Þjóðviljinn - 07.09.1972, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 07.09.1972, Blaðsíða 8
8. SÍÐA — ÞJ6ÐVILJINN Fimmtudagur 7. september 1972 JENNY BARTHELIUS: (5 SPEGIL- MYND — Hafði ekki áhyggjur af Rolf, sagði Ingela lágum rómi, — Hann étur einhverjar töflur sem hann ætti ekki að gera, og fyrir bragðið heldur hann að hann geti gert það sem honum sýnist. Hann er bara umborinn vegna þess að Bert vor- kennir honum. Einhver stakk glasi i höndina á honum, og hann tæmdi það i ein* um teyg. Fann að hann varð að hella i sig vini til að geta þolað þetta fólk. Glasið var fyllt aftur, einhver fleygði ismola ofani það, og stúlka sem Ingela kallaöi „Ketchup” stakk ólifu upp i hann. — Ég elska ólifur, sagði hún til skyringar. Ingela stakk hendinni undir handlegg hans og teymdi hann með sér um herbergið. Nöfn og andlit urðu að einni bendu; sviðið var óraunverulegt eins og i draumi. Ekkert var raunverulegt nema höndin á Ingelu og glasið með whiskjýinu. Hann drakk nú varlegar, þvi að hann var farinn að finna slátt i sárinu undir um- búðunum. Hún dró hann niður i sófa. — Þú er fölur, sagði hún. — Sittu hérna hjá mér. Siðhærða Krists-imyndin var að framkvæma einhvers konar mimuleik á gólfinu,og hinir stóðu eða sátu meðfram veggjunum og horfðu á. Rolf himdi úti i horni i fýlu, en gat ekki að sér gert að gjóta augunum þangað lika. — Kenneth er á leikskóla, hvislaði Ingela. — Hann og Rolf eru alltaf að rifast, þeir hata hvor annan. Kenneth er á öðru ári og hann er ofsalega gáfaður. Heldur sjálfur að hann sé ný útgáfa af Marxbræðrum. bú ættir að sjá hann taka skopstælinguna á fyllirii. — Sagðirðu skipstæling? sagði Rolf sem hafði nálgazt þau hljóð- laust og stóð nú yfir þeim. — Ef ég væri eins moldfullur og hann er vanur að verða i lokin, þá gæti ég lika leikið fyllibyttu. Hinir sussuðu,og Kenneth sem var i miðri flókinni en ósýnilegri atburöarás, rak út úr sér tunguna framan i Rolf. — Ef þú þegir ekki, þá fleygi ég þér út, sagði hann. — Eg ætla ekki að hanga hér og kasta perlum fyrir svin; ég vil heldur fleygja svfnunum út. — Það var ekki ég sem var að tala,heldur Toni, hrópaði Rolf. — Fyrst kemur hann hingað til að stela stelpunum og svo kjaftar hann i miðri sýningu. Ég legg til að við fleygjum honum út. Ég skal kæra til stjórnandans. Og með löngum skrefum og virðulegu fasi gekk Rolf i áttina að hálfopnum dyrum i hinum enda stofunnar. — Þessi Toni þinn truflar sýn- inguna, hrópaði hann skerandi röddu. Dyrnar opnuðust.og á þröskuld- inum stóð Bert. Hann var með röndótta herrasvuntu,og ljós aug- un voru uppglennt eins og hann hefði séð draug. Yfirlæti hans var gersamlega horfið, hann sýndist ringlaður, næstum hræddur. — Hver fjandinn, tautaði hann. Svo brosti hann allt i einu, og yfir andlit hans færðist gamli guð- lyndissvipurinn. — Nei, hæ, gamli félagi, sagði hann og steig áfram með útréttan arminn. — Þú komst þá. Ég var næstum hættur að vonast eftir þér. Ertu búinn að hitta alla? Láttu eins og þú sért heima hjá þér. Ertu búinn að fá whiský? — Sæll, Bert. Já, þakk fyrir, ég er búinn að fá whiský. En af- hverju kalla allir mig Toni? Bert hló. — Tja, ég hef stundum kallað þig það þegar ég hef minnzt á þig. Mér finnst þú ættirað heita Toni. Þú litur þannig út. Hann leit á úrið sitt. — Nei, gott fólk, nú þurfum við að fá okkur eitthvað i svanginn. Gerið svo vel, það er allt klárt i eldhúsinu! Bert opnaði upp á gátt og allir ruddust inn og að borðinu. Beatrice tók upp vinberjabrenni- vin og deildi út ölflöskum. Allir hrópuðu og hlógu og töluöu hver upp i annan. 