Þjóðviljinn - 29.07.1972, Side 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur. 29. júli 1972
DJÖÐVIUINN
MÁLGAGN SÓSlALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS
Útgefandi: Útgáfufélag ÞJóðviljana.
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann.
Ritstjórar: Sigurður Guðmundsaon,
Svavar Gestsson (áb.).
Auglýsingastjóri: Heimir Ingimarsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýslngar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur).
Áskriftarverð kr. 225.00 á mánuði.
Lausasöluverð kr. 15.00.
Prentun: Blaðaprent h.f.
LAGFÆRA VERÐUR SKATTALÖGEN OG
HALDA ÁFRAM ENDURSKOÐUN
Málgögn stjórnarandstöðunnar hafa nú
hamazt i rúma viku út af áhrifum skatta-
laganna og álagningunni á gamla fólkinu.
í málflutningi sinum hafa þessi blöð reynt
að rangtúlka og gera Þjóðviljanum upp
ýmsar skoðanir. Þjóðviljinn hefur frá þvi
að skattskráin kom út gagnrýnt áhrif
skattalaganna á aldrað fólk. Þann-
ig sagði i forystugrein Þjóðviljans föstu-
daginn 21. júli, strax eftir að skatt-
skráin var birt: ,,Svo virðist sem skatta-
álagningin komi nú fremur illa niður á
eldra fólki, sem hefur tekjur umfram lif-
eyrisgreiðslur. Ef sú er raunin, verður að
breyta þvi hið bráðasta.” Þannig hefur
Þjóðviljinn, frá upphafi umræðna um
þetta mál, bent á það misrétti sem gamla
fólkið hefur sætt við skattalagabreyting-
una og blaðið itrekar þá skoðun, að þetta
verði að lagfæra hið bráðasta. Blaðið hef-
ur einnig gefið orðið laust á siðum sinum
fyrir gagnrýni á þetta atriði, og lesenda-
bréf i Bæjarpóstinum sýna þá megnu óá-
nægju sem er með þetta atriði i skattalög-
unum. Það er nauðsynlegt fyrir valdhafa
að kynnast viðbrögðum almennings við
stjórnaraðgerðum og draga lærdóma af
því og hika ekki við að leiðrétta misrétti
sem sýnir sig við framkvæmd laga, sem
allir stjórnarflokkarnir stóðu að. Það er
mannlegt að gera mistök, en það þarf
djörfung til að viðurkenna það, og þá
djörfung á vinstri stjórnin að sýna að gera
nauðsynlegar ráðstafanir nú þegar til að
rétta hlut hinna öldruðu.
Vinstri stjórnin hefur sýnt hug sinn til
lifeyrisþega i þjóðfélaginu með hækkun
bóta almannatrygginga og afmáð þann
smánarblett sem bótagreiðslurnar voru i
tið viðreisnarstjórnarinnar. Ef vinstri
stjórnin vill halda áfram á þeirri braut,
þá verður hún að framkvæma breytingu á
skattalögunum til hagsbóta fyrir lifeyris-
þega.
Vinstri stjórnin hefur sýnt hug sinn til
lifeyrisþega i þjóðfélaginu með hækkun
bóta almannatrygginga og afmáð þann
smánarblett sem bótagreiðslurnar voru i
tið viðreisnarstjórnarinnar. Ef vinstri
stjórnin vill halda áfram á þeirri braut, þá
verður hún að framkvæma breytingu á
skattalögunum, tíl hagsbóta fyrir lifeyris-
þega.
Við afgreiðslu skattalaganna i vetur var
þvi lýst yfir að unnið yrði áfram að endur-
skoðun skattalaganna. Ljóst er, að enn er
mikið verk óunnuð i þeim efnum.
