Þjóðviljinn - 10.08.1972, Qupperneq 8

8. SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 10. ágúst 1972
26
EVA RAAAM:
AAANNFALL
OG
AAEYJAVAL
kynningu um að allt vatn yrði að
sjöða fyrir neyzlu, þar til málið
hefði verið athugað nánar. En
undarlegt var þetta, hafði Vest-
enberg læknir sagt. Að visu hafði
ekki alltof mikið verið gert af þvi
að senda inn sýnishorn frá þess-
um vantsbólum, — þaö var svo
sem nóg annað að gera! — en það
var staðreynd að ööru hverju
höfðu sýnishorn verið tekin án
þess að hægt væri að sýna fram á
þarmabakteriur eða önnur mein-
dýr, hvað þá hvali eða sæslöngur.
— Mjög hentugt, virðist mér,
sagði bilasmiðurinn ólundarlega
við eiginkonu sina eitt kvöldið
þegar þau voru að fara i háttinn.
— Ef ég þekkti þig ekki svona vel
og vissi að slikt myndirðu aidrei
gera, hefði mér jafnvel dottið i
hug að þú hefðir samið við ein-
hvern um að la'ma skitaskólp i
vatnsbólin þarna upplrá. En það
myndirðu aldrei gera, Gunda, er
það?
Gunda burstaði hárið með ró-
legum strokum.
Ég? Hvernig getur þér dottið
það i hug?
Eg veit ekki hvað ég á að
halda!
Farðu i hrein náttlöt.þau eru
i kommóðuskúffunni.
Ilún mjakaði sér úr fötunum og
i stutlan og dálitið krypplaðan
náttkjól. berfætt og með slegið
hár sýndist hún svo ung og sak-
laus og indæl, að Hermann varð
að kyngja bitur i bragði. Þegar
hún var sezt upp i rúmið, leit hún
á hann alvarlegum svip:
Hefði ég ekki þekkt þig
svona vel og vitað að slikt mynd-
irðu aldrei gera, hefði ég getað
haldið að þú stæðir persónulega á
bakvið sumt af þessum kjaftasög-
um. En þú myndir aldrei leggja
þig niður við slikt, er það, Her-
mann?
Ilermann roðnaði.
Ég er sammála stjórnar-
andstæðingum um það, aö
vinstri stjórnin hafi staðið sig
slælega i skattamálum.
Þvert á öll loforð og fyrir-
heit. Þvert á einlæga ósk
flestra landsmanna, sem horft
hafa á óréttlætið magnast með
hverju árinu undir ,,viðreisn",
bera peningamenn þjóðfélags-
ins vinnukonugjöld, enn einu
sinni.
Eina huggunin er sú, að
stjórnin hefur heitið áfram-
haldandi lagfæringum áskatta
lögunum, og þá verða athuga-
semdir Moggans um „breiðu
bökin” vonandi teknar til
greina.
Kannske að við eigum eftir
að upplifa það, að þeir, sem
örlátastir eru i kosningasjóði
ihaldssins, verði látnir beina
'örlæti sinu i aðra sjóði og
þarfari.
— Hvernig getur þér dottið það
i hug?
Þau horfðu hvort á annað
stundarkorn og Gunda brosti i til-
raunaskyni. En Hermann beit
saman vörunum og steig upp i
rúmið, þungur á brún. Þar sneri
hann baki við henni og greip bók
um sigurgöngu sósialismans sem
lá á náttborðinu. Gunda andvarp-
aði og bjóst tii að sofna. En Her-
mann lá kyrr og staröi á bókina
án þess að lesa eitt einasta orð og
það var ljótur vafi i hjarta hans.
Hafði hún gert það eða hafði hún
ekki gert það? Hánn óttaðist að
hann fengi aldrei svar við þeirri
spurningu.
Eftir hneykslið i norðurbæ fór
Gallupkönnunin hans Bangs rit-
stjóra að haga sér óskemmtilega
enn á ný, rétt eins og hitalinurit
hjá sjúklingi með alvarlegan
sjúkdóm á hættulegasta stigi.
Prósentusúlurnar hækkuðu geig-
vænlega, bæði hjá körlum og kon-
um sem gætu hugsað ser að
greiöa Káta kvennaflokknum at-
kvæöi. Og einn af siðustu dögun-
um íyrir kosningarnar stigu þær
himinhátt; það var þegar Liva
Torén hélt ra'ðu á torginu með
splunkunýja, eirrauða hárkollu.
Hún stóð á smjörlikiskassa, sem
hún haföi haft.með sér, og talaði
af eldmóði um óstjórn karlmann-
anna. Llmhverfis hana stóðu kyn-
systur hennar og klöppuðu af
hrifningu og fólk flykktist að
þetta kyrrláta septemberkvöld.