1 eldhúsinu var þröngt og heitt og mikill reykur; fólkið talaði of hátt og hló of mik- ið. Hann fann að hönd var lögð á öxl honum. — Drekktu ekki svona mikið ef þér liður ekki vel. Ég skal reyna að opna gluggann. Það var Ingela. En áður en hún komst að glugganum, haföi Rolf dregið hana niður á stól. — Sitjið kyrr i bátnum, hrópaði einhver. Hún rétti fram hendurnar i uppgjöf. Hitinn og reykurinn og hlátur- inn og vinið sameinaðist i mjúka þoku sem lagðist að höfði hans, álika þétt og umbúðirnar. Hann mundi ekki lengur hvar hann var, hann át bara og drakk öldungis vélrænt, reykti og hló aö fyndni sem hann skildi ekki. Hamingjan góða, hugsaði hann, hvernig get- ur fólkið þetta? Hvernig hefur það þrek til þess? Gegnum þokuna sá hann Bert lyfta glasi; gegnum hlátrana og raddakliðinn heyrði hann Bert hrópa: — Skál fyrir Toni, dularfulla vini minum úr eyðimörkinni. Sem fegrar og prýðir þetta samkvæmi með höfðingjaandliti sinu. Vel- kominn i lágreist hvbýli okkar, þú sonur viðáttunnarf Allir drukku og hlógu,og honum fannst hann varnarlaus og utan- veltu og framandi með bjánaleg: ar umbúðir og köflótta jakkann, sem var of þröngur um herðarn- ar. — Heyrðu mig, hrópaði Bert og rýndi gegnum reykjarsvæluna. — Af hverju fórstu ekki i rúskinns- jakkann þinn? þú ætlar þó ekki að segja mér að þú sért búinn að týna honum? Hann sem var svo snotur! Og Bert hló hátt og tæmdi glas- ið sitt,og hinir tóku undir hlátur- inn þótt hann hefði ekki sagt neitt sérlega fyndið. Og einhvers staðar sló klukka tólf högg, og það var komið lág- nætti. Mánudagur. Nýr dagur var orðinn til. I há- vaða og hlátrasköllum og dynj- andi tónlist hafði hann kviknað. Enn var hann alveg nýr og ekkert mikilvægt var enn farið að ger- ast. Hans hafði verið beðið af hópi ungs fólks i brjálæðislegri ibúð uppi undir þaki i miðlungsstórri borg. Baksviðið að fæðingu dags- ins var i sterkum litum: loftin svört, veggir fjólubláir, tjöld eit- urgræn. Það var ekki enn farið að dofna yfir veizlunni. Þvert á móti voru allir i þessu hálfkæringshugará- standi þegar allt getur gerzt. Kenneth, leiklistarnemandi á öðru ári við rikisleikhúsið, klifr- aði útum glugga i svefnherberg- inu, hélt jafnvæginu úti á þaki og kom gluggamegin inn i stofuna og mælti: — Nú urðuö þið ferlega spæld! Rolf svaf á hvitu lambskinni á miðju gólfi. Hitt fólkið stuggaði öðru hverju við honum með skó— lausum fótum þegar það dansaði hjá. Það var rétt eins og honum hefði verið fórnað einhverjum ó- þekktum guðdómi, sem hitt fólkið tignaði með dansi, engdist og hoppaði. Skuggarnir dönsuðu hljóðlausan striðsdans með æðis- legum hreyfingum á veggjunum. Pia var altekin tilfinningasemi og sagði blaðamanni frá kvöld- Brúðkaup Þann 11. júni voru gefin saman i hjónaband ungfrú Sigriður Ivarsdóttir frá Forsæludal A- Húnavatnssýslu og Ármann Ingi Olgeirsson frá Vatnsleysu. Heimili þeirra er að Vatnsleysu Fnjóskadal S-Þing. Ljósmynd LOFTUR. Þann 19/8 voru gefin saman i hiónaband i Þjóðkirkjunni i Hafnarfirði af séra Garðari Þor- steinssyni ungfrú Valgerður Jónsdóttir og Hjörtur Haralds- son. Heimili þeirra er að Skúla- skeiði 38, Hafnarfirði. Ljósmyndastofa Kristjáns Þann 19/8 voru gefin saman i hjónaband i Þjóðkirkjunni i Hafnarfirði af séra Garðari Þor- steinssyni ungfrú Herdis Jóns- dóttir og Allan Flink. Heimili þeirra er i Danmörku. Ljósmyndastofa Kristjáns. FIMMTUDAGUR 7. september. 