Skattalögin hafa ekki tekið nægilegum
breytingum i samræmi við breytta þjóðfé-
lagshætti. Þvi er fyrirsjáanlegt, að á sviði
skattamála eiga eftir að verða miklar
breytingar, þar sem gömul viðhorf vikja
fyrir nýjum, byggðum á breyttum þjóðfé-
lagsháttum. Umræðurnar um skattamálin
i sumar hafa verið mjög einangraðar við
einstakt atriði, en hefja þarf viðtækari
umræður. í þeim framhaldsumræðum um
endurskoðun munu vinstrimenn leggja
rikulega á minnið viljayfirlýsingar
ihaldsmálgagnanna um að breiðu bökin
verði látin bera þyngri byrðar og þá látið
reyna á vilja þeirra aðila til slikrar tekju-
jöfnunar i islenzku þjóðfélagi.
Að loknum umræðum
um reikninga Reykjavikurborgar
Heildarsýn
skortir yfir
fj árreiður
borgarinnar
Aðstöðugjöld offærð til tekna um 11
miljónir „vegna misskilnings”
— þrjár borgarstofnanir
greiddu ekki kostnað við mötuneyti
I fyrra gerði endurskoðunar- staka tillögu um færslu aðstöðu-
deild Reykjavikurborgar sér- gjalda i reikningum borgarinnar.
ffl klj.
* C/ INDVERSK UNDRAVEHÖLD ^
Nýjar vorur komnar.
Nýkomið nijög mikið úrval af scrkenni-
lcgum, handunnum austurlenzkum
skrautmunum til tækifærisgjafa m.a.:
Útskorin borð (margar gerðir), vegghill-
ur, kertjastjakar, styttur, rúmteppi,
flókamottur, könnur, vasar, skálar, ösku-
bakkar, silkislæður, o.m.fl. — Einnig
reykelsi og reykelsisker. Gjöfina, sem
veitir varanlega ánægju, fáið þér i
JASMIN, við Hlemmtorg.
Sigurjón I’étursson.
Var tillagan efnislega á þá leið að
aðeins yrðu tekjufærö 95% af
álögðum aðstööugjöldum ársins
1971, en afgangurinn eða 5%, yrðu
bókfærð sem afskriftir eða
fyrningarsjóður til að mæta van-
höldum á innheimtu gjaldanna,
eins og gert er varðandi útsvörin.
Þessi tillaga endurskoðunar-
deildarinnar var samþykkt i
borgarstjórn og ákveðið að að-
stöðugjöldin skyldu færð þannig á
reikningi borgarinnar fyrir árið
1971.
Hvernig tókst nú til um fram-
kvæmd þessarar breytingar?
Þegar reikningarnir voru
lagðir fram kom i Ijós, að miðað
við tillögu endurskoðunardeildar-
innar voru aðstöðugjöld offærð til
tekna um rúmar 11 miljónir kr.
Það sem gerzt hafði var. að til-
laga deildarinnar hafði verið mis-
skilin hjá bókhaldinu. 1 stað þess
að draga 5% frá álögðum að-
stöðugjöldum voru dregin 5% frá
mismun álagðra og innheimtra
aðstöðugjalda.
Við umræðurnar i borgarstjórn
um reikningana (sem að verulegu
leyti snerust um þær fjölmörgu
villur sem i þeim voru) vakti
Sigurjón Péturssonborgarfulltrúi
athygli á þvi, að svo virtist sem
erfitt væri að koma skilaboðum
óbrengluðum frá einni borgar-
stofnun til annarrar. Benti hann á
annað dæmi til staðfestingar þvi
að lik mistök væru ekkert eins-
dæmi:
1 fjárhagsáæfchin ársins ’71 var
gert ráð fyrir þvi að endurkrefja
um tiltekna upphæð þar borgar-
stofnanir, sem nota mötuneytið
að Austurstræti 16. Samkvæmt
reikningunum hefur aðeins ein
þessara stofnana, Gjaldheimtan
verið endurkrafin um 56 þús kr.
Engin endurkrafa hafði verið
gerð vegna 3ja stofnana, þ.e.
Félagsmálastofnunar, Fræðslu-
skrifstofu og Innkaupastofnunar,
þótt fjárhagsáætlunin geröi ráð
fyrir 150 þús. kr. endurkröfu á
þessar stofnanir, vegna
kostnaðar viö mötuneytið.