()g Liva Torén fletti ofan af
ýmsu! Hún talaði um alla skatt-
svikarana meðal máttarstólpa
ba-jarins — einn þeirra sat meira
að segja i bæjarstjórn og lagði
byrðar á aðra, og svo var ætlazt
til þess að almenningur bæri virð-
ingu fyrir þessum mönnum.
— Ætli ég þekki þá ekki, hróp-
aði Liva, — 6g veit hvað þeir eiga
til og hvaða smáupphæðir þeir
greiða til bæjarfélagsins! Er ég
kannski ekki gift bankastjóra —
sem er bundinn þagnarskyldu?
Að þessu bitra háði hlógu kon-
urnar dátt,og Liva hélt áfram ó-
trauð:
Hvað hafa karlmennirnir
fram yfir okkur? Vit og skyn-
semi? Við höfum hvort tveggja.
Og við höfum lika vilja og hæfi-
leika til að koma lagi a ringul-
reiðina. Karlmennirnir geta það
ekki. þeir eru þrælbundnir af til-
litssemi hver við annan. Þeir
þora ekki að afhjúpa hver annan
eða kjósa hver gegn öðrum. þvi
að þá eiga þéir á hættu hindranir
við næstu krossgötur! Nei, kjósið
Káta kvennaflokkinn i Totta. Við
horfum ferskum augum á þjóðfé-
lagið, við bindum enda á skatt-
svikin; við framkvæmum mikil-
væg mál og óttumst hvorki hægri
né vinstri. Já, góðir tilheyrendur
sagði Liva að lokum með glóð i
röddinni. — treystið konunni!
Gefið Adam frf— og leyfið Evu að
komast að!
Loks rann kosningadagurinn
upp, léttskýjaður haustdagur
með mistur i lofti og vott affrosti.
Á Tottafirðinum mátti i morguns-
árið sjá örþunna ishimnu, en hún
eyddist um leið og sólin fór að
skfna að gagni. 011 lauftré höföu
iklæðzt hátiðaskrúði i tilefni
dagsins og á Grænavangi breiddi
grasið ur sér, hvanngrænt og
ferskt eftir fyrstu frostnóttina; nú
mátti telja dagana þar til það
visnaði og dæi. En það var um að
gera að nota timann sem eftir
var, lifa lifinu meðan hægt var,
halda skilnaðarhátið.
Það hefði mátt halda að Klikk-
uðu Kerlingarnar hugsuðu eins.
Kosningadagurinn var að jafnaði
virðulegur og friösamlegur dag-
ur, þegar Tottabúar gerðu skyldu
sina i kjörklefunum i hinum ýmsu
kjördeildum. Með hljóðum virðu-
leik eins og viö jarðarför var
gengið að verki; fólk tók þögult
við kjörgögnum og hvislaði nafn
sitt i lágum hljóðum að kjör-
stjórninni. Náðarsamleg höfuð-
beyging formannsins gaf til
kynna að heimilt væri að stiga inn
i kjörklefann.
En i ár! Hvað urðu ekki Totta-
búar að þola! Klukkan sjö að
morgni, þegar obbinn af Tottabú-
um lá i fastasvefni, kvað við
söngur og hljóðfærasláttur; það
voru tuttugu eða þrjátiu félagar
úr Káta Kvennaflokknum sem
stikuðu glaðar og morgunhressar
um göturnar meö skilti sin og
sungu baráttusönginn: HVER ER
AÐ KOMA? HVER KEMUR
ÞAR? JA HVER KEMUR ÞAR?
— Þessar kolvitlausu kerling-
ar, svaraði Sivert Kroken sár-
gramur bak við gluggatjaldið á
Stórgötu 12 og hringdi i númer
lögreglunnar.
Og Sakariassen lögreglufulltrúi
flýtir sér á vettvang og stöðvar
gauraganginn með miklum
myndugleik:
— Vitið þið ekki, konur minar,
að allur áróður er harðbannaður
á kjördag? Eitt bofs enn og þið
lendið i steininum! Svona, hypjið
ykkur nú heim og leggið spjöldin
frá ykkur; getið þið ekki bakaö
kökur eða þvegið þvott eða gert
eitthvað annað skikkanlegt? Það
er ekki seytjándi maí \ dag, skiljið
þið það ekki!
— Uss, þetta er ljóta landið
sem við lifum, sagði Brita
óánægð. — Við megum ekki neitt!
Dálitill söngur og hljóðfæraleikur
ætti ekki að skaða neinn, eða
hvað?