7.00 Morgunútvarp. Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og forustugr. dagbl), 9.00 og 10.00. Morgunbæn kl. 7.45. Morgunleikfimi kl. 7.50. Morgunstund barn- annakl. 8.45: Lilja S. Krist- jánsdóttir heldur áfram sögunni af „Mariönnu” eftir van Holst. (4). Tilkynningar kl. 9.30. Létt lög milli liða. Popphorniðkl. 10.25: Jethro Tull og Emerson, Lake & Palmer syngja og leika nokkur létt lög. Fréttir kl. 11.00. Hljómplötusafnið (endurt. þáttur G.G.). 12.00 Dagskráin. Tónleikar. Tilkynningar. 12.25 Fréttir og veðurfregnir. Tilkynningar. 13.00 A frivaktinni.Eydis Ey- þórsdóttir kynnir óskalög sjómanna. 14.30 Siðdegissagan: „Þrútið loft” eftir P.G. Wodehouse. Jón Aðils leikari les (19). 15.00 Fréttir. Tilkynningar. 15.15 Miðdegistónleikar: Ensk tónlist. Kvintett fyrir blásturshljóðfæri og pianó eftir Alan Rawsthorne. Hljóðfæraleikarar úr ,,Mus- ic Group of London” leika. „Les Illuminations”, „Upp- ljómun”, samfelldur laga- flokkur fyrir tenorrödd og strengjasveit eftir Benja- min Britten við ljóð eftir Arthur Rimbaud. Heather Harper syngur ásamt hl jómsveitinni Northern Sinfonia: Neville Marriner stj. „Facade”, hljóm- sveitarsvita eftir William Walton. Filharmóniusveitin i New York leikur. André Kostelanetz stj. 16.15 Veðurfregnir. Létt lög. 17.00 Fréttir. Heimsmeistara- einvigið i skák. 17.30 „Jói norski”/ A sclvcið- um með Norðmonnum,Er- lingur Daviðsson ritstjóri færði i letur og flytur (2). 18.00 Fréttir á ensku. 18.10 Tónleikar. Tilkynningar. 18.45 Veðurfregnir. Dagskrá kvöldsins. 19.00 Fréttir. Tilkynningar. 19.30 Frá ólympiuleikunum i MQnchen. Jón Asgeirsson segir frá. 19.40 Þegninn og þjóðfélagið, Ragnar Aðalsteinsson sér um þáttinn. 20.05 Einsöngur i útvarpssal. Ölafur Þ. Jónsson syngur lög eftir Þórarin Guð- mundsson, Karl O. Runólfs- son, Jón Björnsson, Mariu Brynjólfsdóttur, Markús Kristjánsson, Sveinbjörn Sveinbjörnsson, Sigvalda Kaldalóns og Árna Thor- steinson. Ólafur Vignir Al- bertsson leikur undir á pianó. 20.35 Leikrit: „Maraþonpianistinn” eftir Alan Sharp. Þýðandi Ingi- björg Jónsdóttir. Leikstjóri: Gisli Alfreðsson. Persónur og leikendur: Sögumaður: Ævar R. Kvaran, Pianó- leikarinn: Þórhallur Sig- urðsson, Framkvæmda- stjórinn: Pétur Einarsson Aðrir leikendur: Ingunn Jensdóttir, Guðrún Alfreðs- dóttir, Anna Guðmundsdótt- ir, Einar Sveinn Þórðarson Hákon Waage, Sigurður Skúlason, Jón Aðils og Randver Þorláksson. 21.05 Sinfónia nr. 1 i g-moll op. 13 eftir Tsjaikovsky. Fil- harmóniuhljómsveit Vinar- borgar leikur, Lorin Maazel stj. 21.45 Talað við skattheimtu- mann um skáldskap. Ljóð eftir Vladimir Majakovskij i þýðingu Geirs Kristjánsson- ar. Erlingur E. Halldórsson les. 22.00 Fréttir. 22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag- an: „Maðurinn sem breytti um andlit” cftir Marccl AyméJKristinn Reyr les (21) sögulok. 22.35 A lausum kili.Hrafn Gunnlaugsson sér um þátt- inn. 23.20 Fréttir i stuttu máli. Dagskrárlok. VEITINGAHUSIÐ ÓÐA VIÐ AUSTURVOLL !l iiiffcngir rciiir iv þrúgunuóöur I ramrciu frá kl IMn 15oo I j':..,,! oc k I I S 2.1 10 :j;i| Borðpantanir h|á ijl1;! yfirfram rei<Vlutnanni Sínu 11122 Höfum ávallt fyrirliggjandi allar stærðir skraut- hringja á hjólbarða, bæði alhvíta og hvíta með svartri rönd. Sendum gegn póstkröfu hvert ð land sem er. GÚMMfVINNUSTOFAN H.F. Sklpholti 35 — Reykjavfk — Síml 30688

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.