Sagði Sigurjón, að samkvæmt
þessu virtist sem það væri til-
viljunum háð, hvaða aðilar
borguðu tilskilinn kostnað, eins
og þetta dæmi um mötuneytið
sýndi. Kvað hann þetta bera vott
um skort á heildaryfirsýn yfir
fjárreiður borgarinnar og bók-
hald hennar.
Ósvífni Vísis
Mikil átök liafa átt sér stað á
vinnumarkaönum á Rretlands-
eyjum og cr þeim jafnvel likt við
stéttaátökin miklu árið 1926. Nú
siðast hefur legið við allsherjar-
verkfalli vegna fangelsunar fimm
liafnarverkamanna. Ljóst er af
fréttum. að hin nýja vinnumála-
löggjöf ihaldsstjórnarinnar
hre/.ku hefur þrengt til muna at-
liafnafrelsi verkalýðsfélaga og
gerð hefur verið tilraun til að
liindra verkalýðssamtökin i þvi
að beita mætti samtakanna. And-
spyrna bre/.ka verkalýðsins sýnir
aftur á móti að rikisvaldið getur
ekki brotið niður þessa samstöðu
vinnandi fólks. Ofstæki ihalds-
sljórnarinnar i þessum efnum
hefur eflt til muna samtööu
verkafólks og allt virðist benda til
þess aö ihaldsstjórnin verði að
láta undan siga.
Þetta mál er hér tekið fyrir
vegna þess, að fyrir alþingiskosn-
ingarnar 1971 hafði viðreisnar-
stjórnin og málgögn hennar oft á
orði. að nauðsynlcgt væri að
breyta islenzku vinnulöggjöfinni.
Kjarasamningar væru orðnir svo
flóknir, verkföll úrclt og um leið
getið um ágæti gerðadóma og
jafnvel minnzt á vinnudómstóla
(sbr. Bretland). Þessi draumur i-
haldsins islenzka rættist þó ekki,
þvi að þeir misstu völdin og á
fyrri valdaferli höfðu þeir aldrei
þorað að breyta löggjöfinni. 1
Bretlandi missti hins vegar
Verkamannaflokksstjórnin völd-
in til ihaldsins, sem strax fram-
kvæmdi drauminn um vinnulög-
gjöf samda með hag atvinnurek-
anda fyrir augum. Ekki er að efa
að viðreisnarstjórnin liefði reynt
að láta til skarar skrfða haustið
1971, ef hún hefði haft aöstööuna
og þá mætti ætla að ástandið á
vinnumarkaðnum væri hér cins
og i Bretlandi. tslenzkur verka-
lýður bar hins vegar gæfu til að
fella ihaldið og hindra slikt við
kjörborðið 1971. En ekki þarf að
draga iefa, að ihaldsstjórnin mun
gera slika breytingu á vinnulög-
gjöfinni, hvenær sem hún fær
tækifæri til.
íhaldið í
Bretlandi og hér
Forystugrein Visis s.l. fimmtu-
dag er gott dæmi um þá gegndar
lausu ósvifni, senj það blað gctur
leyft sér að bera á borð fyrir les-
endur sina. i greininni er þvi
haldiö fram, og raunar birt einnig
á forsiðu, aö lciðarahöfundur
Þjóðviljans hafi bent gamla fólk-
inu á að scgja sig til sveitar. Leið-
arahöfundur Visis virðist vcra
þeirrar skoðunar að það, að kæra
álagningu opinbcrrp gjalda sé
sama og að scgja sig til svcitar,
og er sú skoðun i samræmi við
þekkingu höfundar á þjóöfélags-
málum. En fyrst leiðarahöfund-
urinn er svona andvigur þvi aö
framtcljendur neyti réttar sins og
kæri álagningu og er byrjaður á
þvi að gera okkur sem skrifum i
Þjóðviljann upp skoðanir.er þá
ekki tilvalið að skrifa aðra for-
ystugrein og halda fram með
sömu rökum að Þjóðviljamenn
vilji ekki setja gamla fólkið á yfir
veturinn 1972—73?
err.