— Allur áróður bannaður, eins
og ég hef sagt, sagði Sakariassen
gallharður.
Gunda var föl og tekin i andliti
af taugaspennu. Hún ók um á vél-
hjólinu og heimsótti listaberana
og spurði með titrandi röddu
hvort nokkur yfirleitt tæki lista
Kvennaflokksins? Þessa stundina
fannst henni sem enginn, alls
enginn, vildi lita við lista Kvenna-
flokksins; allir strunsuöu fram-
hjá honum og gáfu atkvæði sitt
hinum vanalegu flokkum með
giimlu nöfnin, sem höfðu traust-
leg karlmannanöfn á listum sin-
um en ekki óendanlega röð af
kvenkynsorðum.
Fyrir utan kjörstaðinn i norður-
bæ uppgötvaði hún Lillugullu og
Ivar Kroken sem listabera, Lilla-
gulla fyrir kvennaflokkinn og
Ivar fyrir Verkamannaílokkinn.
Þau stóðu þétt saman og horfðust
alsæl i augu. og þegar einhver tók
lista verkamannaflokksins, sagði
Ivar:
— Viljið þér ekki heldur lista
Kvennaflokksins?
Og tæki einhver lista kvenna-
flokksins, kvakaði Lillagulla með
augun limd á Ivari:
— Kjósið Verkamannaflokk-
inn!
Gunda horfði vanþóknunaraug-
um á hinn unga merkisbera sinn,
en þegar hún hafði ræst vélina
nokkrum sinnum án þess að þau
yrðu hennar vör yfirleitt, yppti
hún öxlum og hélt sina leið. Hvað
sem öllum atkvæðum leið, þá gat
hún ekki fengið af sér að eyði-
leggja vel heppnað stefnumót.
Veslings Lillagulla og veslings
Ivar sem fengu ekki að hittast
vegna frekjunnar i Sivert Kroken,
hugsaði hún með samúð. Lilla-
gulla hafði sárbænt um að fá að
bera lista i norðurbænum, fyrst
Ivar var þar, og nú höfðu þau all-
an kosningadaginn til að éta hvort
annað með augunum, snerta
hvort annað meö höndunum og
kyssast i laumi.
En þótt Lillagulla brygðist svo
hrapallega skyldum sinum, voru
aðrir listaberar brennandi i and-
anum. Með háar kokkahúfur á
höfðunum, semá var letrað Káti
Kvennaflokkurinn með eldrauð-
um bókstöfum, stóðu þær og ot-
uðu seðlum sinum að fólki, glaöar
i bragöi og rifu af sér brandar-
ana.
Þær létu svo sannarlega á sér
bera,og það var ómögulegt að
loka augunum fyrir þeim. Og til
að kóróna allt þetta himdu strák-
arnir bilasmiðsins, Arild og Bárð-
ur, fyrir utan kjörstaðina, og
hvöttu alla til að kjósa Káta
Kvennaflokkinn og ,,hana
mömmu".
Þetta var nú dagur i lagi.
FIMMTUDAGUR 10. ágúst
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forystugr. dagbl.) 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimikl. 7.50
Morgunstund barnannakl.
8.45: Jónina Steinþórsdóttir
les „óskadraum Lassa”
eftir Onnu-Lisu Almquist
(4). Tilkynningar kl 9.30.
Létt lög milli liða. Tónleikar
kl. 10.25: Triest-trióið leikur
Trió i B-dúr fyrir pianó,
fiðlu og selló. „Erkihertoga-
trióið ” op. 97 eftir Beethov-
en. Fréttir kl. 11.00. Tón-
leikar: Fílharmóniusveitin i
Stokkhólmi leikur Serenötu
i F-dúr, op 31 eftir Wilhelm
Stenhammar; Rafael Kube-
lik stjórnar / Birgit Nilsson
syngur fjögur lög eftir Ture
Rangström; hljómsveit
Rikisóperunnar i Vin leikur
með; Bertil Bockstedt
stjórnar / Stúdiuhljómsveit-
in i Berlin leikur Uppsala-
rapsódiu op. 24, eftir Hugo
Alfvén, Stig Rybrant
stjórnar.
12.00 Dagskrá. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Á Irivaktinni. Eydis Ey-
þórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.30 Siðdegissagan; „Loft-
vogin fellur” eftir Richard
Hughes.Bárður Jakobsson
les þýðingu sina. (9).
