízt þegar hiti þess
reynist vena sivona mikiil. Strax
á fyrstu 20 metrunum var hitinn
kominm í 20 stig og þrátt fyrir,
að holubotninn væri enn yfdr
sjávarmáli þá var vatnið sait-
mengað.
Þess má að loljym geta, að
borholurnar eru á háhitasivasði,
sem er um 3 f erkm. að flatar-
máli og hiýtur sú staðreynd að
vekja ýrnisar spumiinigar, t.a.m.
hvort sjóefnaverksmiðja yrði
ekki betur staðsett hér í Grinda-
vík, hetdur en suður á Reykjai-
nesi, bæð'i vegna hafnarinnar og
samgamgna við þéttbýliskjarn-
ana. — rl.
FramogFH
unnu
í gæ-rkvöld fóru fram tveir
leifcir í 1. dieild'arkeppninni í
handknaittleik. í fyrri leifcnuim
mættust FH og Víkingur og
sigruðu FH-ingar með mifcLum
yfirburð'Um, eða 11 marfca miun
22:11. Þá sýndiu Framarar mik-
ið öryggi í síðari leiknum er
þeir mættu KR. Efitir frefcar
jaifnan fyrri háifleik, þar sem
Fram hafði eitt mark yfir í leik-
hléi 8:7, tófcu Framarar á hon-
um sitóra sínum í þeim síðari og
skoruðu hvert markið á fætur
öðru án þess að KR-ingar fengju
sviarað fyrir sig nema stöfcu
sinnum. Leiknu.m lauk svo með
sigri Fram 27:16.
Það verður þvi enginn smá-
leifcur á sunnudiaginn kemur
þegar Fram og FH leifca sáðari
leifc sinn í mótinu og gæti hann
sfcorið úr því hvort liðið hlýtur
titilinn. Vinni Fram leifcinn er
ísiand'smeistaratitillinn þess en
vinni FH getur komið til aufca-
leiks. — S.dór.
Þegar blaðið fór í prentun í
gærfcvöld var ekfci útséð nema
um tvær stoáfcir. Stein hafði þá
unnig Harvey. Tukmaköv vann
Gunnar Gunnarisison. Anderson
og Friðrik áttu tvísýna slkák.
Anderson hafði peð yfir, en það
var tvípeð og óvíst hvernig tæk-
ist að nota það.
Bragi átti á tim-abili unna
skák á móti Magnúsi, en óvíat
var hvemig færi Sú steák var
mjög fjörug.
Hort bafði betri stöðu gegn
Freysteini og peð yfir. Þá hafði
Keen betra tafl gegn Jóni Torfa-
syni og Gheorghiu átti betra á
móti Jóni Kristinssyni. en sú
skák var þó ekki unnin.
Mikil baráttusfcák var milli
Guðmundiar og Timman. þar sem
Timman lagði mikið fcapp á að
ná peði af Guðmundi, en hon-
um hiafði tekizt að forða því,
þannig að skákin var mjög tví-
sýn. Nánar á morgiun.
Hér tekur Eiríkur Jónsson, múrarameistari (lengst til vinstri) við bílnum fyrir hönd Önnu
Þórarinsdóttur á Seyðisfirði. Við hlið hans er Rrynjólfur Ársælsson hjá Sólfelli, og aftast-
ur er Kjartan Ólafsson, sem hafði allan veg og vanda af rekstri happdrættisins.

//
Vissiað eitthvað var í vændum"
Það var þriiggja bama xnóð-
ir á Seyðisfirði, Anna Þor-
valdsdóttir, eiiginkona Hjiáim-
ars Níelssonar, véivirlkja, sem
hrepptí aðiai'Vinnin'ginn í
happdrætti Þjóðviljans — Cit-
roen-GS GliUJb, að vexðmæti
334 þúsund fcr.
Við slóum á þráðiinn til frú
Önnu og ósfciuðum henni til
hamdngju með vinninginn.
— Er þetta í fýrsta sfeipti
sem þú færð vinnjng í happ-
drætti?
— Nei, ég hef meira að
segja áðwr fengið virming í
happdrætti Þjóðvi'ljans, það
var árið 1959 otg hann hljóð-
aði upp á fiaitnað fyrir 4000
fcr. Sá vinniingur kom sér
mætavel.
— Eigið þið bíl núna?
— Já, Voikswaigen 1500 . . .
lílfclega 7 ára gamllan, svo að
þiað kemur sér vel að fá bíl
til endumýjumar. Ég ætllaði
auðvitað efcki að trúa honum
Jóihanni umiboðs-manm happ-
dirættisiins þegar hann toom og
tilkynnti ofclfcur þetta.
— En svo kom amnar vdnn-
inigur tffl Seyðisfjarðar . . -?
— Já, það var firænfca Hjálm-
ars sem hreppti ferð fyrirtvo
með Gullfossi. Þetta ermerki-
leg tilviljun. Við höfum keypt
miða í Þjóðviijahappdrættinu
í 14 ár — orðinn fastur liður
í ofckar útgjöldum.
— Heldurðu ekfci að Norð-
firðingum, sem margir eru
„rauöir" þyki heldur súrt í
broti — er ekfci rígur yfckar
á milli?
— Ja, ég er nú frá Eski-
firði, en hef búið hér síöan
1958. Það er miklu meiri rig-
ur á milli Eskfirðinga og
Norðfirðinga, helduren Seyð-
firðin'ga og NorðEirðinga. Mér
finnst ágætt að hatEa dáiítinn
héraðaríg!
— Þig hefur ekki dreymt
fýrir þessu láni?
— Nei, en samt visá ég að
eitfhvað var í vændum — átti
samt ells ekiki von á þessu.
Það verður garnan að sjá bil-
inn þegar hann kemur, en við
verðum að bíða dólítið, þar
sem skipin geta ekifci. tekið
bílinn strax, — þ-að bíSa víst
einir 30 bílar eftir fari hingað
á aiusiturihaínim'ar. — SJ.
4