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdcgistónleikar:
Gömul tónlist. Ernst Gunt-
hert leikur orgelverk eftir
Georg Muffat. Jan Tomas-
ow leikur á fiðlu og Anton
Heiller á sembal Sónötu i D-
dúr op. 1 nr. 1 eftir Benetto
Marcello. Sönglög eftir John
Dowland. I Musici leika
Konsertinu nr. 6 i B-dúr eftir
Pergolesi.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Heimsmeistara-
einvigið i skák.
17.30 Nýþýtt efni: „Æskuár
mín” eftir Christy Brown,
Þórunn Jónsdóttir þýddi
Ragnar Aðalsteinsson les
(2).
18.00 Fréttir á cnsku.
18.10 Tónleikar. Tilkynn-
ingar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Þegninn og þjóðfélagið.
Ragnar Aðalsteinsson sér um
þáttinn. —
19.55 Listaliátið i Reykjavik
1972: Kammertónleikar i
Áusturbæjarbiói 11. júni.
Flytjendur: Halldór Haralds-
son, Ingvar Jónasson, Haf-
liöi Hallgrimsson, Jón H.
Sigurbjörnsson, Kristján Þ.
Stephensen, Gunnar Egil-
son, Sigurður Markússon,
Stefán Stephensen, Elisabet
Erlingsdóttir og Reynir Sig-
urðsson. a. Sonorities nr. III
fyrir pianó og segulband
eftir Magnús Blöndal Jó-
hannsson. b. Dúó fyrir lág-
fiðlu og selió eftir Hafliða
Hallgrimsson. c. Kvintett
eftir Jónas Tómasson. d.
Fjórir söngvar eftir Pál P.
Pálsson við ljóð eftir Ninu
Björk.
20.35 Leikrit: „Þar sem
froskarnir fljúga” eftir
Helge llagcrup. Þýðandi:
Heimir Pálsson. Leikstjóri:
Sigmundur örn Arngrims-
son. Persónur og leikendur:
Hún ...Þuriður Friðjóns-
dóttir Hann ...Hákon
Waage, 1. áhorfandi ...Inga
Þórðardóttir, 2. áhorfandi,
Róbert Arnfinnsson, Rödd i
sjónvarpi ...Þórhallur Sig-
urðsson, Ung stúlka ...Rósa
Ingólfsdóttir, Ungur piltur
...Einar Þorbergsson.
21.45 Pistill frá Helsinki:
Hugleiðingar um tunguna
og fleira. Kristinn
Jóhannesson, Sigurður
Harðarson og Hrafn Hall-
grimsson tóku saman.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: „Maðurinn, sem
breytti um andlit” eftir
Marcel Aymé. Karl tsfeld
islenzkaði. Kristinn Reyr
les (6).
22.35 Stundarbil. Freyr Þór-
arinsson kynnir á ný hljóm-
sveitina „Mothers of
Invention”.
23.10Fréttir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.
Bitur ádeila á
„innrætinguna”
Leikritiö á fimmtudaginn, Þar
sem froskarnir fljúga, eftir Helge
Hagerup er bitur ádeila á það
sem oft hefur verið kallað „inn-
ræting", eða það þegar ein kyn-
slóð sættir aðra við ástand, sem
henni hefur fundizt óþolandi.
Leikritið, sem útvarpið verður
undir stjórn Sigmundar Arnar
Arngrimssonar, er þýtt af Heimi
Pálssyni og upplýsingar, sem hér
eru um það og höfundinn, eru eft-
ir honum hafðar.
Persónur leikritsins eru sjö, en
fara — ef svo mætti segja — ham-
förum i verkinu. Skipta oft um
hlutverk og bregöa sér i alls
konar gervi. Væri þvi ekki úr vegi
að benda fólki á að hlusta með at-
hygli og hafa öll skilningarvit
opin. Verkið gefur ekki miklar
vonir um betra ástand i þessum
málum i framtiðinni, þvi að þaö
endar á nákvæmlega sömu orð-
unum og það hefst á.
Heimir Pálsson þýðandi ieik-
ritsins hefur gefið blaöinu þær
upplýsingar um höfundinn, að
hann sé ungur norskur rithöf-
undur, sem hafi samið dálitið af
leikritum, en einnig sent frá sér
ljóð og annars konar prósa og get-
ið sér gott orð i heimalandi sínu.
Bróðir hans er einnig orðaður við
skáldskap, en móðir þeirra, Inger
Hagerup, er mjög þekkt ljóðskáld
i gömlum, hefðbundnum stil.
RITARASTARF
Vér viljum ráða stúlku til bréfaskrifta og
annarra vélritunarstarfa.
Nokkur málakunnátta og reynsla i starfi
æskileg.
Upplýsingar gefur Gunnar Grimsson i
sima 17080.
Starfsmannahald Sambandsins